New Indian-Chennai News + more

Members Login
Username 
 
Password 
    Remember Me  
Post Info TOPIC: Continuing Christian Conversion Tactics


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Continuing Christian Conversion Tactics
Permalink  
 


 

Christens torturing Hindu families in Rasayni, Maharashtra

 

December 18, 2008 

Margashirsha Krushna Saptami

Panvel (Maharashtra): Hindu family in Rasayni, is being tortured by christen missionaries in that area. (Congress government in center and state are supporting to the anti – Hindu activities by Christian and Muslims everywhere. That is why except Hindus all other religions and sectors are becoming very powerful and aggressive in the country where majority population is Hindu. So no one can deny the fact that every Hindu should come together and get united to stop assaults on our great tradition and religion! – Editor)

But police started taking action against Shiv Sainiks who protected this Hindu family. But police threaten Shiv Sainik about minority commission. (Ahh! Now it's a crime to ask question about the injustice and attacks happening on your religion. The congress government is responsible for the terrib They fired their daughters from school. This was not enough so the Christian missionaries cut the water and electricity supply. (This is the real face of Christians! – Editor)

Shiv Sena leaders Anagha Kanitkar, Shri Bhai Shinde, Shri Harishchandra Patil along with many Shiv Sainik met Shetty family after they came to know about the incident. Delegation of Shiv Sena activists then went to missionary school, where they found no picture of our national hero in the school. (Muslims are dreaming to make this country Islamic and Christians are trying day and night to convert the whole Bharat into Christianity. Dear Hindus what are you doing to keep your tradition and religion alive? – Editor

The symbol of Christianity cross were the only thing which you could see everywhere. Delegation also noticed that ignoring rules and regulations of government this school was running their own Christian missionary educational system. The delegation also met pastor of the institution. He also admitted his mistake and took the girls back into school, he also accepted to run the school as per government norms and regulations. But as soon as Shiv Sena activist left this place, the pastor ran to police and lodged complain against Shiv Sainiks. (Police are least bothered when some Hindu go to lodge any complain against some Muslim or Christian. But here some Christian person is lodging complain so the police immediately lodged complain without knowing the facts. Hindus are getting step motherly treatment in their own county. So it won't be surprising if Hindus sentiments got stimulated some day! – Editor)

Earlier police didn't even bother to take action against this school after repeated complains. But police officer Pravinkumar Tiwari called Anagha Kanitkar, Shri Harishchandra Patil and Bhai Shinde to police station after the pastor complained against these Shiv Sainiks. (People!! why are we still tolerating and thriving such blasphemy police force.  We can put such unrighteous police on trial; those are supporting unconstitutional behavior and anti – Hindu activities of Christians in the divine kingdom of God. But for that first we have to devastate this irreligious congress government and also we should elect the pro – Hindu active government! – Editor)

Source: Daily Sanatan Prabhat


-- Edited by Admin on Wednesday 25th of January 2012 06:52:51 AM

__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
RE: Continuing Christian Conversion Frauds.
Permalink  
 


Christian Missioanaries torture Hindu family for not converting

December 6, 2008 

Margashirsha Shuddha Ashtami

Panvel (Maharashtra): ‘Danik Samana’ has published news that Mr. Karunakaran Shetti and his family have been warned by the priests to leave ‘Rasayani’ Society if they do not wish to accept Christianity. (Pampering by the rulers have made the Christians so adamant. Hindus are compelled to accept Christianity. From this it is clear that Hindus have no savor. /savior? O, Hindus! Demand clarification from the rulers for making Hindus condition in their own country so pathetic! – Editor)

It is mentioned in the said news that due to the refusal of Shetty family to accept Christianity, the missionaries are torturing them. They have beaten them and debarred their 3 girls studying in ‘St. Joseph’ school. Since last 2 years they are at home. (Are the Hidutvawadi organisations going to take any step against this ! – Editor) The said family has asked a question, “Is it a crime on our part for sticking to Hinduism?” (We must have such proud Hindus like Mr. Shetty everywhere. – Editor)

Mr. Shetty is living at present in Vishvadeep Sahakaru Gruhanirman Sanstha at Riswadi (Gosalwadi) near Rasayani under constant threat from Christian priests The advertisement had mentioned about the ‘Catholik Society’ where Mr. Shetty had booked a flat not realizing that he might be the only Hindu in the Society; but unfortunately it was so. He came to live there in 2005. It was a shock to him to notice it. After some days Christian Priests and Nuns stated visiting them. 

When Mr. Shetty was out of station his wife was pestered by them to accept Christianity by luring them in various ways. (It is a normal tactic played by Christians while converting others. Hence now Hindus should unite to debar these fanatics. – Editor) Mr. Shetty filed a complaint in the Police Station on 6th April 2005. After this many organizations rushed to their help. Police also tried to help them; but still this family is suffering tortures from them.

Source:
Daily Sanatan Prabhat


__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

Three held for forced conversions in Bangalore

January 9, 2009 

Paush Shuddha Trayodashi

Missionaries try to do forced conversion of Hindus and they also defame Hindu Gods. This is the main reason behind the attacks on churches in Karnataka

Bangalore (Karnataka): Tension prevailed for some time near HAL airport police station after a group of people approached the police and handed over three persons, who allegedly tried to convert others into Christian religion.

The three persons, including a couple, were later arrested by the police on charges of proselytism. Books and pamphlets used in the activity were also recovered from them. Two other persons who worked with the three are absconding.

The arrested persons are Rama Reddy (26) from Nanjareddy Colony, who came from Andhra Pradesh, Micoh Barbosa (35) and his wife Asmira Barbosa. Police said the crowd brought them from Murugeshpalya, where they allegedly tried to perform a conversion.

Micoh Barbaras is a native of Karwar and resident of Rajanakunte. The three were arrested on a complaint filed by Prabhod Kumar Das from Murageshpalya. He works in a private company.

According to police, the three visited Das' house for the past one week and persuaded him to change his religion. Das is a native of Orissa. Police said they also gave books and other reading material to Das.

On Sunday, the three came to Das' house while he was with a relative. Then Das went out and called some people from the colony and asked the three about their intention, after which the three spilled the beans.

In the complaint, Das stated that the accused were involved in "denigration of Hindu gods". The complaint also stated that the three persons promised him money and a job if he agreed to convert.

The three are in custody and will be taken to a court on Monday.

Source: TOI



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

The Fact Finding Committee Report

TirupatiDuring the month of April, 2006, it was reported in the press and electronic media that certain activists of Christian community have been carrying out undesirable activities at the holy places of Tirumala Hills and Tirupathi and these acts have been severely hurting and agitating the religious feelings of the multitude of devout Hindus. Therefore, taking into consideration the seriousness of the situation, His Holiness Sri Sri Sri Visweswara Theertha of Pejavar Mutt, Udipi, requested us viz., Sri Justice G. Bikshapathy, Sri Justice K.B. Siddappa, former Judges of Andhra Pradesh High Court, Sri T.S. Rao, former Director General of Police, Andhra Pradesh, Smt. Dr. P. Geervani, former Vice-Chancellor of Sri Padmavathi Mahila Viswa Vidyala and Sri Dr. R. Shrihari, Former Vice-Chancellor of Dravidian University, Kuppam, to function as a Fact Finding Committee under the Chairmanship of Sri Justice G.

Bikshapathy to ascertain the factual position as regards the activities of Non-Hindu religious communities in Tirumala and Tirupathi and to furnish a report to His Holiness for considering the steps to be taken to prevent undesirable activities of the Christian and other Non-Hindu Communities.

On an analysis of the information furnished by the members of the public before the
Committee, the following facts emerge.

Activities relating to Propagation and Conversion to Christianity

(i) Members of the Christian Community distributed religious pamphlets and copies of Bible to the students who were returning after writing the EAMCET examinations conducted at various centres inTirupathi in May, 2006. Apart from other persons, who deposed before the Committee, this information was also disclosed by the son of Sri Prabhakara Acharya, Secretary of Vaikhanasa Ashram at Tirumala, who appeared for the EAMCET examinations. This activity of the Christians led to serious tense situation in Tirupathi. It was also revealed to the Committee that large number of women and men, dividing themselves into several groups, distributed Christian religious material at various places including EAMCET centres. Some student organizations protested against these activities. Police had to intervene to maintain law and order.

(ii) On 9th of April, 2006, two Christians by name Balaraju (pastor) and Babu while coming down from Tirumala to Tirupathi in bus bearing No.AP 11Z 1130 distributed pamphlets propagating Christianity to the pilgrims travelling in that bus. One of the passengers by name Sri Arvind of Hyderabad complained the matter to the AV&SO Sri S. Sivananda Kishore, who after enquiry gave a report dated 11.4.2006 to the Vigilance and Security Officer, TTD (Copy of the report is enclosed as Annexure-III). Basing on his report, a case in Crime No.8/2006 (copy of FIR dated 11.04.2006 is enclosed as Annexure-IV) was registered against S. Balaraju and P. Babu, residents of Tirupathi and the police took up investigation.

On the basis of the said complaint, Sri R. Sivananda Kishore (AV&SO, Sector-III, TTD, Tirumala), in his report recommended as follows: "In the light of instant case, the following recommendations may be considered to avoid recurrence of such incidents in future.

  1. As per Rule 197 of APCHR and E Act 1987 the population living in Tirumala shall adhere to the norms and shall follow the sentiments of Hindu Religion. As such thorough probe has to be taken up to verify the antecedents of Non-Hindu Employees who are working in TTD as well as Government departments i.e., Police, Fire Services, Commercial Taxes and etc., who are staying in Tirumala. The identified employees and their families shall be shifted from Tirumala.

  2. Some of the family members of the TTD employees such as wife, children are practicing Christian ideology and inviting the Pastors to conduct prayers in their houses at Tirumala. The above aspect may be carefully examined and steps taken to prevent the above activities in Tirumala.

  3. In the Rule 198 of APCHR & E Act 1987 the following activities shall be prohibited at Tirumala :-

    1. Carrying and possession of Holy books of other religions like BIBLE, QURAN etc.

    2. Any kind of propagation of other than Hindu religion by way of distribution of pamphlets, Literature, Brochures, Stickers, Banners, Flags, including prayers and speeches etc."

(iii) It is reported that two Christian women belonging to Chilakuluripet were found in the TTD queue complex and they were caught red-handed on 26.4.2006 distributing religious pamphlets to the pilgrims in the queue and were handed over to the Deputy Superintendent of Police at Tirumala by the pilgrims themselves. The Committee was informed that the Vigilance personnel took into custody these two Christian women and produced them before the DSP, Tirumala. The Committee was told that the Special Officer got released those two women after questioning them and arranged special darshan and gave Prasadam. When the Committee met the Executive Officer on 22.06.2006, Special Officer Sri Dharma Reddy was present and he told the Committee that those two women came from an old age home run by a Christian Mission and they stated that as per the wish of some of the inmates of the old age home who were suffering from AIDS, they came to get Prasadam for distributing it to those inmates, and on that representation of the two women, he permitted them to have darshan after signing the requisite declaration and gave them the Prasadam. No name of the Old Age home was disclosed. It is highly unlikely that a Christian would travel long distance to visit Tirumala to collect Prasadam offered by a Hindu Religious Temple to be given to the inmates of an old age home run by a Christian Mission. It should be noted that the two women did not disclose to the concerned TTD officials before entering the queue complex that they were Christians, and they got into the queue complex without signing the requisite declaration and obtaining permission of the concerned TTD officials.

(iv) Two Christians viz., David (pastor) and Kumar, were found propagating Christianity in Tirumala and they were handed over to police. The police seem to have registered a case and kept them for two days on remand. Those two persons admitted that they committed a mistake. The EO, TTD who stated that the two were indulging in religious propaganda, also confirmed this. However, strangely the Special Officer, Sri Dharma Reddy, stated that they did not indulge in any Christian propaganda. The two Christians were eventually released without taking any action against them. On 21st May 2006, Special Officer Sri Dharma Reddy held press conference in which he stated that no Christian religious propaganda was going on in Tirumala. It is evident that he is not taking a serious view of these objectionable activities of the Christians at the holy place of Tirumala.

Propagation of Christian religion in educational institutions in Tirupathi

(i) Educational institutions at Tirupathi were established on TTD land and with TTD funds. It is brought to the notice of the Committee that in the colleges and hostels at Tirupathi, Christian religious propagation is rampant. The Christian students themselves are acting as propagators. Sri Deva Sangeetham, Principal of S.V. University College is openly indulging in propagating and converting the students to Christianity by making them go to Church, reading Bible and creating disaffection towards Hindu religion. After Sri Deva Sangeetham has taken charge as Principal, the practice of garlanding the portrait of Lord Venkateswara was stopped.

(ii) After Smt. Veena Noble Das took charge as Vice-chancellor of Padmavathi Mahila University, she got removed the photos of Lord Venkateswara and Goddess Padmavathi from all the institutions of the Mahila University and she also got removed the portrait of Lord Venkateswara from her office and discontinued the practice of garlanding the portraits of Lord Venkateswara and Goddess Padmavathi everyday. Instead she kept a portrait of Jesus Christ and the Cross n her office table. She is sending batches of students in the University buses to the church. It is also stated that in the Mahila University, the students are not allowed to have tilak on the forehead now a days and that students putting tilak are being discriminated.

Employment in the TTD

It is brought to the notice of the Committee that only Hindus have to be appointed as employees in the TTD. However the EO stated that for some period this was not followed with the result that some Muslim personnel came to be appointed. He further stated that steps are being taken to shift them to some other places gradually. It is further brought to the notice of the Committee that some employees in the TTD are also professing Christianity and that in the police quarters also congregations and prayers are being conducted regularly. There are about 40 Christian families residing in Tirumala and they are holding religious congregations at their houses on Sundays. It is stated that even in the Annadanam Complex there is one employee viz., Sri Ananda Raju belonging to Christian community, working as superintendent. The EO has stated that he will enquire and take action. It is also stated that one Christian lady is also working in the electrical department. Gopinath, Garden Superintendent also belongs to Christian community.

Non-Hindu Employees of TTD and their activities

It is brought to the notice of the Committee that many people from Christian and Muslim communities were being employed in the TTD and some of the Hindu employees were even converted as Christians and they practice the Christianity. About 40 families in Balaji Colony are Christians. They hold congregations and prayers on Sundays. The Committee is informed that Gopinath who was posted on deputation as Garden Superintendent is a Christian and that he criticizes worshipping Lord Venkateswara saying why should a black stone be decorated with garlands, and that he indulges in criticizing Hindu Religion. Considering the above facts and circumstances, the Committee is of the opinion that the propagation of Christianity with an ulterior motive of conversion is taking place in Tirupathi and Tirumala. Since the EO has categorically has assured the Committee that no such incidents will be allowed to take place, the matter has to be reviewed periodically.

Scouts and Guides

In the queue complex number of Scouts and Guides are deployed to regulate the pilgrims. It is understood that details of the religion of the persons who are so engaged is not verified and that some of them belong to non-Hindu communities. The Committee also observed that the Scouts and Guides are allowed into the main temple and to have Darshan. The Executive Officer has informed the Committee that he would take appropriate measures to prevent non-Hindus being deployed as Scouts and Guides in Tirumala.

Hawkers and Shopkeepers

It is brought to the notice of the Committee that there are number of hawkers who belong to Muslim community. Two instances are given. Shop Nos. 192 and 72 in the Shopping Complex are run by Sri Jamal Khadar and Maithri. When this is brought to the notice of EO he assured the Committee that he will look into the matter and take appropriate action. It is also further brought to the notice of the Committee that unauthorized hawkers are taken out of Tirumala by midnight and left in interior Bakrapeta forest area. Even in this process also, mainly Hindus are targeted and Muslims are rarely touched. Opposite to Lepakshi Emporium, there are about 50 Nepali shopkeepers who are Christians and they also offer prayers on Sundays, reading Bible and other Christian religious material in Tirumala. About 40 Muslim shopkeepers also are there in Tirumala. They offer Namaz on Fridays in Tirumala. There are also some Muslim hawkers mostly from Kadiri (Ananthapur District).

Contract Workers

The Committee is informed by the Executive Officer that on account of prohibition of recruitment in a number of departments like Health & Sanitation, Kalyanakatta, Roads and Buildings etc., workers are being engaged in those departments through contractors. Some of the contract workers so employed are Christians and Muslims and there is no check to see that only Hindus are engaged and to prevent non-Hindus being so engaged. . In this connection, TTD also stated that they did not verify the religion particulars of the contract labourers and also scouts and guides. The EO has assured that he will take necessary steps in this regard.

Dress Code and putting tilakam

Even though the EO has stated that dress code and tilakam were prescribed for the employees, these were not being strictly implemented. The Committee impressed upon the EO to implement it these strictly.

Other Illegal Activities in Tirumala

(i) The Committee is informed that various illegal activities both at Tirumala and Tirupathi are going on, such as sale and consumption of liquor, sale and consumption of meat, flesh trade, gambling etc.

(ii) It is also brought to the notice of the Committee that cow slaughter is also going on in down hill at Tirupathi near D.R. Mahal and that the meat is being transported to Tirumala clandestinely.

(iii) It is further brought to the notice of the Committee that TTD Kalyana Mandapam at Nagalapuram is being used by the Christians for their prayer congregations and for performance of Christian marriages. Near Sree Rama and Siva Temple in Tirupathi, Christian prayers and propagation of religion are taking place intercepting the Hindu devotees visiting the temples and persuade them to join Christianity.

(iv) It is also brought to the notice of the Committee that the newly constituted Specified Authority in place of the Board of Trustees, (the term of which has expired) is being headed by Sri D. Rosaiah, I.A.S. who is said to be a Christian.

(v) The Tourism Department is going to take up erection and operation of Rope Way from Tirupathi to Tirumala. It is also learnt that the Tourism Department plans to establish Multiplexes, Food Courts and other Entertainment and Recreational Spots on Tirumala Hills. The Committee feels that in order to facilitate the activities of Tourism Department on the hills, the area of TTD is restricted to two hills covering an area of 27.5 sq.kms.

Judgment

The EO was handed over a copy of the Judgment of a Division Bench of the Andhra Pradesh High Court reported in 1997(2) ALD Page 59 (DB) - Tallapakam Koppu Raghavan Vs State of A .P. (Copy of the Judgment is enclosed as Annexure-V). The Division Bench has observed in that Judgment as follows:-

"Although there is no documentation available as the origin is lost in antiquity, there is no attempt made before us to question the ownership of the Lord Venkateswara of Seven Hills. This being true and a real concept the Board of Trustees, the Committee or the Executive Officer are only administrators of the property of Lord Venkateswara. They can have no right of ownership in themselves and they cannot thus decide to do anything against the interest of the right of the owner i.e., in the instant case, Lord Venkateswara. Once the ownership is resolved and the right to administer is deemed to vest as provided under Article 26 of the Constitution of India in the plurality of the devotees and regulated by the provisions of the Act and Rules framed thereunder, no administrator, whether appointed under the Act or otherwise can take liberty to destroy the sanctity and Holiness of the Tirumala Tirupathi Devasthanams and domain, as we have already held, extends to all the Seven Hills called 'Tirumala'."

The Sacred Seven Hills

The Committee is of the considered opinion that restricting the area of TTD to only 21 KMs covering 2 hills, runs counter to the ancient texts and age old traditions and practices of the temple and that the Hindus always considered Sri Venkateswara as Lord of the Seven Hills and lakhs of devotees climb the Seven Hills with utmost devotion and reverence bare footed chanting the names of Lord Venkateswara. The Committee further feels that opening the Seven Hills to the Tourism Department will destroy the sanctity, serenity and spirituality of the Seven Hills and will seriously hurt the feelings of the Hindus throughout the Country and the World.

Funds of The TTD

It is brought to the notice of the Committee that previously Hindu Dharma Parirakshana Samithi was organizing various activities like Harikathas, devotional lectures and concerts in religious music and dance by eminent artists. Now, the name Hindu has been removed and a Dharma Prachara Parishad is in its place which is hardly conducting any religious discourses by eminent Hindu spiritual leaders and is not conducting any religious cultural activities by prominent artists. The members of the public further expressed that eminent Hindu spiritual leaders should be invited to give discourses regularly at important places through out the country and even abroad. They are of the further opinion that contributions of the devotees running into Hundreds of Crores should be utilized only for Hindu Religious and Dharmic activities and various service activities in the name of Lord Venkateswara only. The funds should not be diverted to other activities.

The Committee was informed that the Devasthanam has donated considerable land to a Muslim organization for construction of Mosque which has seriously hurt and agitated Hindus and arousing their religious sentiments. Several persons have expressed that more than 35,000 temples in the State are not having any means for performing daily poojas and donating for other religions is wholly unwarranted.

Constitution of TTD Board and Committee

It is the general view of the public that TTD Board and its Committees should comprise of eminent devout Hindus who have contributed to the development of the Hindu faith and spirituality and Government of the day should take the advice of the Hindu Dharmacharyas and Hindu Spiritual Leaders in making such appointments.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

25_04_2010_413_022.jpg

__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

Seeman-Kapeleswarar-temple

__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

தோமோ என்று ஒருவர் ஏன் ஏசு என்று ஒருவரோ வாழ்ந்தார் என்பதற்கு வரலாற்று ஆசிரியர் ஏற்கும் ஆதாரங்கள் இல்லவே இல்லை. மதம் பரப்ப புனையப்பட்ட பைபிள் கதைகள் மட்டுமே.
http://devapriyaji.wordpress.com/saint-thomas/
தோமோ என்பவர் மதம் பரப்ப சென்ற களம் என “தோமோ நடபடிகள்” என்னும் நூல் புனைவதுபடி அது ஒரு பாலைவன மலை நாடு ஆகும். இன்றைய இந்தியாவில் எங்கும் இல்லை.

16ம் நூற்றாண்டில் ஆக்கிரமிப்பு செய்யப்பட்டு பின் கபாலீஸ்வரர் கோவில் இட்க்கப்பட்டு சர்ச் கட்டப்பட்டது. ஆயினும் பலமுறை நிகழ்ந்த புதைபொருழ் அகழ்வு ஆவுகளில் கபாலீஸ்வரர் கோவில் அங்கே இருந்தது என்பது தெளிவாகியது.
திருமயிலைத் திருத்தலம்- இலக்கிய, வரலாற்றுப் பார்வை, பேராசிரியர். Dr.சு.ராஜசேகரன்.,1989,
//இப்போதுள்ள கபாலிசுவரர் கோயில், நாயன்மார்களால் பாடப் பெற்ற பழைய கபாலிசுவரர் கோயில் என்ற பொதுவான நம்பிக்கை மக்களிடையே நிலவி வருகிறது. ஆனால், தொல்பொருள் ஆராய்ச்சியாளர்கள் சாந்தோமில் கண்டெடுத்த புதைபொருள்களிலிருந்து பழைய கோயில் வேறு இடத்தில் இருந்திருக்க வேண்டும் என்றும், பெரும்பாலும் சாந்தோம் கடற்கரையாக இருக்கலாம் என்றும் எண்ண வேண்டியிருக்கிறது.. .. பழைய கபாலிசுவரர் கோயிலலின் இடிபாடுகள் இப்போதுள்ள கோயிலுக்குச் சிறிது தொலைவில் கிழக்கு திசையில் சாந்தோம் கடற்கரையருகே கண்டு எடுக்கப்பட்டதே இதற்குக் காரணமாகும்.

1923இல் தொல்பொருள் ஆய்வுத் துறையினர் சாந்தோம் கதிட்ரலில் நிகழ்த்திய அகழ்வாராய்ச்சிகளால் கல்வெட்டுகளும், தூண்களும், சிலைகளும் கண்டெடுக்கப்பட்டன. கல்வெட்டுகள் சிவன் கோயிலைக் குறிக்கின்றன. கற்றூண்களிலும் கல்வெட்டுகள் காணப்பெறுகின்றன. மயிலோடு கூடிய முருகர் சிலையும் கண்டெடுக்கப்பட்டது. 1921இல் மறைத்திரு ஹோஸ்டன், சாந்தோம் கதிட்ரலில் கண்டெடுத்த வடமொழிக் கல்வெட்டு “கருவறை உட்பட எல்லாக் கட்டிடங்களும் மயிலாப்பூரிலுள்ள புகழ்பெற்ற சிவனுக்கும் பார்வதிக்கும் உரியவையாகும்” என்று குறிப்பிடுபகிறது. மற்றொரு தானக் கல்வெட்டில், “திருமயிலாப்பில் பூம்பாவை” என்று குறிப்பிடுப்படுவதாலும், பழைய கபாலிசுவரர் கோயில் கடற்கரையருகே இருந்திருக்க வேண்டும் என்பது புலனாகிறது.

அருணகிரிநாதர் திருப்புகளில் கபாலிசுவரர் கோயில் கடற்கரை அருகே இருந்தது என்று குறிப்பிடுப்படுவதால், பழைய கோயில் கடற்கரையருகே இருந்திருக்க வேண்டும் என்று கே.வி..இராமன் கருதிகிறார். பக்கம்287,288

இந்திய மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்புத்துறை வெளியிட்ட சென்னை மாநிலக் கோயில்கள் (Temples of Madas State) என்னும் நூலில் காணப்படும் கருத்துக்கள் :
கி.பி. 16ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் சாந்தோம் கடற்கரையிலிருந்த கோயில் போர்த்துக்கீசியர்களால் அழிக்கப் பட்டிருக்க வேண்டும் என்று கூறுகிறது. இந்நூல் கூறும் புதிய செய்தி, இப்போத்ள்ள கபாலிசுவரர் கோயிலும் குளமும் முந்நூறு ஆண்டுகளுக்கு முன், மயிலை நாட்டு முத்தையப்ப முதலியாராலும் அவருடைய வாரிசுகளிலாலும் கட்டப்பட்டது என்பதேயாகும். (பக்-289 – Quotes Census of India-1961; Temples of Madras State, 1 Chingleput District and Madras City, P.204)

The Present Temple very clearly shows for Schoalrs that it was constructed only in 17th Cen. CE, few Tamil Schloars maintained that the Old Temple was in same place, and the Present Temple was constructed above it. Another Set of Scholars maintained that the Older Temple was in Sea Shore(Mostly the Present Santhome Cathedral) and the Author analyses various books on Mylapur Temple and comes to the Conclusion as below, and he before concluding quotes the Historic fact-
போர்த்துக்கீசியர்கள் இந்துக் கோயில்களை அழித்த செய்தியைக் கேள்விப்பட்டு இராமராயர் கி.பி. 1558இல், சாந்தோம் மீது படை எடுத்துப் போர்த்துக்கீசியரைப் பணிய வைத்துப் பின்னர்ப் பழுதுபட்ட கோயில்களைப் பழுதுபார்க்க ஆணையில்ட்ட செய்தியாலும் பழைய கபாலிசுவரர் கோயில் போர்த்துக்கீசியர்களால் .(Quotes from S.Kalyanasundaram-A Short History of Mylapore page-8) அழிக்கப் பட்டது என்ற முடிவுக்கு வரலாம்.
ஆகவே, முடிபாக, பழைய கபாலிசுவரர் கோயில், கடற்கரையருகே இருந்ததென்பதையும், கி.பி. பதினைந்தாம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் போர்த்துக்கீசியரால் அழிக்கப் பட்டதென்பதையும், கி.பி. பதினாறாம் நுற்றாண்டில் இப்போதுள்ள இடத்தில் புதிய கோயில், மயிலை நாட்டு நயினியப்ப முத்தையப்ப முதலியார் மகன் முதலியாரால் கட்டப் பெற்றது என்பதையும் தெற்றென உணரலாம். -பக்கம் 291 திருமயிலைத் திருத்தலம்- இலக்கிய, வரலாற்றுப் பார்வை,
பேராசிரியர்.Dr.சு.ராஜசேகரன்.,1989,

மயிலாப்பூர் கபாலீசுவரர் கோயில் பற்றிய தலவரலாறு போன்றவை இவ்விணைப்பில் உள்ளது.
http://ankaraikrishnan.wordpress.com/

தெய்வநாயகம் ஆராய்சி தவறானது என அவரை சென்னை கிறிஸ்துவக் கல்லுரித் தமிழ்த்துறை வெளெயேற்றியது. பன்னாட்டு தமிழ் மையம் அவருடைய கட்டுரை தவறானது, என சுற்றரிக்கை வெளியிட்டது.

Dr. Deivanayagam’s work being analysed by Christian Tamil Scholars
திருக்குறளில் கிறித்தவம்-மெய்த்திரு (டாக்டர்) எஸ். இராச மாணிக்கம், S.J. கத்தோலிக்க லயோலா கல்லூரித் தமிழ்த்துறை தலைவர்எயேசு சபையாளருமான Rev. S.J.Rajamanikam was the H.O.D of Tamil Dept, and he was asked to present a Paper on –Presence of Christianity in ThiruKural, at Venkateshwara University – Thirupathi in Tamil; here Learned Scholar explains the ideals of Valluvar and how it varies with the important ideals of Christianity- and finally comes to Deivanayagam and I quote-
“ நிற்க. தற்போது ‘தெய்வநாயகம்’ என்ற புலவர் ‘திருவள்ளுவர் கிறித்தவர்’ என்று கூறி, கிறித்தவத்துக்கு முரணாகத் தென்படும் பல குறளுக்குப் புதிய விளக்கம் கூறி வருகிறார். மேலும், 1. ‘திருவள்ளுவர் கிறித்தவரா? 2. ஐந்தவித்தான் யார்? 3. வான் 4. நீத்தார் யார்? 5. சான்றோர் யார்? 6. எழு பிறப்பு 7. மூவர் யார்? 8. அருட்செல்வம் யாது? என்ற பல நூல்களை வெளியிட்டிருக்கிறார். அவற்றுள் சிலவற்றை ஊன்றிப் படித்தும், அவர் வலியுறுத்தும் கருத்தை நம்மால் ஒப்புக் கொள்ள முடியவில்லை. ‘திருவள்ளுவர் மறுபிறப்பை ஏற்கவில்லை’ என்றும், ‘ஐந்தவித்தான் என்பான் கிறித்து’ என்றும், ‘வான் என்பது பரிசுத்த ஆவி’ என்றும், நித்தார் என்பவர் கிறித்து பெடுமானார்’ என்றும், ‘சான்றோர் என்பது கிறித்தவர்களைச் சுட்டுகின்றது’ என்றும் பல சான்றுகளால் அவர் எடுத்துரைக்கின்றார்.

இக்கருத்துக்களோ, அவற்றை மெய்ப்பிக்க அவர் கையாளும் பலச் சான்றுகளோ, நமக்கு மனநிறைவு அளிக்கவில்லை. கிறித்துவ மதத்துக்குரிய தனிச்சிறப்பான கொள்கை ஒன்றும் திருக்குறளில் காணப்படவில்லை. கிறித்துபெருமானின், பெயர் கூட வரவில்லை. ஆனால் இந்திரன்(25), திருமால்(அடியளந்தான்-610;அறவாழி-8; தாமரைக் கண்ணான்-103), திருமகள் (செய்யவள்-167; செய்யாள்-84; தாமரையினாள்-617), மூதேவி(தவ்வை-167, மாமுகடி-617), அணங்கு(1081). பேய்(565), அலகை(850), கூற்று(375,765,1050,1083; கூற்றம்-269,1085), காமன் (1197), புத்தேள் (58,234,213,290,966,1322), இமையார்(906), தேவர்(1073), வானோர்(18, 346) முதலிய இந்து மதத் தெய்வங்கள் சுட்டப்படுகின்றன. பக்கம்-92-93- from திருக்குறள் கருத்தரங்கு மலர்-1974,(Thirukural Karuththarangu Malar-1974) Edited by Dr.N.Subbu Reddiyar.

முதலில் சாந்தோமில் உள்ள சர்ச்சை வெளியேற்றி சிவ வழிபாட்டை கொடுக்கட்டும்.
http://thomasmyth.wordpress.com/2010/05/03/%e0%ae%9a%e0%af%86%e0%ae%aa%e0%ae%be%e0%ae%b8%e0%af%8d%e0%ae%9f%e0%ae%bf%e0%ae%af%e0%ae%a9%e0%af%8d-%e0%ae%9a%e0%af%80%e0%ae%ae%e0%ae%be%e0%ae%a9%e0%af%81%e0%ae%95%e0%af%8d%e0%ae%95%e0%af%81%e0%ae%ae/
தெய்வநாயகம், செபஸ்டியன் சீமான் மட்டுமல்ல, தன் அரசியல் நுழைவுக்கு சாந்தோம் சர்ச்சின் தமிழ் மையம் என்பதை பயன்படுத்திய கனிமொழி, தெய்வநாயகத்தின் முதல் புத்தகத்திற்கு மதிப்புரை தந்த கருணநிதி அனைவரும் முதலில் சர்சை வெளியேற்ற வேண்டும்
http://devapriyaji.wordpress.com/2010/05/03/director-seeman-demolish-santhome-church-and-build-mylapore-kapaleeshwarar-temple-at-its-original-place/



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

நன்றி, போய் வாருங்கள்…!

APRIL 30, 2010
by அ.நம்பி

லகெங்கும் கிறிஸ்தவர்கள் இந்துக்களை மதமாற்றம் செய்வதற்கு முயற்சி செய்து வருகிறார்கள். குறிப்பாக இளைய சமுதாயத்தைக் கிறிஸ்தவர்களாக்குவதற்குப் பெரிதும் முயன்று வருகிறார்கள். ஒரு குடும்பத்தில் இரண்டு சமயங்களைப் பின்பற்றுவதால் குடும்பங்களுக்குள்ளே பிளவு ஏற்படுகின்றது.

sss04கிறிஸ்தவ சமூகம் இந்து இளைஞர்களை இந்து சமயத்தை மறுக்கவும் அதற்கு எதிராகப் பேசவும் தூண்டுகின்றது. இந்துக்களோ கிறிஸ்தவர்களை சகித்துக்கொள்கிறார்கள்; காரணம் எல்லா மார்க்கங்களும் நல்ல மார்க்கங்களே என இந்துக்கள் நம்புகின்றனர். உங்கள் குழந்தைகளின் மனம் சனாதன தர்மத்தின் உண்மைகள் நிரம்பியதாக இருக்கவேண்டும்.

இஸ்லாமிய மதம் இன்று உலகில் வெற்றிகரமான ஒரு மதமாக உள்ளது எவ்வாறு? காரணம் ஓர் இஸ்லாமியக் குழந்தை ஐந்து வயதாக இருக்கும்போதே தனது சமயத்தின் அடிப்படைக் கொள்கைகளைக் கற்றுக்கொள்கிறது. இந்த இளம் வயதிலேயே சமய நம்பிக்கைகள் அவர்களின் மனதில் நன்கு பதிந்து விடுகின்றன. அவர்கள் வளர்ந்து பெரியவர்களானதும் தமது சமயத்தில் உறுதியாக இருக்கிறார்கள்.

sss02உங்கள் குழந்தைகளுக்குச் சமயக் கருத்துகளைப் போதியுங்கள். நீங்கள் போதிப்பது உங்கள் குழந்தைகளுக்குப் புரிகிறதா இல்லையா எனக் கவலைப்பட வேண்டாம். குழந்தைகள் பெற்றோர்களின் செயல்களின் மூலமே கற்றுக்கொள்கிறார்கள். அவர்கள் தமது பெற்றோர்களின் செயல்களை நன்கு கவனிக்கிறார்கள். அவர்களால் சமய உண்மைகளை விளங்கிக்கொள்ள முடியாவிட்டாலும் அவற்றைக் கிரகித்துக் கொள்கிறார்கள்.

எனவே பெற்றோர்கள் பிள்ளைகளின் சமய வாழ்க்கைக்கு உதாரணமாக இருக்கவேண்டும். அப்போதுதான் கிறிஸ்தவர்கள் உங்களிடம் தமது சமயத்தைப் போதிக்க வரும்போது `வணக்கம், எனக்கு எனது சமய உண்மைகள் யாவும் தெரியும்; நன்றி, நீங்கள் போய் வாருங்கள்’ என்று அவர்களுக்குக் கூறக் கூடியதாக இருக்கும்.

- சற்குரு சிவாய சுப்பிரமணிய சுவாமிகள் (1927-2001)



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

கவுண்டமணி, கொசுத்தொல்லை, மதமாற்றம்…!APRIL 26, 2010 by அ.நம்பி

ml01

சில கொசுக்கள்… மலேரியாவைப் பரப்பும்.

ml02

சில கொசுக்கள்… டெங்கியைப் பரப்பும்.

mm02

சில கொசுக்கள்… மதத்தைப் பரப்பும்!

mm04

விரிவான செய்தி: இங்கு

mm03

ml03

mm08

mm07





__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

kri03.jpg?w=450&h=140

__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

கட்டாய மதம் மாற்றம்: கணவர் வீட்டார் மீது புகார்

May 4, 2010 by devapriyaji

திண்டுக்கல் : கணவர், அவரது குடும்பத்தார் என்னையும்,எனது குழந்தையையும் வற்புறுத்தி மதமாற்றம் செய்து விட்டனர் என பெண் ஒருவர் திண்டுக்கல் எஸ்.பி., முத்துச்சாமியிடம் புகார் அளித்துள்ளார்.

Baptism Pictureதிண்டுக்கல் மாவட்டம் சீலப்பாடியைச் சேர்ந்தவர் கலாராணி. இவர் திண்டுக்கல் எஸ்.பி., அலுவலகத்தில் கொடுத்த மனுவில் கூறியிருப்பதாவது: எனது கணவர் ஜோசப் ரெட்சகநாதன். கணவர் குடும்பத்தார் கிறிஸ்தவர்கள். நான் இந்து மதத்தை சேர்ந்தவள். எனது கணவர் 21.09.2000ம்தேதி இந்துவாக மதம்மாறி இடைநிலை ஆசிரியர் பணி பெற்றார். அரசு சலுகை பெறுவதற்காக 2004 பிப்ரவரி 8ம் தேதி ஜம்புளியம்பட்டி நாகம்மாள் கோயிலில், என்னை அவரது குடும்பத்தார் முன்னிலையில் திருமணம் செய்தார். அந்த கோயிலில் திருமண சான்று, ரசீது எதுவும் தராததால், மறுபடியும் வி.எம்.ஆர். பட்டி காளியம்மன் கோயிலில் 26.4.2004ம் தேதி திருமணம் செய்தார். பின்னர் எனது மாமியார் அடைக்கலமேரி, மாமனார் செபஸ்தியான், கொழுந்தனார் சிரில்ராஜ், நாத்தனார் ஜெயந்தி உட்பட பலர் என்னிடம், நாங்கள் பரம்பரை கிறிஸ்தவர்கள், வேலை, அரசு சலுகைக்காகத்தான் இந்து மதத்திற்கு மாறினோம் என்றும் கூறினர்.

baptism_8.jpgநீ எங்கள் குடும்பத்தில் வாழ வேண்டுமானால் கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு மாற வேண்டும். இல்லாவிட்டால் உனது கணவருக்கு வேறு திருமணம் செய்து விடுவோம் என மிரட்டி என்னையும், குழந்தையையும் 22.6.2004ம் தேதி கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு மாற்றினர். பின்பு மீண்டும் எனது கணவருக்கும்,எனக்கும் 26.6.2006ல் மரியநாதபுரத்திலுள்ள விண்ணேற்பு அன்னை ஆலயத்தில்,அவரது குடும்பத்தார் முன்னிலையில் திருமணம் நடந்தது. என்னையும், குழந்தையையும் வற்புறுத்தி,கட்டாய மதமாற்றம் செய்ததால் எனக்கு மன உளைச்சல் ஏற்பட்டுள்ளது. இதனால் எனது கணவர் ஜோசப் ரெட்சகநாதன், மாமியார், மாமனார் உட்பட அவர்களின் உறவினர் மீது நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும் என்று கூறியுள்ளார். இந்த மனு குறித்து கூடுதல் எஸ்.பி., பொன் சிவானந்தம் விசாரிக்க எஸ்.பி., முத்துச்சாமி உத்தரவிட்டுள்ளார்.

water baptism

http://www.dinamalar.com/Incident_detail.asp?news_id=18314



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

நன்றி, போய் வாருங்கள்…!

APRIL 30, 2010
by அ.நம்பி

லகெங்கும் கிறிஸ்தவர்கள் இந்துக்களை மதமாற்றம் செய்வதற்கு முயற்சி செய்து வருகிறார்கள். குறிப்பாக இளைய சமுதாயத்தைக் கிறிஸ்தவர்களாக்குவதற்குப் பெரிதும் முயன்று வருகிறார்கள். ஒரு குடும்பத்தில் இரண்டு சமயங்களைப் பின்பற்றுவதால் குடும்பங்களுக்குள்ளே பிளவு ஏற்படுகின்றது.

sss04கிறிஸ்தவ சமூகம் இந்து இளைஞர்களை இந்து சமயத்தை மறுக்கவும் அதற்கு எதிராகப் பேசவும் தூண்டுகின்றது. இந்துக்களோ கிறிஸ்தவர்களை சகித்துக்கொள்கிறார்கள்; காரணம் எல்லா மார்க்கங்களும் நல்ல மார்க்கங்களே என இந்துக்கள் நம்புகின்றனர். உங்கள் குழந்தைகளின் மனம் சனாதன தர்மத்தின் உண்மைகள் நிரம்பியதாக இருக்கவேண்டும்.

இஸ்லாமிய மதம் இன்று உலகில் வெற்றிகரமான ஒரு மதமாக உள்ளது எவ்வாறு? காரணம் ஓர் இஸ்லாமியக் குழந்தை ஐந்து வயதாக இருக்கும்போதே தனது சமயத்தின் அடிப்படைக் கொள்கைகளைக் கற்றுக்கொள்கிறது. இந்த இளம் வயதிலேயே சமய நம்பிக்கைகள் அவர்களின் மனதில் நன்கு பதிந்து விடுகின்றன. அவர்கள் வளர்ந்து பெரியவர்களானதும் தமது சமயத்தில் உறுதியாக இருக்கிறார்கள்.

sss02உங்கள் குழந்தைகளுக்குச் சமயக் கருத்துகளைப் போதியுங்கள். நீங்கள் போதிப்பது உங்கள் குழந்தைகளுக்குப் புரிகிறதா இல்லையா எனக் கவலைப்பட வேண்டாம். குழந்தைகள் பெற்றோர்களின் செயல்களின் மூலமே கற்றுக்கொள்கிறார்கள். அவர்கள் தமது பெற்றோர்களின் செயல்களை நன்கு கவனிக்கிறார்கள். அவர்களால் சமய உண்மைகளை விளங்கிக்கொள்ள முடியாவிட்டாலும் அவற்றைக் கிரகித்துக் கொள்கிறார்கள்.

எனவே பெற்றோர்கள் பிள்ளைகளின் சமய வாழ்க்கைக்கு உதாரணமாக இருக்கவேண்டும். அப்போதுதான் கிறிஸ்தவர்கள் உங்களிடம் தமது சமயத்தைப் போதிக்க வரும்போது `வணக்கம், எனக்கு எனது சமய உண்மைகள் யாவும் தெரியும்; நன்றி, நீங்கள் போய் வாருங்கள்’ என்று அவர்களுக்குக் கூறக் கூடியதாக இருக்கும்.

- சற்குரு சிவாய சுப்பிரமணிய சுவாமிகள் (1927-2001)



__________________
Anandan

Date:
Permalink  
 

Front page news and headlines today

ஈரோடு: தலைவலி நோயை பயன்படுத்தி கட்டாய மதம் மாற்றம் செய்த பெண், திருப்பத்தூரில் நடந்த ஜெப கூட்டத்துக்கு சென்று மர்மமான முறையில் இறந்ததாகவும், கிறிஸ்துவ அமைப்பினர் சிலர் கட்டாய மதம் மாற்றம் செய்வதாக கருங்கல்பாளையம் மக்கள் புகார் தெரிவித்துள்ளனர்.


ஈரோடு கருங்கல்பாளையம் கமலா நகரை சேர்ந்த நாகேந்திரன்(35), ஆயில் மில் தொழிலாளி. அவரது மனைவி சுமதி(28). அவர்களுக்கு ஆனந்தகுமார் (12), பொற்கொடி(10) என இரு குழந்தைகள் உள்ளனர். சுமதி சில ஆண்டுகளாக தலைவலியால் அவதிப்பட்டு வந்தார். ஈரோடு கச்சேரி வீதியில் உள்ள 'புது சிருஷ்டி சபை' என்ற கிறிஸ்தவ அமைப்பு நிர்வாகிகள் சிலர், கமலா நகர் பகுதி மக்களிடம் மதம் மாறச் சொல்லி பிரசங்கம் செய்துள்ளனர். சுமதி தலைவலியால் அவதிப்படுவதை அறிந்த நிர்வாகிகள், அவரை சந்தித்தனர். 'சபைக்கு வந்து 'ஜெபம்' செய்தால் உங்கள் நோய் குணமாகி விடும்' என, கூறியுள்ளனர். சுமதியும் கச்சேரி வீதியில் உள்ள சபைக்கு சில வாரங்களாக சென்று ஜெபம் செய்துள்ளார். அமைப்பு நிர்வாகிகள், பல்வேறு இடங்களில் நடக்கும் ஜெப கூட்டத்துக்கு சுமதியை அழைத்துச் சென்றுள்ளனர். இரண்டு நாட்களுக்கு முன் திருவண்ணாமலை மாவட்டம் திருப்பத்தூரில் ஜெப கூட்டத்துக்காக சுமதி, தன் குழந்தைகள் மற்றும் உறவினர் பெண் ஒருவருடன் சென்றுள்ளார்.


ஜெபக்கூட்டத்தில் இருந்த சுமதிக்கு நேற்று முன்தினம் காலை திடீரென தலைவலி ஏற்பட்டுள்ளது. அங்கிருந்த பாதிரியார், சுமதியின் தலையில் கை வைத்து ஜெபம் செய்து, 'சிறிது நேரத்தில் சரியாகி விடும்' என, கூறியுள்ளார். ஆனால், சுமதி திடீரென இறந்து விட்டார். மாத்திரை சாப்பிட அனுமதிக்காமல், ஜெபம் செய்ததால் இறந்து விட்டதாக உறவினர்கள் புகார் செய்துள்ளார்.


சுமதியுடன் சென்ற உறவினர் பெண் கூறியதாவது: சுமதிக்கு அடிக்கடி தலைவலி வரும். தனியார் மருத்துவமனையில் சிகிச்சை பெற்று, தினசரி மாத்திரை சாப்பிட்டு வருகிறார். புது சிருஷ்டி சபையை சேர்ந்த நிர்வாகிகள், 'சுமதிக்கு நோய் சரியாகி விடும்' என கூறி கட்டாய மதம் மாற்றினர். அதைத்தொடர்ந்து ஜெப கூட்டங்களில் சுமதி கலந்து கொண்டார். திருப்பத்தூரில் நடந்த ஜெப கூட்டத்தில் கலந்து கொள்ள சுமதி மற்றும் அவரது குழந்தைகளுடன் சென்றிருந்தேன். நேற்று (நேற்று முன்தினம்) காலை ஜெப கூட்டம் நடந்தபோது, சுமதிக்கு தலைவலி ஏற்பட்டது. இது குறித்து அங்குள்ள பாதிரியாரிடம் கூறினேன். அவர், 'சுமதிக்கு 'பேய்' பிடித்துள்ளது. ஜெபம் செய்தால் போய்விடும்' எனக் கூறி, சுமதி தலையில் கை வைத்து ஜெபித்து விட்டு சென்றார்.


சிறிது நேரத்தில் சுமதிக்கு அதிகளவில் வலி ஏற்பட்டது. 'மாத்திரை கொடுக்கலாம்' என, பாதிரியாரிடம் கேட்டபோது, அவர் மறுத்து விட்டார். தலைவலி அதிகமாகி மயங்கி விட்டார். ஜெப கூட்ட நிர்வாகிகள் ஆம்புலன்ஸ் மூலம் எங்களை அனுப்பி வைத்தனர். வரும் வழியில் சுமதி இறந்து விட்டார். ஆம்புலன்ஸில் ஜெப கூட்டத்தை சேர்ந்த மூன்று பேர் வந்தனர். வெப்படை அருகே இருவரும், ஈரோட்டில் ஒருவரும் இறங்கி விட்டனர். நாங்கள் மட்டுமே வீட்டுக்கு வந்தோம். மாத்திரை சாப்பிட அனுமதித்திருந்தால் சுமதி இறந்திருக்க மாட்டார். இவ்வாறு அவர் கூறினர்.


கமலா நகரை சேர்ந்த மக்கள் கூறுகையில், ''கிறிஸ்துவ அமைப்பை சேர்ந்த சிலர் தினசரி வந்து, கட்டாய மதம் மாற்றம் செய்ய வற்புறுத்துகின்றனர். மதம் மாறினால் பல நன்மை ஏற்படும் என பிரசங்கம் செய்கின்றனர்,'' என்றனர். சுமதியின் உறவினர்கள் கருங்கல்பாளையம் போலீஸ் ஸ்டேஷனுக்கு புகார் கொடுக்க சென்றனர். சுமதி சந்தேக மரணமடைந்ததாக நேற்று மாலை போலீஸார் வழக்கு பதிவு செய்தனர். ஈரோடு அருகே சொட்டையம்பாளையத்தில் ஏப்ரல் 25ம் தேதி தாசில்தார் உள்பட ஆறு பேர் கொண்ட கிறிஸ்தவ அமைப்பை சேர்ந்த நிர்வாகிகள் கட்டாய மதம் மாற்றம் செய்ய வற்புறுத்தினர். இதில் ஆத்திரம் அடைந்த மக்கள் ஆறு பேரை சிறை பிடித்து போலீஸில் ஒப்படைத்தனர். கருங்கல்பாளையத்தில் கட்டாய மதம் மாற்றம் செய்யும் சம்பவம் மீண்டும் பரபரப்பை ஏற்படுத்தி உள்ளது.




__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

paa02.jpg?w=450

__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

போஸ்ட் கார்டு மூலம் மதமாற்றம்!

May 8, 2010 by தேவப்ரியாஜி

[post+carg+conversion.jpg]

post+carg+conversion+1.jpg

கிறிஸ்தவர்கள் மதமாற்றுவதற்காக எதையும் செய்ய துணிவார்கள் என்பதை நாம் எல்லோரும் அறிவோம். ஆனால் அவ்வப்போதுதான் அவர்களின் மதமாற்ற மோசடிகள் பத்திரிகைகளில் அச்சேறி அம்பலமாகிறது. 7-10-2007 தினமலர் நாளிதழில் போஸ்ட் கார்டு மூலம் மதமாற்றம் செய்யும் கிறிஸ்தவர்கள் பற்றி ஒரு கட்டுரை வெளியாகியுள்ளது. குறைந்த செலவில் அடித்தட்டு மக்கள் செய்திகளை பரிமாறிக் கொள்வதற்காக அரசு மானியத்தில் போஸ்ட் கார்டுகள் அச்சிடப்படுகின்றன. ஆனால் இவற்றை கிறிஸ்தவர்கள் மதமாற்றத்திற்கு பயன்படுத்துகிறார்கள். போஸ்ட் கார்டுக்கு அரசு மானியம் இருப்பதால் ஒரு குறிப்பிட்ட மதத்தினர் தங்களது மதமாற்ற வியபாரத்திற்கு பயன்படுத்துவது சட்டவிரோதம். இந்த தினமலர் செய்தியை ஆதாரமாகக் கொண்டு அவர்கள் மீது யாராவது வழக்கு தொடுத்தால் நல்லது



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

TN Bishops Meet Chief Minister for Caste-based reservation

CHENNAI, Nov. 25, 2009, 10.00 Hrs (Media News):

4127.jpg‘The reservation system should not be based on religion as India is a secular country. Social justice could be established only when reservation is implemented on caste basis’ Said Fr.Vincent Chinnadurai, the Chairman of Minority Commission, Government of Tamil Nadu, just after meeting the Tamil Nadu Chief Minister Hon. M.Karunanithi, along with a delegation of Bishops comprising Archbishop Peter Fernando, president of TNBC, Archbishop A.M.Chinnappa, Archbishop of Madras -Mylapore and Bishop Remigius on 16 November 2009..

The delegation presented a five-point charter of demands which included implementation of reservation solely on the basis of caste and not on religion. The Chief Minister assured them that the issue would be referred to the Backward classes commission chairman Justice M.S.Janarthanam and a decision would be taken based on his recommendations.

When contacted after the meeting, Fr.Vincent Chinnadurai reiterated that the reservation system should not be based on religion as India was a secular country, social justice could be established only when reservation system was implemented on the basis of caste.

When pointed out that the present reservation system was itself case-based one, Fr.Chinnadurai said ‘ The present system appears to be so. But primarily the reservation system is based on religion only’. Stating that there was inequality in treating sections of the society under the present reservation system, he said at present, for example, Hindu Vanniyars were in MBC list while Vanniyars who had embraced Christianity were in the BC list. People from Paravar community (fishermen) in many southern districts also face similar disparity. While Hindu Paravars come under MBC list, Christian Paravar were regarded as BCs.

The delegation also placed a demand to bring Dalit Christians in the Most Backward Class list. They suggested until the central government includes Dalit Christians in SC list, the state, using its powers, should include them in the MBC list.

They also brought to the notice of the Chief Minister that getting minority status certificate for starting an educational institution had become a cumbersome formality. Fr.Chinnadurai pointed out that during the past four or fine years, minority status certificate was not given to anyone in Tamil Nadu. In Andhra Pradesh, the government had empowered the minorities commission to issue the minority certificate and similar powers be accorded to the TN Minorities commission. He said the education department was demanding certificate from institutions which had completed 150 years of existence.

The delegation pointed out that the government had not extended grants-in-aid to the educational institutions started by minority communities after June 1, 1991. Sanctioning more teachers as per the interim order of the Madras high court and permission to recruit non-teaching staff were the two other demands of the delegation.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

Christian Conference

May 24, 2010 by தேவப்ரியாஜி

ஆறாவது உலகக் கிருத்துவ தமிழ் மாநாடு

கருணாநிதி கிருத்துவர்களின் தமிழ்த் தொண்டினைப் புகழ்ந்ததாக கீதா ஜீவன் கூறினார்!

— PHOTO COUETESY – The Hindu; : R.M. RAJARATHINAM.
2010052458790301.jpg
கீதா ஜீவன், திருச்சி பிஷப் பால் வசந்தகுமார் எழுதிய ஒரு புத்தகத்தை வெளியிட, பிரதியை என். சிவா, திமுக எம்.பி பெறுகிறார்.

தமிழகத்தில், ஏன் மற்றும் உலகம் முழுவதும் ஆயிரக்கணக்கான பிஷப்புகள், பாதிரியார்கள், பாஸ்டர்கள் செக்ஸ், கற்பழிப்பு, கோடிக்கணக்கில் பணம் கொள்ளை, கையாடல், போன்ற வேலைகளில் ஈடுபட்டிருக்கும்போது, இப்படி ஒரு மாநாடு திருச்சியில் நடப்பது ஆச்சரியமே.

பிஷப் ஹெப்பர் கல்லூரியில் மே 21 முதல் 23 வரை இந்த மாநாடு நடைபெற்றது, இதில் கலந்து கொள்ள கிருத்துவர்களிடையே  கருத்து வேற்றுமை, உட்பூசல்கள் இருந்ததால், சில கோஷ்டிகள் இம்மாநாட்டைத் தவிர்த்தன. குறிப்பாக சென்னையில் கருணாநிதியுடன் உலா வரும் பிஷப்புகள், பாதிரிகள், சர்ச்-ஆராய்ச்சியாளர்கள் முதலியோர் காணப்படவில்லை. பல விஷயங்கள் அமைதியாகவே அடக்கி வாசிக்கப் பட்டன. ஆய்வுக்க்கட்டுரைகள் கூட முன்னமே பெறப்பட்டு, தமக்குச் சாதகாமாக உள்ளவற்றை மட்டும் தேர்ந்தெடுக்கப் பட்டு பிரபாகரன் என்பவரால் பதிப்பிக்கப்பட்டுள்ளது.

பிஷப் பேசும்போது, செந்தமிழ் இலக்கியம் ஊக்குவிக்க ஆவண செய்வோம் என்ற தீர்மானத்தை நிறைவேற்றி, இனி சர்ச்சுகளில் தூயத் தமிழையே உபயோகிப்பதாக முடிவெடுத்துள்ளதாகக் கூறினார். பாரதிதாசன் பல்கலைக்கழகத்தில், தமிழ் கிருத்துவ இலக்கிய ஆராய்ச்சிற்காக ஒரு தனி நாற்காலியை ஏற்பத்தப் போவதாக கூறினார். பிஷப் ஹெப்பர் கல்லூரியில் உலகக் கிருத்துவ அகடெமி ஒன்று உருவாக்ப் படுவதாகவும் தெரிவிக்கப் பட்டது.

திருச்சியில் உலக கிறிஸ்தவ தமிழ் மாநாடு மே 21 முதல் 23 வரை நடத்த ஏற்பாடு மத்திய, மாநில அமைச்சர்கள் பங்கேற்பு
மே 12,2010,00:00 IST
http://www.dinamalar.com/General_detail.asp?news_id=24946

திருச்சி: ‘திருச்சி பிஷப் ஹீபர் கல்லூரியில், வரும் 21ம் தேதி முதல் 23ம் தேதி வரை உலக கிறிஸ்தவ தமிழ் மாநாடு நடக்கிறது’ என, திருச்சி- தஞ்சை மண்டல பேராயர் மற்றும் பிஷப் ஹீபர் கல்லூரி தலைவர் பால் வசந்தகுமார், உலக கிறிஸ்தவ தமிழ்ச்சங்க செயல் தலைவர் ஏசுதாஸ் ஆகியோர் கூறினர்.

இதுகுறித்து அவர்கள் நிருபர்களிடம் மேலும் கூறியதாவது:தமிழ் ஆர்வலர்கள், எழுத்தாளர்கள், கல்வியாளர்கள் கிறிஸ்தவ இலக்கியத்தைக் கற்பிக்க, கிறிஸ்தவ தமிழ் இலக்கியங்களை மேம்படுத்த, அதை உலககெங்கும் எடுத்துச் செல்லும் நோக்குடன் உலக கிறிஸ்தவத் தமிழ்ப் பேரவை, 1981ல் முன்னாள் பிரதம பேராயர் சாலமன் துரைசாமியால் திருச்சியில் நிறுவப்பட்டது.

முதல் உலக கிறிஸ்தவ தமிழ் மாநாடு திருச்சியில் 1981ம் ஆண்டு நடந்தது. அதைத் தொடர்ந்து, அமெரிக்காவில் நியூயார்க் நகரில் இருமுறையும், சென்னையில் இரு முறையில் மாநாடு நடந்தது. கடைசியாக, 1996ம் ஆண்டு நியூயார்க் நகரில் மாநாடு நடந்தது.ஆறாவது கிறிஸ்தவ உலக தமிழ் மாநாடு, பிஷப் ஹீபர் கல்லூரியில் மே 21ம் தேதி முதல் 23ம் தேதி வரை, திருச்சி- தஞ்சை மண்டல பேராயர் பால் வசந்தகுமார் தலைமையில் நடக்கிறது.

துவக்கவிழாவில் மத்திய அமைச்சர் ராஜா, தமிழக அமைச்சர்கள் நேரு, செல்வராஜ், கீதா ஜீவன், ராஜ்யசபா எம்.பி., சிவா, பாரதிதாசன் பல்கலை துணைவேந்தர் பொன்ன வைக்கோ, வக்பு வாரியத்தலைவர் அப்துல் ரகுமான் உட்பட பலர் பங்கேற்கின்றனர்.கிறிஸ்தவ தமிழ் மாநாடாக இருந்தாலும், அனைத்து மதத்தைச் சேர்ந்த தமிழறிஞர்களும், அமெரிக்கா, மலேசியா உட்பட பல்வேறு நாடுகள் மற்றும் இந்தியாவை சேர்ந்த கிறிஸ்தவ தமிழ் அறிஞர்கள், கல்வியாளர்கள், எழுத்தாளர்கள், கவிஞர்கள், ஆய்வாளர்கள் உட்பட 500க்கும் மேற்பட்டோர் மாநாட்டில் பங்கேற்கின்றனர்.

திருச்சபையில் கிறிஸ்தவ இலக்கியங்களின் படைப்பாற்றல் குறித்தும், பழைய நூற்றாண்டுகளில் கருத்துச் செறிவுமிக்க பல இலக்கிய நுணுக்கங்களை ஆராயவும் இம்மாநாடு உறுதுணையாக இருக்கும். மாநாட்டில், கிறிஸ்தவ இலக்கிய சங்கம் வெளியிட்டுள்ள புத்தகங்களின் கண்காட்சி மற்றும் விற்பனை நடக்கிறது.

சென்னை ஆசியவியல் பள்ளி நிறுவனர் ஜான்சாமுவேல், திருச்சி இதழியல் கல்லூரி முதல்வர் அமுதன் அடிகள், மதுரை இறையியல் கல்லூரி முதல்வர் ஞானவரம், பாகவதர் கிளமென்ட் வேதநாயகம் சாஸ்திரியார், நாதஸ்வர வித்வான் ஷேக் சின்ன மௌலானா பேரன் பால்ஷேக் சின்னகாசிம், மலேசியா கிறிஸ்தவ தமிழ் எழுத்தாளர் சங்கத் தலைவர் பேராசிரியர் செல்லத்துரை ஆகியோருக்கு விருதுகள் வழங்கப்படும்.

கோவையில் நடக்கவிருக்கும் செம்மொழி மாநாட்டில் கிறிஸ்தவ தமிழ் இலக்கியத்துக்காக அரசிடம் தனி இடம் கோரப்பட்டுள்ளது. தென்னிந்திய, கத்தோலிக்க, தமிழ்நாடு லூத்தரன் திருச்சபை இணைந்து, பாரதிதாசன் பல்கலையில் கிறிஸ்தவ தமிழ் குறித்த பாடத்திட்டம் கொண்டு வர முயற்சி மேற்கொண்டுள்ளோம்.இவ்வாறு அவர்கள் கூறினர்

Tha



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

சா’தீ’யம்…கிறிஸ்தவ பாதிரியார்களையும் விட்டுவைக்கவில்லையே…

May 23, 2010 by தேவப்ரியாஜி

தமிழகத்தில் சாதீயத்துக்கெதிராக முழு அளவில் போராட்டம் நடத்தியவர் என்றால் அது பெரியாரை மட்டும் தான் சொல்லமுடியும்…அதன் பிறகு பல பெரிய தலைவர்கள் உருவானாலும் (திரைத்துறையில் இருந்து அதிகபட்சமாக), உருப்படியாக சாதியை எதிர்த்து அறிக்கை கூட விட முடியாத நிலையில் இருக்கிறார்கள் இந்த ஓட்டுப்பொறுக்கிகள்…

Karamalai_RC_church_JPG.jpg

சாதியை எதிர்த்து – இரட்டைக்குவளை ஒழிப்பு என்று பெரியார் தி.க / கொளத்தூர் மணி தலைமையில் போராட்டம் நடத்தியது எனக்கு தெரிந்தவரை சாதீய எதிர்ப்புவாத போராட்டம்…

தமிழக இசுலாமியர்களிடையே சாதீயம் இருக்கிறதா என்பது பற்றி எனக்கு தெரியாது…ஆனால் தமிழக கிறிஸ்தவர்களிடையே இருக்கும் சாதீயம் – படு கேவலமானது…

பாதிரியார்கள் பாப்பாக்களை கர்ப்பமாக்கும் மேட்டர் கூட அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாக நடைபெறுவது…ஆனால் இந்த சாதீயம், தமிழகத்தில் வாழும் அத்துனை கிறிஸ்தவர்களிடமும் ஒட்டிக்கொண்டுள்ளது…(பெரும்பான்மையாக)…

Henry_Bright_sm.jpgபொதுவாக கிறிஸ்தவ மதத்தினர் என்றால் அனைவரும் நினைப்பது அவர்கள் அனைவரும் தலித் / தாழ்த்தப்பட்ட சமுதாயத்தை சேர்ந்தவர்கள் அல்லது மீனவர்கள் என்றுதான்…ஆனால் அப்படி இல்லாமல், நாடார், செட்டியார், தேவர், முதலியார், உடையார், வேளாளர், பிள்ளைமார் என்று எல்லா சாதியிலும் கிறிஸ்தவர்கள் உள்ளனர்…

தமிழகத்தின் அனைத்து பகுதிகளிலும் தலித் கிறிதவர்கள், கடலோர மாவட்டங்களான நாகை, கன்னியாக்குமரியில் மீனவர்கள், திருநெல்வேலி பகுதியில் நாடர்கள்,தஞ்சை பகுதியில் முதலியார்கள், திருச்சி பகுதியில் பிள்ளைமார்கள்,புதுக்கோட்டை பகுதியில் தேவர்கள்,விழுப்புரம்,திண்டிவனம்,கடலூர் பகுதியில் வன்னியர்கள், பாளையங்கோட்டை பகுதியில் வேளாளர்கள் என்று எல்லா சாதியிலும் எல்லா பகுதிகளிலும் பரவிக்கிடக்கிறார்கள்…

இதில் எங்கே வந்தது சாதீயம் என்கிறீர்களா ? கிறிஸ்தவராக இருந்தாலும் அவரவர் சாதியில் தான் பெண் கொடுப்பதும் எடுப்பதும் செய்கிறார்கள்…அதிலும் உட்பிரிவெல்லாம் சரியாக இருக்கவேண்டும்…

கிறிஸ்தவ மதத்தில் திருமணத்துக்கு முன்பாக பங்கு கோயிலில் ( Local Church) பதிவு செய்யவேண்டும்…மூன்று வாரங்களுக்கு அதனை ஞாயிறு பூசைகளில் (Mass) பங்கு தந்தை (Parish Priest) படிப்பார்…திருமணத்துக்கு ஆட்சேபம் தெரிவிப்பவர்கள் தெரிவிக்கலாம் என்று அறிவிப்பார்கள்…

இந்த முறையில் இந்த திருமணம் சிறப்பாக நடைபெறுவதையும், மணப்பெண், மணமகன் இருவரையும் பங்கு தந்தை நேரில் சந்தித்து அளவளாவுவதையும் ஒரு சடங்காக வைத்துள்ளார்கள்…

நான் இந்த பதிவில் பேச வந்த விடயம் அது அல்ல…உடையார்கள் அதிகமாக உள்ள கிராமத்தில் ஒரு தலித் பாதிரியார் பணி செய்ய இயலாது…அப்படி பணி செய்தாலும், திருமணம் போன்ற முக்கிய நிகழ்வுகளில் உடையார் சாதியை சேர்ந்த பாதிரியாரை அழைத்து வந்தே செய்வார்கள்…

மேலும் அதிக வருமானம் வரும் பங்கு கோயில்களில் (உதாரணம் : வேளாங்கண்ணி மாதா கோயில்), குறிப்பிட்ட சாதியினர் மட்டுமே பங்கு தந்தையாக அமர்வார்கள்…அப்படி வேறு சாதியினர் அந்த கோயிலில் நியமிக்கப்பட்டால், பிஷப் வரை சென்று அவரை மாற்றும் வரை ஓயமாட்டார்கள் அந்த சாதியினர்…

மேலும் பங்கு கோயில்களில் வரும் வருவாயில் நன்றாக குடிப்பது, பெண் சகவாசம் வைத்துக்கொள்வது என பாதிரியார்கள் கூத்தடிக்கிறார்கள்…குடிக்காத, புகைக்காத சாமியார்களை தமிழகத்தில் விரல்விட்டு எண்ணிவிடலாம்…

பிஷப் ஹவுஸ் என்பது வெளிநாட்டு நிதியம் குவியும் இடம்…பொதுவாக மாவட்ட தலைநகரங்களில் இருக்கும்…அங்கே இந்த செயலாளர், அந்த செயலாளர் என்று நியமன உத்தரவை பிஷப் இடம் இருந்து வாங்கிவிட்டால் நல்ல துட்டு பார்க்கலாம் என்பதே நிலை…

அதனால் பாதிரிமார்கள் பெரிய தொகையை லஞ்சமாக கொடுத்து, இது போன்ற பதவிகளை பிடிக்கிறார்கள்…இதிலும் பாதிரியார் குறிப்பிட்ட சாதியினராக இருந்தால்தான் பதவி கிடைக்கும்…

மேலும் டீச்சர் ட்ரெயினிங் முடித்தவர்கள் பதிவு செய்யும் மாவட்ட தலைநகரில் – பிஷப் ஹவுஸில் லஞ்சம், கிறிஸ்தவ கல்வி நிறுவனங்களில் படிக்கும் இடத்துக்கு லஞ்சம், நல்ல வருமானம் உள்ள ஊரில் பாதிரியாராக பணிபுரிய லஞ்சம் என எங்கெங்கு காணினும் லஞ்சம் தலைவிரித்தாடுகிறது…

ஹும்…இவர்கள் தான் மக்களை இயேசுவின் வழியில் இறைவனிடம் கொண்டுசெல்லப்போகிறார்களாம்…ஒரு லோன் போட்டு பணத்தை கொடுத்து நேராக சொர்க்கத்துக்கு ரெண்டு டிக்கெட் சொல்லப்போகிறேன்…வாரீயளா…
பதிந்தது செந்தழல் ரவி




__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

CHURCH And Caste War reaches Courts

May 30, 2010 by தேவப்ரியாஜி

Take church cars through dalit areas in Eraiyur,says HC

Pc0071400.jpg26_05_2010_007_006.jpg

Chennai: The Madras high court has directed Vanniyar Christians in Eraiyur village in Villupuram to ensure that a procession carrying a statue of Jebamalai Matha (Our Lady of Rosary) passes through streets inhabited by dalit Christians during their ongoing annual festival.
Disposing of a petition from Eraiyur village dalit Christians,Justice D Hariparanthaman said it really shocked ones conscience that the statues were not being taken through of dalit habitations.I am of the view that it amounts to practising untouchability,which is prohibited under Article 17 of the Constitution, he observed.
He noted that pursuant to a trial court order,the procession was taken out through dalit streets in the same village in May 2009.He directed the superintendent of police,Villupuram,to give adequate police protection to the procession.
The festival is being held from May 21 to 31.The Eraiyur church was gripped by controversy last year over charges that the dominant Vanniyar Christians discriminated against dalits.Two persons were killed in police firing during a protest in March 2009 as a result of this caste divide.
The dalit Christian group had originally filed a petition before the principal district munsiff court,Ulundurpet,seeking various forms of relief,including a direction to the Archbishop of Puducherry-Cuddalore,the Eraiyur Our Lady of Rosary Church parish priest and the Vanniyar Christian section of the congregation to take the procession of three cars carrying the statues if Jebamalai Matha and St Anthony through dalit areas during the festival.
The court granted the order,but the Vanniyar Christians filed a revision petition in the high court.The HC dismissed the petition and also made it clear that no fresh application need be filed for a similar order for the May 2010 festival.
The high court also directed the trial court to dispose of the case pending before it within two weeks.However,the Ulundurpet court did not do so within the period.On April 30,it adjourned the matter to May 31.Aggrieved by this,dalit Christians approached the high court with a criminal revision petition.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

01_06_2010_005_040.jpg

__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

ஏசுவின் அந்த முகத்தை மற்றவர்களுக்கும் காட்டலாமே?

ஜூன் 6, 2010 by vedaprakash

சர்ச் மார்பிள் தரையில் இயேசு உருவம் : நள்ளிரவில் திரண்ட கிறிஸ்தவர்கள்

ஏசுவின் ஏசுவின் அந்த முகத்தை மற்றவர்களுக்கும் காட்டலாமே?

பதிவு செய்த நாள் : ஜூன் 05,2010,18:33 IST

http://www.dinamalar.com/News_Detail.asp?Id=13280

ராமேஸ்வரம் : தங்கச்சிமடம் குழந்தை இயேசு சர்ச்சில் மார்பிள் பதிக்கப்பட்ட தரையில் இயேசு உருவம் தோன்றியதாக தகவல் பரவியதால் , இதனைக்கான ஆயிரக்கணக்கான கிறிஸ்தவர்கள் நள்ளிரவில் சர்ச்சில் திரண்டனர். ராமேஸ்வரம் அருகே தங்கச்சிமடம் சூசையப்பர் பட்டினத்தில் சமீபத்தில்தான் குழந்தை இயேசு சர்ச் திறக்கப்பட்டது. நேற்று இரவில் இங்கு பிரார்த்தனை செய்த வந்த சிலர், தரையில் பதிக்கப்பட்டுள்ள வெள்ளை மார்பிள் மீது இயேசுவின் முகம் தெரிவதாக கூற , தங்கச்சிமடம், பாம்பன், ராமேஸ்வரம் பகுதியிலிருந்து ஆயிரக்கணக்கான கிறிஸ்தவர்கள் சர்ச்சுக்கு திரண்டனர்.

ஏசுவின் முகம் - 2010

ஏசுவின் முகம் - 2010

மார்பிள் தளத்தில் தெரிந்த உருவத்தை பார்த்து வணங்கி சென்றனர். சர்ச்சிலும் இரவில் சிறப்பு பிரார்த்தனை நடத்தப்பட்டது. மார்பிள் கற்களில் தெரிந்த உருவத்தை யாரும் மிதித்து விடாதபடி அதற்கு மேல் கண்ணாடி ஒன்று வைக்கப்பட்டது.

 

ஏசுவின்-முகம்-2010

ஏசுவின்-முகம்-2010

 

ஏசுவின்-முகம்-2010

ஏசுவின்-முகம்-2010

 

ஏசுவின்-முகம்-2010

ஏசுவின்-முகம்-2010

இதை உன்னிப்பாக பார்க்கும்போது, தெரிவதாவது, பளிங்குக் கல் மீது அழுக்குப் படிந்து, அதன் மீது யாரோ நடந்தபோது, அத்தகைய உருவம் போன்று ஏற்பட்டிருக்கலாம். எப்படி, மேகங்கள் ஆகாயத்தில் போகும்போது, அவரவர் மனத்திற்கேற்றபடி, உருவங்கள் அமைவதைக் காணலாம். அதுபோலத்தான் இதுவும்.

நம்பிக்கையின் மீதான நம்பிக்கைகளை யாரும் ஒன்றும் விமர்சிக்க முடியாது. டூரின் ஸ்ரைடில் கூட ஏசுவின் முகம் இருக்கிறது என்றார்கள். ஆனால், பரிசோதனைக் கூடங்களோ அதன் காலம் 13ம் நுஊற்றாண்டு என்ரு சொல்லிவிட்டது. இருப்பினும், அது முதலாம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்தது என்றே நம்புகிறவர்கள் நம்புவார்கள்



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

Velankanni: Death in the churchyard!

December 28, 2004 14:51 IST

It was a watery death for hundreds of pilgrims thronging the Basilica of Our Lady of Good Health, the famous Catholic pilgrim centre in Velankanni in coastal south India [ Images ], on the Sunday after Christmas.

"We are still pulling out bodies from the beach. It would have been celebration at this time of the year in our church. But sadly, our shrine has suddenly turned out to be a burial ground," says Father P Xavier, rector of the shrine.

trans.gifAlso Read
trans.gif
trans.gif
trans.giftrans.gif
'We loved the sea, now we hate it'
trans.gif
'I saw the sea eat up my wife, kids'
trans.gif
'My sons may be in the burial ground'
trans.gif
How you can help tsunami victims
trans.gif
trans.gif
trans.gif
Every year some 20 million pilgrims flock to the shrine from all over India and abroad. Many offer candles in the shape of affected organs, and most return with stories of miraculous healing of their ailment.

Hundreds return with small organ replicas in gold and silver to thank the Mother for healing them. Offerings, addressed to the shrine, are also occasionally thrown into the sea in sealed bottles or hollow bamboo.

December 26, Sunday. 9.30am.

It was meant to be a day of celebration. It was the beginning of the holiday season, and thousands, including the sick and the infirm, had come to pray at the shrine.

The Tamil mass in the shrine was over and the Malayalam mass had begun. Hundreds of Malayalis from neighouring Kerala [ Images ] were attending mass and tragedy struck.

Those on the shore scurried for cover from the wall of water. But the force of the waves blew most of them away. Though the waves receded in the same lightening speed that it had come, hundreds were caught in the swirling waters and pulled back into the sea.

But the killer tsunami crashed into the beach, the shrine's compound and nearby villages and hundreds of shops, homes and pilgrims were washed away into the sea.

The otherwise busy shrine on the seashore now wears a deserted look.

The compound wall of the church collapsed under the force of the waves. The seawater did not enter the shrine because it is on a higher plane compared to the beach.

But the waves took way hundreds of pilgrims who were on the beach.

The water gushed into the main road and arterial lanes leading to the shrine, inundating several shops and houses.

"We have no idea how many people died. But I have been leading rescue teams all day and night. We have extricated more than 300 bodies," says Father Xavier.

Rescue teams led by church authorities and the Nagapattinam district administration continue to scour for bodies in the sand and rocks strewn all over the place.

Heartrending scenes could be seen in the coastal villages around the shrine as rescue teams pulled out the bodies.

A large number of bodies are yet to be unidentified.

The church authorities have now begun digging mass graves to bury the pilgrims.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

Give so others may live again!

Last updated on: December 27, 2004 14:30 IST

The terrible loss of life in peninsular India [ Images ] from the Christmas quake and tsunami is a great human tragedy. My heart goes out to the tens of thousands of Indians who have suffered loss of family, of livelihood, and home and possessions. After the Republic Day earthquake in Gujarat in 2001, I wrote a column What the Thunder Said and I urged people to give. 'Datta!,' I said, echoing the Upanishadic commandment.

'Quakes don't kill, human error does'

Today I say the same again. Give so that others may piece together their damaged lives. All along the coast, Tamil Nadu, Andhra Pradesh, Kerala [ Images ], and the Andaman chain, thousands have died as an unstoppable wall of water simply descended on them. We may never know the true death toll, as many of the affected were marginal, poverty-stricken coastal dwellers living in pathetic hovels. Entire families may have been wiped out and nobody would know, as they are outside the predatory state's purview.

Chennai was badly hit. Here are eyewitness accounts. A fisherman on the Marina who had lost his meager possessions but escaped with his life said: 'I don't know why God is testing us. It must be Kalikalam (bad times). The Kanchi problem, and today, this.' An old woman who lost a family member wailed, "We were so happy celebrating Christmas, why did this happen?" Thousands of distraught people from the desperately poor tenements were evacuated to safer ground, fearing further after-shocks.

The scene of devastation was a wasteland: cars, boats, the remnants of thatched huts, snack shanties on the beach, all floating like toys in the floodwaters and jettisoned like so much flotsam and jetsam in the wake of the receding water. Debris and sand everywhere on the streets. Bodies still being discovered and carried in for disposal. Especially tragic, the limp bodies of children being brought in by grieving parents. There might be hundreds of bodies washed out to sea, too.

In Kerala too, some areas I know, near Kollam where the backwaters open up to the sea, as well as the area around Ambalapuzha where the road is only a hundred yards from the water, have been devastated with dozens of deaths.

We now know what happened. But the old woman's question haunted me. Why this? There must be some reason not available to the mortal man. Is there some pattern, as Thornton Wilder explored in The Bridge of San Luis Rey?

giant earthquake, of magnitude 8.1 on the Richter Scale, hit the Macquarie Islands between Australia [ Images ] and Antarctica off of Tasmania on Christmas Eve, December 24, at 2 am local time.

A gigantic earthquake, almost ten times more devastating at 8.9 on the Richter Scale, and one of the most powerful ever recorded, hit the coast of Sumatra on the day after Christmas, December 26, at 8 am local time.

The resulting tsunami rolled across the Bay of Bengal and the Indian Ocean, hitting Sri Lanka [ Images ], the Maldives [ Images ], India and even Somalia all the way on the other side of the sea.

The worst toll in India was in the state of Tamil Nadu, where several thousand are missing and presumed dead. A tidal wave entered the Velankanni church in Nagapattinam, the centre of a widespread Madonna [ Images ] cult, and killed some 50 worshippers in the single most devastating incident.

I am not the only one who noticed the timing. Indeed, according to the ABC News story quoted above, Christianity's top cleric, the Pope, said 'the enormous tragedy made for a sad Christmas.'

Is something supernatural happening?

I pooh-poohed one T John when he claimed that the Gujarat quake was a sign from above, but now I am beginning to wonder.

The devastation by the tsunami in Tamil Nadu, could it be a caveat from Up There about the atrocities being visited on the Kanchi Acharya? About adharma gaining ground?

There are mysterious forces out there that are not fully understood by our oh-so-rational selves. I am reminded of the strange signs and omens that historians recorded before calamities: for instance the rain of frogs in Vietnam preceding the cataclysmic war. Or the odd celestial signs that preceded the death of Julius Caesar.

It is said that the very elements can be affected by the mystical powers of sages who have acquired superhuman powers through meditation and sadhana. I think we should all tread carefully, for now we are treading on things we do not know.

Comments welcome at Rajeev.srinivasan@gmail.com




__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

VELANKANNI SUNAMI 
20050114008200402.jpgtsu2.jpgtamil_nadu_mass_graves_20041230.jpg4965794.jpg
Hundreds of pilgrims killed by tsunami in India [Marian shrine of Velankanni
Catholic World News ^ | Dec 27, 2004 | unknown

Posted on Tue Dec 28 2004 02:57:59 GMT+0530 (India Standard Time) by Mike Fieschko

 

New Delhi, Dec. 27 (CWNews.com) - Following the devastating tidal wave that has claimed nearly 8,000 lives in India on Sunday, the Catholic Church is mourning the tragedy.

Tidal waves rising as high as 40 feet hit the eastern coast of India as well as Sri Lanka, Bangladesh, Thailand, Malaysia, and Indonesia. The tsunami followed a powerful earthquake, measuring 8.9 on the Richter scale, in the Indian Ocean with its epicenter under the sea near Sumatra island in Indonesia.

Describing the aftermath of the tidal wave as "dreadful tragedy", the Catholic Bishops' Conference of India (CBCI) on Monday said that the Indian Church is "very much saddened by the shocking news of the massive earthquake and resultant tidal waves that hit the coastal areas. on Sunday morning."

Several hundred Catholic pilgrims died at the Marian shrine of Velankanni, which faces the sea in the southern Tamil Nadu state. "This is a catastrophe," Bishop Devadass Ambrose of Thanjavur told CWN from the Basilica of Our Lady of Good Health at Velankanni. Nearly 20 million pilgrims from all over India and southeast Asia visit the shrine, which is south of the city of Chennai (earlier known as Madras)-- in search of healing for physical ailments.

"I have never seen a calamity like this," said Bishop Ambrose, whose diocese includes the shrine. "There has been no casualty inside the basilica as the water did not enter the basilica compound," reported the bishop. About 2,000 people were attending Mass inside the basilica when the tidal wave hit the Velankanni coast, crushing the walls around the shrine.

However, Bishop Ambrose said that hundreds of pilgrims had been on the beach in front of the basilica when the tidal wave hit without warning. Other pilgrims who were shopping in the stalls in front of the shrine, or stopping in the barber shops to receive a tonsure-- an old custom there-- were also killed. "We recovered more than 400 bodies today. There could be more bodies lying around," Bishop Ambrose added.

Elsewhere on the Indian coastal region, several parishes have been reported deaths of its members and damage to church properties. Two churches crowded with faithful parishioners-- one in Tamil Nadu, the other in neighboring Andhra Pradesh-- crowded were struck during Sunday Mass. At least 100 people died in those churches.

Meanwhile, the CBCI said that in the affected areas-- mostly in the eastern coastal states of Tamil Nadu, Andhra Pradesh, Orissa and the islands of Andaman and Nicobar in the Bay of Bengal-- "the Catholic institutions, including churches, have been made temporary shelters to those who are victims of this unprecedented tragedy."

While Caritas India has already made available 10 million rupees ($223,000) for emergency relief supplies to those rendered homeless by the tidal wave, Catholic Relief Services and the Catholic Hospital Association of India have rushed emergency relief and medical teams to the affected areas.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

மிஷனரியாக இருந்தது எனக்கு ஒளி காட்டியது

மூலம்: நவோமி ப்ரெட்டிமேன் (Naomi Prettyman)
தமிழில்: ஜடாயு

naomi_prettyman_ex_christian1நான் மிசௌரி மாநிலத்தின் கான்சாஸ் சிடி நகரில் (யு.எஸ்) வசீகரம் மிகுந்த எனது கிறிஸ்தவப் பெற்றோர்களால் வளர்க்கப் பட்டேன். கிறிஸ்தவ இல்லங்களில் பிறக்கும் எல்லாக் குழந்தைகளையும் போன்றே ஐந்து வயதாகும்போது நானும் “ரட்சிக்கப்” பட்டேன். எனக்கும், என் கூடப் பிறந்த ஏழு சகோதர, சகோதரிகளுக்கும் எனது  அம்மாவே வீட்டுப் பள்ளிக் கூடத்தில் கல்வி கற்றுத் தந்தார். எனது நண்பர்களாக இருந்த எங்கள் சர்ச்சைச் சேர்ந்த எல்லாக் குழந்தைகளும் இதே வகையில் தான் வளர்க்கப் பட்டார்கள்.

நாங்கள் கான்சாஸ் நகரில் இருந்த எந்த உட்பிரிவையும் சாராத (non-denominational) கிறிஸ்தவ சர்ச்சுக்குச் சென்றோம். அங்கு அதிதீவிர கிறிஸ்தவத்தைக் கடைப் பிடித்தோம். மக்கள் ஆடுவதும், ஆவேசத்துடன் கூச்சலிடுவதும், வலிப்பு வந்தவர்கள் போன்று நடப்பதுமாக, பிரார்த்தனை நேரங்கள் பெரும்பாலும் வெறியாட்டங்களாகவே இருந்தன. “ஜீசஸ் கேம்ப்” என்ற ஆவணப் படம் எங்களுக்கு அளிக்கப் பட்ட அந்த போதனைகளை அப்படியே நினைவுக்குக் கொண்டு வருகிறது. அப்போதே நாங்கள் “ஏசுவின் போர்வீரர்களாக” இருந்தோம். சர்ச் அதன் உறுப்பினர்களை மிஷன் குழுக்களாக பல இடங்களுக்கு அனுப்பியது, குறிப்பாக மெக்சிகோவுக்கு.

இதற்கெல்லாம் நான் உடன்பட்டேன். அந்தக் காலத்தில் எனது வாழ்க்கை லட்சியம் திருமணம் செய்து கொண்டு குழந்தை பெற்றுக் கொள்வது, கர்த்தருக்கு ஊழியம் செய்வது என்பதாக இருந்தது. ஒரு சராசரி பதின்மவயது ஜீசஸ் பைத்தியமாக (”Jesus Freak”) இருந்தேன்.

ஜீசஸ் கேம்ப் ஆவணப் படம் - முன்னோட்டம்

Jesus Camp is a 2006 documentary directed by Rachel Grady and Heidi Ewing about a pentecostal summer camp for children who spend their summers learning and practicing their “prophetic gifts” and being taught that they can “take back America for Christ.”

எனக்கு பதினான்கு வயது இருக்கும்போது, இந்தியாவில் புதுதில்லிக்கு மிஷன் குழுவாக செல்ல தகுந்த ஊழியர்களைத் தேடிக் கொண்டிருப்பதாக சர்ச்சில் அறிவித்தார்கள். நான் கண்டிப்பாகப் போயே ஆக வேண்டும் என்று எண்ணினேன். அதற்கு இன்னொரு காரணமும் உண்டு. எனது உயிர் நண்பனும் அந்த மிஷன் குழுவில் செல்வதாக இருந்தான். நான் அவனை விட்டுப் பிரிந்திருக்க விரும்பவில்லை. அந்தக் கோடை விடுமுறை முழுவதும் பலவிதமாக வேலை செய்து பணம் திரட்டினேன் - புல்வெளி சீர்செய்வது, புத்தகம் விற்பது, குழந்தைகளைப் பார்த்துக் கொள்வது, நன்கொடை கேட்பது இப்படியெல்லாம்.

இப்படித் தான் பதினான்கே வயதான நான் இந்தியா போகும் விமானத்தில் ஏறி உட்கார்ந்தேன். எங்களது மிஷன் குழுத்தலைவர் பணி என்ன என்பதைத் தெளிவாகவே விளக்கியிருந்தார் - அந்தப் பகுதி முழுவதும் மக்களை வலைவீசித் தேட வேண்டும், ஜப வீடுகளை உருவாக்க வேண்டும் (”scout the land” and plant “house churches”). அங்கு நாங்கள் ஆச்சரியகரமான இந்தியக் குடிகளை சந்தித்தோம். அவர்களைப் போலவே உடையணிந்து கொண்டோம். அவர்களுடன் புது தில்லி அருகில் உள்ள ஒரு சிறிய கிராமத்தில் வசித்தோம். பிரசினை என்னவென்றால், அவர்கள் அனைவரும் இந்துமதம் அல்லது புத்த மதத்தைக் கடைப் பிடிப்பவர்களாக இருந்தார்கள். அவர்களது “தீய, சாத்தானிய” வழிகள் அகன்று, ஏசு அவர்களது மண்ணிற்கு வந்து அவர்களுக்கு ஒளி காட்ட வேண்டும் என்று நாங்கள் பிரார்த்தித்தோம். நானும் பணியில் முழுமையாகவே ஈடுபட்டிருந்தேன். “தீய, சாத்தானிய” வழிபாட்டாளர்கள் மனம் திருந்த கூவிக் கூவிப் பிரார்த்தனை செய்தேன்.

hindu_religion_is_cultureநாங்கள் இந்தியாவில் இருந்தபோது தீபாவளி என்ற பண்டிகை வந்தது. அதைப் பற்றிய நேரடி அனுபவத்தைப் பெற எங்களுக்கு வாய்ப்புக் கிடைத்தது. அந்த மக்கள் தங்களது மதம் மீது கொண்டிருந்த பெரும் நம்பிக்கையையும், சிரத்தையையும் நாங்கள் பார்த்தோம். அவர்கள் மதம் எப்படி அவர்களது கலாசாரத்தின் அழகிய அங்கமாக இருக்கிறது என்பதையும் உணர்ந்தோம்.

நான் யு.எஸ் திரும்பியதும், எனது 5 வயது தங்கை மிகவும் நோய்வாய்ப் பட்டாள். எங்கள் பெற்றோர்கள் ”கர்த்தரே பெரிய மருத்துவர்” என்ற நம்பிக்கை கொண்டிருந்ததனால் எனது தங்கை 2004ம் வருடம் ஜனவரி 9ம் நாள் இறந்து போனாள் (”Victory Halbert” என்று கூகிள் செய்தால் அவளைப் பற்றித் தெரிந்து கொள்ளலாம்). எங்கள் பெற்றோர்கள் விசாரணைக்கு அழைத்துச் செல்லப் பட்டார்கள். நானும், என் உடன்பிறந்தவர்களும் ஆதரவற்றோர் இல்லங்களுக்கு அனுப்பப் பட்டோம். மூன்று வருடங்கள் ஆதரவற்றோர் இல்லங்களுக்கும் சீர்திருத்த இல்லங்களுக்கும் அலைக்கழிக்கப் பட்டு, கடைசியாக எங்கள் அப்பாவிடம் கொண்டு சேர்க்கப் பட்டோம். அப்போது விவாகரத்தாகியிருந்தது, அம்மா பிரிந்து சென்று விட்டிருந்தாள். அப்பா மிகுந்த மன உளைச்சலுக்கு ஆட்பட்டார். நிறையக் குடிக்க ஆரம்பித்தார். என் இஷ்டப் படி என்ன வேண்டுமானாலும் செய்ய அனுமதித்தார்.

நான் ஒருவிதமாக வளர்க்கப் பட்ட வீட்டுச் சூழலிலிருந்து, மதச்சார்பற்ற சுதந்திர உலகத்துக்குள் தள்ளப் பட்டது எனக்குப் பெரும் அதிர்ச்சியாக இருந்தது. முதலில் அம்மாவிடம் வீட்டுப் பள்ளிக் கூடத்தில் பாடம். பிறகு, மிசௌரி மாநிலத்திலேயே மிகவும் மோசமான அரசுப் பள்ளிகள் இருக்கும் பகுதியில் அரசுப் பள்ளிக்குப் போகவேண்டி வற்புறுத்தப் பட்டேன்.

நான் அறியவந்த எல்லாவற்றுக்கும் எதிராக புரட்சி செய்தேன். அடிக்கடி பள்ளிக்குச் செல்வதை தவறவிட்டேன், அதனால் பள்ளியிலிருந்து நிற்கவேண்டியதாயிற்று. புதிய பெரிய கிளாஸ் நண்பர்களுடன் சேர்ந்து சுற்றினேன். கடைசியாக பதினேழு வயதில், பள்ளிப் பருவத்தில் சினேகமான தோழனுடன் சேர்ந்து வாழத் தொடங்கினேன். உடனேயே, நான் கர்ப்பமானேன். என்னை இழுத்துப் பிடித்து வைத்திருந்த எல்லாவற்றையும் உதறி, என் வாழ்க்கை இட்டுச் செல்லும் பாதையில் செல்லத் தொடங்கினேன். நானும் என் தோழனும் சேர்ந்து ஒரு அபார்ட்மெண்ட் வாங்கினோம். சேர்ந்து வாழ நிச்சயித்தோம். 2008ல் எங்களுக்கு இன்னொரு குழந்தை பிறந்தது. இறுதியாக திருமணம் செய்து கொண்டோம். அப்போது வயது எனக்கு 19, அவனுக்கு 21. பிறகு புது வீடு கட்டிச் சென்றோம். நான் வீட்டிலிருந்தே குழந்தைகள் காப்பகம் நடத்தினேன். அவன் கல்லூரியில் படித்த பட்டதாரி என்பதால் நல்ல வேலை கிடைத்தது. நாங்கள் பொருளாதார ரீதியாக முற்றிலும் பாதுகாப்பு அடைந்து விட்டோம்.

என் கணவர் பாப்டிஸ்ட் (Baptist) சூழலில் வளர்ந்தவர். என்னைப் போலவே அவரும் தன்னை கிறிஸ்தவன் என்று பெருமையாக அழைத்துக் கொண்டிருந்தார். ஆனால் உண்மையில் நாங்கள் இருவருமே எங்கள் நம்பிக்கைகளுடன் போராடிக் கொண்டிருந்தோம். நாங்கள் இள வயதினர். கிறிஸ்தவ மதத்தை வைத்துக் கொண்டு என்ன செய்வது என்று தெரியாததால், அதைப் பற்றிப் பேசுவதை முற்றாகவே தவிர்த்தோம்.

எனது இந்திய மிஷன் பயணம் பற்றிய குற்ற உணர்வுடன் நான் போராடிக் கொண்டிருந்தேன். நான் உண்மையில் அங்கு போய் என்ன செய்தேன்? ”தேவனின் நற்செய்தியைப் பரப்பிக் கொண்டிருந்தேன்!” அந்த இந்தியர்கள் தங்கள் மதத்தின் மீது எவ்வளவு பற்றுக் கொண்டிருந்தார்கள் என்பதை எண்ணிப் பார்த்தேன். அவர்களது கலாசாரத்திற்குள் எனது விசுவாச வெறியுடன் நான் அத்துமீறி நுழைந்திருக்கிறேன் என்பது எனக்குப் புரிந்தது. சொல்லப் போனால் அதன்மீது உண்மையில் எனக்கே நம்பிக்கை இருந்ததில்லை.

கிறிஸ்தவ மதத்தைப் பற்றிய ஏராளமான கேள்விகளை எனக்குள் எழுப்பிக் கொண்டேன். இதை அலங்கோலமாகாமல் எப்படி என் பாப்டிஸ்ட் கணவருடன் பேசப் போகிறேன் என்று கவலைப் பட்டுக் கொண்டிருந்தேன். நல்லவேளை அவருக்கும் பைபிளைப் பற்றி கிறிஸ்தவத்தைப் பற்றி அதே போன்று கேள்விகள் இருந்தன என்று தெரியவந்தது. எனக்கு ஆசுவாசமாக இருந்தது. ஆனாலும், இதைப் பற்றி என்ன செய்வது என்று எங்கள் இருவருக்குமே தெரியவில்லை.

mclout_kansasஅது 2009ம் ஆண்டு கோடை காலம். என் அப்பா, தீவிரமாக கிறிஸ்தவத்தை உதறித் தள்ளி விட்டிருந்தார். மத மௌடிகம் பற்றி இடைவிடாத பேச்சுக்களிலும், சதிவலைகள் பற்றிய சலிக்காத உரையாடல்களிலும் ஊறி அதன் எல்லைக்கே சென்று விட்டிருந்தார். ”ஓய்வான உழைப்பாளர் தினம்” (Laid Back Labor Day) என்ற கொண்டாட்டத்திற்காக கான்சஸின் மெக்லவுத் (Mclouth) பிரதேசத்திற்கு கூட்டாகச் சேர்ந்து போக எங்களை அழைத்தார். நாங்கள் தயங்கினோம், ஏனென்றால் அந்த இடம் பாகன்கள் அதாவது இயற்கை வழிபாட்டாளர்கள் கூடும் மைதானம் (Pagan campground). கிறிஸ்தவர்களான எங்களுக்கு, பாகன்கள் சாத்தானிய வழிபாட்டாளர்கள், சூனியக் காரர்கள் என்று ஆதிமுதலே கற்றுக் கொடுக்கப் பட்டிருந்தது.

இருந்தாலும் அங்கு போனோம். அது எங்கள் வாழ்க்கையை மாற்றிவிட்டது. இப்போது நாங்களே எங்களை ”பாகன்கள்” என்று அழைத்துக் கொள்கிறோம். எதையும் நாங்கள் கடைப்பிடிப்பதில்லை. ஆனால் மந்திர வித்தைகளையும், மறைஞானத்தையும் திறந்த மனதுடன் அணுகுகிறோம். இயற்கை மீது அன்பு கொண்டவர்களாக இருக்கிறோம்.

கர்த்தரால் நிராகரிக்கப் படுவது பற்றியும், நரகத்தில் உழல்வது பற்றியும் இப்போது எனக்குப் பயம் இல்லை. உலகத்தில் ஒருவர் சொல்வதும் முழு உண்மை இல்லை என்று இப்போது எனக்குப் புரிகிறது. அப்படி இருக்க ஒரே ஒரு மதம் மட்டும் எப்படி சரியானதாக இருக்க முடியும்? மதம் என்பது உண்மையில் கலாசாரம் சம்பந்த பட்ட விஷயம் என்று நான் நினைக்கிறேன், குறிப்பாக, எனது இந்தியப் பயணத்தின் காரணமாக. கடவுளை வேறு பெயரில் வழிபடுவதாலோ, ஏசு என்பவரை அவர்கள் இதயங்களில் ஏற்றுக் கொள்ளாததாலோ இந்தியர்கள் தீயவர்கள் அல்ல; சாத்தான்கள் அல்ல. இப்போது அதை நான் அறிவேன். நான் சுதந்திரமடைந்து விட்டேன்.

இந்த வாழ்க்கைக் கதையைச் சொன்னதன் நோக்கம் என்ன என்று என்னால் சரியாகக் கூற முடியவில்லை. இது ஒரு வாக்குமூலம் அல்ல. நான் யார், எப்படிப் பட்டவளாகியிருக்கிறேன் என்பதை உறுதியுடன் சொல்ல விரும்பினேன் என்றே நினைக்கிறேன். நான் இப்போது மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறேன் என்பதை அறிவேன். முன்னாள் கிறிஸ்தவர்களாக எங்களது பழைய நினைவுகளை, எண்ணங்களை, புரிதலுடன் பகிர்ந்து கொள்ளக் கூடிய கணவர் கிடைத்தார் என்பது என் அதிர்ஷ்டம். இந்த இடத்தில் “நீ நரகத்திற்குப் போவாய்” என்று சொல்லப் படாமல், என்னுடைய வாழ்க்கையைப் பகிர்ந்து கொள்ள முடிகிறது என்பதிலும் மிகவும் மகிழ்ச்சியடைகிறேன் (மற்ற இடங்களில் அப்படி நிறையப் பேர் இன்னமும் சொல்லத் தான் செய்கிறார்கள். நான் தான் நம்புவதில்லை).

நான் நம்பிக்கைகளுக்காக அச்சுறுத்தப் படவில்லை. ஆனால் அந்த ஒரு காரணத்தினாலேயே தான் கீழ்ப்படிந்தேன் - அச்சம். கர்த்தரால் நிராகரிக்கப் பட்டு நரகத்தில் உழலாமல், சுவர்க்கத்திற்குப் போக வேண்டும் என்ற அச்சத்தால், முற்றாக பைபிளில் கூறியபடி வாழ்க்கையை வாழ முயற்சி செய்தேன். எனக்கு பைபிளைப் பற்றிச் சொல்வதற்கு நிறையவே உள்ளது, ஆனால் இப்போது வேண்டாம்.

ex_christian_tshirtஒரு விஷயத்தை ஒத்துக் கொள்கிறேன் - இப்போதும் நான் அச்ச உணர்வுடன் போராட வேண்டியுள்ளது, கிறிஸ்தவத்தின் காரணமாக. சில சமயம் நினைக்கிறேன் - ஒருவேளை நான் எண்ணுவது தவறோ? உண்மையிலேயே நரகம் இருந்து, நான் அங்கு தான் போகப் போகிறேனோ? என்று. உடனே என்னை ஒரு உலுக்கு உலுக்கிக் கொள்கிறேன். தங்கள் பார்வையில் ”சரியான உலகத்தை” உருவாக்க கிறிஸ்தவர்கள் கண்டுபிடித்த சமாசாரம் தான் நரகம் என்று நினைவு படுத்திக் கொள்கிறேன்.

(இந்தக் கட்டுரை Exchristian.net என்ற இணையதளத்தில் வெளிவந்தது.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

Caste Dispute Church Function Stopped

June 10, 2010 by தேவப்ரியாஜி

ஐகோர்ட் இடைக்கால தடை: ஆலய விழா நிறுத்தம்

பதிவு செய்த நாள் : ஜூன் 10,2010,01:48 IST

காளையார்கோவில்: காளையார்கோவில் அருகே பருத்திக்கண்மாயில், நேற்று தொடங்க இருந்த மிக்கேல் அதிதூதர் ஆலய விழா, ஐகோர்ட் உத்தரவால் நிறுத்தப்பட் டது. இந்த ஆலயம் 26 குடும்பங்களின் நிர்வாகத்திற்கு உட்பட்டது. ஒரே சமுதாயத்தை சேர்ந்தோர் இரு பிரிவாக செயல்படுகின்றனர். இரு ஆண்டாக பிரச்னை நடக்கிறது. கடந்த மாதம் திருவிழா நடத்த முடிவு செய்தனர். ஏப்., 24 ம் தேதி, சிவகங்கை தாசில்தார் முன்னிலையில் நடந்த சமரச கூட்டத்தில் தீர்வு ஏற்படவில்லை. இந்நிலையில், கிராம பொறுப்பாளர் சிமியோன்சேகரன் தலைமையில், திருவிழாவுக்கான ஏற்பாடுகள் நேற்று நடந்தன. மற்றொரு தரப்பை சேர்ந்த வேதராசு, “ஒரு பிரிவினர் மட்டும் நடத்தும் திருவிழாவை நிறுத்த வேண்டும்,’ என மதுரை ஐகோர்ட் கிளையில் தாக்கல் செய்த மனுவின்படி, இடைக்கால தடை விதிக்கப்பட்டது. இதன்படி, திருவிழாவை தற்காலிகமாக நிறுத்துமாறு, டி.எஸ்.பி., பத்மாவதி நோட்டீஸ் வழங்கினார். ஆலயத்தில் கொடியேற்றம் நடக்காதவாறு போலீஸார் பாதுகாப்பு பணியில் ஈடுபட்டனர். இரு பிரிவினரிடமும் சமரச பேச்சு நடக்கவுள்ளது.




__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

CHURCH- HUMAN RIGHTS- CHILD ABDCUTION

June 10, 2010 by தேவப்ரியாஜி

கிருஷ்ணகிரி கும்பலால் கடத்தப்பட்ட மேலும் 2 குழந்தைகள் புதுவையில் மீட்பு
சென்னை: கிருஷ்ணகிரி மற்றும் சென்னையிலிருந்து கடத்தப்பட்ட மேலும் 2 குழந்தைகள் புதுவையில் மீட்கப்பட்டுள்ளன.

கிருஷ்ணகிரியிலிருந்து குழந்தைகளை கடத்தி சென்னை, புதுவைக்கு விற்ற சம்பவம் சமீபத்தில் பெரும் பரபரப்பை ஏற்படுத்தியது. இதுதொடர்பாக புதுவையைச் சேர்ந்த லலிதா என்ற மனித உரிமை அமைப்புத் தலைவி உள்ளிட்ட 7 பேர் கைது செய்யப்பட்டுள்ளனர்.

pd15இவர்களிடம் நடத்திய விசாரணையைத் தொடர்ந்து இதுவரை 8 குழந்தைகள் மீட்கப்பட்டுள்ளன. மேலும், லலிதாவின் முத்தியால்பேட்டை வீட்டில் புதுவை சமூக நலத்துறை அதிகாரிகள் சோதனை நடத்தினர்.

இந்த சோதனையில், லலிதாவின் வீட்டிலேயே இரண்டு குழந்தைகள் வளர்ந்து வருவது தெரிய வந்தது. இதுகுறித்து லலிதாவின் தாயார் மற்றும் தங்கை ராஜேஸ்வரியிடம் விசாரணை நடத்தப்பட்டது.

விசாரணையில் இரு குழந்தைகளும் கடத்தல் குழந்தைகள் எனத் தெரிய வந்தது. ஒரு குழந்தையின் பெயர் வித்யா பாரதி. 4 வயதாகும் அக்குழந்தையின் பெற்றோர் மோகன் -லலிதா என்று கூறி போலியான சான்றிதழை நகராட்சியிடமிருந்து பெற்றுள்ளனர்.

இன்னொரு குழந்தையின் பெயர் தேவதர்சன். இக்குழந்தைக்கும் போலியான சான்றிதழ் பெற்றுள்ளனர். இரு குழந்தைகளையும் மீட்ட அதிகாரிகள் அவர்களை காப்பகத்தில் ஒப்படைத்துள்ளனர்.

அக் குழந்தைகளை அமைச்சர் கந்தசாமி பார்த்தார். பின்னர் செய்தியாளர்களிடம் அவர் பேசுகையில்,

மீட்கப்பட்ட குழந்தைகள் தேவதர்ஷன், வித்யபாரதி ஆகியோர் யார் குழந்தைகள் என்று விசாரணை நடத்தப்படும். தங்கள் குழந்தை என்று யாரும் தேடி வந்தால் அவர்களிடம் ஒப்படைக்கப்படும். யாரும் வராவிட்டால் இங்கேயே அந்த குழந்தைகள் வளர்க்கப்படுவார்கள். அதற்கான செலவை அரசே ஏற்றுக்கொள்ளும்.

pns02.jpg?w=450புதுவை முழுவதும் 52 குழந்தைகள் பராமரிப்பு மையம் உள்ளன. இந்த மையங்கள் தீவிரமாக கண்காணிக்கப்படும். அங்குள்ள குழந்தைகளின் விவரங்கள் மற்றும் புகைப்படங்கள் பத்திரிகையில் வெளியிடப்படும். அந்த குழந்தைகளை யாரும் தேடி வந்தால் ஆதாரங்களை காட்டி பெற்றுக் கொள்ளலாம் என்றார்.

இந்தக் குழந்தைகள் தொடர்பாக லலிதாவிடம் விசாரணை நடத்துவதற்காக அவரை போலீஸார் புதுவைக்குக் கொண்டு வந்து விசாரித்தனர்.

ஆனால் லலிதா போலீஸாரின் விசாரணைக்கு ஒத்துழைப்புத் தர மறுப்பதாக கூறப்படுகிறது.

நடித்த தனலட்சுமி

இந்த நிலையில், குழந்தைக் கடத்தல் தொடர்பாக முதன் முதலில் கைது செய்யப்பட்ட தனலட்சுமியை காவலில் எடுத்து விசாரிப்பதற்காக கோர்ட்டில் போலீஸ் தரப்பில் மனுத் தாக்கல் செய்யப்பட்டது.

அப்போது கோர்ட்டில் ஆஜர்படுத்தப்பட்ட தனலட்சுமி மாரடைப்பு வந்தது போல துடித்தார். இதையடுத்து நீதிபதி போலீஸ் காவல் வழங்க மறுத்து விட்டார்.

நேற்று போலீசார் 2-வது முறையாகவும் தனலட்சுமியை காவலில் எடுக்க கோர்ட்டில் மனு தாக்கல் செய்தனர். அந்த மனுவும் தள்ளுபடி செய்யப்பட்டது



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

மனிதாபிமான வணிகம்-ஜெயமோகன்

8:22 மு.பகல் இல் ஜூன் 4, 2010 | இந்தியா இயேசுஇயேசுகிறித்துவம் - கிறிஸ்துவம்சிலுவைஇல் பதிவிடப்பட்டது | 4 மறுமொழிகள்Edit this post

April 8, 2010 – 12:00 am

தங்கள் பழைய கீதை உரைகளைத் தற்போது வாசித்து வருகிறேன். சங்கடமான கேள்விகள் தோன்றுகின்றன. காலங்காலமாய்க் கேட்கப்பட்டவைதான், இருந்தும் விடைகள் திருப்தி அளிப்பதாக இல்லை. இத்தனை ஞானம் பிறந்த மண்ணில் இப்படிச் சொல்லொண்ணா வறுமையும் இன்ன பிற துன்பங்களும். என்னுடன் பணியாற்றும், அடிக்கடி வேலை நிமித்தமாக இந்தியா செல்லும், அமெரிக்க நண்பர் கேட்டார், “சுனாமிப் பேரழிவின்போது ஏன் திருப்பதி போன்ற கோடிகள் குவிந்திருக்கும் கோவில்களிலிருந்து ஒரு பிடி அரிசி கொடுக்கக் கூட மனம் வரவில்லை? வைணவ, சங்கர மடங்கள் என்ன செய்தன? ஆனால் உதவப் போகும் ‘மதமாற்றி’ கிறித்துவர்களை மட்டும் ஏன் தூற்றுகிறீர்கள் ?” என்னிடம் எதற்கும் விடை சொல்லும் விஷய ஞானமும், முகமும் இல்லை.

baski
kbaski@gmail.com

tsunami.jpg

அன்புள்ள பாஸ்கி,

உங்களை விட விஷயஞானம் இல்லாதவர்களால் சொல்லப்படும் குற்றச்சாட்டுகள் அல்லது ஐயங்கள் அவை என்பதை முதலில் சொல்ல விரும்புகிறேன். உங்கள் அமெரிக்க நண்பர் அவரது மதமாற்றி நண்பர்களிடம் இருந்து பெற்றுக்கொண்ட தகவல்களை நம்பி சொல்கிறார். அப்படிச் சொன்னால் மட்டுமே அவரால் மேற்கொண்டு பணம் கொடுக்க முடியும்.

உங்கள் முதல் கேள்வி. இந்திய நிலத்தில் உலகின் மெய்ஞானம் முதிர்ந்த மூன்று மதங்கள் உருவாயின. இந்து, பௌத்த, சமண மதங்கள். பழங்குடித்தொகையாக இருந்த இந்த நிலத்தை பேரழிவுகள் இல்லாமல் ஒரு பண்பாட்டுவெளியாக அவை மாற்றின.

உலகில் பெரும்பண்பாடுகள் நிகழ்ந்த எந்த ஒருநாட்டிலாவது அவர்களின் அனைத்துப் பழங்குடிகளும், அத்தனை சிறு பண்பாடுகளும் அழியாமல் இன்றும் நீடிக்கின்றன என்றால் அது இந்தியாவில் மட்டுமே.

இதற்கு ‘மதசார்பற்ற’ நிபுணர்களின் சான்றிதழ் வேண்டும் என்றால் டி.டி.கோஸாம்பியின் ஆய்வுகளை வாசியுங்கள். எப்படி இந்த மாபெரும் சமரசவளர்ச்சி நிகழ்ந்தது என மிகமிக விரிவாக விளக்குகிறார் அந்த மார்க்ஸிய அறிஞர்.

அந்தப் பண்பாட்டு வளர்ச்சியினால்தான் இது குறைந்தது ஆயிரத்து ஐநூறு வருடங்களாக கல்வியும் கலைகளும் செல்வமும் செழித்த நிலமாக இருந்தது. உலகமே இந்த நிலத்தை தன் கனவுபூமியாக எண்ணியது. இங்கிருந்து சிந்தனை உலகமெங்கும் சென்றது.

அதன்பின்னர் ஒரு மாபெரும் வீழ்ச்சியின் காலகட்டம். இந்த வீழ்ச்சிக்கான காரணங்களை சொல்லிக்கொண்டே போகலாம். நான் ஊகிக்கும் முக்கியமான காரணம் இந்தியாவின் பண்பாட்டு வளர்ச்சிக்கு ஆதாரமாக அமைந்த அதே விஷயமே மாறிவிட்ட காலகட்டத்தில் அரசியல் வீழ்ச்சிக்கும் காரணமாக அமைந்தது என்பதுதான்.

அதாவது, தன்னை மையம் நோக்கிக் குவித்துக் கொள்ளாமல் இருப்பது இந்திய இயல்பாக இருந்தது. எல்லா தளத்திலும் பன்மைத்தன்மையை அது அங்கீகரித்தது. பிரிந்து பிரிந்து வளர்வதே அதன் இயல்பு. இன்றுவரை அப்படித்தான். ஆகவே உறுதியான ஒற்றையமைப்புகள் இங்கே உருவாகவில்லை.

தன்னை உறுதியான ஒற்றையமைப்பாக திரட்டிக்கொண்டு மூர்க்கமான போர்வல்லமையுடன் வந்த தாக்குதல்களை எதிர்கொள்ள இந்தியாவால் இயலவில்லை – அரசியல் ரீதியாக. முதலில் இஸ்லாமிய படையெடுப்புகள். பின்னர் பிரிட்டிஷ் ஆதிக்கம். பண்பாட்டு ரீதியான பன்மை இந்தியாவை அரசியல் ரீதியாகவும் பன்மையாகவே வைத்திருந்தது.

ஏறத்தாழ ஐநூறு வருடம் இந்திய நிலம் அரசியல் அடக்குமுறைக்கு எதிராகப் போராடியிருக்கிறது. இந்தியா எப்போதுமே முழுமையாக அடிமையாக இருந்ததில்லை. இந்திய நிலத்தில் எந்தக் கணத்திலும் மாபெரும் அரசியல் எதிர்ப்பு நிகழ்ந்துகொண்டுதான் இருந்தது. ஆகவே ஒருபோதும் போர் ஓய்ந்ததில்லை.

அதைவிட தீவிரமாக பண்பாட்டு எதிர்ப்பு நிகழ்ந்துகொண்டிருந்தது. அதி உக்கிரமாக பண்பாட்டு அடக்குமுறை நிகழ்ந்த காலகட்டத்தில்தான் இந்தியாவில் பண்பாட்டு மறுமலர்ச்சி நிகழ்ந்தது என்பது வரலாறு.

இஸ்லாமிய ஆட்சியின்போது இஸ்லாமிய ஆட்சியை எதிர்த்து உருவான நிலங்களை நோக்கி குடிபெயர்ந்த அறிஞர்களால்தான் வேதாந்தமும் பக்தியும் புத்துயிர்கொண்டன. சாயனர் போன்றவர்களால் வேதங்கள் முழுமையாக உரையுடன் மீட்கப்பட்டது விஜயநகர ஆட்சியிலேயே. மத்வர் பாஸ்கரர் போன்ற தத்துவமேதைகள் அப்போதுதான் உருவானார்கள்.

அதுதான் பிரிட்டிஷ் ஆட்சியிலும். இந்தியாவின் தனித்தன்மையும் கடந்தகாலச் சிறப்புகளும் முழுமையாக மறுக்கப்பட்ட காலகட்டத்தில்தான் சுவாமி ராமகிருஷ்ண பரமஹம்சர், நாராயணகுரு விவேகானந்தர் போன்றவர்களால் இந்து ஞானமரபு தன்னை மறு ஆக்கம் செய்துகொண்டு எழுந்தது.

ஓயாதபோர்கள் வழியாக உடைந்து சிதிலமாகிக்கிடந்த இந்திய நிலம் பிரிட்டிஷ் ஆட்சியால் முழுமையாகவே பொருளாதார ரீதியாகச் சுரண்டப்பட்டது. இந்தியாவிலிருந்த உபரிசெல்வம் முழுக்க உறிஞ்சி எடுக்கப்பட்டது. இந்தியாவில் பிரிட்டிஷார் வந்த பிறகுதான் இன்று ஆப்ரிக்காவில் நிகழ்வதுபோல லட்சக்கணக்கில் மக்கள் இறந்த மாபெரும் பஞ்சங்கள் நிகழ்ந்தன. கோடிக்கணக்கில் மக்கள் தங்களையே அடிமைகளாக விற்றுக்கொண்டார்கள்.

1947ல் நாம் சுதந்திரம் அடைந்தபோது நம்மிடம் எஞ்சியது ஒரு பிச்சைக்கார தேசம். வெள்ளையர் செல்லும்போது பெரும் பஞ்சத்தில் நம்மை விட்டுச்சென்றார்கள். 1943 முதல் வட இந்தியாவில்  ஆரம்பித்த பஞ்சம் 1950களில்தான் கட்டுக்கு வந்தது. அத்துடன் அரசியல் நிலையில்லாமை. இந்தியாவை இரண்டாகப் பிளந்து மதமோதல்களின் நடுவே நம்மை விட்டுச்சென்றார்கள் வெள்ளையர்.

அனைத்துக்கும் மேலாக இந்தியாவை அவர்கள் ஒரேநாடாக விட்டுச்செல்லவில்லை, சம்ஸ்தானங்களுக்குச் சுதந்திரம் அளித்து, தனிநாடாகப் போகும் படி ஊக்குவித்து, ஒரு மாபெரும் அராஜகத்துக்கு வழிகோலிவிட்டுச் சென்றார்கள். இன்று பல ஆப்ரிக்க நாடுகளில் நிகழ்வது போல மாபெரும் உள்நாட்டு போர்களில் நாம் செத்து அழிவோம் என எதிர்பார்த்தார்கள்.

இந்தியா அந்த அராஜகங்களை அன்று எதிர்கொண்டமைக்கு ஒரே காரணம் அன்று இந்தியமக்கள் மானசீகமாக ஒன்றாக இருந்தார்கள் என்பதே. அந்த ஒற்றுமையை நிகழ்த்தியது இங்கே இருந்த பண்பாட்டு ஒற்றுமை. அது இந்து,சமண,பௌத்த மதங்களால் பல நூற்றாண்டுகளாக உருவாக்கப்பட்டு மக்களின் ஆழ்மனதில் நிலைநாட்டப்பட்டது. தனிந்தன்மைகளை தக்கவைத்துக்கொண்டே ஒன்றாக இருக்கும் தத்துவமும் மனநிலையும் அம்மதங்களின் கொடை

அந்த பஞ்சத்தில் இருந்து , அராஜகத்தில் இருந்து, இந்த அறுபது வருடத்தில் நாம் இன்றிருக்கும் இடத்துக்கு வந்ததே ஒரு சாதனைதான். சர்வாதிகாரமும் அடக்குமுறையும் இல்லாமல், ரத்த ஆறு ஓடாமல் இங்கே வந்திருக்கிறோம். இன்னும் வெகுதூரம் செல்லவேண்டும், ஆனால் இதுவரை வந்ததே சாதாரணமல்ல

INDIA-ASIA-QUAKE-TSUNAMI-BODY.jpg

இதற்கிணையான இன்னொரு சாதனையை நீங்கள் சுட்டிக்காட்ட முடியுமா என்ன? அமெரிக்கா அதன் பூர்வகுடிகளை வேருடன் பிடுங்கி வீசி இனநாசம் செய்து உருவானது. இயற்கையை அழித்து இன்றிருக்கும் நிலையை அது அடைய வறுமையும் அராஜகமும் நிறைந்த 100 வருடம் தேவையாகியது.  உலகைச் சுரண்டிக் குவித்த பிரிட்டன் அதன் வறுமையை கடைசிவரை ஒழிக்காமல் இன்றும் வைத்திருக்கிறது.
இந்தியாவை நாம் விமர்சிக்கலாம். ஆனால் நம்மை நோக்கி கைச்சுட்டிப்பேசும் தார்மீகமேதும் இவர்களுக்கு இல்லை.

கடைசியாக சுனாமி விவகாரம். ஒன்று, இந்த மதமாற்ற நிறுவனங்கள் இங்கே கொண்டு வரும் பணம் கடந்த காலங்களில் அடக்குமுறை மூலம் சுரண்டல் மூலம் மோசடிகள் மூலம் இங்கிருந்தே கொண்டுசென்றதன் சிறு பகுதி மட்டுமே. அவர்கள் தங்கள் மண்ணில் ‘நெற்றி வேர்வை சொட்டி’ உழைத்துச் சம்பாதித்தது அல்ல அது.

இரண்டு, அப்படி பணம் கொடுக்கும்போதுகூட மனிதாபிமானத்தால் கருணையால் கொடுக்க மனம் வரவில்லை. மதம்மாறவேண்டும் என்ற நிபந்தனையில்லாமல் பத்து பைசா அளிக்கக்கூட இவர்களின் கை நீளவில்லை. அப்படியானால் அது வணிகம். பணம் கொடுத்து மக்களை வாங்குகிறார்கள். இந்த முதலீடு நாளைக்கு ஒட்டுமொத்தமாக லாபம் தரும் என்று நினைக்கிறார்கள்.

அதை வணிகம் என்று சொல்லுங்கள். புனிதர் கிறிஸ்துவுக்காக இந்த பேரத்தை நிகழ்த்துவதாகச் சொல்லாதீர்கள். அந்த மகத்தான கருணையை இப்படிச் சிறுமைப்படுத்தாதீர்கள். மனிதாபிமானம், கருணை  என்ற சொற்களை தயவுசெய்து சொல்லும் தகுதி இந்த மதமாற்றிகளுக்கு இல்லை. அவர்களுக்கும் கிறிஸ்துவுக்கும் சமபந்தமில்லை.

உங்கள் தங்கையை பணம் கொடுத்து ஒருவன் பெண்டாளுகிறான் என்றால் அதை அவன் அளிக்கும் மனிதாபிமான நிதியுதவி என்றா கொள்வீர்கள்?

சுனாமி விவகாரத்தில் என்ன நடந்தது என தெரியுமா? இங்குள்ள கிறித்தவ அமைப்புகள் சுனாமி நிவாரணத்துக்காகச் செலவிட்ட தொகையைவிட பற்பல மடங்கு அதிகம் தொகை இந்து அமைப்புகளால் செலவிடப்பட்டது. திருப்பதி தேவஸ்தானமே பலகோடி ரூபாய் பணம் செலவிட்டிருக்கிறது.

0_23_123004_tsunami_india.jpg

பாதிக்கப்பட்டவர்கள் கணிசமானோர் கத்தோலிக்கர்கள். தமிழகத்தில் கத்தோலிக்க நிறுவனங்களின் சொத்துமதிப்பு மட்டும் ஐம்பதாயிரம் கோடி ரூபாய்க்கு மேல் என்கிறார்கள். ஐநூறு திருப்பதிக்குச் சமம். ஆனால் இந்து நிறுவனங்கள் கத்தோலிக்க அமைப்புகளை விட அதிக பணம் செலவிட்டன என்பதே உண்மை.

கிறித்துவ அமைப்புகள் தங்கள் மதமாற்ற நிறுவனங்கள் மூலம் இங்கே கொண்டு வந்த பணத்தில் பெரும்பகுதி எங்கே சென்றதென்றே தெரியவில்லை. நேர்மையான எந்த கிறித்தவரிடமும் கேட்டுப்பாருங்கள். அவற்றுக்கு முறையான கணக்குகள் கிடையாது. சிறுபான்மை உரிமை காரணமாக கணக்கு கேட்க முடியாது.

அவர்களுக்கு நடுவே நிகழும் மோதல்களால் கோடிக்கணக்கில் நிதி மோசடி நிகழ்ந்த தகவல்கள் நாளிதழ்களில் வந்தபடியே இருக்கின்றன. இதில் மீனவர்களை வெறுக்கும், ஒருநாள்கூட சுனாமி நிவாரணத்துக்கு வராத, சி.எஸ்.ஐ நிறுவனங்கள் கூட கோடிக்கணக்காக நிதி வசூல் செய்திருப்பது செய்திகளில் வெளிவந்தது!

உங்களுக்கு ஒரு தகவல். சுனாமி மீட்புக்கு மிக அதிகமாக நிதி செலவிட்டவர் மாதா அமிர்தானந்த மயி. அவரளவுக்கு அரசு கூட செலவிடவில்லை. கன்யாகுமரியில் கத்தோலிக்க கிறித்தவர்கள் தங்கள் மத அமைப்புகள் தங்களை கைவிட்டுவிட்டார்கள் என்று அவரிடம் வந்து மன்றாடிய நிகழ்ச்சி கூட நிகழ்ந்தது.

உண்மையில் சுனாமி ஒரு மதமாற்றச் சுனாமியை உருவாக்கும் என்ற நம்பிக்கை இருந்தது.  மாதா அமிர்தானந்தமயி, சாயிபாபா, ரவிசங்கர் போன்ற இந்து அமைப்புகள், பல்வேறு தொழிலதிபர்கள், அமுல் போன்ற நிறுவனங்கள் ஆற்றிய பங்களிப்பால் அது நிகழவில்லை. இதுவே உண்மை. இந்த உண்மைக்கு எதிராகவே இப்போது அவதூறு கக்குகிறார்கள்.

உங்கள் அமெரிக்க நண்பரிடம் ஒன்று சொல்லுங்கள். கத்ரீனா புயலினால் பாதிக்கப்பட்ட கறுப்பர்களுக்கு நிவாரணம் அளிக்க அங்குள்ள அமைப்புகள் காட்டிய மெத்தனத்தில் நூறில் ஒரு பங்குகூட இங்கே நிகழவில்லை என. சுனாமி வீசிய மூன்று மணிநேரத்தில் மொத்த இந்தியாவே கண்ணீருடன் வந்து மீனவர்களுக்கு துணையாக நின்றது. உணவோ உடையோ நிவாரணமோ பதினைந்து நிமிடங்களேனும் தாமதிக்கவில்லை என களத்தில் நின்ற நான் சொல்கிறேன்.

ஒருமாதத்தில் சுனாமியின் தடயமே இல்லாமல் நம் கடற்கரைகள் மீண்டன. இன்று நம் கடற்கரையின் முகமே மாறிவிட்டது தெரியுமா? இன்று கட்டுமரம் என்ற ஊர்தியே காலாவதியாகிவிட்டது.  சாதாரண மீனவர்கள் இரண்டு மூன்று பைபர் படகுகள் வைத்திருக்கிறார்கள். மேலோட்டமாக கடற்கரையை பாருங்கள் தெரியும். அவையெல்லாம் எந்த மதமாற்ற சக்திகளும் கொடுத்தவை அல்ல. இந்தியாவின் தொழில் நிறுவனங்களும் இந்து-பௌத்த-சமண மத நிறுவனங்களும் அளித்தவை.

உங்கள் நண்பரிடம் கேளுங்கள், ஏற்கனவே மதம் மாறிய கறுப்பு அமெரிக்கர்கள் புயலில் நடுத்தெருவில் கிடந்தால் கிறித்தவ மனிதாபிமானம் உதவாதா என்று. மதம் மாறாதவர்கள்பால் மட்டுமே அந்தப் பணம் பாயுமா என்று.

_Chennai%20tsunami02.jpg

உங்களுக்கு தெரிந்திருக்கும் இந்து அமைப்புகள் எவற்றிடமும் பணம் இல்லை என்று. சபரிமலையோ பழனியோ காசியோ எல்லா பணமும் அரசுகளால் எடுக்கப்பட்டு கஜானாவில் சேர்க்கப்படுகின்றன. திருப்பதி தேவஸ்தானத்தின் பணமும் பெரும்பகுதி அரசு கஜானாவுக்குத்தான் சென்றுகொண்டிருக்கிறது. மிச்சபணத்தில் அது முந்நூறுக்கும் மேற்பட்ட கல்விநிறுவனங்களை நிகழ்த்துகிறது.

பணம் தேங்கிக்கிடக்கும் எந்த இந்து அமைப்பும் இன்று இல்லை. அமிர்தானந்தமயி சுனாமிக்காக தான் திரட்டிய பணத்தை தன்னிடம் தரவேண்டாம், நேரடியாகச் செலவிடுங்கள் என்றுதான் சொன்னார். அந்தப் பணத்தை ‘பிச்சை’ என்றுதான் அவர் குறிப்பிட்டார்.

இந்து,பௌத்த,சமண அமைப்புகள் தன் பணத்தை தன் மக்களுக்காகத்தான் செலவழிக்கின்றன. சுனாமிக்குச் செலவழிக்காமல் அமெரிக்கா வந்து கத்ரீனா புயலில் சிக்கிய கிறித்தவ கறுப்பர்களை மதம் மாற்றச் செலவழித்திருந்தால் உங்கள் நண்பர் என்ன சொல்வார்




__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

திண்டுக்கல்லில் அன்னிய மத ஆக்கிரமிப்பு: சொந்த ஊரில் தமிழ் ஹிந்துக்கள் அகதிகளான அவலம்

பொங்கல் முடிந்து சில தினங்கள். சோம்பலான மதிய வேளை. ஒரு தொலை பேசி வந்தது.

“தமிழ்ஹிந்து.காம்?”

“ம்…ஆமாங்க. நீங்க யாரு?”

“நான் யாருங்கிறது முக்கியமில்லை. திண்டுக்கல்லுல பெருமாள் கோவில்பட்டின்னு ஒரு கிராமம் இருக்கு. அங்கே இந்துக்கள் சொந்த ஊர்ல அகதிகளாக இருக்காங்க…வெளியில செய்திகளோ ஒழுங்கா வர்றதில்லை. தமிழ்ஹிந்து.காம் டீம் அங்கே போய் பார்த்தா நல்லது.”

அத்துடன் தொடர்பு துண்டிக்கப்பட்டது

திண்டுக்கல்லில் ஏதோ நிலத்தகராறு, அதில் விவசாயி கொலை என செய்தி படித்தது நினைவுக்கு வந்தது. நிலத்தகராறு என்கிற பெயருக்கு பின்னால் ஏதோ சில உண்மைகள் மறைக்கப்படுகின்றனவோ என்று நினைக்கத்தோன்றியது அந்த முகமறியா குரலில் இருந்த வருத்தம். பொதுவாக தமிழ்நாட்டில் சொந்த ஊரில் ஹிந்துக்கள் அகதிகளாக வாழுவதென்பது கன்னியாகுமரி மாவட்டத்தில்தான் பார்க்க முடியும். அந்த விஷம் இப்போது மற்ற மாவட்டங்களிலும் படருகிறதா என்ன?

திண்டுக்கல்லுக்கு போவதென தமிழ்ஹிந்து ஆசிரியர்குழு நிருபரை அனுப்பியது. கையில் மின்னணுக்காமிராவும், திண்டுக்கல்லில் உள்ள ஒரு சமுதாய சேவகரான பாஸ்கரன் என்பவரின் முகவரியுமாக திண்டுக்கல்லில் இறங்கினார் தமிழ்ஹிந்து நிருபர். புழுதி அலையடித்த மதியவேளையில் தரப்பட்ட எண்ணுக்கு தொலைபேச ஒரு இளைஞர் வந்து பைக்கில் நிருபரை அழைத்துச் சென்றார்.

திரு.பாஸ்கரன் ஒரு சேவை அமைப்பின் அலுவலகத்தின் வெளியே அமர்ந்திருந்தார். இயல்பாகவும் அன்பாகவும் பேச ஆரம்பித்தார். ஹிந்துக்கள் திண்டுக்கல்லில் தொடர்ந்து தாக்கப்பட்டு வருகிறார்கள். சாதி கட்சி வேறுபாடுகளை மீறி இந்துக்களை ஒன்று திரட்ட பணியாற்றும் சமுதாய சேவகர்கள் தொடர்ந்து அன்னிய ஏகாதிபத்திய கொலைவெறித் தாக்குதலுக்கு ஆளாகிறார்கள். திரு. பாஸ்கரனும் இந்த தாக்குதலுக்கு விதி விலக்கல்ல. கடந்த ஆண்டு இஸ்லாமிய பாசிச பயங்கரவாதிகளால் தாக்கப்பட்டு கால் துண்டாக்கப்பட்ட இந்த சமூக சேவகர் இன்று செயற்கைக் கால் பொருத்தியபடி தேசப்பணியைத் தொடர்ந்து செய்து வருகிறார்.

திண்டுக்கல் பொது மருத்துவமனையில் தாக்கப்பட்ட இந்துக்கள் சிகிச்சைப் பெற்றுவருவதாகக் கேள்விப்பட்டு அங்கு சென்றோம். பாரதிய ஜனதாக்கட்சியைச் சேர்ந்த திரு.போஸ் உடன் வந்தார். (இந்துக்கள் அடிபட்டால் உடனே மனித உரிமை அமைப்புக்களும் ‘மதச்சார்பற்ற’ அரசியல் கட்சிகளும் மறைந்துவிடும் இந்திய அரசியலின் தொன்று தொட்டு விளங்கி வரும் மரபு திண்டுக்கல்லிலும் கடைபிடிக்கப் பட்டு வருகிறது.)

அங்கே கண்ட காட்சியின் கொடுமையை என்னவென்பது! சொந்த மகள் தன் கண் முன் விதவையான கோரத்தை, தன் பேரன்-பேத்திகளின் கண்களின் முன் தன் மருமகன் கொல்லப்பட்டு அவர்கள் வாழ்க்கை கேள்விக்குறியான அவலத்தைக் கண்ட முதியவர் அழுத கண்ணீர் நெஞ்சை உலுக்கியது. தன் கணவனை இழந்து தானும் அடிபட்டு திருமணம் நிச்சயிக்கப்பட்ட தன் மகளின் அனாதரவான நிலையை எண்ணி அழுவதா, சொந்த ஊரில் இந்துக்கள் பட்ட அடியை தட்டிக் கேட்க நாதியற்ற நிலையில் நிற்கும் தன்னையும் தன்னுடன் அடிபட்ட பெண்களையும் எண்ணி அழுவதா, இழந்த கணவனை எண்ணி அழுவதா என அழுது அழுது கண்ணீர் வறண்டு நிற்கும் அந்த சகோதரி.

வறுமைக் கோட்டுக்கு கீழே வாழ்ந்தாலும் ஹிந்துவாக வாழ்ந்த ஒரே காரணத்தால் வாழ்க்கையே கொடுமையாகிவிட்ட அந்த ஹிந்து சகோதரியின் முன்னால், இப்படிப்பட்ட சூழ்நிலையில் இந்த நாட்டின் அரசியலை வைத்திருப்பதற்காக, படிப்பறிவு கொண்ட ஹிந்து மேல்தட்டு மக்களே தலைகுனிந்து நிற்க வேண்டும்.

பெருமாள்கோவில்பட்டி கிராமத்துக்கு சென்றால் கிராம வாசலிலேயே காவல்துறை உள்ளே செல்லும் வாகனங்களை கவனித்து பதிவு செய்துதான் விடுகிறது. உள்ளே சென்றதும் ஹிந்துக்கள் அச்ச உணர்வுடன் ஆங்காங்கே ஒதுங்கி நிற்பதையும் தெருவுக்குத் தெரு போலீஸ் பந்தோபஸ்து போடப்பட்டிருப்பதையும் காண முடிந்தது. இருந்தும் சில ஹிந்துக்கள் தைரியமாக பேச முன்வந்தனர். சரி, பிரச்சினைதான் என்ன?

பெருமாள்கோவில்பட்டியில் தொடர்ந்து கிறிஸ்தவர்கள் ஆக்கிரமிப்பில் ஈடுபட்டு வந்துள்ளனர். இது இன்று நேற்றல்ல, 1925 இலேயே தொடங்கிய கதை. கோவிலுக்கு எதிரில் சிலுவை திண்ணை என உருவாக்க முயன்று, 1927 இல் மதுரை மாவட்ட வருவாய் துறை அலுவலரால் சிலுவை அகற்றப் பட்டுள்ளது. 1945 இல் மீண்டும் சிலுவைதிண்ணையை ஏற்படுத்த, 1947 இல் சென்னை வருவாய் நீதிமன்றம் ஆக்கிரமிப்பு சிலுவையை அகற்றியுள்ளது. மீண்டும் கோவிலுக்கு வடக்கே கிறிஸ்தவர்கள் ஆக்கிரமித்த நிலையில், 1977 இல் மதுரை ஜில்லா நீதிமன்றம் அதை நீக்க உத்தரவிட்டு அகற்றியுள்ளது. ஆனால் கிறிஸ்தவர்கள் காத்திருந்தனர். அந்த ஊரில் கிறிஸ்தவர்களை பெரும்பான்மை ஆக்கினர். 1996லிருந்து தாங்கள் ஒரு திருவிழாவையும் நிம்மதியாக அந்த கோவிலில் கொண்டாட கிறிஸ்தவர்கள் அனுமதித்ததில்லை என்கின்றனர் அந்த ஊரில் சிறுபான்மையாக்கப்பட்ட இந்துக்கள்.

photoமத்தியிலும் மாநிலத்திலும் பாரதத்தின் பண்பாட்டுக்கும் ஆன்மிகத்துக்கும் எதிரான அன்னிய ஏகாதிபத்திய மதத்துக்கு ஆதரவான குடும்ப ஆட்சிகளும் பினாமி ஆட்சிகளும் ஏற்பட்டதும் முழு வன்முறையுடன் கிறிஸ்தவர்கள் களமிறங்கியுள்ளனர். 2008 இல் அம்மன் கோவில் வேப்ப மரம் வெட்டப்பட்டது. கோவில் திருவிழாவின் போது கிறிஸ்தவர்களின் வன்முறை அளவுக்கதிகமாக இருந்ததால் பாதுகாப்பு நாடி இந்த ஊர் ஹிந்துக்கள் சொந்த நாட்டில் அகதிகளாக திண்டுக்கல் கோட்டை மாரியம்மன் கோவிலில் சென்று தங்கியுள்ளனர். இந்த பொங்கல் திருவிழாவின் போது மீண்டும் கிறிஸ்தவர்கள் பிரச்சனை செய்துள்ளனர். அமைதிப் பேச்சுவார்த்தைக்கு மாவட்ட கலெக்டர் அழைத்துள்ளார். இந்நிலையில்தான் திரு. ஆண்டி (45) என்கிற ஏழை இந்து விவசாயி ஐந்து கிறிஸ்தவ வெறியர்களால் பட்டபகலில் தன் மனைவி குழந்தைகள் மற்றும் சகோதரியின் கண் முன்னால் ஓட ஓட விரட்டி குத்திக் கொல்லப்பட்டுள்ளார். காவல்துறையினரும் இதற்கு மௌன சாட்சியாக நின்றதாக கொலையைக் கண்ணெதிரே கண்ட அவரது உறவினர்கள் கூறுகின்றனர்.

இதற்கெல்லாம் காரணம் என்ன என்று பார்க்கும் போதுதான் வேதனை ஏற்படுகிறது. ஆத்தூர் வட்டம் துணை வட்டாட்சியர் அலுவலக சர்வே வரைப்படத்தில் தெள்ளத்தெளிவாக கோவிலுக்கான இடம் வரையறுக்கப்பட்டுள்ளது.

perumalkovilpatti_survey_map

ஆனால் முதலையும் மூர்க்கனும் கொண்டது விடா என்பது போல கிறிஸ்தவர்களோ இந்த வரையறையில் எவ்வித மதில்சுவரும் ஹிந்துக்கள் கட்டக் கூடாதென்று சொல்கிறார்கள். சட்டப்படி பாத்யதைப் பட்ட இடத்தில் கோவிலுக்கு சுவர் கட்டவேண்டும் என்று கேட்டதற்காகத்தான் திரு. ஆண்டி கொடூரமாக கொலை செய்யப்பட்டுள்ளார்.

கொலைக்கு முன்னதாகவே ஒரு மோதல் ஏற்பட்டுள்ளது. அதில் குற்றவாளிகள் திமுக அரசியல் தலையீட்டால் வெளியே விடப்பட்டதாகவும் அதன் விளைவாகவே இந்த கொலை நடந்ததாகவும் மக்கள் கூறுகிறார்கள்.

perumalkovilpatti_villageகோவில் பிரச்சினை ஒரு வெளிப்பாடுதான். ஆனால் இதற்கான காரணங்கள் ஆழமானவை. ஹிந்துக்கள் மதம் மாற வேண்டும் இல்லாவிட்டால் அங்கு வாழக்கூடாது என்பதே கிறிஸ்தவர்களின் வைராக்கியம் என தோன்றுகிறது. சுற்றியிருக்கும் கிறிஸ்தவ பெரும்பான்மை கிராமங்களிலிருந்து மக்களை திரட்டிக் கொண்டு வந்து இங்குள்ள ஹிந்து வீடுகளை தாக்குவது ஒரு மாதாந்திர நிகழ்வாகவே உள்ளது. பெரிய இரண்டு கிறிஸ்தவ சர்ச்கள் கட்டப்பட்டு அதிலுள்ள கூட்டமணிகள் அடிக்கப்பட்டு இந்த அக்கம் பக்க கிராம கிறிஸ்தவ மக்கள் திரட்டப்படுகின்றனர். கிறிஸ்தவ சர்ச்சின் ஒலிப்பெருக்கி கூம்புகள் ஹிந்து வீடுகளை நோக்கி கட்டப்பட்டு காலையிலும் இரவிலும் குழந்தைகள் படிக்க முடியாதபடி ஒலிமாசு ஏற்படுத்தப் படுகிறது.

மாட்டுப்பொங்கலை ஒட்டி ஊருக்கு வெளியே இருக்கும் பெருமாள் கொவிலுக்கு மாட்டை ஓட்டிச் சென்றவர் தாக்கப்பட்டுள்ளார். பெருமாள் கோவில் முன்னால் இருக்கும் மரமும் கூட மதவெறிக்கு தப்பவில்லை. அதிலும் சிலுவை ஆக்கிரமிப்பின் சின்னமாக வரையப்பட்டுள்ளது. சிலுவை இந்த கிராமத்தில் ஒரு வெறுப்பின் சின்னமாக ஹிந்துக்களுக்கு எதிராக பயன்படுத்தப்படுகிறது. அனைத்து கிறிஸ்தவ வீடுகளிலும் பிரதானமாக சிலுவை அமைக்கப்பட்டு கூட்டுத்தாக்குதல்களின் போது ஹிந்து வீடுகளை அடையாளம் காட்டப் பயன்படுகிறது. ஹிந்து கோவில் சுவர்களில் சிலுவைகள் மீண்டும் மீண்டும் வரையப்பட்டுள்ளன. காளியம்மன் கோவில் முன் கார்த்திகை தீபம் ஏற்றும் கல் தூண் உடைக்கப்பட்டுள்ளது. கோவில் மீதிருக்கும் சுதை சிற்பங்கள் கல்லெறிந்து உடைக்கப்பட்டுள்ளன. இவையெல்லாம் கிறிஸ்தவர்கள் செய்வதாக மிரட்டித்தான் செய்துள்ளனர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

இறுதியாக ஊர் பெயர் கிறிஸ்தவர்களால் மட்டும் ”அந்தோனியார் பட்டி” என கூறப்படுகிறது.

அரசியல்வாதிகள் ஒட்டுமொத்த அக்கறையின்மை மட்டும் மனிதத்தன்மையின்மையின் முழுவடிவமாக இந்த பிரச்சனையில் விளங்குகிறார்கள். சாதி ரீதியாகவும் அரசியல் கட்சி ரீதியாகவும் பிரிந்து கிடக்கும் திண்டுக்கல் ஹிந்து சமுதாயம் இந்த கொடுமையைத் தட்டிக் கேட்கும் விழிப்புணர்வில்லாமல் இருக்கிறது. மாவட்ட ஆட்சியரோ பாரபட்சத்துடன் நடந்து கொள்வதாகவும் ஹிந்துக்கள் கிறிஸ்தவர்களுக்கு அடங்கி அந்த நிலத்தை விட்டுக்கொடுக்கவேண்டுமென்று மிரட்டியதாகவும் மக்கள் தெரிவிக்கின்றனர்.

இது பெருமாள் கோவில்பட்டி எனும் ஒரு கிராமத்தின் நிலை அல்ல. ஏற்கனவே கன்னியாகுமரி மாவட்டத்தின் பல சிறு ஊர்களில் இந்துக்கள் சிறுபான்மையாகிவிட்டால் இந்த நிலைதான். ஊரை விட்டு ஓடிவிட வேண்டும் இல்லையென்றால் மதம் மாறவேண்டும்.

இன்றைக்கு திண்டுக்கல்லில் அரங்கேறியிருப்பது அதே சோகத்தின் மற்றொரு அத்தியாயம். தமிழ்நாட்டு இந்துக்கள் சமுதாய ரீதியாகவும் அரசியல் ரீதியாகவும் ஒன்றுபடவேண்டியது அவசியம். தமிழகத்தில்தான் ஹிந்து தருமம் அன்னிய ஆதிக்கங்களிலிருந்து காப்பாற்றப்பட்டு வளர்ந்து அதன் ஆன்மிகப் பண்பாடு ஒவ்வொரு மண்துகளிலும் வேரூன்றி உள்ளது. அதனை இங்கு அழித்துவிட முயற்சி செய்வதோ மதம் என்கிற பெயரில் களமிறங்கியுள்ள அன்னிய ஏகாதிபத்திய வெறி. அதனை எதிர்த்தே தமிழ் நாட்டு கிராமங்களில் அப்பாவி ஹிந்துக்கள் போரிடுகிறார்கள்.

வளரும் நாடான பாரதத்தின் சொந்த தருமமான ஹிந்து ஆன்மிகத்துக்கும் காலனிய ஆதிக்கத்தால் பிற நாடுகளை கருவறுத்து வளம் உறிஞ்சி வளர்ந்த அன்னிய ஏகாதிபத்திய பாசிச வெறிக்கும் இடையே நடந்து கொண்டிருக்கிறது இந்தப் போராட்டம். இந்த போராட்டத்தில் ஒட்டு மொத்த இந்து சமுதாயமும் களமிறங்க வேண்டும். அன்பையும் அறத்தையும் துணையாகக் கொண்டு ஜனநாயகரீதியில் அன்னிய ஏகாதிபத்திய மதவெறியை பூண்டோடு இல்லாமலாக்க வேண்டும். இன்று தந்தையை காளி கோவிலுக்காக இழந்து நிற்கும் அந்த ஹிந்து பெண்ணின் மனத்துயரை துடைக்கவும், இறந்து விட்ட ஆண்டி அவர்களுக்கு நாம் செய்யும் உளப்பூர்வமான அஞ்சலியாக அமையப்போவதும் அதுதான்.

தமிழக அளவிலும்,  இந்திய அளவிலும் இயங்கும் இந்து சேவை அமைப்புகள் பல உள்ளன.  இவை தமிழகத்தின் பல பகுதிகளிலும் உள்ள கிராமப் புறங்களில், குறிப்பாக திண்டுக்கல் மாவட்ட கிராமப் புறங்களில் வசிக்கும் ஏழை இந்துக்களுக்கு  கல்வி,  மருத்துவம், சுயதொழில் உதவி ஆகிய சேவைகளைக் குறிப்பிடத் தக்க வகையில் எடுத்துச் செல்ல வேண்டும்.  கிறிஸ்தவ ஆக்கிரமிப்பு பரவுவதைத் தடுக்க அதுவும்  ஒரு முக்கியமான வழிமுறையாகும்.  இத்தகைய அமைப்புகளில் அங்கம் வகிக்கும்,  பங்குபெறும் இந்து உணர்வாளர்கள் நிலமையின் தீவிரத்தை எடுத்துரைத்து தங்கள் அமைப்புகள் மூலம் இந்த முயற்சியினை செய்ய வேண்டும் என்றும் தமிழ்ஹிந்து கேட்டுக் கொள்கிறது.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

கீழ்விஷாரம்: சொந்த மண்ணில் திம்மிகளாக வாழ மறுத்த தமிழ் இந்துக்களின் போராட்டம்

வம்பர் 10, புதுதில்லி: இன்னும் மூன்றே மாதங்களில், மேல்விஷாரம் ஊராட்சியிலிருந்து பிரித்து, கீஷ்விஷாரம் கிராம மக்கள் கேட்டுக் கொண்டபடி கீழ்விஷாரம் தனி ஊராட்சியாக செயல்பட ஆவன செய்யுமாறு உச்ச நீதிமன்றம் தமிழக அரசுக்கு உத்தரவிட்டுள்ளது. இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் செய்தி இங்கே.

இப்படி ஒரு தீர்வுக்காகப் பெரும் போராட்டம் நடத்த வேண்டிய அவசியம் ஏன் கீழ்விஷாரம் மக்களுக்கு வந்தது என்பதைப் பார்க்கலாம்.

.melvisharam-mosques… அந்த நகரில் உள்ள நீண்ட கடைவீதியில் கடைகளின் பெயர்ப் பலகைகள் உருது மொழியில் மின்னுகிறது. தெருக்களின் பெயர்களும் அரசு அலுவலகங்கள், வங்கிகளின் பெயர்களும் உருது மொழியிலே எழுதப்பட்டுள்ளன. அங்கு உள்ள ஒரே நூலகத்தில் குல்லா அணிந்த இஸ்லாமிய இளைஞர்கள் உருது பத்திரிகைகளைப் படித்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். மக்கள் அனைவரும் உருது மொழியிலேயே பேசுகிறார்கள். அங்கு உள்ள பள்ளிக்கூடங்களில் உருதுதான் முக்கிய பாடம்… இந்த சிறு நகரில் இத்தனை மசூதிகளா? என்று நாம் ஆச்சரியப்பட்டு கேட்டால், உலகத்திலேயே ஐந்தாவது பெரிய மசூதி இங்குதான் இருக்கிறது என்று அங்குள்ள முஸ்லிம்கள் பெருமையுடன் சொல்கிறார்கள்!

… அந்த அதிர்ச்சி நகரத்தின் பெயர் மேல்விஷாரம். வேலூர் மாவட்டம் வாலாஜா தாலுகாவில் ஆற்காட்டிற்கு அருகே இருக்கிறது இந்த நகரம்… இந்த மேல்விஷாரம் நகராட்சியில் 25,000க்கும் அதிகமான முஸ்லிம்கள் வசிக்கும் மேல்விஷாரம் என்ற ஊரும், 10,000க்கும் அதிகமான இந்துக்கள் வசிக்கும் இராசாத்துபுரம் (கீழ்விஷாரம்) என்ற ஊரும் இருக்கிறது.

… மேல்விஷாரம் நகராட்சியில் கட்டடத் திறப்புவிழா போன்ற முக்கிய விழாக்களில் முஸ்லிம் ஜமாத் தலைவர்கள்தான் கலந்து கொள்வார்கள். அரசியல்வாதிகளோ, அரசு அதிகாரிகளோ விழாக்களுக்கு அழைக்கப்படுவதில்லை. .. அங்கு மெக்காவிலிருந்து ஒரு இமாம் அடிக்கடி வந்து போகிறார். பல ஆயிரம் கோடி மதிப்புள்ள பல தோல் தொழிற்சாலை அதிபர்கள் இங்குதான் வசிக்கிறார்கள். ..

-   தமிழகத்தில் ஒரு பாகிஸ்தான்! (ஜனவரி 17, 2007) ரிப்போர்டிலிருந்து,

1996ல் கீழ்விஷாரத்தின் தண்ணீர்வளத்தை அபகரிக்க முஸ்லிம்கள் பெரும்பான்மையாக வாழும் மேல்விஷார பஞ்சாயத்துடன் கீழ்விஷாரத்தையும் இனைக்கவேண்டும் என கோரிக்கை வைத்து அதில் வெற்றியும் பெற்றுவிட்டனர்.  அதன் பின்விளைவுகள் தான் இவை.

இந்துக்களும், இஸ்லாமியர்களும் சேர்ந்துவாழும் தமிழகத்தின் ஒரு பஞ்சாயத்து முழுவதும் பஞ்சாயத்து தலைவர்கள் முதல் வார்டு உறுப்பினர்கள் வரை அனைவரும் இஸ்லாமிய ஜமாத்தால் தேர்ந்தெடுக்கப்படுவதைப் பற்றி நீங்கள் அறிவீர்களா?? ஊராட்சி ஒன்றியத்தின் நிலத்தின் மதிப்பை தீர்மானிப்பது மார்க்கெட் நிலவரம் அல்ல,  ஜமாத்.  போலிஸ் ஸ்டேஷன் கூடாதென ஜமாத் சொல்லிவிட்டதால் காவல்நிலையம் கிடையாது -  இஸ்லாமிய ஜமாத் எனும் கட்டைப்பஞ்சாயத்துதான் தீர்ப்பு. யாருக்கு வாக்களிக்கவேண்டும் என ஜமாத் பிறப்பிக்கும் கட்டளைப்படிதான் வாக்களிக்கப்படவேண்டும். இல்லையெனில் ஜமாத்தின் தண்டனைகளுக்கு ஆளாக நேரிடும்.   எல்லாமே ஜமாத் என்ற அளவில் தான் நடைமுறையில் மேல்விஷாரம் நகராட்சி நடந்து வந்தது.

மேல் விஷாரம் சொர்க்கம் என்றால், இராசாத்துபுரம் நரகம்  (பார்க்க:   சொர்க்கமும், நரகமும், ஜனவரி 2007 நேரடி ரிப்போர்ட்) இராசாத்துபுரத்தில் குடிநீர், மின்சாரம், சாலை வசதி போன்ற எந்தவித அடிப்படை வசதிகளும் இல்லை. சாக்கடை பாயும் தெருக்களையும், புழுதி பறக்கும் வீதிகளையும் தான் அங்கு பார்க்க முடியும். தோல் தொழிற்சாலை கழிவுநீர் இராசாத்துபுரத்து வழியாகச் சென்றுதான் பாலாற்றில் கலக்கிறது.  இராசாத்துபுரத்தின் நிலத்தடி நீர் முழுதும் விஷமாக்கப்பட்டுள்ளது. இதன்மூலம் ராசாத்துபுரத்தின் விவசாயமான வெற்றிலை விவசாயம் அடியோடு ஒழிக்கப்பட்டு இன்று பீடி சுற்றும் நிலைமைக்கு அவர்கள் ஆளாக்கப்பட்டுள்ளனர்.

“மேல்விஷாரத்தில் முன்பு நூற்றுக்கும் அதிகமான இந்துக் குடும்பங்கள் இருந்தன. ஆனால் இன்று அந்த எண்ணிக்கை பத்தாகக் குறைந்துவிட்டது. அதுபோல இராசாத்துபுரத்திலும் இந்துக்களின் எண்ணிக்கையை குறைத்து முஸ்லிம்மயமாக்க அவர்கள் திட்டமிடுகின்றனர். இந்துக்கள் வசிக்கும் பகுதிகளில் முஸ்லிம்களைத் திட்டமிட்டு குடியமர்த்தி வருகிறார்கள். திடீர், திடீரென மசூதி கட்டுகிறார்கள். எங்களை விரட்டுவதற்காக பல கொடுமைகளை எங்களுக்கு இழைத்து வருகிறார்கள்” என்று 70 வயதைக் கடந்த பல பெரியவர்கள் நம்மிடம் துக்கத்தோடு கூறினார்கள். …

kilvisharam-appeal

… வாலாஜா, ஆற்காடு, ராணிப்பேட்டை போன்ற பகுதிகளில் பணிபுரியும் பிரபல பத்திரிகைகளின் நிருபர்களிடம் மேல்விஷாரத்திற்கு சென்று வந்தோம் என்றால், ஆச்சர்யமாக பார்க்கிறார்கள். அங்கே எப்படி சென்றீர்கள்? நாங்கள் சில விஷயங்களை அவர்களிடம் சொன்னபோது அப்படியெல்லாம் நடக்கிறதா? என்று அதிர்ச்சியுடன் கேட்டார்கள். மேல்விஷாரம் பற்றியும், இராசாத்துபுரம் பற்றியும் செய்திகள் வெளிவந்தால் அந்த பத்திரிகைகளை புறக்கணிக்குமாறு ஜமாத் கட்டுப்பாடு விதித்துள்ளதாம்.

… இராசாத்துபுரம் தனி ஊராட்சி ஆகிவிட்டால் எல்லா பிரச்சினைகளையும் நாங்கள் தீர்த்துக் கொள்வோம். எங்களுக்குத் தேவையான அடிப்படை வசதிகளை நாங்களே செய்துகொள்வோம். யாரிடமும் கையேந்த வேண்டி இருக்காது. இந்த முறை இராசாத்துபுரத்தை தனிஊராட்சியாக அறிவிக்க வாக்குறுதி கொடுக்கும் கட்சிக்கே வாக்களிப்போம் என்று ஊரின் முகப்பில் இந்துக்கள் பேனர் வைத்துள்ளனர்.

-  சொந்த மண்ணில் கொத்தடிமைகளாய் ஹிந்துக்கள்! (ஜனவரி 2007 ரிப்போர்ட்)

தனி ஊராட்சி வேண்டும் என்று அரசுக்குக் கோரிக்கைவைத்தும், இதே கோரிக்கையை நிறைவேற்றித்தரவேண்டும் என்ற உறுதிமொழியைப் பெற்றுக்கொண்டு பாட்டாளி மக்கள் கட்சிக்கு வாக்களித்தும் எந்தத் தீர்வும் கிடைக்கவில்லை.  அதனால் தொடர்ச்சியாக  ஊர்மக்கள்  ஊராட்சித் தேர்தல்களைப் புறக்கணித்து,  தனி ஊராட்சி வேண்டும் என்ற  தங்கள்  கோரிக்கையை  வலியுறுத்தி வந்தனர்.

… இங்கு பல நூறு வருடங்களுக்கு முன்பிருந்தே அம்மன் சிலையும், விநாயகர் சிலையும் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டு வழிபாடு நடந்து வருகிறது. பல நூறு ஆண்டுகளாக இந்துக்களின் வழிபாட்டுத் தலமாகவும் காணும் பொங்கல் கொண்டாடும் இடமாகவும் இருந்த இந்த முந்திரித் தோப்பின் மீது முஸ்லிம்களின் பார்வை விழுந்தது. இந்த முந்திரித் தோப்பில் தோல் தொழிற்சாலை கழிவுநீர் சுத்திகரிப்பு நிலையம் அமைக்கத் திட்ட மிட்டனர். இதற்காக மேல்விஷாரம் நகராட்சியில் ஒரு தீர்மானத்தை நிறைவேற்றினர். நகராட்சி நிர்வாகம் முஸ்லிம்களின் கட்டுப்பாட்டில் இருப்பதால் தீர்மானம் எளிதாக நிறைவேறியது. ஆனாலும் இராசாத்துபுரம் இந்துக்களின் கடும் எதிர்ப்பு காரணமாக கழிவுநீர் சுத்திகரிப்பு நிலையத்தை அவர்களால் அமைக்க முடியவில்லை.
இதனால் திட்டமிட்டு படிப்படியாக அங்கிருந்த 7,000 முந்திரி மரங்களையும் வெட்டி, அந்த முந்திரித் தோப்பை இன்று வெறும் மைதானமாக மாற்றிவிட்டார்கள். இப்படி கொள்ளை போன முந்திரி மரங்களின் மதிப்பு சுமார் 10 கோடி இருக்கும் என்று உள்ளூர் மக்கள் மதிப்பிடுகிறார்கள்.

-  வழிபாட்டு நிலத்தைக் காப்பாற்ற போராடும் ஹிந்துக்கள்! ரிப்போர்ட்

அரிஜன சுடுகாட்டை முஸ்லிம் குடியிருப்பாய் சட்டத்திற்குப் புறம்பாய் மாற்றியது,  இந்துக்களின் நிலங்களை ஜமாத்/ந்கராட்சி அச்சுறுத்தல்கள் மூலம்  அபகரிப்பது,  மதமாற்றத்திற்கு வலைவீசுவது என்று மேல்விஷாரத்தில் நடக்கும் கொடுமைகள் தொடர்ந்தன.

இந்த நிலையில் டாக்டர்.சுப்பிரமணியன்சாமி இந்த பிரச்சினையை கையில் எடுத்து கீழ்விஷாரத்தை தனி பஞ்சாயத்தாக பிரிக்க வேண்டும் என வழக்குத் தொடர்ந்தார். இதனை விசாரித்த உச்சநீதிமன்ற நீதிபதிகள் அடங்கிய குழு தான் ஆரம்பத்தில் குறிப்பிட்ட தீர்ப்பை வழங்கியுள்ளது. இந்துக்களுக்கு எதிரான சிறுபான்மையினரின் அநியாயங்களை மூடிமறைக்கும் அல்லது துணைபோகும் அரசு நடக்கும் மாநிலத்தில், இந்தத் தீர்ப்பு  வரலாற்று முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது.

இஸ்லாமிய ஷரியத் சட்டத்தின் படி  முஸ்லிம்களின் ஆளுகைக்கு உட்பட்ட காஃபிர்கள் மூன்றாந்தர குடிமக்களாக அடக்கி, ஒடுக்கி, கொத்தடிமைகளாக, “திம்மிகளாக” நடத்தப் பட வேண்டியவர்கள்;   மேல்விஷாரத்தின் ஒட்டுமொத்த முஸ்லிம் ஆதிக்கவாதிகளும் இதைத் தான் செய்யத் துடித்தனர்.  ஆனால் திம்மிகளாக வாழ மறுத்து  சட்டரீதியாகவும், ஜனநாயக முறையிலும் உறுதியாகப் போராடி வெற்றி பெற்றிருக்கின்றனர் கீழ்விஷாரம் இந்துக்கள். அவர்களுக்கு நமது வாழ்த்துக்கள்!

இந்தப் பிரசினையை வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டிய மேற்குறிப்பிட்ட ரிப்போர்ட்கள் விஜயபாரதம் இதழில் வெளிவந்தவை -  வழக்கின் போது இவை முக்கிய ஆதாரமாகக் காட்டப் பட்டன.  விஜயபாரதம் இதழுக்கும் , டாக்டர் சுவாமிக்கும் நமது பாராட்டுக்கள்.

சத்யமேவ ஜயதே. வாய்மையே வெல்லும்.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

வேதாளம் சொன்ன கதை: குமரி மாவட்டத்தில் ஒரு பிள்ளையார் கோவில்

தன் முயற்சியில் சற்றும் மனம் தளராத விக்கிரமன் மரத்தில் தொங்கிக்கொண்டிருந்த வேதாளத்தை உடலுடன் எடுத்த படி சென்று கொண்டிருந்தான். அப்போது அந்த உடலுக்குள் இருந்த வேதாளம் எள்ளி நகைத்து “மகனே நீ ஏன் இப்படி கஷ்டப்படுகிறாய்? நீ உனக்காக கஷ்டப்படுகிறாயா அல்லது வேறு யாருக்காகவோவா? இந்த உலகத்தில் நன்றி கெட்டவர்கள் உண்டு அவர்கள் உன்னை பயன்படுத்திக்கொண்டு பிறகு அதிகாரத்துக்கு வந்த உடனேயே ஆதாயத்துக்காக உன் எதிரிகளுடன் சேர்ந்து கொண்டு உனது நியாயமான கோரிக்கைகளை கூட நிராகரித்து விடுவார்கள். இதற்கு உதாரணமாக நடந்த ஒரு சம்பவத்தை சொல்கிறேன் கேள். அந்த கதை முடிந்ததும் நான் ஒரு கேள்வி கேட்பேன். அதற்கு பதில் தெரிந்தும் சொல்லாமல் இருந்தால் உன் தலையை சுக்கல் நூறாக சிதறடிப்பேன்.”.என்று சொல்லி ஆரம்பித்தது.

 

vikram_and_vetal

 

புண்ணியமிக்க பாரத தேசத்தின் தட்சிண பகுதியின் இறுதியிலே கன்னியாகுமரி மாவட்டம் என்றொரு மாவட்டமுண்டு. அங்கு இறைச்சகுளம் என்றொரு கிராமம் உண்டு. அந்த கிராமத்திலே ஒரு மலைக்குன்று உண்டு. அதிலே தாழ்த்தப்பட்ட சமுதாயங்களைச் சேர்ந்த மக்களுக்கு இருபது ஆண்டுகளுக்கு முன்னாலே அரசாங்கம் நிலம் பட்டா போட்டு கொடுத்து இந்திரா காலனி என்றொரு குடியிருப்பை உண்டாக்கியதுண்டு. அந்த குடியிருப்பிலே 85 இந்துக்குடும்பங்கள் இருந்துவந்தனர். இரண்டே இரண்டு கிறிஸ்தவ குடும்பங்கள்.

அப்போது அந்த தாழ்த்தப்பட்ட சமுதாயத்தைச் சார்ந்த இந்து மக்கள் அனைவருமாக தமக்கு சாமி கும்பிட ஒரு சின்ன பிள்ளையாரை அங்கு பிரதிஷ்டை செய்தனர். இதனை அந்த இரண்டு கிறிஸ்தவ குடும்பத்தாரும் எதிர்த்து அருகே இருக்கக் கூடிய பூதப்பாண்டி என்கிற கிராமத்திலே புகார் அளித்தனர். இதை அறிந்த எண்பத்தைந்து இந்து குடும்பங்களும் தாசில்தாரிடம் சென்று நிலைமையை விளக்கி கூறினர். தாசில்தாரும் தாம் வந்து மக்களுக்கு ஆவன் செய்து அங்கு கோவில் கட்ட ஏற்பாடு செய்வதாகச் சொல்லி சென்றார். இதனை நம்பி மக்கள் தாசில்தார் ஆபீசிலிருந்து கிராமத்துக்கு வந்தனர். அந்த மக்கள் இரவும் பகலுமாக தம் குட்டி பிள்ளையாரை பாதுகாத்தனர். அந்த ஊர் தாய்மார்கள் கர்ப்பிணி சகோதரிகள் உட்பட இரவு பிள்ளையார் அமைக்கப்பட்டிருந்த இடத்துக்கு சென்று தெருவில் படுத்து பிள்ளையாரை பாதுகாத்து வந்தனர். இதனைத் தொடர்ந்து கிறிஸ்தவர்கள் அந்த பெண்களை தாக்க ஆரம்பித்தனர். கற்களை எறிந்து கை கால்களை உடைத்தனர். ஒரு நாள் தாசில்தார் போலீஸ் பட்டாளத்துடன் இறங்கினார், அங்குள்ள மக்களைக் கதற கதற அடித்து அந்த பிள்ளையார் சிலையை உடைத்து எறிந்தார், பெண்களை காவல்துறையினர் தரக்குறைவாக பேசினர். கிறிஸ்தவர்களோ இந்துக்களின் தாழ்த்தப்பட்ட சாதியை சொல்லித் திட்டினர்.

அந்த ஹிந்துக்கள் அதிர்ச்சி அடைந்தனர். பிறகுதான் அவர்களுக்கு புரிந்தது தாசில்தார் கிறிஸ்தவர் என்பதால் கடமையை விட அவருக்கு அவரது மதம்தான் முக்கியம் என்று. அவர்கள் வாக்களித்து தேர்ந்தெடுத்திருந்த பஞ்சாயத்து தலைவி, திமுக அமைச்சர், அஇஅதிமுக மாஜி அமைச்சர் என அனைவரையும் அழைத்தனர். எவருமே கண்டு கொள்ளவில்லை. அவர்கள் கிராமத்துக்கு தொலைவே புத்தேரி என்றொரு கிராமம் உண்டு. அதன் பஞ்சாயத்து தலைவரான மாரி முத்து என்பவர் பாரதிய ஜனதா கட்சியை சேர்ந்தவர் அவர் உதவுவார் என கேள்விப்பட்டு அவர்கள் அவருக்கு தொலைபேசினர். அவர் உடனே கட்சி காரர்களுடன் அங்கு வந்தார், இன்றைக்கு மூன்றாவது நாளாக தங்கள் உரிமைக்காக அவர்கள் உண்ணாவிரதம் இருக்கையில் அவர்களுக்கு இன்று வேறெந்த அரசியல் கட்சியும் ஆதரவளிக்கவில்லை. அரசு அதிகாரிகள் கடமையை விட மதத்தை முக்கியமாக நினைத்தனர். எனவே அவர்கள் இப்போது உண்ணாவிரதம் இருக்கிறார்கள்.

இது யூடியூபில் வீடியோவாக இருக்கிறது:

பாகம் 1:

 

 

பாகம் 2:

 

 

இவ்வாறு சொன்ன வேதாளம் கதையை நிறுத்தி மன்னனை பார்த்து கேட்டது -

“மன்னா இதில் இந்திரா காலனி மக்கள் செய்த தவறு என்ன? இரண்டு கிறிஸ்தவர்கள் வாழும் போது அவர்களுக்கு பிடிக்காத பிள்ளையாரை கும்பிடத் துணிந்தது தவறா? கிறிஸ்தவர்களின் அரசியல் பலம் பண பலம் ஆகியவற்றை அறியாமல் பிள்ளையாரை கும்பிடத் துணிந்தது தவறா? தாசில்தாரை நம்பியது தவறா? சத்தியாகிரகத்தையும் அகிம்சையையும் நம்பி தங்கள் உரிமைக்காக போராட்டத்தில் இறங்கியது தவறா? எது அவர்கள் செய்த தவறு? இந்த கேள்விக்கு பதில் தெரிந்தும் நீ மௌனமாக இருந்தால் உன் தலையை சுக்கு நூறாக சிதறடிப்பேன் என்று சொன்னது.”

அதற்கு விக்கிரமன், “வேதாளமே! இந்திரா காலனி மக்கள் செய்த தவறு என்னவென்றால் கிறிஸ்தவர்களும் இந்துக்களாகிய தங்களைப் போல பரந்த மனப்பான்மை கொண்டவர்களாக இருப்பார்கள் என நம்பியதும், ஒரு கிறிஸ்தவ அதிகாரிக்கு தனது மதத்தைவிட கடமையில் பற்று இருக்கும் என நம்பியதும், எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக மதச்சார்பின்மை பேசும் அரசியல்வியாதிகள் உண்மையிலேயே மதச்சார்பற்றவர்கள் என நம்பி அவர்களுக்கு வாக்களித்ததும்தான். இனியாவது இந்துக்கள் இந்த நிலைகளைக் கண்டு பாடம் கற்றும் சமூக ரீதியிலும் அரசியியல் ரீதியிலும் ஒருங்கிணைப்பும் ஒற்றுமையும் விழிப்புணர்வும் பெற வேண்டும்.” என்று கூறினான்.

அவனது சரியான பதிலால் அவன் மௌனம் கலையவே வேதாளம் மீண்டும் முருங்கைமரம் சென்றது.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

சாதிகள் வக்கிரமடைந்தது எப்படி?

மூலம்*: ராம் ஸ்வரூப்
தமிழில்: ஜடாயு

இன்றைக்கு சாதியம் எங்கும் தலைவிரித்தாடுகிறது. இது ஒரு புதுமையான போக்கு. பண்டைய இந்தியாவில் சாதி இருந்தது, ஆனால் சாதியம் இல்லை. தற்போதைய வடிவில் நாம் காணும் சாதியம் காலனிய ஆட்சிக் காலகட்டத்தின் உருவாக்கமே. எதேச்சாதிகார ஆட்சிக் கொள்கைகளும், காலனிய அறிவுஜீவிகளும் விளைவித்த படைப்பு அது. பின்னர் நமது சொந்த “சீர்திருத்தவாதிகளும்” முரசறைந்து அதனை வலுப்படுத்தினர்.

krishna_familyபண்டைய நாட்களில் இந்து சாதி அமைப்பு ஒருங்கிணைக்கும் தத்துவமாக இருந்தது. பொருளாதார பாதுகாப்பை அளிப்பதாக இருந்தது. ஒருவன் பிறந்த உடனேயே அவனுக்கென்று ஒரு தொழில் இருந்தது. கொடும் வேலையில்லாத் திண்டாட்டத்தால் அச்சுறுத்தப் படும் நிலையில் உள்ள மக்களுக்கு கனவில் கூட நினைக்கமுடியாத சாத்தியம் இது. இந்த அமைப்பு சமூகப் பாதுகாப்பும், சுதந்திரமும் இணைந்த ஒன்றாக இருந்தது. ஒரு பரந்த சமுதாய வெளியையும் அதே சமயம் நெருக்கமான சமூக அடையாளங்களையும் உருவாக்க வழிவகை செய்தது. இங்கு தனிமனிதன் ஒற்றைப் படுத்தப் பட்டு, வேரற்றவனாக ஆகி விடவில்லை. அதே சமயம் சமூக நகர்வுகளும் (social mobility) குறைவாக இருக்கவில்லை. ஒட்டுமொத்தமான மக்கள் குழுக்களே கூட சமுதாய அளவுகோலில் மேலேறுவதும், கீழிறங்குவதும் நிகழ்ந்தது. பண்டைய இந்திய சாதி அமைப்பு முற்றாக இறுகியிருந்தது என்று சொல்லப் படுவது கற்பனையே அன்றி வேறில்லை.

குறைந்தது மூன்றில் ஒரு பங்கு மக்கள் தங்கள் பரம்பரையான தொழில்களை விட்டு வேறு தொழில்களைச் செய்பவர்களாக இருந்தார்கள் என்று பிரிட்டிஷ் ஆட்சியின் தொடக்க காலத்தில் வாழ்ந்த சீசன்பால்க் எழுதுகிறார். ”அரசுப் பணிகளும், மற்ற அலுவல் பணிகளும், ஆசிரியர், நகரசபை உறுப்பினர், நிர்வாக அதிகாரி, பூசாரி, கவிஞர் ஆகிய பதவிகளும், ஏன் அரச பதவியே கூட ஒரு குறிப்பிட்ட குழுவினருக்கு மட்டும் உரிமையானதாக இருக்கவில்லை, அனைவருக்கும் அதில் இடம் இருந்தது” என்று அவர் குறிப்பிடுகிறார்.

பிரிட்டிஷ் ஆட்சியின் போது தான் இப்போது உள்ளது போன்ற ஏராளமான சாதிகள் அடையாளம் காணப்பட்டு, அறிவிக்கப் பட்டு அதுவே நடைமுறை வழக்கமாக ஆகியது; அதற்கு முன்பு அப்படி இருக்கவில்லை. கிரேக்க தூதர் மெகஸ்தனிஸ் இந்து சமூகத்தின் ஏழு பாகுபாடுகளைப் பற்றித் தன் நூலில் குறிப்பிடுகிறார். சீன யாத்திரிகர் யுவான் சுவாங் (பொ.பி 650) நான்கு சாதிகளைக் குறிப்பிடுகிறார். அல்பருனி (ஆரம்ப இஸ்லாமிய ஆட்சிக் காலத்தவர்) நான்கு சாதிகளையும், சாதி அமைப்பின் கீழ் வராத ஒருசில குழுக்கள் இருந்ததையும் தன் நூலில் பதிவு செய்கிறார்.

எப்போதும் வசைக்கு உள்ளாகும் மனுவின் பட்டியல் கூட எல்லா கலப்பு சாதிகளையும் சேர்த்து மொத்தம் நாற்பது சாதிகளுக்கு மேல் குறிப்பிடவில்லை. அதிலும், இந்த எல்லா சாதிகளும் ஒன்றுக்கொன்று ரத்த உறவு கொண்டவை - உதாரணமாக, சண்டாளர்கள் என்ற சாதியினர் தந்தை வழியில் பிராமணர்களில் இருந்து வந்தவர்களாக இருப்பார்கள். ஆனால் பிரிட்டிஷ் ஆட்சியின் கீழ் ரிஸ்லி (Risely) 2,378 முக்கிய சாதிகள் மற்றும் 43 இனங்களின் பட்டியலை அளிக்கிறார்! உப-சாதிகளின் எண்ணிக்கையோ கணக்கில் அடங்காதது என்று எழுதிச் செல்கிறார். அதற்கு முன்பு, 1891ம் ஆண்டு பிரிட்டிஷ் அரசு நடத்திய மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்புப் படி, சமார் (தோல் தொழிலாளர்கள்) என்ற சாதிக்குள்ளேயே 1156 உபசாதிகள் இருப்பதாக எண்ணிக்கை அளிக்கப் பட்டிருந்தது. ரிஸ்லியைப் பொருத்தவரை, அவர் ஒவ்வொரு சாதியும் தனக்கே உரிய தனி மொழியைப் பேசும் ஒரு தனி “இனம்” என்றே கருதினார்.

இந்தியா பற்றி எழுதிய ஆரம்பகால ஐரோப்பியர்கள் சாதி என்பது இந்தியாவுக்கு மட்டுமே உரித்தான ஒரு அமைப்பு என்று கருதவில்லை. தங்கள் நாடுகளில் இருந்த சாதி அமைப்பை அவர்கள் அறிந்திருந்தார்கள். இந்திய சாதி அமைப்பும் அப்படிப் பட்ட ஒன்று என்றே கருதினார்கள். தனது அரசியல் பொருளாதாரம் (Political Economy) என்ற நூலில் ஜே.எஸ்.மில், ”ஐரோப்பாவின் தொழில்சார்ந்த சமூகக் குழுக்கள் இந்தியாவில் பரம்பரையாக வரும் சாதிக் குழுக்களைப் போன்றவையே” என்று குறிப்பிடுகிறார்.

அவர்களுக்கு, சாதி (caste) என்ற சொல் இன்று உள்ளது போன்ற ஒரு பொருளைத் தருவதாகவும் இருக்கவில்லை. காலனிய வரலாற்று ஆய்வாளரும் மொழியியல் அறிஞருமான கீதா தரம்பால் ஃப்ரிக், இந்திய சமூகம் பற்றி எழுதிய ஆரம்பகால ஐரோப்பியர்கள் சாதியைக் குறிக்க ”பகுதி - பங்கு - பங்களிப்பு” என்ற பொருள் தரும் Meri என்ற கிரேக்கச் சொல்லையே பயன்படுத்தினார்கள் என்கிறார். பிறகு செபஸ்டியன் ஃப்ராங்க் (1534), ”சமூகக் குழு” அல்லது ”தொகுதி” என்ற பொருள் தரும் ஜெர்மன் மொழிச் சொல்லான Rott (rotte) என்ற சொல்லைப் பயன்படுத்தினார். சமூக, பொருளாதார ரீதியாக, அன்றைய ஐரோப்பாவின் பண்ணைகள் சார்ந்த அடுக்குமுறை சமூக அமைப்பு (ordo) போன்று இல்லாமல் சாதிகள் ஒன்றுக்கொன்று நெருக்கமானவையாக இருந்தன என்று அவர்கள் கருதியதையே இந்தச் சொற்கள் உணர்த்துகின்றன.

பிராமணர்களுக்கு சமூகத்தில் மரியாதை இருந்தது என்று பதிவுசெய்யும் இந்த ஆரம்பகால ஐரோப்பிய வரலாற்றாசிரியர்கள் பிராமண ஆளுகை/அதிகாரம் பற்றி எதுவும் கூறவில்லை. 1669ல் குஜராத்தின் சாதிகள் பற்றி ஆவணப் படுத்தியுள்ள ஆண்டர்சன் (Jurgen Anderson) போன்றவர்கள் அங்கு பிராமணர்கள் அல்ல, வைசியர்களே சமூகத்தில் மிக முக்கியமானவர்களும், அதிகாரம் படைத்தவர்களாகவும் இருந்ததைக் கண்டார்கள்.

மேலும் “சம்ஸ்கிருதமயமாக்கல்” (Sanskritization) எதையும் அவர்கள் காணவில்லை. ஒரு சாதி இன்னொரு சாதி போன்று இருக்கவேண்டும் என்று முயலவில்லை. அது தன்னளவில் நிறைவுகொண்டதாக இருந்தது. சமூக அந்தஸ்துக்காக என்று பிராமணர்களையும், மற்ற உயர்சாதியினரையும் நகலெடுக்க மற்ற சாதிகள் முயலவில்லை. தங்களது வாழ்க்கையைப் பற்றிய பெருமிதம் ஒவ்வொரு சாதியிடமும் இருந்தது. ஏரின் சிறப்பைப் பற்றி கம்பனது பழைய தமிழ்ப் பாடல் ஒன்று உள்ளது. “ஏர்பிடித்து உழும் வாழ்க்கையை உடைய உழவனது குடியில் பிறப்பது, பிராமணனாகப் பிறப்பதை விடப் பெருமை வாய்ந்தது” என்கிறது அந்தப் பாடல்.

(குறிப்பு: சமூக அடுக்கில் கீழ் உள்ள சாதிகள், உயர்சாதிகளின் பழக்க வழக்கங்களை மெதுமெதுவாக நகலெடுக்கின்றன; இது சமூக அந்தஸ்து பெரும் முயற்சியில் ஒரு அங்கம் என்பதை ஒரு கோட்பாடாக சமூகவியல் அறிஞர் எம்.என்.ஸ்ரீனிவாஸ் முன்வைத்தார். இந்தக் கோட்பாட்டுக்கு “சம்ஸ்கிருதமயமாக்கல்” (Sanskritization) என்று பெயரிட்டார்).

castes_colonial_pictureசம்ஸ்கிருதமயமாக்கல் இருந்தது. ஆனால் அது வேறு வகையில் இருந்தது. எல்லா மக்களும் பிராமணர்களாக அல்ல, பிரம்மவாதிகளாக (Brahma-Vadin) ஆகவே முயன்றார்கள். எல்லா சாதிகளும், எல்லா மக்களும் தொழக்கூடிய மகான்களையும் பெரியோர்களையும் உருவாக்கின. காசியில் செத்த மாடுகளை அகற்றும் தொழில் செய்யும் குடும்பத்தில் பிறந்தவராயினும், பெருமதிப்புக்குரிய பிராமணர்களும் தன்னைப் போற்றி வணங்குவதாக மாபெரும் சமயகுருவான மகான் ரவிதாஸ் ஒரு பாடலில் குறிப்பிடுகிறார்.

இஸ்லாமிய ஆட்சியின் கீழ் இந்து சமுதாயம் மாபெரும் அழுத்ததிற்கு ஆளாயிற்று. வாழ்வா சாவா என்ற பிரசினையை அது எதிர்கொள்ள நேர்ந்தது. இந்துக்களின் அரசு அதிகாரம் கைவிட்டுப் போனதும், சாதிகள் அந்த இடத்தை எடுத்துக் கொள்ள ஆரம்பித்தன. அவை கேடயங்களாக நின்று சில சமயம் தீவிரமாகவும், பல சமயங்கள் அமைதியாகவும் இஸ்லாமின் பரவலைத் தடுத்தன. ஆனால், இதனூடாக இந்த அமைப்பில் தீண்டாமை போன்ற அருவருக்கத் தக்க நடைமுறைகள் உருவாயின. கஜினி முகமதுவின் படையுடன் இந்தியாவுக்கு வந்த இஸ்லாமிய எழுத்தாளர் அல்பருனி நான்கு சாதிகளைப் பற்றிப் பேசுகிறார்; ஆனால் தீண்டாமை பற்றி எதுவும் குறிப்பிடவில்லை. ”இந்த சாதிகள் தங்களுக்குள் நிறைய வேறுபாடுகளைக் கொண்டிருந்தாலும், அவர்கள் கிராமங்களிலும், நகரங்களிலும் ஒன்றுபட்டு வாழ்கிறார்கள். வீடுகளிலும், குடியிருப்புகளிலும் கூடக் கலந்தே இருக்கிறார்கள்” என்று பதிவு செய்கிறார்.

இதனூடாகவே இன்னொரு நடைமுறையும் வழக்கத்திற்கு வந்தது. சாதிகள் தங்கள் நகர்வுத் தன்மையை இழந்து இறுக்கமாக ஆயின. பஞ்சாப் மாகாணத்தில் 1901 முதல் 1906 வரை “மக்கள் பரம்பரையியல் ஆணையர்” (Superintendent of Ethnography) ஆக இருந்தவர் ஹெச்.ஏ.ரோஸ். பஞ்சாபின் குலங்கள், சாதிகள் பட்டியல் (Glossary of Punjab Tribes and Castes) என்ற நூலில், முஸ்லிம் ஆட்சிக் காலத்தின் போது ஏராளமான ராஜபுத்திரர்கள் இழிவுபடுத்தப் பட்டு, ஷெட்யூல்டு சாதியினர், பழங்குடியினர் என்று அழைக்கப் பட்ட வகுப்பினராக ஆகி விட்டனர் என்பதை இவர் பதிவு செய்துள்ளார். அவர்களில் பெரும்பாலர் பரிஹர, பரிமர ஆகிய ராஜபுத்திர வமிசப் பெயர்களை இன்னும் தாங்கியுள்ளனர். அதே போன்று, “சமார்கள்” (The Chamars) என்ற நூலில் ஜி.டபிள்யூ.ப்ரிக்ஸ் ஏராளமான சமார்கள் பனௌதியா, உஜ்ஜயினியா, சந்தாரியா, சர்வாரியா, கனௌஜியா, சவுஹான், சந்தேல், சக்சேனா, சகரவார், பாரதரவியா, புந்தேலா போன்ற ராஜபுத்திர கோத்திரங்கள் மற்றும் வமிசங்களின் பெயர்களை இன்றும் சூடியுள்ளனர் என்று குறிப்பிடுகிறார். டாக்டர் கே.எஸ்.லால் ”மத்திய கால இந்தியாவில் ஷெட்யூல்டு சாதிகள், பழங்குடியினர் மக்கள்தொகை வளர்ச்சி” (Growth of Scheduled Tribes and Castes in Medieval India) என்ற நூலில் இது போன்று ஏராளமான சாதிகளில் நிகழ்ந்திருப்பதை விரிவாக ஆவணப் படுத்தியுள்ளார்.

மனிதக் கழிவை அகற்றும் பணியில் தள்ளப்பட்ட ”தோட்டிகள்” (Bhangi - ”பங்கி”) என்ற சாதியார் விஷயத்திலும் இதுவே தான் நிகழ்ந்தது. பிரிட்டிஷ் ஆட்சிக் காலத்தில் வங்காளத்தின் சிவில் சர்வீஸ் அதிகாரியாக இருந்த வில்லியம் க்ரூக் கூறுகிறார் - “தற்போதைய தோட்டி சாதியினரின் பெயர்களையும், அவற்றின் உட்பிரிவுகளையும் வைத்து ஆராய்ந்து பார்க்கையில், இந்த சாதியின் உருவாக்கம் முகமதிய ஆட்சிக் காலத்தின் ஆரம்பத்தில் தான் நிகழ்ந்திருக்க வேண்டும் என்பது உறுதியாகிறது”. பழைய இந்து நூல்களில் Bhangi (”பங்கி”) அல்லது வேறு எந்த சாதியினரும் இந்தப் பணி செய்பவர்களாக சுட்டப் படவில்லை. பழைய வட இந்திய இந்து சமூகங்களில் ”பங்கி” என்ற சாதியினர் தானியத்தை அளந்து தரும் பணி செய்பவர்களாகவும், தலையாரிகளாவும், கிராம எல்லைக் காவலர்களாகவுமே இருந்தனர். அவர்கள் தோட்டிப் பணியில் தள்ளப் பட்டது இஸ்லாமிய ஆட்சிக் காலத்தில் உருவாகி, பின்னர் பிரிட்டிஷ் ஆட்சியிலும் தொடர்ந்து, அவர்களது எண்ணிக்கை அதிகமாகியது. 1901ம் ஆண்டு மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்பின்படி, முஸ்லிம் ஆட்சியின் மையங்களாக விளங்கிய பஞ்சாப், ஐக்கிய மாகாணங்கள் ஆகிய பகுதிகளில் தான் ”பங்கி” சாதியினர் மிக அதிக எண்ணிக்கையில் இருந்தார்கள்.

பின்னர் வந்த பிரிட்டிஷ்காரர்கள் எல்லா இந்துக்களையும் சமமாகவே - எல்லா இந்துக்களும் கீழான இனத்தினர் என்றபடி - நடத்தினார்கள். ஆனால் இந்துக்களுக்கிடையே இருந்த வேற்றுமைகளை ஊதிப் பெரிதாக்கினார்கள். (சாதி வேறுபாடுகளுக்காக) இந்துமதத்தைக் கண்டனம் செய்து தாக்குதல் நிகழ்த்தினார்கள்; ஆனால் சாதிக் கோட்பாடுகளைத் தாங்களே நீரூற்றி வளர்த்தார்கள். ஒரே நாணயத்தின் இரண்டு பக்கங்கள்! எப்படியானாலும் இந்துமதம் தாக்கப் பட வேண்டும், அது தான் முக்கியம். இந்திய ஒற்றுமைக்கான ஆதார தத்துவத்தையும், பண்பாட்டுத் தொடர்ச்சியையும் அளிப்பது அது தான். மிக ஆழமான தளத்தில், இந்தியா என்பதற்கான இலக்கணமே அது தான். இத்தனை சாதிகளையும், இந்த தேசத்தையும் ஒன்றிணைத்து வைத்திருப்பது அது தான். அந்த இந்துமதத்தை அகற்றி விட்டால், தேசத்தை எளிதாக அடிமைப் படுத்திவிடலாம் - இதுவே அவர்களது வழிமுறையாக இருந்தது.

பண்டைய இந்தியாவில் சாதி கூட்டுறவு சித்தாந்தமாகவும், கலாசார அடையாளமாகவும் இருந்தது. ஆனால் இன்று அது மாபெரும் சமூக மோதல்களுக்கான சித்தாந்தமாக உருமாற்றப் பட்டுக் கொண்டிருக்கிறது. பண்டைய சட்டவிதிகளின் படி, சாதிகள் தர்மத்தையும், அதன் அடிப்படையிலான தார்மீக கட்டுப் பாடுகளையும் கடைப்பிடித்தன; வரைமுறைகளை அவை அறிந்திருந்தன. ஆனால் இன்று ஒவ்வொரு சாதியும் தன்னளவில் ஒரு சட்டமாக ஆகிவிட்டிருக்கிறது. அதற்கென்று சுய கட்டுப் பாடு  எதுவும் கிடையாது, தனது சுயலாப, சுய-அதிகார வளர்ச்சியில் முனைந்திருக்கும் இன்னொரு சாதி வந்து அதைக் கட்டுப் படுத்தும் வரை! புதிய சுய-பிரதாப சமூக நீதிப் பாதுகாவலர்களுக்கும், அறிவுஜீவிகளுக்கும், கட்சிகளுக்கும் சாதிகள் வேண்டும், ஆனால் தர்மம் வேண்டாம். குறுகிய காலத்தில் சிலருக்கும், சில குழுக்களுக்கும் இது இலாபகரமாக இருக்கலாம். ஆனால் தொலைநோக்கில் தற்கொலைக்கு ஒப்பானது.

பண்டைய நாட்களில் சாதிகளின் தலைவர்கள் அந்த சாதிகள் வாழும் மண்ணின் கலாசாரத்தைப் பிரதிபலிப்பவர்களாக இருந்தார்கள். அதே மண்ணில் முளைப்பவர்களாகவும், தங்களது மக்களின் இயல்பான தலைவர்களாகவும் இருந்தார்கள். ஆனால் தற்போது வேறு விதமான தலைமைகள் முன்னுக்கு வருகின்றன; வேரற்ற, குழு துவேஷங்களை தூபம் போட்டு வளர்க்கிற, அதிகார ஆசை பிடித்த தலைமைகள். சுயலாப, சுய அதிகார வளர்ச்சிக்காக மட்டுமே சாதி கோஷங்களை இவை பயன்படுத்துகின்றன என்பதே உண்மை.

[* - 1996, செப்டம்பர்-13 இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸில் வெளிவந்த Logic Behind Perversion of Caste என்ற கட்டுரை].

ramswarupராம் ஸ்வரூப் (1920-1998) நவீன இந்தியாவின் சிறந்த சமூக, தத்துவ சிந்தனையாளர்களில் ஒருவர். தொடக்க காலத்தில் சுதந்தரப் போராட்ட வீரராக அருணா அசஃப் அலியுடன் இணைந்து பணியாற்றினார். 1944லேயே கம்யூனிசத்தின் உண்மை முகத்தையும், சோவியத் கொடூரங்களையும் பற்றி விமர்சிக்கத் தொடங்கினார். 1949ல் Society for the Defence of Freedom in Asia என்ற அமைப்பைத் தொடங்கினார். கம்யூனிசம் மற்றும் சோவியத் பற்றி இந்த அமைப்பு வெளிக்கொணர்ந்த நூல்கள் அமெரிக்க சிந்தனையாளர்களாலும், ஆட்சியாளர்களாலும் கூட ஆதாரமாகக் காண்பிக்கப் பட்டன. 1982ல் Voice of India என்ற இலாப நோக்கற்ற பதிப்பகத்தைத் தொடங்கினார். இந்து அறிவியக்கத்தை வளர்த்தெடுக்கும் மிக முக்கியமான நூல்களை இந்தப் பதிப்பகம் இன்று வரை பதிப்பித்து வருகிறது. சீதா ராம் கோயல், ஹர்ஷ் நாராயண், கே.எஸ்.லால், கொய்ன்ராட் எல்ஸ்ட் போன்ற இந்து சிந்தனையாளர்களின் கருத்துக்களை வெளிக்கொணர்ந்தது இந்தப் பதிப்பகத்தின் மிகப் பெரிய சாதனை.

தனது வாழ்நாளில் இருபதுக்கும் மேற்பட்ட நூல்களையும், பற்பல பத்திரிகைக் கட்டுரைகளையும் ராம் ஸ்வரூப் எழுதியுள்ளார். 1940 மற்றும் 50களில் அவர் கம்யூனிசம், காந்தியப் பொருளாதாரம் குறித்து எழுதிய நூல்கள் ஸ்ரீஅரவிந்தர், பெட்ரண்ட் ரஸல், ஆர்தர் கோய்ஸ்ட்லர் ஆகியோரால் பாராட்டப் பட்டன. Gandhism and Communism, Foundations of Maoism, Communism and Peasantry: Implications of Collectivist Agriculture for Asian Countries ஆகிய நூல்கள் முக்கியமானவை. பின்னர் கிறிஸ்தவம், இஸ்லாம் ஆகிய ஆபிரகாமிய மதங்களின் கோட்பாடுகளை ஆதாரபூர்வமாக, நவீன ஜனநாயகம் மற்றும் அரசியல் சுதந்திர மதிப்பீடுகளை அடிப்படையாகக் கொண்டு இந்துப் பார்வையில் விமர்சிக்கும் பின்வரும் நூல்களை எழுதினார் - Understanding Islam through Hadis (சிறிது காலம் தடைசெய்யப் பட்டிருந்தது), Hinduism vis-à-vis Christianity and Islam, Christianity - an Imperialist Ideology, Woman in Islam. இந்துமதம், பௌத்தம், யோகம் பற்றி போப் ஜான் பால் கூறிய முதிராத கருத்துக்களை விமர்சித்து அவர் எழுதிய விரிவான எதிர்வினை தனி நூலாகவே வெளிவந்துள்ளது. The Word as Revelation: Names of Gods, On Hinduism ஆகிய நூல்களில் இந்து தத்துவங்களின் செழுமையையும், இந்து ஆன்மிகத்தின் உலகளாவிய தன்மையினையும் முன்வைக்கிறார். இந்து மறுமலர்ச்சி, இந்திய தேசிய எழுச்சி, இந்திய சமுதாய ஒருங்கிணைப்பு. காந்திய சமூக, பொருளாதார சிந்தனைகள் ஆகியவற்றைத் தன் மையக் கொள்கைகளாகக் கொண்டிருந்த ராம் ஸ்வரூப் தன் வாழ்நாளின் இறுதிக் காலங்களில் ஆழ்ந்த தியான, யோக சாதனைகளில் முற்றாக ஈடுபட்டு ஒரு மகரிஷியாகவே வாழ்ந்தார்.

ராம் ஸ்வரூப் பற்றி கொய்ன்ராட் எல்ஸ்ட் எழுதிய ஒரு கட்டுரை இங்கே.

Voice of India பதிப்பகத்தின் சில நூல்களை ஆன்லைனில் இங்கே வாசிக்கலாம்



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

கன்யாகுமரி மாவட்டத்தில் இந்துக்கள் படும் பாடு

கன்யாகுமரி மாவட்டம் கிறிஸ்தவ மதமாற்றம் பெருமளவில் நடந்து வரும் தென்மாவட்டங்களில் ஒன்று. அங்கேயுள்ள பெருமாள்புரம் கிராமத்தில் ஒரு 20 குடும்பங்கள் கிறிஸ்தவர்கள் ஆனதும் அவர்கள் நேற்றுவரை சகோதரர்களாக இருந்த இந்துக்கள் மீதும் இந்துக் கோவில்கள் மீதும் வன்முறையை ஏவி விடத் தொடங்கிவிட்டனர். அப்பாவி இந்துக்கள் வருந்திச் சொல்வதைக் கேளுங்கள்:

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=i0gkD16-_GY[/youtube]



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

12_06_2010_005_020.jpg

__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

Atma Jyoti Ashram: Christian Priests Uncloaked!by Swami Devananda Saraswati
Atma Jyoti Ashram: Christian Priests UncloakedAtma Jyoti Ashram: Christian Priests UncloakedAtma Jyoti Ashram: Christian Priests Uncloaked
Atma Jyoti Ashram community of Christian priests and brothers
Atma Jyoti Ashram community of Christian priests and brothers. The community has adopted a Hindu identity and the brothers have donned ochre cloth and assumed Smarta Dasanami names. Abbot George Burke, the large man in the photo, is now called Swami Nirmalananda Giri. The Atma Jyoti website promotes the Jesus in India fable and articles by the brothers appear in the Sri Ramanasramam journal Mountain Path under their Hindu noms de guerre.
atma-jyoti-kovil.jpg

ICatholic Ashrams: Sannyasins or Swindlers, Sita Ram Goel describes the Christian missionary strategists' plan to infiltrate Hindu society and gain the confidence of the people:

"Christianity has to drop its alien attire and get clothed in Hindu cultural forms. In short, Christianity has to be presented as an indigenous faith. Christian theology has to be conveyed through categories of Hindu philosophy; Christian worship has to be conducted in the manner and with the materials of Hindu puja. Christian sacraments have to sound like Hindu samskaras; Christian churches have to copy the architecture of Hindu temples; Christian hymns have to be set to Hindu music; Christian themes and personalities have to be presented in styles of Hindu painting;

Christian missionaries have to dress and live like Hindu sannyasins; Christian mission stations have to look like Hindu ashramas. And so on, the literature of Indigenization goes into all aspects of Christian thought, organization and activity and tries to discover how far and in what way they can be disguised in Hindu forms."

Sita Ram Goel wrote this in 1988, and he would not be surprised to learn that Christian priests and monks in America have adopted the very same tactics to attract a whole generation of American youth interested in Hindu spirituality, back to Christianity. The leader in this movement today is Abbot George Burke of Atma Jyoti Ashram in Cedar Crest, New Mexico. He is better known on the Internet as Swami Nirmalananda Giri.

 

Isha Jyoti to Atma Jyoti

Atma Jyoti Ashram was originally called Sri Isha (Jesus) Jyoti Sannyas Ashram and was located at Borrego Springs, California. Fr. George Burke is a Greek Orthodox Christian priest, and if reports are correct, most or all of the community of brothers attached to him are Christian priests.

On a visit to India, Fr. George met the Bengali saint Anandamayi Ma. She is said to have instructed him to remain in the Christian religion and continue his Christian practices. This is the usual advice from a Hindu guru to a foreign seeker. In spite of their spiritual enlightenment, most are grossly ignorant of Christianity's ideology and imperial designs, bloody rituals, and militant prayers of world conquest and triumph over the heathen. Hindu gurus advise their foreign disciples to remain in the religion of their forefathers, not realizing the consequences of their thoughtless, irresponsible words.

Christianity is based on a false doctrine of vicarious salvation, and there is nothing in Hindu scripture or the ancient Rishi tradition to support the ill-conceived advice handed out to foreign seekers by Hindu gurus who do not want to take spiritual responsibility for their Western charges.

Anandamayi's alleged instruction suited Fr. George and his followers to a T, and they quoted her later as their authority to don the ochre robes of Hindu sannyasis and adopt the Sanskrit titles and names of Smarta Dasnami monks. The fact that Anandamayi Ma was not an initiated Dasnami sannyasi herself and had no authority to give them ochre robes or Dasnami titles did not deter them in their impersonation drama.

They continued to perform the blood-stained sacrifice of the Christian Mass in secret, even as they presented themselves in public as simple, unaffiliated Hindu monks. It was the old fraud of Robert de Nobili and Henri Le Saux being repeated on an unsuspecting public, only this time it was an American and not an Indian public being duped by the sweet talking, persuasive snake oil salesmen.

Example of Christian cross engraved with Hindu sacred syllable 'Om'
Example of Christian cross engraved with Hindu sacred syllable 'Om'
Fr. Bede's Om on Cross.
Fr. Bede's Om on Cross. Above the cross in English letters it readsOm Namah Cristaya ('Om Obeisance to Christ'). Below it reads Christa Sharanam ('Christ as Refuge').

Om on Cross

At one point in their career, while still the Sri Isha (Jesus) Jyoti Sannyas community in Borrego Springs, they were caught out in their charade by the Shaiva Siddhanta Church in Hawaii who already had experience of Christian priests posing as Hindu sannyasis. The priests and brothers did carpentry for a living, being followers of the Judean Carpenter, and one of the items they produced for sale was a Roman cross with the sacred Hindu word-symbol Om nailed to its cross bars. They sent a sample to Hinduism Today with the hope of attracting sales. They got instead a negative response and a return of the obscene article. Hindus, even modern American Hindu converts, are deeply offended by this kind of syncretism and do not understand the appeal it has for New Agers and gay Christian priests who flaunt it on their cassock fronts as a badge of their radical universalism.

The Catholic writer S. Kulandaiswami has said vis-a-vis Fr. Bede Griffiths and his bastardized Om-on-Cross iconography: "Rituals, rites, [and] ceremonies in Hinduism have not been changed to suit the whims of modern innovators. Griffiths, by superimposing the sacred word Om on a Cross, imagines he has created a new spiritual phenomenon. On the contrary, he confuses and insults both Hinduism and Christianity. He fails to realize that by such acts he is neither enriching Christianity nor honoring Hinduism. One has to respect the unique rites and rituals of each religion, which placed in another context, will be meaningless and confusing."

In a later debate published in the letters column of the Indian Express, Chennai, in 1989, the Hindu correspondent S. Venkatachalam wrote: "It is highly outrageous and objectionable to compare...Hindu leaders and religious heads with the Christian missionary experimentalists like Bede Griffiths, Hans Staffner [and the] Christian missionary Fr. Henri Le Saux, the so-called Abhishiktananda.... Swami Vivekananda, Gandhiji, Ramana Maharshi and Paramacharya of Kanchi never resorted to such experimentation of a "****tail religion" or "masala and kichidireligion" by mixing religious symbols, donning the dress of [a Christian] father or [Muslim] mullah, building church-like or mosque-like temples, fabricating Bible- or Quran-like Hindu slokas,or asserting that Rama or Krishna or Shiva is the only God and by accepting Him alone one can get salvation."

The Sri Isha (Jesus) Jyoti Sannyas Ashram brothers did not succeed in pedaling their original handcrafted Om-on-Cross to the Hindus of Hawaii then, but in their new incarnation as sadhus of Atma Jyoti Ashram they have succeeded in getting advertising space in Hinduism Today (this has been queried to HT without success) and the sponsorship of Sri Ramana Ashram in Tiruvannamalai. Yet they remain, so far as we know, Christian priests in orange robes with false Sanskrit names and titles, the usual New Age bells and beads added. They are quite a success in Christian duplicity, if not in Hindu spirituality.

Ashram renounces Hindu identity

The sponsorship of Sri Ramana Ashram and the publication of the Atma Jyoti Ashram brothers' articles under assumed Hindu names in the Sri Ramana Ashram journal Mountain Path is not really surprising. Sri Ramana Ashram is a family business administered by a hereditary trustee. The current president is the ex-engineer and Advaita Vedanta paralogist V.S. Ramanan. The ashram was declared a protected non-Hindu institution in 1961 by a court order, on the specious ground that Sri Ramana Maharshi was the uncle of the then president Venkataraman, and that the Rishi's ashram was therefore a private family burial ground.

This set a precedent for leading Hindu institutions in independent India, and Sri Aurobindio Ashram would follow suit and argue before the Supreme Court that it was a separate religious denomination different from Hinduism because Sri Aurobindo's philosophy was a synthesis of different Hindu philosophies! Later, the Ramakrishna Mission would also renounce its Hindu identity, declare itself a "cosmopolitan" and distinct religious denomination because it had Christian members, and claim that it was entitled to protection under Article 26 of the Indian Constitution.

Theosophists and Benedictines

Hindu Om 'crossed' out
Hindu Om 'crossed' out. Wall painting opposite Sri Ramana Ashram on the Girivalam Road, Tiruvannamalai, Tamil Nadu.

Though Ramanan is the editor of Mountain Path as required by law, the real editor is the Australian theosophist Christopher Quilkey, a disciple of the anti-modernist French Sufi Rene Guenon. Quilkey is assisted in his editorial work by the American Catholic Benedictine monk Brother Michael.

Brother Michael divides his time between Sachidananda Ashram, or Shanti Vanam as it is better known, at Kulittalai near Tiruchirappalli, the Camaldolese Benedictine hermitage of the notorious Christian inculturation missionary Fr. Bede Griffiths, and Sri Ramana Ashram in Tiruvannamalai. He is a Catholic priest and will say Mass whenever and wherever the Catholic spirit moves him, including Sri Ramana Ashram and other sacred places of Hindu pilgrimage. His other duty is to vet articles sent to Mountain Path and forward them to Christopher Quilkey in Kodaikanal for acceptance and publication. Ramanan appears to take little or no interest in the articles selected for publication, and though the ashram follows Vedic Brahminical traditions and can afford to employ a professional, it is not able to find and keep a responsible and dedicated Hindu editor for its journal.

From our private correspondence with Ramanan, we can say categorically that he is in a state of denial regarding Christian residents in his own ashram and missionaries in general. He writes, "There is no doubt that Christianity has, over centuries been a proselytizing religion and some of the preachers had indulged in scurrilous propaganda against Hindu beliefs and mores. But there is nothing to worry. The worst is over and the Vedantic Truth is eternal and imperishable. I know a number of Christian priests who revere Hinduism and Vedanta. It is well known that Westerners are increasingly being drawn to Yoga and Vedanta which Swami Vivekananda called the 'Religion of the Future'."

Nothing to worry, eh? The worst is over, eh? Either Ramanan is a fool or he is in league with the Christian priests who edit, and publish in, the ashram magazine.

The first articles to appear in Mountain Path by an Atma Jyoti Ashram member were by an American Catholic priest who resides in Tiruvannamalai and calls himself Swami Sadasivananda Giri. The articles were inoffensive enough, but because it was known to a number of sadhus and Sri Ramana Ashram devotees that the author was in fact a Christian priest masquerading as a Hindu sannyasi, the matter was brought to the Sri Ramana Ashram president's attention with the request that Sadasivananda be identified by his real Christian name and titles to Mountain Path readers.

The letter was ignored, and when the April-June 2009 issue of Mountain Path appeared, it was discovered that not only did Swami Sadasivananda's article appear without proper identification, but an article by Fr. George Burke, Greek Orthodox abbot of Atma Jyoti Ashram, New Mexico, was also included under the name Swami Nirmalananda Giri. The request to identify Christian contributors to the journal was not only denied by the Sri Ramana Ashram president Ramanan, but a strong message of contempt and scorn for Hindu sannyas traditions was given out by the Mountain Path editor and his dubious, uncommitted foreign assistants.

indian.jesus.jpg
The Christ of India: Jesus lived most of his life in India before becoming a missionary-martyr of Eternal Truth (Sanatana Dharma) in the West. [Our] booklet presents the full story, including the historical texts about His life in India, and the inevitable conclusions that must be drawn about The Real Jesus and His Real Teachings. – Swami Nirmalananda on the Atma Jyoti Ashram Website
cave.rishikesh.jpg
False: This is the cave north of Rishikesh in which Sri Isha (Jesus) lived for some time. In the last century both Swami Rama Tirtha and Swami (Papa) Ramdas lived there (at separate times), and had visions of Isha (Jesus) meditating there, though they had no prior knowledge of His having lived there. - Atma Jyoti Ashram Website

True: This is the cave north of Rishikesh in which Vashishta Rishi lived for some time. He taught Sri Rama yoga here on the banks of the River Ganga. These teachings are recorded in the famous text Yoga Vashishta. The cave is a popular Hindu pilgrimage site known as Vashishta Guha. - SDS

 

Infiltration by impersonation

 

The problem of Christian priests and missionaries masquerading as Hindu sannyasis is an old one in India. The impersonation charade was first carried out by Robert de Nobili in Madurai in the 17th century. It was continued and made notorious by Fr. Bede Griffiths (aka Swami Dayananda) in the 20th century, though his collaborator, the French Benedictine monk Fr. Henri Le Saux, was without doubt the most successful Hindu sadhu impersonator. He is known to this day by his assumed Sanskrit name Swami Abhishiktananda, and had none other than the late Swami Chidananda Saraswati of Sivananda Ashram in Rishikesh as a patron.

The new twist in this criminal impersonation of Hindu sadhus is that Christian priests in the US are adopting Hindu names and dress in order to deceive and entrap America seekers who have already rejected the false doctrines and superstitions of Christianity, in the hope of bringing them back to Jesus and the Church.

Missionary activity in India has peaked under the benevolent gaze of the Christian-Congress UPA regime of Sonia Gandhi. Andhra Pradesh is now said to be 30% Christian and growing, with Tamil Nadu following closely behind. Both states will soon rival Kerala with their Christian populations.

But the real problem is not missionaries flashing American dollars or dressing up as sadhus in order to deceive unsuspecting villagers. Christians in India are doing what Christians have always done throughout history: they are subverting and subsuming the non-Christian cultures and societies that they are not able to conquer by force.

The real problem is without doubt Hindu leaders -- political, social, cultural, and religious leaders. They are first of all in a state of denial, unwilling or unable to admit the Christian threat and the grave implications it has for Hindu civilization and society. Or, like the editor of the Sri Ramana Ashram journal Mountain Path, they take the out-dated, irresponsible, and non-Vedic theosophical view that all religions are one and the same anyway, so what does it matter if a few million villagers become dollar Christians.

Or, and this is especially true of Hindu religious leaders, they recognize the Christian threat, but are not sufficiently equipped or knowledgeable to counter it. Unlike Christian priests who study Hindu scriptures and philosophy in depth for years in order to critique them, Hindu religious leaders have never read the Bible or studied the imperialist Christian ideologies formulated out of the Gospel story. They are helpless, and they are made even more helpless by their own superficially understood, and often secularized, doctrines of an impersonal, universal, and abstract Brahman godhead.

Every popular religious teacher in India today espouses some form of Advaitic philosophy. Even the popular Christian newspaper Deccan Chronicle carries a weekly "spiritual" column of secularized Neo-Vedantic commentary called "Vedanta Rocks!" This de-mythologized Vedanta with its abstract terminology and concept of absolute Oneness, is the great love of the modern Indian secular sophist or Jesuit-trained Christian casuist. They can turn these Hindu concepts and ideals any which way they like and use them for any unethical purpose when they are taken out of their original Hindu religious context.

Deconstructing Advaita Vedanta

 

Most modern Indian religious teachers do take Advaita Vedanta out of its original Vedic religious context, and in so doing give a potent weapon to the enemy with which to attack Hindu religion and undermine Hindu society and culture. Sita Ram Goel, in Catholic Ashrams, writes: "[T]he literature of Indigenisation provides ample proof that several Hindu philosophies are being actively considered by the mission strategists as conveyors of Christianity. The Advaita of Shankaracharya has been the hottest favourite so far. The Vishistadvaita of Ramanuja, the Bhakti of the Alvar saints and Vaishnava Acharyas, the Integral Yoga of Sri Aurobindo and the Vichara of Ramana Maharishi are not far behind."

The medieval Acharyas and more recent teachers of Vedic spirituality like Ramana Maharishi were able to know without difficulty the religious identity and affiliations of their disciples. They did not have to search out and verify their students' political and religious backgrounds. This is not true today. Hindu society has become secularised in the cities and teachers are faced with multicultural audiences from different countries and traditions. It is therefore incumbent on all Hindu gurus in India and abroad to put their philosophical teaching into its original religious context, so that it cannot be abused and distorted by Hinduism's scholarly Marxist and Christian enemies.

Apostle Paul and the Early Church Fathers conquered ancient Greece by forcibly secularising Greek society. They divided the unity of Greek religion and mythology from Greek philosophy and philosophic terminology. They then secularised and appropriated Greek philosophic terminology and took the Greek religious concept of an Unknown God for themselves. The religious vacuum that followed this secularization of Greek society was filled in with the Jesus cult and other Christian superstitions. Indian bishops are perpetrating the same apostolic fraud today when they claim that the pre-Christian Tamil weaver saint Tiruvalluvar was a disciple of the legendary St. Thomas! They add to their cultural crime by appropriating his "secular" ethical treatise Tirukkural as their own and declaring it a sectarian Christian book.

This is how ancient Greece became a Christian country, and how modern India is fast becoming a christianised Hindu country. The difference is that in modern India, ill-informed Hindu spiritual teachers and ashram administrators are assisting the Christian predators in the downfall and obliteration of Hindu religion and culture.

Perhaps we are mistaken about Atma Jyoti Ashram and its inmates; perhaps we have been misinformed about abbot Fr. George Burke and his Christian agenda. Perhaps he and his disciples have converted to Hinduism and gone through Vedic samskaras of purification and name change under the guidance of a Hindu priest.

If that is the case, let them produce their certificates of de-baptism and apostasy from the Christian religion. And as they claim to be Smarta Dasanami sannyasins and have the Giri title in their names, let them produce their certificates of sannyasa from a recognised Dasnami mahamandaleshwar and math. They can post these documents of religion on their popular website. We will then give them the benefit of the doubt and our blessing, for their discrimination in religion and their spiritual endeavour, and we will hold our peace.

References

  1. Atma Jyoti Ashram and their Jesus-in-India propaganda with Swami Devananda's comments: www.vivekajyoti.blogspot.com/2009/02/jesus-in-india-pure-unadulterated.html
  2. Hinduism Today, "Catholic Ashrams: Adopting and Adapting Hindu Dharma": www.hinduismtoday.com/archives/1986/12/1986-12-03.shtml
  3. Catholic Ashrams in Wikipedia: www.en.wikipedia.org/wiki/Catholic_Ashrams
  4. Catholic Ashrams: Sannyasins or Swindlers by Sita Ram Goel, Voice of India, New Delhi, 1994: www.voi.org/books/ca/index.htm
  5. Christian Aggression: "Catholic Ashrams: Sachidananda Ashram gets a woman Acharya" www.christianaggression.org/item_display.php?type=NEWS&id=1155837015
  6. History of Hindu-Christian Encounters by Sita Ram Goel, Voice of India, New Delhi, 1996: www.voiceofdharma.org/books/hhce/
  7. Radical Universalism by Frank Morales: www.dharmacentral.com/universalism.htm


__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

The Danger of Hindu Christian Riots in Andhra Pradeshby Dr T H Chowdary

The weeks-long Hindu Christian riots in Kandhamal District of Orissa and similar incidents in Karnataka are not unlikely to be repeated in Andhra Pradesh very soon. In Orissa and Karnataka the riots are precipitated by the intensive, aggressive, extensive activities of hundreds of missionary organisations with thousands of fulltime, well-paid propagandists and agents. In Kandhamal District, alone there are 350 missionary organisations funded from all quarters of the world. They are engaging lots and lots of unemployed people, to inveigle poor and uneducated Hindus into Christianity by monetary rewards, given in installments related to the number of people that these full-time marketers of Christianity are able to convert. Aiding them are the fifth columns of a number of NGOs with enticing names, all funded by Christian missions from abroad? The fact that in Kandhamal District alone the Christian population has increased from 6 percent in 1970 to 27 percent in 2001, despite an Act enacted by Orissa Legislature in 1967 to prevent conversion shows the intensity of the multinational conversion, [MNC] enterprises marketing and financial clout.

In Karnataka, it is plain blasphemy, openly and aggressively indulged in by an MNC enterprise that has led to the Hindu-Christian strife. In Andhra Pradesh, strife is building up and will burst with great fury in not too distant a time. In Village after Village, different denominations of Christians are planting churches, recruiting converts as pastors, paying them handsomely, they are also engaging thousands of unemployed Hindu youth for propagating Christianity and gaining converts. These are being rewarded in installments. Just as the total compensation of company employees is having a fixed and varying components, fixed amount and varying amount related to the number of converts they are able to bring into Christianity. 

A look at the Table below shows the fantastically numerous places of worship or prayers of Muslims and Christians district-wise in our State it would be seen based upon Christian population is 1.44% as per the census of 2001, there is one place of worship for seven Christians and one place of worship for 39 Muslims and one place of worship for 341 Hindus.

Existing No. of Temples, Mosques and Churches in as on 31st March 2005.
(Revenue and Endowment Board of Andhra Pradesh)

District

Temples

Churches

Mosques

Adilabad

12,346

3,347

18,482

Ananthpur

14,008

4,892

9,328

Chittor

26,120

9,098

12,320

Cuddpah

22,982

7,241

14,223

East Godavari

8,220

12,123

9,230

Guntur

9,302

16,388

5,429

Hyderabad(Rangareddy)

13,144

3,204

15,203

Kakinada

7,203

8,585

5,274

Karimnagar

4,129

1,648

9,714

Khammam

5,210

7,203

5,922

Krishna

8,929

8,462

3,769

Kurnool

6,549

5,203

9,293

Machlipatnam

5,000 (Aprx)

8,320

6,493

Mahboobnagar

3,299

3,128

7,235

Medak

6,302



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

Chennai’s Own Holocaust Deniers

A rejoinder to The Hindu article “The Mount of Thomas“ of 7 January 2004

All eminent historians writing on colonial India describe the devastation of Mylapore and its environs by the Portuguese in the 16th century. The respected Mylapore archaeologist Dr.R. Nagaswami, who has worked on San Thome Cathedral with the Jesuits, tells of the destruction of Jain and Buddhist temples along with all of the buildings of the Kapaleeswarar Temple on the Mylapore beach. Before him the Portuguese historian Gaspar Correa describes a holocaust that extended from Mylapore to Big Mount, south of the Adyar River. Even the St. Thomas protagonist Archbishop Arulappa admitted that Hindu temples once stood on the sites now occupied by St. Thomas–related churches in Madras, at Mylapore, Saidapet, and Big Mount now called St. Thomas Mount.

But the true story about the annihilation of Mylapore, the ancient Hindu and Buddhist pilgrimage town established long before the Christian era, is not to be told by today's self-appointed guardians of Chennai heritage. The truth is not overtly denied, it is simply not admitted, and is covertly replaced by a fabulous Christian tale about St. Thomas coming to Mylapore in 64 C.E. and getting himself killed eight years later on Big Mount. The tale turns the victims of a holocaust into the slayers of an important Christian saint, the doubting apostle of the Gospels, and–yes!–the twin brother of Jesus, no less. With this story to cover up the true story of Mylapore, Hindus can be made into “Christ killers” just like the Jews before them, and treated accordingly—damned and reviled by the Christian power then, the Portuguese, and damned and censored by the Christian power now, the Americans who, like the Portuguese, use Christianity to give them moral authority for their imperial expeditions, and as a means to gain influence and sympathy through converts in an India that they wish to dominate.

The main champion of St. Thomas in Madras today, besides the Catholic Church who owns the shrines and collects the money, is the Sri Lanka-returned journalist and producer of picture books, S. Muthiah, who got his stripes sitting at the feet of the notorious Indian Express columnist Harry Miller, Muthiah's current patron is The Hindu, an obloquial communist rag that is known up and down Mount Road as “The Dinosaur” because it is big and old and dumb, and makes so much noise as it lumbers along through the capitalist swamps of secular, socialist India. Its editor is an ideological Neanderthal called N. Ram. His forte is “secularism” which, in today's political parlance, means he is anti-national and anti-Hindu. He believes that China is the great leader and assiduously follows the Chinese two-systems system in his newspaper–economic freedom and political oppression for all. His opinion columns are filled with gloom and doom, and the rest of the paper is given over to the celebration of consumer goods for the urban rich. One of the special items for sale on January 7th, 2004, was the tale of St. Thomas in an article called “The Mount of Thomas” by S. Muthiah.

Muthiah opens his article on the glorification of the Portuguese churches at Little Mount and Big Mount with a disclaimer of sorts. He says he is going to do a little unhistorical storytelling, and pretends that he can only just recall our book, The Myth of Saint Thomas and the Mylapore Shiva Temple, when in fact he received copies of it when he was an editor at another communist rag The Indian Review of Books. He did not review the book, of course, and to our knowledge has never done any research of his own on the St. Thomas legend except to consult Catholic religious pamphlets and visit the St. Thomas churches. Muthiah would like to dismiss us, deport us to one of Uncle Joe Stalin's gulags for truth-tellers. He and his editor at The Hindu, had they any conscience at all, would be deeply troubled by the reality that it is a foreign sadhu in India for religious reasons, without means or influence, who has had to find out the facts and expose the St. Thomas fraud in Madras. They have not had the intellectual integrity or courage to do the work themselves. Muthiah then has the presumption to advise us to be tolerant as he proceeds to mislead the public, as much as by what he does not say as by what he does, about the cave and two churches which were earlier Hindu shrines destroyed by the Portuguese. Muthiah is a very astute propagandist, a very persuasive man engaged in a cover-up. He would be better employed selling used cars. He writes:

Several years ago, there was an American (?) turned Hindu ascetic who was never happy whenever I wrote of Thomas Didymus, the Apostle of India. In fact, he wrote a book, I recall, devoting a considerable and angry part of it to my unhistorical approach to the legend of Thomas in particular. I don't know whether he's still around, but if he is, I wish he’d realize that articles of faith, like his own, are not disputable, calling, instead, for tolerance. And that a little unhistoric story-telling, like today's does no one any harm.

Muthiah's claim that the St. Thomas legend is an article of faith is a travesty of Christian doctrine. It is an emotional appeal, an attempt at moral blackmail. He is deeply committed to hiding the historical facts, and would like Madras citizens, Christians and Hindus alike, to accept the legend at face value—he would like them to accept it as Indian history. He would also like them to condemn us for intolerance when we expose the story, and the way it is manipulated by interested parties like himself and his editor, as a fraud. He has invested a lot of money and prestige in the legend. But our concern is Madras history and not Muthiah's social standing at the Madras Club. We wrote The Hindu editor on January 16th, with a copy of the letter to S. Muthiah. We said:

Mr. Muthiah's patronizing reference to me in the first paragraph of his Jan. 7th article, “The Mount of Thomas”, so typical of the self-righteous Indian (?) scribe, is wrong on two counts and deserves a reply. First, as I have shown in my book, The Myth of Saint Thomas and the Mylapore Shiva Temple (Chapter 19, and also the Vatican letter published on this web site), the legend of St. Thomas in Madras is not an article of faith in the Catholic Church at all, though it can be said to be a dearly held sentiment among some Christian believers; and secondly, an article of faith or religious sentiment of a particular religious community can be tolerated in a pluralistic society so long as it does not intrude on or demean the beliefs and sentiments of another and different religious community. My quarrel with Mr. Muthiah and the English-language media that promote the St. Thomas legend, is that the legend does indeed intrude on and vilify the Hindu community. It falsely implicates a Hindu king and his priests in the persecution and murder of a Christian apostle and saint, and there is good reason to believe that this maligning of the Hindu community is exactly what is intended today when the legend is promoted and repeated ad nauseam by the Catholic Church and her agents in the press. In fact, the Hindu community is doubly wronged. It not only did not kill the fictional St. Thomas, but for the saint's cause it lost a number of important temples to the aggressive religious bigotry of the Portuguese. It took more than fifty years for the Portuguese to bring down the original Kapaleeswarar Temple and build a St. Thomas Church in its place. I wonder how many Indian lives were lost in defense of the Great God Shiva and His house on the Mylapore beach? And has Mr. Muthiah, the self-important Madras city reporter after Harry Miller, ever considered writing a panegyric to these forgotten martyrs—true martyrs!—of a universal and tolerant faith?

This letter was ignored, of course. The reader's right of reply is not recognised at The Hindu, though the media mafia who operate the paper make a lot of noise about press freedoms when they fancy their own freedoms are under attack. Other concerned readers sent protests to the editor, including the Tamil scholar Ved Prakash, himself an expert on Mylapore history and the St. Thomas legend. He had analysed the article and called for a full scientific investigation into the various alleged St. Thomas relics held in the churches, despite Muthiah's claim that articles of faith are not disputable. His letter caused great consternation in the newspaper’s office. The editor cannot deny the validity of his request, nor, for that matter, can the Bishop of Mylapore and Madras.

But, notwithstanding the attempts of The Hindu to silence us, the article attracted a large number of visitors to our website over the week after publication. We are satisfied that the facts of a controversy created by the press and suppressed by the press when they are caught in the lie and challenged, is now reaching an interested public worldwide.


See the complete article “The Hill of Thomas” on The Hindu website

The Mount of Thomas

S. MUTHIAH

Today, the church tells no stories of the Nestorians, Portuguese or Armenians. Instead, on one side is a convent, on another, a well-kept cemetery of the Franciscan nuns

 

 

 


2004010700090301.jpg

 

SEVERAL YEARS ago, there was an American (?) turned Hindu ascetic who was never happy whenever I wrote of Thomas Dydimus, the Apostle of India. In fact, he wrote a book, I recall, devoting a considerable and angry part of it to my unhistorical approach to the legend of Thomas in particular. I don't know whether he's still around, but if he is, I wish he'd realise that articles of faith, like his own, are not disputable, calling, instead, for tolerance. And that a little unhistoric storytelling, like today's, does no one any harm.

Across the Adyar are the two Mounts of Thomas, to make access to which easy Coja Petrus Uscan built the first bridge across the river. Just across what the bridge has grown into today, to your left and barely peeping over congested construction is Little Mount or Chinna Malai. Legend has it that it was in the cave on this mount, over which the Portuguese built the Blessed Sacrament Chapel in 1551, that Thomas lived during the eight years (64-72 A.D.) that he spent in Madras. It was from here that he would daily walk to preach on the beach at Mylapore (San Thome' beach), stopping to rest in the mango groves that predated St. Mary's (or Descanco) Church on the road named after it in Raja Annamalaipuram and Luz Church in Mylapore.

Living a life of penance and prayer in the cave, Thomas would come out only to preach to those who gathered on the hillock or to go to the beach. In the east wall of the cave is an opening now barred and by it a palm print. It was through this `window' that he fled to what the Portuguese called El Grande Monti, where he was martyred. The handprint is said to be the saint's, as is the footprint at the foot of the hill. The cave can be entered by squeezing through an opening by the side of the ornate altar of the ancient chapel. In the cave, with its aura of serenity almost palpably summoning the mediator, is an altar where the faithful light their candles.

Outside, to the rear of the cave is a cross, which, it is believed, Thomas cut into the rock. And it was before it that he prayed and said Mass. Also to the rear of the Portuguese Church is a protected natural spring, said to be the result of Thomas striking the rock with his stick to bring forth water to quench the thirst of his parched congregation. Today, the water has curative powers, believers hold.

Next door to the chapel, where once there was a church built in 1711, a new circular church, to Our Lady of Health, was consecrated in 1971 to commemorate the 19th Century of the martyrdom of Thomas who was in time to be elevated to sainthood. The new church, is as incongruous in styling as the cinematically styled Stations of the Cross that line the steps that lead up the Mount to the rear of the cave-chapel.

Three kilometres from Little Mount is the 300-feet high mount that the road we have traversed these past few weeks leads to Parangi Malai, the hill of the foreigners (feringhi) is the St. Thomas's Mount Marco Polo wrote of in the 13th century as the site of Thomas's martyrdom. The Nestorian Monastery he had visited here had fallen into ruin when Mylapore's trade with West Asia died out. And in the first quarter of the 16th Century, the Portuguese rebuilt the Nestorian chapel, creating the Church of Our Lady of Expectations which stands today. The 135 steps to the top that Uscan gifted are one way up, and during the December festival is the scene of fervent fulfilment of vows. A road to the rear of the military cantonment is motorable. Whichever way you reach the summit, the simple little church offers a rare serenity and its surroundings a fine view of a city which seems truly green.

During Portuguese excavations on the Mount in the 1540s, a stone cross with Sassanian Pehlevi (A Persian variant) inscriptions on it was found and built into the wall. Called the Bleeding Cross, it owes its name to the legend that it `bled' from time to time, the first time being in 1558. Alongside are relics of St. Thomas and above the 18th century altar an oil-on-wood painting of the Madonna. Mentioned in Portuguese texts as early as 1559, this picture of the Holy Virgin and Child is believed to have been painted by Luke and brought to India by Thomas.

Within the church are Armenian tombstones, the oldest dating to 1707. The altar and pulpit ornamentation also reflect Armenian contribution. And the 14 paintings of Jesus's disciples lining the walls are inscribed in Armenian and are probably a contribution from an 18th Century Armenian benefactor. In fact, by then the church was thought of as an Armenian, and not a Portuguese, one.

The Portuguese themselves are said to have used the flatness of the peak as a platform for a `lighthouse' - lighting bonfires every night to guide their ships into and around San Thome' waters. Prayers were said for completion or commencement of safe voyages and guns were fired in welcome or farewell salute as the ships arrived or left these waters. Today, the church tells no stories of the Nestorians, Portuguese or Armenians. Instead, on one side is a convent, on another a well-kept cemetery of the Franciscan nuns who died on the Mount, the first tombstone dating to 1918. Courting couples sits on the low wall surrounding the summit and the loudspeakers that mar the lines of a church of rather minimalistic design blare music that varies with the parish priest. But enter the usually empty church - and there's a peace and calm echoing that of the cave at Little Mount, a serenity that seems to shut out the city.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

Hideaway Communalism in The Indian Express

The letters that follow were exchanged between us and the Madras Indian Express resident editor K.V. Ramanathan in June 1990. Up to this time we had firmly believed that our essay on the myth of St. Thomas, written in reply to C.A. Simon's article, would receive due consideration at the Indian Express and would appear in some appropriate form in the newspaper. When this did not happen even three months after submission and when a query sent to the assistant editor C.P. Seshadri 1 was ignored, we sent a registered letter to K.V. Ramanathan on June 1st:

Enclosed is a copy of the article on the St. Thomas myth which I sent by registered post on March 9th to Mr. Seshadri. A query concerning its publication was sent later and never replied to.

This article has been accepted by a respected publisher and will appear in a few months time as a book entitled Saint Thomas: The Man, the Church and the Mylapore Shiva Temple2

I am currently expanding the material, and on page four of the revised script will add the footnote, "This article was written in reply to C.A. Simon's 'In Memory of a Slain Saint' which appeared in the Express Weekend of 30 December 1989. It has not been published to date nor has the Indian Expressresident editor at Madras replied to the author's queries."

It is not my wish to be unfair to you or the newspaper, and your comments or advice concerning the above note are welcome.

On the other hand, if you do intend to publish the article, or rather a summary of it as the full text cannot appear in a newspaper, then the same should be indicated to me within the next two weeks as I have a deadline to meet.

After months of silence, this letter elicited a response from the Indian Express. K.V. Ramanathan replied to it on June 11th:

Your letter dated the 1st of June.

I find that Express Weekend carried on 13th of January a letter from you commenting on Mr. C.A. Simon's "In Memory of a Slain Saint". We have also published letters from Swami Tapasyananda 3 and Mr. Ved Prakash on the same subject. It is not as if, therefore, the Indian Express refused to give space to your point of view. The availability of space being a severe constraint, Express Weekend finds it very difficult indeed to publish long articles. You yourself concede in the last paragraph of your letter that the full text of your article cannot appear in a newspaper. We believe that having published your letter there is really no need for us to publish a summary of your article also.

Now it is a fact of newspaper publishing that the editor has the prerogative of rejecting material that he does not wish to publish, and this right is strictly exercised in India where the editor usually seeks to mold public opinion rather than inform it. But given the reputation of the Indian Express as a fair-minded newspaper, we decided to do some plain speaking to this editor who equated a letter to the editor with a grossly misleading front page article and would thus absolve himself of further responsibility to the public. Opening our reply with the verses of Jnanasambandar and Arunagirinathar quoted by Swami Tapasyananda—who rightly maintained that the Christian ecclesiastics contention can be proved to be fraudulent with this single evidence—we wrote on June 25th:

As you have bothered to reply to me with your letter of June 11th, I have asked Voice of India to alter the footnote 4 in my essay on St. Thomas and the Kapaleeswara Temple. But I do not know where the book is in the press and you may be too late with your sorry letter of rejection.

Your contention that I have had opportunity to have my say in a letter to the editor of the Express Weekend published on January 13th, is not acceptable. I need hardly tell you that a front page article presented as true history in a trusted newspaper is not refuted simply because a reader writes to the editor. Moreover the important last paragraph of my letter was cut out, which caused Swami Jyotirmayananda to write a letter which carried a serious mistake in meaning, which in turn caused Mr. Ved Prakash to write a correction. Those last two letters and the confusion caused by them would not have been made had the Express Weekend not deliberately tried to suppress the truth about the original Kapaleeswara Temple and the St. Thomas Church.

I am aware that you have a shortage of space in the Indian Express. That is exactly why my essay has been written as it is. Any sub-editor can pick out the material wanted and summarise it without distorting my point of view or conclusions. You may not consider this point of view to be of any value, but it is supported by over forty references named in the article itself.

Aside from poor Marco Polo, where are Mr. C.A. Simon's references? And was his article only a point of view too? And why are you hiding this Mr. Simon so that nobody can write him an opinion? 5

I note that you did not lack any space in the Indian Express when he decided to tell his lies about the Hindus. It may be the truth that the Roman Catholic Church can buy the space she needs from you. I of course cannot. I can only write letters to the editor.

Mr. Harry Miller stated in his column of January 29th that St. Thomas came to India. You did not lack space for this point of view but you also did not publish the letters refuting it. At least two letters were sent to you and him with supporting material. Again on April 23rd you carried an item about a cross planted in Kerala by St. Thomas, and again at least one letter was sent to you pointing out that this was not possible. This letter, too, was not published.

So the truth of the matter is that you do indeed have space to promote this ancient lie about St. Thomas coming to India to get killed by the wicked Hindus and especially the very wicked Brahmins, but that you have no space at all in your newspaper when somebody tries to unmask the fable (except for the three letters already referred to).

Swami Tapasyananda did not get a letter published in the Express Weekend as you have stated, but he has written his own article in The Vedanta Kesari6 What he says cannot be ignored. And what Dr. R. Nagaswamy said in The Hindu on April 30th cannot be ignored either. Both are respected authorities in their respective fields.

Your letter of the 11th is disappointing for me. I did believe that I would eventually get fair treatment at the Indian Express. But this aside, what is really distressing is that it appears that you not only connive at this vicious lie being published in your paper to malign the Hindus, but that you actively support it by suppressing the truth no matter how often or in what form it is presented to you.

The resident editor K.V. Ramanathan was not the only one at the Indian Express to hear from us. We had also sent letters to the Madras assistant editor C.P. Seshadri and to the editor-in-chief Arun Shourie at New Delhi. To C.P. Seshadri we wrote in part:

When Mr. Shourie can expose the sordid history of Muslim iconoclasm, why is the same Christian history always covered up in your newspaper? After all, Muslims borrowed their violent ideology from the Christians and Jews. Aurangzeb is nobody in comparison to St. Francis Xavier when it comes to temple-breaking and bloodshed. Yet Muslims today must bear public criticism for their past while the Christians get off free. Why is that?

And to Arun Shourie we wrote in part:

It seems clear from a number of articles published and from the letters of protest or criticism sent to the Madras editor and suppressed (of which I have knowledge—obviously many more letters were received by the editor), that the editor responsible for the material published in the Express Weekend has consistently pursued a policy of promoting Roman Catholic doctrine at the expense of historical truth.... The manipulation of history and the suppression of facts is a major issue in this country.... Christians, Muslims and Communists know how to write history and then how to rewrite it to suit their current ideological needs. When the Indian Express covertly supports one of these parties—in this case the Roman Catholics—in rewriting Indian history, the affair becomes a matter of grave concern to everybody.... The Roman Catholic Church is the richest, largest and most sophisticated private publisher in India and the world. But this is not enough for them. They need the name of a fair-minded and respected daily to give their lies ... credibility—and unfortunately for the people of Madras they have found this in the Indian Express.

Arun Shourie had written about historical evidence and those who conceal it in "Hideaway Communalism" in the Indian Express on 5 February 1989. In the context of the myth of St. Thomas, his questions could be directed at journalists and he could be defining the self-interest of Roman Catholic bishops. He asks, "Will we shed our evasions and concealments? Will we at last learn to speak and face the whole truth?... To see that these leaders are not interested in facts, not in religion ... but in power, in their personal power, and in that alone? That for them religion is but an instrument, an instrument which is so attractive because the cost of wielding it falls on others, on their followers, and not on them?"

In an earlier paragraph he could be writing about the editors of our national English language dailies when he says, "That is the significant thing; they have known [the evidence] and their impulse has been to conceal and bury rather than ascertain the truth."

Arun Shourie lost his job at the Indian Express because he told the truth. 7 And, what he wrote in 1989 in "Hideaway Communalism" is as true today (June 1994) at the Indian Express as when we quoted it in the first edition of this book in February 1991. C.P. Seshadri remains at his table vetting letters to the editor and S. Sapru, reportedly an economist, is the present resident editor. On 1 January 1994 they gave a prominent place to the following letter from S. Chandrasekaran of Cheyyar:

The Bible says, "After Jesus was born in Bethlehem of Judea, in the days of Herod the King, behold, Wise Men from the East came to Jerusalem saying where is He who has been born King of the Jews? For we have seen His star in the East and have come to worship Him. They saw the young child ... and fell down and worshipped Him ... they presented gifts to Him: gold, frankincense and myrrh.' (St. Matthew 2:1-11.)

Western scholars argue that the Wise Men were Persian Magi, the members of a priestly class or the magicians. However, they cite no evidence, probably not knowing that the more appropriate country in the East from where they proceeded to Bethlehem should be India.

The Wise Men were definitely the brilliant astronomers of India.

Among the eastern countries only in India Wise Men were found with astronomical talents. Also, the availability of gifts presented by the Wise Men to infant Jesus is abundant in India and not Persia.

The last but not the least proof is that in corresponding to the onward march of Wise Men from India to Judea, within not less than half a century, St. Thomas a disciple of Jesus Christ, made a downward march from Judea, superseded Persia and reached India to sow the seed of Christianity.

The Wise Men who went to Bethlehem to see Jesus were in all probability Indians and not Persians or any others. Is there anything to counter this possibility?

This letter was obviously a plant, i.e., the covert dissemination of an idea, usually placed in a newspaper with the connivance of the editor. It was written by a mischief-maker or clever Christian propagandist-s. Chandrasekaran would prove to be a shameless negationist as well—and we replied to it that same day, as did K.V. Ramakrishna Rao. As our letters are long and repetitious of arguments already presented in this book, only the edited versions which appeared in the Indian Express on January 4th are reproduced here. We wrote:

Dr. Chandrasekaran may be right in his proposition that the three Wise men who went to Palestine to offer gifts to the infant Jesus were Indians (I.E. Jan. 1). But the onus lies on him to provide proofs for his thesis and not pretend that it stands proved until somebody comes along and refutes it.

Citing the legend of St. Thomas as a "last but not least proof" for the Wise Men's journey west, is unacceptable because there is no proof that St. Thomas came to India.

Dr. Chandrasekaran's letter, which is obviously a plant, is apparently part of the effort to establish this anti-Hindu fable as history.

And K.V. Ramakrishna Rao wrote:

One can't divine Dr. Chandrasekaran's purpose in writing the letter. It contains nothing but unhistorical legends and myths.

As the Christian era that we follow is itself unscientific, purely based on religious dogma, now historians have started using the notations B.C.E. and C.E. (Before Common Era and Common Era). The alleged visit of St. Thomas to India is another myth floated by vested Christian missionaries.

If Chandrasekaran's purpose for writing the letter couldn't be exactly divined, neither could the purpose of the Indian Express for publishing it. As we had started work on the revision of this book and were interested in understanding Indian Express editorial policy, we sent a letter to the resident editor S. Sapru, with a copy to C.P. Seshadri, on January 3rd:

I am working on a new edition of my book The Myth of Saint Thomas and the Mylapore Shiva Temple, which is being reorganised and expanded. Letters and articles currently appearing in the Indian Expresswill be included in it under appropriate headings.

If you or Mr. Seshadri wish to explain to a concerned public your editorial policy regarding the selection and publication of Letters to the Editor, I would be happy to consider including your statement in the new edition.

I have been critical of your policies in the past and remain critical of them today (especially when you publish untruthful or provocative items and then refuse to publish rejoinders), nevertheless, I am taking this opportunity to say that I do think the Indian Express is the best of the English-language papers being published in the country today.

This letter was a mistake. Though we were sincere and had sent it in good faith, it is as much the nature of newspaper editors to exploit the trust of their readers as it is the nature of missionaries to exploit the trust of the helpless and weak, and we had unwittingly invited these editors to exploit not only their readers but their readers' children. Sapru and Seshadri replied to our letter by publishing a four-colour three-column feature on St. Thomas and related Christian historical items on their children's page on February 18th. The material was attributed to the 1992 edition of the Limca Book of Records and read:

FIRST TO PREACH CHRISTIANITY: Apostle St. Thomas (Thomas Didaemus) arrived in India in 52 A.D. by the northwestern route and preached Christianity until his death. He was the first to preach Christianity in India.

OLDEST CHURCH IN EXISTENCE: St. Thomas is believed to have established a small church at Mylapore in Madras in 52 A.D. where he was killed. Today's Santhome Church reportedly stands near the earlier site.

FIRST CHRISTIAN COLONY: In 345 A.D. Thomas Cana, a Syrian merchant, came to Travancore and established a Christian colony.

FIRST JESUIT MISSIONARY: Saint Francis .i.Xavier;Xavier, a Spanish national who landed at Goa was the first Jesuit missionary. He established the first Christian colony in Goa in 1542.

FIRST JEWISH COLONY: In 68 A.D. 10,000 Jewish refugees emigrated from Jerusalem to the Malabar coast after the destruction of the Second Temple of Jerusalem ...

The list continues with First Bishop and First Cardinal but we have reproduced the relevant items. Not one of them is historically true except for the reference to Thomas of Cana—which is also not proved. St. Thomas did not come to India and St. Francis Xavier did not establish the first Christian colony in Goa. When a history professor saw this article in the Indian Express he remarked, "The Limca Book of Records is the Coca-Cola Book of Lies—Limca being a trademark of Coca-Cola."

We did not respond to this feature. By taking the St. Thomas controversy to the children's page, the Indian Express had effectively put an end to any further debate. They had done this for exactly the same reason that The Hindu had done so earlier (as will be seen in the next chapter). First, nobody can take issue with articles that appear on the children's page; and second, the editors were showing their contempt for our position and ridiculing the plea that we had made in the first edition of this book-that the true history of old Mylapore be studied by unbiased professionals and recorded for our children.

But if the Indian Express did not hear from us again on the subject of St. Thomas, they too did not refrain from further promoting the legend at a given opportunity. On April 25th another feature on St. Thomas appeared above a large photo of some Kerala-style tiled roofs with loud-speakers attached to the eaves. It was by Samson Aseervatham of Nagercoil who wrote:

For a church it is tiny. But it has a "halo' of its own as it is considered the oldest church in the East. The 45 ft. by 10 ft. church was erected by St. Thomas, one of the twelve followers of Christ, at Thiruvithancodu.

The Apostle is said to have landed in A.D. 52 at Kodungallur on the west coast of South India.

St. Thomas raised seven and a "half' churches on the west coast before his departure to Mylapore, Madras. The Thiruvithancodu church, which has the original base and structure intact, is considered as being "half" because of its size.

The other seven churches are in Kerala: Malayankara, Parur, Palayur, Gokamangalam, Niranam, Chayel and Kurakonikollam. Of this, only the Niranam church is extant.

All the churches that St. Thomas built were dedicated to St. Mary. The one in Thiruvithancodu was raised on twenty cents of land given as a gift by the King of Venad. Thiruvithancodu was the capital then. It later expanded its territory and came to be known as Travancore.

The church was built entirely with neatly dressed rocks, and resembles a village temple. The tiled roof is a much later addition.

On Sundays, Syrian Christians throng here for worship. Prayers are recited in Syriac and Malayalam. The ancient church is under the direct control of the Catholic Orthodox Syrian Church at Kottayam.

K.V. Ramakrishna Rao's comment on this piece was published in the Indian Express on May 2nd:

Except the structure, which is quite recent, all claims made about the so-called "half-church' of St. Thomas in the write-up "Small and beautiful" (I.E. April 25), are totally unhistorical.

Samson Aseervatham has every right to believe that St. Thomas came to India. Some believe that Jesus Christ preached in Benares and died in Kashmir. But there is no historical evidence for such myths floated by the Portuguese.

About the St. Thomas myth in India and his "seven and a half churches', T.K. Joseph, in his book Six St. Thomases of South India has shown how missionaries were engaged in spreading the myth by planting relics, forging documents and writing "histories' in their own way.

The fact is that all the churches mentioned by the writer were previously Hindu temples which were converted into churches. In fact, even today they are either situated in or around the temple premises.

In 1990 the Indian Express allegedly had no space in which to publish a reply to C.A. Simon's St. Thomas article. In 1994 it has found a surplus of space in which to publish articles promoting the St. Thomas story. Editor Sapru has said (I.E. Feb. 25) that "the ultimate lord and master of the newspapers is the market place . If this is so—and ethics no longer have any place in journalism and newspaper publishing—then who is paying for this space? Is it the Jesuits—who own the world's largest bank, the Bank of America, with branches in India—or the Church of Rome? And if nobody pays, is telling the same old lie over and over again really so profitable?"


Hideaway Communalism in The Hindu

Whatever the faults of the Indian Express today, it had an honourable beginning and still has some of the moral authority it acquired in the Freedom Movement. This is not true of The Hindu which was established with the sole objective of making money from the Raj. It was known as The Sapper prior to 1947—even the British-owned Mail was more nationalistic—and after the White Sahib went away it was called—and is still called—The Old Widow of Mount Road. Its formula for success is a studied, high-tech mediocrity-name and form and no content—and a faithful toeing of the Government line. It is class-conscious, casteist and fashionably anti-Hindu. Its moral response to any media-created national crisis—such as the demolition of an unauthorised building in Ayodhya—is to fill its columns with the lugubrious drivel of various popular Marxist professors. In short, The Hindu is self-righteous and boring unless one is looking for a suitable girl for a middle class boy with B.Com. and a Green Card.

This is not only our view. A Christian missionary and social activist from Kerala who charges that Hindu civilization is exhausted and decadent, points a finger at The Hindu as a living example of this alleged condition. He says that we don't have to worry about Christian missionaries undermining Hindu culture when we have established opinion-setters like this at work in our midst.

All this by way of introduction to a hallowed Madras institution. We were quiet innocent of its ways when we sent a copy of the St. Thomas myth book to The Hindu in 1991. At the same time we sent a copy to Dr. T. Edmunds of T.B.M. Lutheran College at Porayar, Tamil Nadu. He replied and suggested that we ask The Hindu to let him do the review. We agreed, happy that a professional historian had taken an interest in the book, and wrote The Hindu book editor on April 3rd:

Some days ago I sent you a copy of The Myth of Saint Thomas and the Mylapore Shiva Temple for review.

A copy of the book was also sent to Dr. T. Edmunds at the T.B.M. Lutheran College at Porayar 609307. He has just replied and suggests that I request you to allow him to review the book for The Hindu.

I do not know Dr. Edmunds but suspect that he may be the competent person to do the review, and therefore request that you consider contacting him for it.

This letter was replied to by 'special correspondent' C.V. Gopalakrishnan on April 6th:

This is in reply to your letter of April 3rd, regarding review of The Myth of Saint Thomas and the Mylapore Shiva Temple.

The decision to review books sent to The Hindu and the choice of the reviewer rest with the Editor.

This letter was unexpected and unnecessary. We had only made a suggestion which may or may not be followed up. It did indicate though that the editor did not want the review. We would learn soon enough that the book page editor was C.V. Gopalakrishnan himself.

But if his note was unexpected, what was to follow a week later was a real surprise. On April 13th The Hindu published a four-colour seven-panel cartoon feature on its children's page called 'The Story of Madras'. It was illustrated by Lalitha and scripted by a director of the newspaper, Nandita Krishna, who wrote:

Mylapore had several famous foreign visitors. Let us see who they were.

One of the minor apostles of Jesus Christ, Thomas Dydimus (or St. Thomas) preached the Gospel on the beaches of ancient Mylapore in the 1st century A.D. It is believed that he was buried here in A.D. 72.

Marco Polo visited St. Thomas' church and tomb in "ancient Meliapore' in 1293.

The Arabs visited Betumah ("the Town of Thomas") in the 9th century and the Nestorian Christians in the 10th century. The latter built a church over St. Thomas" tomb. In the 16th century, the Portuguese shifted the tomb and built a basilica—San Thome Cathedral—at the present site.

But St. Thomas did not live in Mylapore. It is believed that he lived in a cave at Little Mount, prayed and preached here, and took a daily walk to the beach at Mylapore ...

And died on St. Thomas Mount, where the Nestorians built a church which the Portuguese re-built and to which the Armenians made additions.

The church contains a painting of the Virgin Mary, said to have been the work of St. Luke, who gave it to St. Thomas to bring to Madras.

In the 16th century, the competition between the Portuguese and the Dutch to secure a port in Chola Mandalam, a province of the Vijayanagar Kingdom, and today"s Madras, sent the price of pepper up by 5 shillings. So 24 merchants in London started a trading company, the East India Company, to corner the Indian trade. The action was to change the course of Indian history.

Except for the last reference to the East India Company, none of these statements are true—or wholly true, for the feature is a most deceitful mixture of fact and fiction. And because it appeared on the children's page when we had made a specific and sincere appeal that our children be told the plain truth about Mylapore, we felt that the editors of The Hindu—be they Kasturi or Ravi or Ram in 1991—and Nandita Krishna were simply being spiteful. We decided to let them know that we knew what they were about and sent a letter to the editor on April 20th:

Apropos of the colour feature about St. Thomas (Young World, April 13), I am reminded of Mark Twain's observation that "a lie can travel half-way around the world before truth can put its trousers on."

My book about the myth of St. Thomas was sent to you in good faith, with the hope that it would receive fair treatment at the hands of a competent reviewer of your choice, and I must confess that I did not expect from The Hindu the spiteful response that this feature by Nandita Krishna represents.

Special correspondent C.V. Gopalakrishnan kept quiet this time and did not reply to us.

Nandita Krishna was not only being spiteful of course. She was declaring the policy of her newspaper—which appears to be the wholesale revision of Indian history 1 in order to extract yet more money out of a gullible middle class with the marketable commodity of 'Hindu tolerance (which is falsely presented as being Hinduism's essence). 2 That she should publish in her paper at all raises a serious question of ethics. Directors and publishers should not write in their own newspapers. This is an old, old rule. But perhaps most unfortunate of all is that The Hindu editors have shown themselves to be opportunists, a charge levelled at journalists because they often take undue advantage of a given circumstance when looking for the good chance. 3 Indeed, Jesus the twin brother of St. Thomas warns us against these pretentious, greedy scribes when he says in Mark 12:38-40:

Beware of the scribes, which love to go in long clothing, and love salutations in the marketplaces, and the chief seats in the synagogues, and the uppermost rooms at feasts: which devour widow's houses, and for a pretense make long prayers: these shall receive greater damnation.


Madras Musings and Other Media Meditations

Madras has two major English-language dailies, The Hindu and Indian Express, and a growing number of special interest community journals. The best known of these small publications is Madras Musings, a Catholic-owned fortnightly published by Anu Varghese and edited by S. Muthiah. Muthiah is a Sri Lanka-returned journalist who is described in an Indian Express article as talented and multi-faceted. He is certainly these-and more as will be seen. He is also reportedly multi-religious, though only the Catholic side of his faith shows. He is a committed and subtle promoter of the St. Thomas fable, which he repeats at length in his books Madras Discovered and Madras Rediscovered, and a zealous patron of the City's Portuguese churches.

We did not know any of these wonderful things when we sent him a copy of the first edition of this book for review. Madras Musings reviewed books then-early 1992—and had the motto 'We care for Madras' blazoned across its masthead, and we thought—rather naively we would soon learn- that knowing about Madras was also caring for it.

Sometime later, in the May 1-15 issue, a prominent, boxed, front page editorial appeared in the paper. It was obviously written by Muthiah himself though it appeared with the byline 'Staff Reporter'. It was called 'Looking back—for action tomorrow' and read:

In all the excitement to draw up plans to make a heritage zone of Mylapore-San Thome, only one thing is certain. And that is that the area, ancient Mylapore, which was pushed far from shore by the Portuguese after 1522 to create San Thome, and the new Mylapore, that developed where it is today through the efforts of the Vijayanagar "governors' of this part of Tondaimandalam, has the strongest historical reasons for conservation efforts to be spent on it.

Tamil tradition has Mylapore as over 2500 years old. Thiruvalluvar, it is said, lived and sang here. Christian tradition, as much an article of faith, has Thomas who Doubted, the Apostle of India, living and preaching in this part of the Coromandel from about 65 A.D. till his death in 72 A.D. Today, there is much associated with that legend that survives between the Mylapore beach and the Mount of St. Thomas.

Ptolemy the Greek geographer wrote of the great port of Maillarpha about 140 A.D. From the 6th to the 8th centuries, this was the chief port of the Pallavas of Kanchi and it was from here that the culture of India first spread to the lands of the east. It was to this great port that the Arabs and the Nestorians and Marco Polo came at different times, from the Pallava period to the 13th century. And it is Maila and Meilan and Mirapor they all also called Betumah, "The Town of Thomas'. 1

After the Pallavas, the prosperity of Mylapore declined and it was little more than a small town when the Portuguese established their settlement in its place and pushed it back from the shore. 2 But of it Camoens, the author of the national epic of the Portuguese, The Lusiads (1572) sang:

Here rose the potent city Meliapor Named, in olden time rich, vast and grand...

A lineage as ancient as that, a town associated with Thiruvalluvar and Thomas, the Pallavas and the Portuguese, certainly deserves its heritage protected. But to find common consent of what that heritage is and all of what it should encompass will be the first hurdle to be crossed in any plan to "save' Mylapore.

Unfortunately, try as he might, Muthiah does not have a facet among his multi-facets that reflects any real feeling for a Mylapore other than the one the paranghi priests and pirates colonized and sang about at home. We replied to this editorial in Madras Musings on May 5th:

The legend of St. Thomas coming to Mylapore may be an article of faith for some Christian communities in India. It is not an article of faith for Rome and the unedifying fable is no longer taught in Catholic universities in Europe and America. Nor was it an article of faith for Bishop Stephen Neill, himself a man of faith, when he, in his authoritative History of Christianity in India: The Beginnings to 1707 A.D., lamented the spread of this spurious history about St. Thomas among Indians. 3

Equally important if not more so, the myth of St. Thomas is not an article of faith for the majority of citizens of Mylapore and Madras. It represents for them the destruction of the great Shiva temple on the Mylapore beach and the denigration of their religion by the Portuguese and the Roman Catholic Church. How can these citizens be expected to sympathize with the sordid heritage that San Thome represents? How can they be asked to assist with the preservation of the monuments that represent the success of this vicious attack on their faith?

This letter was not published of course, and in retrospect it is not reasonable to insist that it should have been. Madras Musings is a Catholic newspaper-for all of its non-sectarian face-and if The Hindu and Indian Express will not allow the truth about Mylapore to be told, we can hardly expect this fortnightly to be more honest.

The references to St. Thomas in India which follow were found in various national and international media over the last four years (1990 to 1994) and are produced here for the record. They are in chronological order and do not include items already discussed in this book.

  1. INDIAN EXPRESS, Madras, 23 April 1990, carries a P.T.I. news item about the annual pilgrimage to Kurisumudi, Kerala, where a shrine houses a golden cross believed to have been installed by St. Thomas in 52 A.D. Letters sent to the editor are not published.
  2. INDIAN EXPRESS, New Delhi, 13 January 1991, in "The Lost Road to Ayodhya" by B.G. Verghese, claims that Christianity came to India in 56 A.D. with St. Thomas and is an indigenous religion that may pre-date Hinduism. Letters sent to the editor are not published.
  3. THE WEEK, Cochin, 5 April 1992, in "Polishing the Past" by Vincent D'Souza, refers to the burial of St. Thomas in Mylapore. D"Souza quotes S. Muthiah and tries to mislead the public about the destruction of the Kapaleeswara Temple by the Portuguese. The article does "polish the past" and is a deceitful piece of negationist Christian propaganda"C The Week is Catholic-owned and -edited. Letters sent to the editor are not published; instead, the magazine publishes a letter which says that "the article has placed the history of [Mylapore] in proper perspective'.
  4. INDIAN EXPRESS, New Delhi, 20 September 1992, in "Crisis in the Church" by P. Venugopal, refers to the arrival of St. Thomas in Kerala in 52 A.D. and promotes the theory that there was a native Indian Church up to the 5th century when it was taken over by Syrian immigrants. Letters sent to the editor are not published.
  5. NATIONAL GEOGRAPHIC, Washington, November 1992, in "Portugal's Sea Road to the East' by Merle Severy, refers to the martyrdom of St. Thomas in Mylapore. This article, like others before it, is a whitewash job on European and Christian imperialism. A letter sent to the editor is acknowledged but not published.
  6. B.B.C., London, 14 March 1993, in "Gods, Guides and Gurus" produced by David Craig, refers to St. Thomas in Kerala where he is said to have established the Syrian Church. As the B.B.C. is a 'department' of the British Foreign Office and the 'secular arm' of the Church of England, it is not prudent to send letters to the director.
  7. ORGANISER, New Delhi, 24 October 1993, in "Masjid in a Mandir Shape" by Muzaffer Hussein, refers to the landing of St. Thomas at Cranganore. A letter sent to the editor is published in full on December 19th. It says in part, "That the Organiser should promote this political tale in even so innocuous a fashion as Hussain does, is ... a blow to truth and part of the history of minority appeasement that everybody without exception engages in ..."
  8. DOORDARSHAN (National Network), New Delhi, 25 December 1993, in its Christmas programme, repeats the story that St. Thomas landed at Kodungallur (Cranganore) in the first years of the Christian era. Doordarshan neglects to point out that if Jesus was born on December 25th, St. Thomas, his twin, must have been born on the same day. No letter sent to the director.
  9. READER'S DIGEST, Bombay, 1994, publishes new "inspirational' book on Christian history and the travels of the apostles called 'After Jesus: The Triumph of Christianity'. This magazine is a secular Christian missionary organ with an emphasis on Protestant ethics and like the National Geographic it has a long established tradition of whitewashing Christian history. It will be "most edifying' to see how the Reader's Digesttreats the travels of St. Thomas.
  10. LONELY PLANET: INDIA, Ninth Edition, Victoria, Australia, August 2001, in "Little Mount Church", in the chapter on Chennai (Madras), treats St. Thomas as a historical person who came to India around 58 A.D. A copy of the second edition of this book was sent to the publisher in 1998, and some corrections were made to references of St. Thomas and early Christianity in India. However, it seems to be very difficult for Western travel guide publishers to treat St. Thomas in India as unhistorical, as he is a potential tourist attraction. We expect Lonely Planet to entertain the subject of St. Thomas with extreme caution in future editions.

This list is random and incomplete. It does not represent any kind of statistic but it does show that the St. Thomas legend is pervasive throughout the media for a variety of reasons.

The letters that follow were exchanged between the historian Sita Ram Goel and the journalist Khushwant Singh. They are self-explanatory. Sita Ram Goel wrote to Khushwant Singh on 3 December 1992:

I am writing to you with reference to your article, "The Divided House of Kerala," in The Sunday Observer of December 1-7, 1991. Among other things, you say that "In A.D. 52 St. Thomas, one of the 12 apostles, arrived in northern Malabar and succeeded in converting some Namboodiri Brahmins and Nairs."

I draw your attention to a hot controversy which is presently raging in the South regarding the role of the St. Thomas myth. A clipping from the Organiser dated 7.11.91 is enclosed.4 It shows what use the Christian theologians are making of the myth, and how Hindu scholars have started reacting to it.

Leading Christian historians have doubted whether a man like St. Thomas ever existed in history. Even those who accept his existence are positive that he never came to India. The whole subject has been discussed in detail in our publication, The Myth of St. Thomas and the Mylapore Shiva Temple, a copy of which I am forwarding to you by separate post.

I hope you will spend some time to study the story. We should be able to stand on firm ground so far as facts are concerned unless we want to vindicate Bernard Shaw who said that journalists have a vested interest in ignorance.

Khushwant Singh replied to this letter on December 6th:

Thanks for your letter and the clipping which I have read. And the booklet which I will read. You pronounce as facts what suits your pre-thinking. What are the 'facts' about the Ayodhya dispute all only known to historians who don't seem to agree on any of them.

Sita Ram Goel replied to this missive on December 9th:

Thanks for your postcard of the 6th.

The sentence, "You pronounce as facts what suits your pre-thinking," is not quite clear to me. Have we cited facts which are not facts? Or are there facts which we have not taken into account? In both cases, we wait for the other side to come out with evidence. So far we have waited in vain.

I have studied the sources and can say with full responsibility that St. Thomas visiting India is as much true as Jesus spending his early years in a Tibetan monastery. People in highest places have repeated the story without caring to check the sources. But repetition does not make truth out of a lie.

About Ayodhya, I must say that our side has been completely ignored by the media. I am sending another publication, History versus Casuistry, which shows how the VHP scholars presented solid evidence, and how the AIBMAC ran away from the conference convened by the Chandra Shekhar Government. Kindly find out for yourself if the AIBMAC has published the "evidence" they presented.


Saint Thomas: A TTK Product

T.T. Krishnamachari was a Sunlight soap salesman who made a lot of money from the Raj, joined the Congress after independence, and somehow managed to become Nehru's finance minister. He is a success story in Madras and has a road named after him in Teynampet--T.T.K. Salai. His sons now preside over a business empire that includes pharmaceuticals, health care, travel, textiles, pressure cookers, condoms, road maps and Catholic propaganda. It is the Catholic propaganda that concerns us here but we cannot ignore the presence of the condoms. Catholics are not supposed to wear condoms-at least they are not supposed to be seen wearing them-and we cannot imagine what the Archbishop of Madras and St. Thomas-who was ideologically against intercourse in the first place-think of their new patron and his disparate business interests. But to start our story at the beginning.

In the first edition of this book we made a reference to the 1985 edition of the T.T.K. A Map s Guide Book to Madras . We had quoted a line from it regarding the fate of the original Kapaleeswara Temple which was a piece of wrong information that had been subsequently quoted by another writer in the Indian Express1 We had also noted that, "This popular guidebook, like others of its kind, treats the legend of St. Thomas in Madras as accepted historical fact."

Now because we had made this observation and because we believed that the T.T.K. publisher was simply misinformed about the St. Thomas story'C everybody was misinformed about it we had discovered—we had sent him a copy of our book on the St. Thomas myth when it was released in early 1991.

This was done as a courtesy—and it was sincerely meant as a courtesy—and we had no reason to suspect that the T.T.K. publisher had any interest in repeating the St. Thomas fable in his publications in an unqualified manner if he knew better. We were mistaken. Big business obviously had contingencies and a code of ethics that we could not anticipate or appreciate. And we did not know then that the talented and multi-faceted S. Muthiah, the man who would become editor of Madras Musings and editorial advisor to other Madras newspapers, was a director, consultant and copywriter at T.T. Maps and Publications Ltd., the T.T.K. company that published the Madras guidebooks.

Muthiah is an informed and articulate local historian and-as we have already noted-a motivated promoter of the St. Thomas tale, and we, unwittingly and in good faith, had given him yet another opportunity to publish abroad-or advise his principal to publish abroad-the great Portuguese lie. The 1993 edition of the T.T.K. Road Guide to Madras is a masterpiece of disinformation. It has a large photograph of the San Thome Cathedral steeple and cross on its cover and a disingenuous commentary inside that presents the St. Thomas story straight across as Indian history, objectively and in detail. Obviously we had provoked this delinquent response from T.T. Maps and Publications Ltd. with our own St. Thomas book. The Kapaleeswara Temple entry, which had caught our attention in 1990, was now revised and gave the distinct impression that the temple had never been in any other place than it is today. This entry, like others, is a bundle of contradictions and appears to be a crude rewriting of S. Muthiah's own published Mylapore B San Thome histories.

Now as interesting as what is said in the T.T.K. guidebook, is what is not said. This trend of omission had started with Nandita Krishna's St. Thomas article in The Hindu and was copied later in the Indian Express. The new purveyors of the St. Thomas myth, all of them Hindus, are always careful to leave out the Brahmin assassin who stabbed the saint in the back while he was at prayer. This attempt to accommodate a vicious communal tale directed against themselves and their forefathers by cutting out the offending parts, is sad indeed and it has given the Catholic believer the last laugh. He knows that there is no martyred saint without an assassin- and hecould only be a Hindu priest in 72 A.D.

We can only wonder at the ostrich-like posture of our intellectuals's heads in the sand and feathered bottoms stuck high in the air for everybody to see—and at their continued policy of self-abnegation and appeasement of an intolerant other side in order to keep the peace. We wonder indeed at their intellectual dishonesty. Big Church and big business are not going to change their unprincipled ways until Indian intellectuals themselves find the courage to tell the truth and continue to tell it even when first efforts appear to be counterproductive and overwhelmed by Catholic and commercial interests.


News Item

H.V.I 1

Madras, Sept. 22, 1991. Christian fanatics have sent a letter to Kanchi Kamakoti Shankaracharya Math, Kanchipuram, threatening to bomb the office of Kamakoti, a journal edited by T.S.V. Hari and published by T.V.S. Giri from Madras, if it does not stop a serial on the Hindu temples destroyed by Christians and converted into churches in the yesteryears. The journal has been publishing the serial based on authoritative historical sources and evidences produced by renowned research scholars. 2 Even The Vedanta Kesari, a monthly of Ramakrishna Math, published from Madras, had recently carried an article by no less a person than Swami Tapasyananda, Vice-President of the Math, pointing to evidences of the destruction of the ancient Kapaleeswara Temple which was converted into Santhome Church. 3 It is learnt that a copy of the threatening letter from fanatic Christians has been forwarded to the authorities for necessary action. The publisher of the journal, without commenting on the letter, told our correspondent that they do not intend to stop the serial succumbing to the threat.


End Notes

1 This editor has been at the Madras office of the Indian Express for the last hundred years and has seen as many resident editors as he has years pass by his table going out the door. He vets all letters to the editor and decides on much of the material that appears in the Madras edition of the newspaper.

2 The title was changed to The Myth of Saint Thomas and the Mylapore Shiva Temple. The article submitted to the Indian Express was called What the Historians Say About Saint Thomas.

3 Ramnathan had confused Tapasyananda with Jyotimayananda whose letter was published on February 10th. But the mistake reveals that he was aware of Swami Tapasyananda's article which had been sent to him three months earlier.

4 The footnote was deleted.

5 The Express Weekend editor S. Viswanathan eventually sent C.A. Simon's address by post.

6 We did not know at the time of writing this letter that Swami Tapasyananda's article had also been submitted to the Indian Express.

7 He is remembered in Madras with much affection and respect by Indian Express readers.


1 The Hindu is fully aware that the St. Thomas story is false and that the Kapaleeswara Temple was destroyed by the Portuguese in order to build San Thome Cathedral. We know this because some of the documents referred to when researching this book have come from The Hindu files.

2 Hinduism's essence is not tolerance but IshwaraDharma and Satya.

3 It is because journalism is so exploitive of people and events that the only redeeming feature of the profession is the moral obligation to tell the truth.


1 Only the Syrians identified Betumah with Mylapore. The Arabs said it was east of Cape Comorin, probably in Sumatra, and Gerini, in Researches on Ptolemy's Geography of East Asia , says it is east of Singapore. There is also no agreement among scholars as to the meaning of the word Betumah. On this point as on others, S. Muthiah, like Nandita Krishna in The Hindu, is simply trying to pass off one version or another of the St. Thomas fable as history.

2 All evidence points to Mylapore being a flourishing and wealthy Hindu pilgrimage city until the Portuguese destroyed it. S. Muthiah is following the Portuguese accounts here, which were specifically written to cover up the great destruction of the city.

3 The question of whether or not the St. Thomas legend is really an article of faith for Christians is discussed on pages 108 and 109 of this book.


1 See page 158 for reference.


1 Hindu Voice International, News and Feature Service of Sister Nivedita Academy, Madras.

2 The series began in June 1991 with an article on the St. Thomas myth and the destruction of the Kapaleeswara Temple by the Portuguese. It continued for three months with articles on St. Ignatius Loyola and St. Francis Xavier and the destruction of temples in Madras, Chingleput and Arcot districts by Muslims. The source materials for the articles were Voice of India publications.

3 See "The Legend of a Slain Saint to Stain Hinduism" reproduced in this book.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

Legendary bleeding cross at St. Thomas’ church

April 25th, 2010
Meera Iyer
Legendary bleeding cross at St. Thomas’ church

The narrow road wound its way uphill, past houses bearing names like Rose Cottage, many camouflaged by the exuberant greenery in their gardens. The ambience was straight out of a hill station. We were in the city to explore the story of St. Thomas, one of the 12 disciples of Jesus, who is said to have come to Kerala in 52 AD and then moved to Chennai where he eventually died in 72 AD.

Our exploration of the apostle’s Chennai connection began where he died, at St. Thomas Mount. The peripatetic Italian, Marco Polo, who visited Chennai in the 1290s, recounts the story Church brethren told him of how the saint was killed when a hunter aiming at some pea****s accidentally hit the apostle. At the summit is the Church of the Expectation of the Blessed Virgin, a simple church that is devoid of ostentation, but rich in myth and legend.

It was first built by Armenians and rebuilt by the Portuguese in 1521 and again in 1547. The Armenian influence is evident in the 14 beautiful paintings (dating to the 1700s) of Jesus and the apostles that line the walls. You can also see many Armenian inscriptions in and around the church.
The altar here is believed to mark the spot where St. Thomas fell. The cross embedded in the wall behind the altar has an interesting story. It was unearthed by the Portuguese during excavations here.

The large granite slab bears a cross and an inscription on top, and once had red stains on it. This is the famous bleeding cross, which has been reported to sweat blood several times between 1556 and 1704.
Tradition has it that it was fashioned by St. Thomas himself and that he died holding it. But controversy and doubts seem essential ingredients of all stories associated with Doubting Thomas. The strange lettering inscribed on the cross definitely added to its aura of mystery. Although it was first assumed to relate to St. Thomas, in the late 1800s, historians realised the inscription was actually in Pahlavi and, somewhat anti-climactically, had nothing to do with St. Thomas, but recorded only the name of the person who fashioned the cross.

Next to the bleeding cross is a beautiful oil painting on wood of the Madonna with baby Jesus, which according to legend was brought to India by the apostle himself and was painted by Luke the evangelist. Our next stop was the stately Santhome Cathedral Basilica, near Marina beach, built over the spot where St. Thomas was buried.
The church’s fortunes seem to have waxed and waned through the centuries for, although a magnificent church stood here in the 1200s, by the 1500s it was languishing. The Portuguese rebuilt it in the 1600s. In 1893, this building was demolished and the church in its present form came up and was consecrated in 1896. Today’s cathedral is a grand Gothic edifice, complete with soaring towers and spires. Light streams in through exquisite stained glass windows in the clerestory.

One set of three large stained glass windows depicting the episode where Jesus appears to Doubting Thomas, was made in Germany in the 1870s. At the very heart of the church, in the basement, is the apostle’s crypt and a tomb chapel. I learned that the soil around the grave has always been renowned for its miraculous powers.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

Serene Mount beckons

BY GEORGE ADIMATHRA

 

 

800px-St_Thomas_Mount.jpg

Big Mount or St. Thomas Mount. Originally the seat of Rishi Brungi (Bhrigu), it was occupied by the Portuguese after 1523 and the Hindu temple on it demolished to make way for the Church of Our Lady of Expectation. - IS

Chennai and its suburbs are replete with heritage sites such as the Tiruneermalai Vishnu temple (6th century), Tiruvottriyur Adipureeswarar temple (8th century), Kovalam Thameemun Ansari Dargha (7th century) and the St. Thomas Mount near the Chennai airport.

It is believed that St. Thomas, one of the 12 apostles of Jesus Christ, died on the mount in AD 72 (first century), which makes it one of the oldest heritage sites in Chennai and also one of the oldest Christian sites in the world.

Believed to be one of the first Christians to reach India and preach Christianity in a country dominated by Hindus, St. Thomas was assassinated and the site where he was martyred came to be known as St. Thomas Mount.

People of various religions visit the holy shrine, negotiating the 160 steps built by Armenian merchant Choja Bedros Woskan leading to the top with 14 “stations of the cross” erected along the way. At the summit stands the church built by the Portuguese with its altar located at the very spot where St. Thomas breathed his last.

George Adimathra

George Adimathra: Amateur photographer and Deccan Chronicle fiction writer.

There are relics too, among which is the “Bleeding Cross” chiseled by the Apostle himself. The cross, which is said to “bleed” periodically, is believed to have been in the hands of the Apostle while he lay dying.

The oil painting of the Madonna, believed to be one of the seven painted by St. Luke, the evangelist, and brought to India by St. Thomas is placed above the altar.

This is considered to be the oldest Christian painting in India.

The place is also ideal for picnics [and romantic encounters if the warning notices placed by the resident nuns are to be believed - IS].

The metropolis, spread all around the hillock, seems a distant dream land.

However the calm is shattered by the scream of the aircraft taking off or landing at the airport nearby.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

The Deccan Chronicle Deceits – Ishwar Sharan

January 18, 2010 · Leave a Comment

reddy300.jpg

Deccan Chronicle Holdings chairman T. Venkattaram Reddy. The Deccan Chronicle is South India's leading Christian newspaper.

deccan_logo.jpgThe Deccan Chronicle is south India’s largest circulation Christian newspaper and the newest proponent in Chennai of the St. Thomas in India fable (following The Hindu and The New Indian Express). It is a popular newspaper that depends entirely on Hindu subscriptions for its existence, and therefore must hide its anti-Brahmin,  pro-Catholic agenda. This is done by promoting anti-Hindu views covertly from behind a correspondent’s or columnist’s byline or by publishing the provocative statements of the local Santhome Cathedral priest. The priest, who cannot distinguish between his beliefs and real Indian history, declares:  ”The existence of the Santhome Church is a proof by itself that Christianity in India is more than 2000 years old” (DC, Chennai, 8 April 2007).

stthomas.jpg

According to the Kerala legend, St. Thomas converted a number of Nambudiri Brahmins to his creed - never mind that there were no Nambudiris in Kerala in the 1st century AD.

The Santhome Cathedral pastor is alluding to the St. Thomas in India legend and the claim that the apostle St. Thomas established Christianity in India in 54 AD. The story is accepted tradition among Christians in Kerala. It is also a classic Christian persecution and martyrdom myth which was invented to malign and demoralise Christianity’s religious opponents. Christians have vilified Jews for 2000 years by blaming them for the murder of their god, and Christians have vilified Hindus for centuries by claiming that a Brahmin priest or Hindu king in Mylapore murdered St. Thomas. Both ancient communities, Jews and Brahmins – the latter being the custodians of Hindu culture – can thereafter be charged with deicide and subjected to the most wicked abuse and overt attempts to exterminate their religion and culture.[1] The mainstream media in India subscribes to this vicious communal agenda and promotes the fable in its columns at regular intervals though it has been aware of the legend’s falsehood and malefic intent for at least twenty years. This is inexcusable by any universal standard but gives a revealing insight into the nature of secular democracy and freedom of speech in India today. Hindus have no voice in the English-language print media and have become second class citizens in their own motherland. In states like Tamil Nadu they are virtually a disenfranchised people and under constant attack by an atheistic, racist government that overtly supports the foreign-financed Christian missions and NGOs that work in the state to alienate the Tamil people from their ancient civilization.

mohanbrando_85.jpg

The Deccan Chronicle editor in Chennai is cricket commentator R. Mohan.

The Deccan Chronicle’s current resident editor in Chennai is cricket commentator R. Mohan, a self-righteous secularist of the Nehruvian school who assiduously follows the Christian practice of treating Hindu history as mythology and Christian mythology as history. In true Indian secularist fashion he does not tolerate dissent and letters sent to the editor concerning the lies and distortions that appear in Deccan Chronicle articles are neither acknowledged or published. Every effort is made by Mohan and his correspondents to provoke and insult Hindu readers and undermine their Hindu identity. This culturally subversive activity is called “freedom of the press” in our secular socialist India that is Bharat.

sgen44l.jpg

The Deccan Chronicle is in a state of denial about child sex abuse in the Catholic Church. These media sahibs really believe that we don't know what goes on in Indian Catholic seminaries, convents, orphanages & boarding schools. At the same time, Hindu sex swami Nityananda gets front page coverage in the newspaper. This is principled reporting?

Chairman Reddy and resident house boy Mohan regard criticism of themselves and their “eminent” contributors – many of them foreigners based in London and New York – as a manifestation of Hindu communalism and ignorance. Indeed, dissent can attract a very spiteful response from Mohan Sahib (as this writer knows from experience). Yet both of these clever media men, whose decisions influence the opinions of half a million readers and more every day, will ignore facts and figures as extraneous irritants except where the facts and figures can be employed in subtle Hindu-bashing exercises[2] or otherwise to whitewash the bigoted, violent and licentious history of Islam and Christianity in India.

What follows is a collection of short items that are related to the St. Thomas legend, that appeared in the Deccan Chronicle in 2008. The items. called “name-stake” items with photos were published to establish the Christian ownership of the places they describe. The truth that all the places described once had Hindu temples on them until the Portuguese arrived, is thus negated and erased in the public mind.

See Indian Media’s War on Hinduism  http://hamsa.org/akbar.htm#1

________________________________



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

கல்யாணத்துக்கு முன் கர்ப்பமாக்கு…!

June 16, 2010 by தேவப்ரியாஜி

a.jpg

shockan.blogspot.com

திருமண நிச்சயம் செய்யப்பட்ட புதுமாப் பிள்ளை, கல்யாணத்திற்கு முன்பாக மாமியார் வீட்டுக்கு அழைக்கப்படுகிறார். நிச்சயதார்த்த சி.டி. பார்ப்பதற்காக சென்றவர், தற்கொலை செய்துகொண்டார் என்ற தகவல் வந்தால் மணமகன் குடும்பத்தாரின் மனநிலை எப்படி இருக்கும்? சலீமின் குடும்பம் அத்தகைய மனநிலைக்கு உள்ளாகியிருக்கிறது.

சலீமின் அண்ணன் நிஜாம், நம் முன்னே கத்தை கத்தையாக பேப்பர்களைக் காட்டினார். அத்தனையும் சலீம் எழுதிய மரண வாக்குமூலம். அதை நம்மிடம் நீட்டியபடியே கண்ணீர் வழியப் பேசத் தொடங்கினார் நிஜாம்.

“”நாங்க சின்னதா தொழில் செய்து நிம்மதியா வாழ்ந்துக் கிட்டிருந்தோம். பண் ருட்டி போலீஸ் லைனில் ஐந்தாவது தெருவில் மாடிவீட் டில் வசிக்கும் நிகரா பேகம் நல்ல பொண்ணு. டிகிரி படிச்சிருக்கான்னு சொன்னாங்க. அப்பா ஷேக் ஆதம் ஃபாரின்ல இருக்கிறதும், அம்மா ரசியாபேகம்தான் பொண்ணை வளர்க்குறாங் கன்னும் அவங்களுக்கு ஒரு பையனும் இருக்கான்னும் தெரிஞ்சுக்கிட்டோம். பெண் பார்க்கப் போனோம். இரண்டு தரப்புக்கும் பிடிச்சுப் போனதால போன டிசம்பர் 16-ந் தேதியன்னைக்கு நிச்சயதார்த்தம் நடந்தது. எங்க மதத்தில் அதை மங்னான்னு சொல்லுவோம்.

மங்னா முடிந்த மூணாவது நாள் பொண்ணோட அம்மா ரசியாபேகம் என் தம்பிக்கு போன் செய்தார். நிச்சயதார்த்த சி.டி.யைப் பார்க்கக் கூப்பிட்டார். நமக்கும் ஒரு காப்பி வாங்கிட்டுவாடான்னு சொன்னேன். அன்னைக்குப்போனவன்தான். பொண்ணு வீட்டிலேயே தங்கிட்டான். மூணு மாசம் கழித்து மார்ச் 25-ந் தேதியன்னைக்கு பொண்ணு வீட்டிலிருந்து எங்களுக்கு போன் வருது. “”உங்க சொந்தக்காரங்களை அழைச்சிட்டு வாங்க. எங்களுக்கு மாப்பிள்ளை பிடிக்கல. நிச்சயதார்தத்தை கேன்சல் பண்ணணும்”னு சொன்னாங்க. மார்ச் 28-ந் தேதி பண்ருட்டிக்குப் போனோம்.
a.jpg
ஜமாத்தை கூட்டினாங்க. உங்க பையன் எங்களை ஏமாற்றி பொருட்களைக் கேட்கிறான். இந்த மாப்பிள்ளை வேணாம் என்று ரசியாபேகம் சொன்னார். என் தம்பியோ, “”நீங்கதானே என்னைக்கூப்பிட்டு சி.டி. பார்க்கச் சொல்லி பொண்ணோட ரூமுக்கு தனியா அனுப்பி வச்சீங்க. இப்ப மாப்பிள்ளை பிடிக்கலைன்னா என்ன அர்த்தம்”னு கேட்டான். அதற்கு ரசியாபேகம், “”நானும் தப்பு செய்தேன். என் பொண்ணையும் தப்பு செய்யவச்சேன். உண்மை தான். இப்ப பிடிக்கலை. வெளியே போ” என குரான் மேலே கைவைத்து ஜமாத்தாரிடம் சொல்ல, எங்க எல்லோருக்குமே அதிர்ச்சி. என் தம்பி அந்தப் பொண்ணு நிகராகிட்டே பேசி னான். அது எதுவுமே பேசலை. ஜமாத் ஆட்களெல்லாம், இவ்வ ளவு நடந்திருக்கு. நீங்களே பேசி முடிவு பண்ணுங் கன்னு சொன்னாங்க. சலீமை அங்கேயே விட்டுட்டு வந்தோம்.ஏப்ரல் 6-ந் தேதி என் தம்பி தற்கொலை பண்ணிக்கிட்டதா நிகரா வீட்டிலிருந்து தகவல் வருதுங்க” என்று நிஜாம் கலங்க.. சலீம் எழுதிய மரண வாக்குமூலத்தை நாம் படிக்கத் தொடங்கினோம்.

“”நிச்சயிக்கப்பட்டதிலிருந்து நானும் நிகராவும் உயிருக்குயிராய் காதலித்தோம். பாண்டிச்சேரி, நெய்வேலி, உளுந்தூர்பேட்டை, விழுப்புரம் போன்ற பகுதிகளில் ஜாலியாக சுற்றி ஆதவன், உன்னைப்போல் ஒருவன் படங் களை ஒன்றாகப் பார்த்தோம். அப்போதுதான் ரசியா பேகம் போன்செய்து நிச்சயதார்த்த சி.டி.யைப் பார்ப்பதற்காக வரச்சொன்னார். என்னை நிகராபேகம் ரூமிற்கு அனுப்பி சி.டியைப் பார்க்கச் சொல்லிவிட்டு கதவைச் சாத்திக்கொண்டார். அப்போது நானும் நிகராவும் தனிமையில் இருந்தோம். முதன்முதலாக அப்போதுதான் அப்படி இருந்தேன். உல்லாசத்தை அனுபவித்தோம். நாங்கள் டயர்டாகக் கூடாது என்று 3 முறை காப்பி போட்டுத்தந்தார் ரசியாபேகம். அப்போது, என் மகள் கல்யாணத்திற்கு முன்பே கர்ப்பம் தரித்து குழந்தை பெற்றுக்கொள்ளவேண்டும் என்றார். ஏன் என்று அவ ரிடம் கேட்டேன். அதற்கு அவர், என் அக்கா அனார் கலியின் மகளுக்கு கல்யாணமாகியும் குழந்தை யில்லை. இதுபோல எங்கள் நெருங்கிய உறவுக்காரர்களில் பல பெண்களுக்கு குழந்தை இல்லை. என் மகளுக்கும் குழந்தை இல்லாமல் போய்விடக்கூடாது. அதனால்தான் குழந்தை பெற்றுக்கொண்டு திருமணம் செய்துகொள்ள லாம் என்றார். a.jpg

நான் அவர்கள் வீட்டிலேயே இருந்ததால், என் சொத்துகளில் சிலவற்றை விற்கச் சொல்லி பணத்தையும் வாங்கிக்கொண்டார்கள். எப்போது தருவீர்கள் என்று கேட்டதற்கு, என் மகள் உன்னோட இருந்ததற்கு பணம் சரியாகப்போய்விட்டது என்று ரசியாபேகம் பச்சை யாகவே சொன்னார். 3 மாதத்திற்கு மேல் அங்கே இருந் தேன். நிகராவின் அப்பா, வெளிநாட்டிலிருந்து வந்ததும் என்னைப் பற்றித் தவறாகச் சொல்லி நிகராவிடமிருந்து என்னைப் பிரிக்க ஆரம்பித்தார்கள். “நிகராவும், எனக்கு குழந்தை உருவாக வேண்டும். அது இல்லாதபட்சத்தில் உன்னை திருமணம் செய்துகொள்ளமாட்டேன் என்று அழுத்தமாகச் சொன்னார். தவறு யார் பக்கம் என்று தெரியாத நிலையில், அவர்களின் நிபந்தனை எந்த விதத்தில் நியாயம் என்று தெரியவில்லை. அதனால்தான் நான் இந்த தற்கொலை முடிவுக்கு வந்தேன். என்னைபோல யாரும் பாதிக்கப்படக்கூடாது என்று மரணவாக்குமூலத்தில் எழுதியிருக்கிறார் சலீம்.

பண்ருட்டி போலீஸ்லைன் பகுதியில் இரண்டரை மணிநேரத்திற்கு மேல் நாம் சுற்றி சுற்றி விசாரித்தோம். “”நிகராவுக்கு ஒரு கிறிஸ்தவ பையனுடன் காதல் இருந்த தாகவும், மதம் மாறி திருமணம் செய்துகொண்டுவிடக் கூடாது என்பதால்தான் சலீமுக்கு நிச்சயம் செய்தார்கள்’ ‘ என்று ஏரியாவாசிகள் தெரிவித்தனர். “திருமணத்திற்கு முன்பே கர்ப்பம் தரிக்கவேண்டும் என்று சலீமை டார்ச்சர் செய்து அவரது தற்கொ லைக்குத் தள்ளியவர்கள் தாயும் மகளும்தான்’ என்ற போலீஸ்லைன் 5வது தெருவாசிகள், “இந் தப் பகுதியில் இது போல ஆண்மையை சோதிக்கும் சம்பவங்கள் தொடர்ந்து நடந்து கொண்டுதான் இருக்கிறது’ என்றனர்.

நிகரா வீட்டில் இருந்த அவரது அப்பா ஷேக் ஆதம் தன் மனைவியையும் மகளையும் நம்மிடம் பேச அனுமதிக்க வில்லை. “”போலீஸ்தான் விசாரிச்சிக்கிட்டிருக் காங்களே.. நீங்க எதுவா இருந்தாலும் அவங்ககிட்டே கேளுங்க. எங்க பொண்ணு வாழ்க்கையை கெடுத்துடாதீங்க” என்றார். சலீமின் பீரோவை சுத்தம் செய்தபோது, இந்த வாக்குமூலம் கிடைத்ததாகச் சொல் லும் அண்ணன் நிஜாம், “”கல்யாணம்ங்கிறது மோட்டார் சைக்கிளா சார்? ஓட்டிப்பார்த்து வாங்குறதுக்கு? என் தம்பி சாவுக்கு நியாயம் கிடைக்கணும். அவனைத் தற்கொலைக்குத் தள்ளியவங்க தண்டிக்கப்படணும்” என்றவர், “”அந்தப் பொண்ணு முகத்தை மட்டும் பத்திரிகையில போட்டுடாதீங்க” என்றார் மனிதாபிமானத்தோடு.

தாம்பத்யம், குழந்தைபேறு இவற்றிற்கெல்லாம் மருத்துவத்துறை பல புதிய சிகிச்சைகளைக் கண்டுபிடித்து செயல்படுத்தி வரும் நிலையில், பழமையான நம்பிக்கைகளால் மனித உயிர்களோடு மரண விளையாட்டு ஆடும் கொடூரங்கள் தொடர்வதைத் தடுக்கும் வகையில் விழிப்புணர்வு தேவை. அரசும் சட்டமும் அதைச் செய்தால்தான் சலீம்களின் உயிர்கள் காப்பாற்றப்படும்




__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

குழந்தை கடத்தல் பாஸ்டர் ஒண்டிப்புதூர் டேவிட் டேனியல்

June 16, 2010 by தேவப்ரியாஜி

a.jpg“குழந்தைகள் காப்பகத்திலிருக்கிற என் பொண்ணையும், என் பையனையும் மீட்டுத்தாங்க ‘ என கதறியழும் வசந்தியின் குரல் யார், யாருக்கோ எட்டியும் தன் கதறலை யாரும் எதிரொலிக் காததால் வசந்தி கடைசியாய் நாடியது நம்மைத்தான்.

கோவை ஒண்டிப்புதூரிலிருக்கும் தாய் வசந்தியை நோக்கி நாம் ஓடோடிப் போன சமயம் கண்ணீரும் கவலையும் பொங்க அமர்ந்திருந்த அந்தத் தாய் தன் இரு குழந்தைகளும் காப்பகத்தில் இருக்கும் கதையை சொல்லத் தொடங்கினார். “”நான் சிவகுமார்னு ஒருத்தர உயிருக்குயிரா காதலிச்சேன். ரெண்டுபேருமே வேற வேற சாதிங்கறதால மத்த வீடுகளைப் போலவே எங்களோட காதலையும் எங்க வீட்டுல ஏத்துக்கல. ஒரு சாயங்கால நேரத்துல வீட்டை விட்டு ஓடிப்போய் நான் அவரைக் கல்யாணம் பண்ணிக் கிட்டேன்.

பெரிசா நாங்க வாழாமப் போனாலும் ஒரு சின்ன வீட்டுல சந்தோஷமா வாழ்ந்தோம். நான் கர்ப்பம் தரிச்சு என் பொண்ணு ஹர்சினிய பெத்தெடுத்தேன். அப்பக்கூட எங்க வீட்டுல யாருமே என்னை வந்து பார்க்கலை. என்னைய வேண்டான்னு வீட்ல இருக்கறவங்க ஒதுக்கி வச்சுட்டாங்க. என் பொண்ணு எல்.கே.ஜி. படிக்கும்போது திரும்பவும் நான் 9 மாசம் கர்ப்பமா இருந்தேன். அப்பதான் என் புருஷன ஒரு திருட்டு வழக்குல போலீஸ் கைது பண்ணிட்டுப் போனாங்க.

வீட்டுக்குப் பக்கத்திலிருக்கிறவங்க “கர்த்தரை ஜெபிச்சா உன் பிரச்சினையெல்லாம் சரியாப்போயிரும்’னு சொன்னாங்க.அதன்படியே சர்ச்சுக்கு போக ஆரம்பிச்சேன். பாஸ்டர் டேவிட் டேனியல்ங்கறவரு ஒண்டிப்புதூர்ல கிங் கிட்ஸ் ஸ்கூல்னு வச்சு நடத்திட்டிருக் காரு. அங்க உன் பொண்ணை விட்ரு. அங்கயிருந்தே படிக்கட் டும். உன் புருஷன் வெளிய வர்ற வரைக்குந்தானே, அதுக்கப்புறம் உன் பொண்ண கூப்புட்டுக்க லாம்’னு சொன்னாங்க. மன சொடிஞ்சு போயிருந்த நானும் அதன்படி செஞ்சேன். ஏதோ பாண்டு பேப்பர்ல பாஸ்டர் கையெழுத்து வாங்குனாரு. அழுது கிட்டே வீட்டுக்கு வந்துட்டேன்.

வருடங்கள் ஓட… ஓட… சிறையிலிருந்து விடுதலையான புருஷன் என்னைய விட்டுட்டு எங்கயோ போயிட்டான்.

வாரந்தவறாம குழந்தைகளைப் போய் பார்த்துட்டு அவுங்களுக்கு வேண்டியதை வாங்கிக் கொடுத்துட்டு வருவேன். இந்த நிலைமையிலதான் இத்தனை வருஷம் கழிச்சு எங்க வீட்டுல இருக்கறவங்களோட மனநிலை மாறுச்சு. என்னைய பெத்தவங்க என்னைய ஏத்துக்கிட்டாங்க. எனக்கும் இப்ப நல்ல வேலை கிடைச்சிருச்சு. என் பொண்ணுக்கு இப்ப 13 வயசு. பெரிய மனுஷி ஆகற வயசு. பையனுக்கு 9 வயசு.

அதனால குழந்தைகளை எடுத்துட்டு வந்து நாமளே வளர்த்துக்கலாம்னு எங்க வீட்ல சொன்னாங்க. ஆசை ஆசையா ஓடிப்போய் குழந்தைகளைக் கேட்டபோது குழந்தைகளைத் தரமாட்டேன்னு சொல்றாரு பாஸ்டர் டேவிட் டேனியல்.

“ஏற்கனவே பாண்டு பேப்பரில் திருப்பி கூப்புட்டுட்டுப் போகும்போது இவங்களுக்கு செலவு ஆன பணத்த குடுப்பேன்னு நீங்களே கையெழுத்து போட்டிருக்கீங்களே’ன்னு பாஸ்டர் சொல்றாரு.

கலெக்டர்கிட்ட குழந்தைகளை மீட்டுத் தரக்கோரி 3 மாசத்துக்கு முன்னால புகார் கொடுத் தேன். எத்தனையோ பேருகிட்ட இதைச் சொல்லியும் முடிவு கிடைக்கலை. எப்படியாவது என் குழந்தை களை மீட்டுத்தாங்க சார்” என்று அழத் தொடங்கி விட்டார்.

நாம் உடனே மாநகர சட்டம்-ஒழுங்கு டி.சி. நாகராஜனிடம் வசந்தியை கூட்டிக்கொண்டு போய் விஷயத்தை சொன்னோம். வசந்தியைப் பார்த்து பரிதாபப்பட்ட டி.சி. நாகராஜன், பி-7 இன்ஸ்பெக்டர் சுந்தரராஜன், எஸ்.ஐ. சரஸ்வதி தலைமையிலான டீமை நம்முடன் அனுப்பி குழந்தைகளை மீட்டுத் தாயிடம் ஒப்படைக்கச் சொன்னார்.

இன்ஸ்பெக்டர் சுந்தரராஜன் அங்கிருந்தே பாஸ்டரை தொடர்புகொண்டு நாங்கள் குழந்தைகளை மீட்டுக்கொண்டு போவதாகச் சொல்ல... “அது எப்படி? பணத்தை வச்சிட்டு அவுங்க அம்மாவ குழந்தைகளைக் கூப்புட்டுட் டுப் போகச் சொல்லுங்க’ என்றவர், “இந்த கேஸ் ஏற்கனவே சமூகநலத்துறையில் இருக்கு. போலீஸ் இதுல தலையிட முடியாது’ என்று போனை கட் பண்ணிவிட்டார்.

நாம் உடனே சமூகநலத்துறையின் உயர் அதிகாரி முருகேசனை தொடர்பு கொண்டோம்.

இரண்டு குழந்தைகளையும் இங்கே கூட்டிக்கொண்டு வாருங் கள் என்று அக்கறையோடு அழைத்தவர், உரிய விசாரணையை நடத்திகுழந்தைகளை அம்மா விடம் ஒப்படைக்க பாஸ்டருக்கு உத்தரவிட்டார்.

நம் முயற்சிக்கு கிடைத்த வெற்றியாய் ஹர்சினியும், பரதனும் தாய் வசந்தியிடம் இருக்க… சமூக நலத்துறையினர் ஒப்புதல் அளித்தனர். பரதன் மகிழ்ச்சியில் துள்ளிக் குதிக்க ஹர்சினியிடம் மட்டும் ஏனோ அழுகைதான் பீறிட்டுக் கொண்டே யிருந்தது.

போலீஸ், சமூக நலத்துறையினர், நாம் என எல்லோரும் ஹர்சினியிடம் விசாரிக்க… “எனக்கு அம்மாவ புடிக்கும். ஆனா நான் விடுதியிலேயே தங்கிப் படிக்கிறேன். எனக்கு இங்கதான் நிறைய ஃப்ரண்ட்ஸ் இருக்கறாங்க. அவுங்கள விட்டுட்டு என்னால வர முடியாது’ என அழுதவளிடம் தாய் வசந்தியோ, “”தங்கம் உனக்கு நிறைய ஃப்ரண்ட்ஸ் இருக்கலாம், எனக்கு நீதாண்டி இருக்கறே ” என்று தாய் வசந்தி சொல்லி அழுதபோதும் கூட ஹர்சினி கூட சேர்ந்து அழறாளேயொழிய எது சரி, எது தவறு என முடிவெடுக்க வயதில்லாத அவளின் தீர்க்கமான முடிவு விடுதியில் இருப்பது என்பதுதான்.

பாஸ்டரிடம் பேசிப் பார்த்தோம். “”முடிந்தால் நீங்களே அவளை கன்வின்ஸ் செய்துகொள்ளுங்கள்” என்று சொல்லிவிட்டு போனை வைத்துவிட்டார்.

காரணம் விசாரித்தபோது… குழந்தைகள் பெயரில் வரும் வெளிநாட்டுப் பணத்தை பாஸ்டர்(!) இழக்க விரும்பாததுதான் என்பது தெரிய வருகிறது.

சின்ன வயதிலேயே அம்மா தன்னை விடுதியில் விட்டுவிட்டுப் போய்விட்டாளே என்ற எண்ணம்கூட இவளை காயப்படுத்தி யிருக்கலாம். ஆனால் என்றைக்காவது ஒருநாள் தன்னைத் தேடி வருவாள் என்ற நம்பிக்கை யோடு பரதனை கட்டியணைத்தபடி நம்மை நன்றிக்கரம் கூப்பி தாய் வசந்தி கண்ணீர் மல்க… நாமும் அங்கிருந்து கிளம்பினோம் சொல்ல முடியாத வலியோடு.

Thanks-shockan.blogspot.com



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

பாதிரியார்-தமிழகம் முழுவதும் குழந்தை கடத்தல் கும்பல்!

June 16, 2010 by தேவப்ரியாஜி

a.jpg pd01.jpg?w=450

ppp05pd15

காய்ச்சல் நெருப்பாய் கொதித்த 3 மாத ஆண்குழந்தையைத் தூக்கிக் கொண்டு கிருஷ்ணகிரி அரசு மருத்துவ மனைக்கு வந்தார் பேரிகை கிராம ராமக்காள்.

சாதாரண காய்ச்சல்தான் என்று ஊசியைப் போட்டு மாத்திரைகளையும் கொடுத்து, “”பயப்படாமல் ஊருக்குப் போங்க” என்றார் டாக்டர்.

ராமக்காள் ஆஸ்பிடலில் இருந்த அந்த ஒருமணி நேரத்தில், அன்பாக பாசத்தோடு பழகினார் தீக்காய வடுக்கள் நிறைந்த ஒரு பெண்மணி. ராமக்கா வோடு பஸ் ஸ்டாண்ட் வரை வந்த அந்தப் பெண்மணி, ராமக்கா ஏமாந்த நேரத்தில், 3 மாத ஆண் குழந்தை யோடு எஸ்கேப்பாகி விட்டார்.

மகனைப் பறிகொடுத்த ராமக்காள் பஸ் ஸ்டாண்ட் முழுக்க அலறிவிட்டு, காவல்நிலையத்திற்கு ஓடினார். கொஞ்சம் கூட தாமதிக்காமல், குழந்தையை கண்டுபிடிக்க, ஸ்பெஷல் டீமை அமைத்தார் எஸ்.பி. பாபு.

கை, கால், முகமெல்லாம் தீக்காய வடுக்கள் நிறைந்த சுமார் 40 வயதுப் பெண்மணி பற்றி, மருத்துவமனை ஊழியர்களிடம் விசா ரித்தபோது, “”ஆமாமா… கிருஷ்ணகிரி டவுன் பகுதியில இருக்கு அந்த பொம்பளை… அடிக்கடி யாரையாவது பார்க்க வரும்… பெயர் தனலட்சுமி!” என்றார்கள்.

மறுநாள் காலையில் தனலட்சுமியை இழுத்து வந்தார்கள். “”இவள்தான் சார்… இவளே தான்…!” ராமக்காளும் அடையாளம் காட்டி னார். வகையாக மாட்டிக் கொண்ட தனலட்சுமியால் உண்மையை மறைக்க முடியவில்லை.a.jpg

“”எனக்குச் சின்ன வயசிலேயே கல்யாணம் ஆச்சு. முதல் புருஷன் வேலு சரியில்லை. கிருஷ்ணகிரி கிருஷ்ணனோட சேர்ந்து வாழ்ந்தேன். அவன்தான் மண் ணெண்ணெயை ஊத்தி என்னை கொளுத்தினான். தீக்காயங்களுக்கு வைத்தியம் பார்க்கிறதுக்கு சென்னை பெரம்பூர்ல தங்கியிருந்தப்பதான் மூலக்கடை மதுரை சாமிமடம் ஏரியா கிரிஜா பழக்கமானாங்க.

“பணத்துக்கு ஏன் கஷ்டப்படுறே… வருமானத் துக்கு நான் வழிகாட்டுறேன்… குழந்தை இல்லாம ரொம்பபேர் தவமா தவ மிருக்காங்க. குழந்தைகள் கிடைத்தால் எனக்குப் போன் பண்ணு, வந்து ரக சியமா வாங்கிட்டுப் போறோம்… ஆண் குழந் தைனா 10 ஆயிரம் தர்றேன்… பெண் குழந்தைனா 5 ஆயிரம் தர்றேன்’னு சொன்னாங்க… நல்ல தொழிலா தெரிஞ்சது… கிருஷ்ண கிரி ஆர்.எஸ்.லட்சுமிபுரம் தெரு செல்வராஜோட ஆண் குழந்தை தேவா… விளையாடிட்டு இருந்தான். நான் தூக்கின முதல் குழந்தை அவன்தான். அவனுக்காக 10 ஆயிரம் கொடுத்தாங்க கிரிஜா. அந்தக் குழந்தையை விழுப்புரம் மணியிடம் விற்றதா சொன்னாங்க. “இனிமே திருட வேண்டாம், கிருஷ்ண கிரி மாவட்டம் காவேரிப்பட்டினம் ஆஸ்பத்திரியில் வருஷத்துக்கு 800 டெலிவரி நடக்குது. அங்கேயிருந்துதான் தொட்டில் குழந்தைத் திட்டத்தில அதிக குழந்தைகளை போடுறாங்க. ரொம்பக் குழந்தைங்க முறைகேடா பிறக்கிற குழந்தைகள். அந்த ஆஸ்பத்திரியில நர்ஸ்கிட்ட பழகி, அப்படிப்பட்ட குழந்தைகளை கொண்டு வா’னு சொன்னாங்க கிரிஜா. அப்போதிருந்து தான்… நர்ஸ் ராணியோட உதவியால நிறையக் குழந்தைகளை கொண்டு போனேன். அப்படித்தான் ஈஸ்வரி யோட 10 நாள் ஆன குழந்தையையும் கிரிஜாவிடம் கொடுத்தேன் !” -இப்படி வாக்குமூலம் கொடுத்த தனலட்சுமி… கோர்ட் வாசலில் மயங்கி விழுந்து விட்டாள்.

“”குழந்தைகளை நான் திருடலை. தொட்டில் திட்டத்தில போட நினைக்கிற பெற்றோர்கிட்ட உங்களுக்கு எதுக்கு கஷ்டம்… நானே தொட்டில் மையத்தில போடுறேன். அல்லது ஓசூர் ஆனந்தா ஆஸ்ரமத்திலே சேர்த்து விடுவதாகச் சொல்லி குழந்தைகளை வாங்கி தனலட்சுமியிடம் கொடுத்தேன். தனலட்சுமி கிரிஜாவிடம் கொடுத் திருக்கு!” ஒப்புதல் வாக்குமூலம் கொடுத்த காவேரிபட்டினம் நர்ஸ் ராணி அப்ரூவராக மாறியிருக்கிறார்.

சென்னை மூலக்கடை, மதுரைசாமி மடம் ஏரியா கிரிஜாவையும் கும்பலையும் எப்படி தூக்குறது?

“”ஒரு குழந்தை கிடைத்திருக்கு… எங்கே கொண்டு வர என்று கேள்!” தனலட்சுமியை மூலக்கடை கிரிஜாவுக்கு போன் போடச் சொன்னார்கள் போலீசார்.

“”கொண்டு வா… கொண்டு வா… என் வீட்டுக்கு வரக்கூடாது. பெரம்பூர் ரயில்வே ஸ்டேஷனுக்கு வா!” சந்தோஷத்தோடு சொன்னார் கிரிஜா.

தனலட்சுமியை கூட்டிக் கொண்டு சென்னை புறப்பட்டது கிருஷ்ணகிரி ஸ்பெஷல் டீம். பெரம்பூர் ரயில்வே ஸ்டேஷனில் காத்திருந்தார்கள். எதிர்பார்த்த படி, கிரிஜாவும் கணவர் சிவாவும் இவர்களின் கையாளான ராணியக்காவும் ஆட்டோவில் வந்து இறங்கினார்கள். தனலட்சுமியோடு கிருஷ்ணகிரி போலீசாரும் சென்னை திரு.வி.கநகர் இன்ஸ்பெக்டர் பிரகாசும் வந்திருப்பதைப் புரிந்து கொண்ட மூவரும் ஓடத் தொடங்கினார்கள். “”புடி… புடி…” என்று விரட்டித்தான் மூவரையும் பிடித்தது போலீஸ்.

அடுத்த ஒரு மணி நேரத்தில் பாதிரியார் அல்போன்ஸ் சேவியரையும் செல்வம் என்பவரையும் அள்ளிக் கொண்டு வந்தார்கள். கிரிஜாவுக்கு துணையாக குழந்தை வியாபாரம் செய்தவர்கள் இவர்கள் என்று எல்லாரையும் கிருஷ்ணகிரிக்கு கொண்டு சென்றார்கள்.
a.jpg
“”ராமக்கா மகனையும், பெயிண்டர் செல்வராஜ் மகன் தேவாவையும் கண்டுபிடிச்சிட்டீங்க. இன்னும் 6 குழந்தைகள்தான் தனலட்சுமி மூலம் எங்ககிட்ட வந்தன. 18 மாத கலாபிரியாவை பாண்டிச்சேரி பாடசாலைத் தெரு ஆரோக்கியம்மாளிட மும், 40 நாள் ரேகா பிரியா வை கடலூர் மாவட்டம் வரகால்பட்டி பரிமளாவிட மும், ஒரு வயது விஜயகிருஷ் ணனை பாண்டிச்சேரி அனையாகுப்பம் அம்சவதியிடமும், 42 நாள் பெண் குழந்தை ஒன்றை பாண்டிச்சேரி ராமகிருஷ்ணாநகர் லலிதாவிடமும், இரண்டரை வயது சிவாவை பண்ருட்டி பாளையம் லதாவிடமும், ஒரு வயது அஜய்யை சென்னை பெரம்பூர் சங்கீ தாவிடமும் கொடுத்திருக்கிறோம்!” கிரிஜாவும், அவர் கணவர் சிவாவும், இவர்கள் கையாள் ராணியக்காளும் வாக்குமூலம் கொடுக்க… குழந்தைக் கடத்தலில் முதன்முறையாக கிரிஜாவையும் கும்பலையும் குண்டர் தடுப்புச் சட்டத்தில் உள்ளே தள்ளியிருக்கிறது போலீஸ்.

மறுநாளே 6 குழந்தைகளையும் மீட் டார்கள்.

கிரிஜாவைப் பற்றித் தெரிந்து கொள் வதற்காக, சென்னை மூலக்கடை மதுரை சாமிமடம் தெருவில் களமிறங்கினோம்.

“”பதினைஞ்சு வருஷம் முன்னாடி இந்த ஏரியாவுக்கு வந்தாங்க கிரிஜாவும் புருஷன் சிவாவும். ஆட்டோ ஓட்டி பிழைச்சாங்க. கிரிஜாவோட வயசுக்கு வந்த பொண்ணை வியாசர்பாடி ரவுடி ஒருத்தன் கூட்டிட்டு ஓடிட்டான்… அதில இருந்துதான்… கிரிஜா வுக்கு ரவுடிகளோட தோஸ்த் அதிகமாச்சு. ஒருதரம் ஏதோ சந்தேக கேஸ்ல வில்லிவாக்கம் ஸ்டேஷனுக்கு கூட்டிப் போய் விசாரிச்சுட்டு விட்டாங்க. ஏரியா குழாய்ல தண்ணி வர லைனா… ரேஷன் பிரச்சினைனா… ஏதாச் சும் பொதுப் பிரச் சினைனா முன்னாடி நிப்பாங்க கிரிஜா… போலீஸ் கூட கிரி ஜாவைப் பார்த்து பயப்படும்… அவ்வ ளவு போல்டான லேடி… எப்பப் பார்த்தாலும் செல்ஃபோன்ல பேசும்… ரியல் எஸ் டேட் தொழில் பண்றதாவும் தமிழ்நாடு முழுக்க புரோக்கர் களை தெரியும்னும் சொல்லுவாங்க… 9 வரு ஷமா குழந்தை திருடுற தொழிலைத்தான் செஞ்சாளா…. ராஜரிக சேவா மையம்… அது, இதுனு புதுசு புதுசா போர்டு மாட்டிட்டு இந்த தொழிலைத்தான் செஞ்சாளா? திரு.வி.க. நகர் தோழர் கோடீஸ்வரனோட குழந்தை பிரகாஷ் காணாமல் போயிட்டான்… இவ ளுங்கதான் கடத்தியிருப்பாளுங்க… கொஞ்சம் கேட்டுச் சொல்லுங்க!” -அந்தப் பகுதியில ஏழெட்டுப் பேர் சொன்ன தகவல்கள் இவை.

கிருஷ்ணகிரியில் எஸ்.பி.பாபுவைச் சந்தித்து, குழந்தை கடத்தல் கும்பல் பற்றிக் கேட்டோம்.

“”ஒரு குழந்தைக்காக ஸ்பெஷல் டீம் போட்டோம். 8 குழந்தைகளை இதுவரை மீட்டிருக்கிறோம். அதிக குழந்தைகள் பாண்டிக்கு கடத்தப்பட்டிருக்கிறார்கள். அங்கிருந்து பிரான்சுக்கு கடத்தியிருக்கலாம். எக்கச்சக்க நம்பர்களை செல்ஃபோன்ல ஸ்டோர் பண்ணி, தமிழ்நாடு முழுக்க ரொம்ப பேர்ட்ட தொடர்ந்து பேசியிருக் கிறார்கள். பெரிய நெட் ஒர்க்… டிரேசவுட் செய்து கொண்டிருக்கிறோம். குழந்தைகள் வளர்ப்பதற்காக விற்பனை செய்தார்களா? குழந்தைகள் உடல் உறுப்புகளுக்காக இதை செய்தார்களா?

டாக்டர்கள் யாருக்காவது இதில் தொடர்பிருக்கிறதா? நிறைய சந்தேகங்கள் இருக்கிறது. குண்டர் சட்டத்தில் அடைக்கப் பட்டிருக்கும் இவர்களை போலீஸ் கஸ்டடிக்கு கொண்டு வந்து விசாரிக்கும் போதுதான் பூதங்கள் கிளம்பும்” என்கிறார் கிருஷ்ணகிரி எஸ்.பி.பாபு.
a.jpg
இன்னும் இதுபோன்ற கும்பல்கள் பெரிய நெட்வொர்க்குடன் தமிழகம் முழு வதும் குழந்தைகளை கடத்திக் கொண்டிருப்ப தாக பல தகவல்கள் வருகிறது. உடனடியாக, தனிப்படை அமைத்து அந்த கும்பல்களையும் போலீஸ் கைது செய்தால்தான் குழந்தைகள் தப்பிக்கும்.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

Minority share in govt jobs doubles in two yrs

Kartikeya | TNN

Mumbai: It is often pointed out that members of minority communities,especially Muslims,have been left out of Indias growth story in the last few decades.Their relatively low numbers in government jobs are often cited as evidence that minorities who do not enjoy easy access to education are increasingly getting cut off from the mainstream.The tide in this regard though has begun to turn and that too rather dramatically thanks to an initiative from the Prime Minister himself.
Numbers sourced from the ministry of minority affairs show that 2009 registered a huge six-fold increase in the number of persons from minority communities recruited to jobs in public sector banks and other public sector financial institutions when compared to two years ago,in 2007.The banking sector has been one of the fastest growing segments in the post-liberalisation economy and any recruitment of minorities to it is seen as a welcome development.
The story however does not end there.The recruitment of minorities into railway jobs doubled from 2007 to 2009 and a strong surge was also visible in their appointments for posts in countrys paramilitary forces and various public sector undertakings (PSUs).

Pc0012200.jpg



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

குழந்தைகள் கடத்தி விற்பனை: சென்னையில் மேலும் 4 பெண்கள் கைது; 2 குழந்தைகள் மீட்பு
aPlus.gifa_.gif
குழந்தைகள் கடத்தி விற்பனை:    சென்னையில் மேலும்    4 பெண்கள் கைது;    2 குழந்தைகள் மீட்பு
சென்னை,ஜூன்.20-
கிருஷ்ணகிரி மற்றும் அதன் சுற்று வட்டார பகுதிகளில் இருந்து குழந்தைகள் கடத்தி விற்பனை செய்யப்பட்ட சம்பவம் தமிழகம் முழுவதும் பெரும் பரபரப்பை ஏற்படுத்தியது. இது தொடர்பாக போலீசார் எடுத்த அதிரடி நடவடிக்கையால் சென்னையை சேர்ந்த கிரிஜா, அவரது கணவர் சிவா மற்றும் ராணி, பாதிரியார்கள் அல்போன்ஸ் செல்வம், தனலட்சுமி, புதுவையை சேர்ந்த மனித உரிமைகள் கழக தலைவி லலிதா ஆகிய 7 பேர் கைது செய்யப்பட்டனர். இவர்கள் ராணி தவிரமற்ற அனைவர் மீது குண்டர் சட்டம் பாய்ந்தது. கடத்தல் கும்பலிடம் சிக்கிய 9குழந்தைகள் மீட்கப்பட்டன.
இந்நிலையில் கடந்த 5-ந்தேதி மாதவரத்தில் உள்ள தனியார்ஆஸ்பத்திரியில் பிறந்த சில நாட்களேஆன பெண் குழந்தை கடத்திச் செல்லப்பட்ட சம்பவம் பெரும் பரபரப்பை ஏற் படுத்தியது.
30 வயது மதிக்கத்தக்க பெண் ஒருவர் குழந்தையின் பாட்டியை ஏமாற்றி இந்த துணிகர கடத்தல் சம்பவத்தில் ஈடுபட்டது தெரிய வந்தது. இப்பெண்ணையும் அவரது பின்னணியில் இருப்பவர்களையும் கூண்டோடு கைது செய்ய புறநகர் போலீஸ் கமிஷனர் ஜாங்கிட் உத்தரவிட்டார்.
மாதவரம் போலீசார் வழக்கு பதிவு செய்து குழந் தையை கடத்திச்சென்ற பெண்ணின் படத்தை கம்ப்யூட்டரில் வரைந்து தேடுதல் வேட்டையில் ஈடுபட்டு வந்தனர்.
மூலக்கடை சந்திப்பில் சந்தேக நபர்கள் யாராவது சுற்றுக்கிறார்களா என்பதை கண்காணிக்கும் பணியில் சப்-இன்ஸ்பெக்டர் முனி சேகர் ஈடுபட்டிருந்தார். அப்போது இளம்பெண் ஒருவர் கைக்குழந்தையுடன் நின்று கொண்டிருந்தார். சந்தேகத்தின் பேரில் மாதவரம் போலீஸ் நிலையத்துக்கு அவரை அழைத்துச் சென்று விசாரணை நடத்தினார்கள்.
அப்போது அவரது பெயர் நான்சி (வயது 28) என்பதும் குழந்தை கடத்தல் கும்பலை சேர்ந்தவர் என்பதும் தெரிய வந்தது. நான்சி வைத்திருந்த 8 மாத பெண் குழந்தை புதுவையில் இருந்து கடத்தி வரப்பட்டது கண்டு பிடிக்கப்பட்டது.
பாலவாக்கத்தை சேர்ந்த நான்சியின் கணவர் பெயர் கிறிஸ்டோபர். திருமணமான 1 மாதத்தில் இவர் இறந்து விட்டார். இதன் பிறகு நான்சிக்கு அயனாவரத்தை சேர்ந்த ஜெயபிரசாத் என்பவருடன் பழக்கம் ஏற்பட்டுள்ளது. இவரது மனைவி ஆயிஷா(வயது31) ஜெயபிரசாத்-ஆயிஷா தம்பதிகளுக்கு குழந்தைகள் இல்லை. இதனால் ஜெய பிரசாத் புதுவையில் இருந்து இந்த பெண் குழந்தையை கடந்த 7 மாதங்களுக்கு முன்பு கடத்தி வந்து மனைவி ஆயிஷாவிடம் கொடுத்துள்ளார். இந்த குழந்தையை தன்னால் வளர்க்க முடியவில்லை என்று கூறி ஆயிஷா நான்சியிடம் கொடுத்துள்ளார்.
இருவரும் சேர்ந்து இக்குழந்தையை விற்பதற்கு திட்டமிட்டுள்ளனர். அதற்குள் நான்சி போலீசில் சிக்கிக்கொண்டார். இவர் கொடுத்த தகவலின் பேரில் ஆயிஷா மற்றும் அயனாவரத்தை சேர்ந்த கவிதா(33) ஒட்டேரியை சேர்ந்த ஆண்டாள்(47) ஆகிய பெண்கள் கைது செய்யப்பட்டனர்.
ஆண்டாள், கவிதா இருவரும் சேர்ந்து ஜெயபிரசாத்திடம் இருந்து 1 வயது ஆண் குழந்தையை வாங்கி ரூ.1 லட்சத்துக்கு விற்பனை செய்தது தெரிய வந்தது. முன்னதாக காஞ்சீபுரத்தை சேர்ந்த அருள்மொழி என்ற பெண் விலைக்கு வாங்கியுள்ளார். அவரிடம் இருந்து 1வயது குழந்தையையும் போலீசார் மீட்டனர்.
இக்குழந்தைக்கு கண்ணதாசன் என பெயர் வைத்து அருள்மொழி வளர்த்து வந்துள்ளார். இக்குழந்தையையும், நான்சியிடம் இருந்து மீட்டக்கப்பட்ட 8 மாத பெண் குழந்தையையும் திருவொற்றியூர் மாஜிஸ்ரேட்டு கோர்ட்டில் போலீசார் ஆஜர்படுத்தினர். பின்னர் 2 குழந்தைகளும் பார்க் டவுண் குழந்தைகள் காப்பகத்தில் ஒப்படைக்கப்பட்டனர். இக்குழந்தைகளின் பெற்றோர் யார் என்று விசாரணை நடத்தப்பட்டு வருகிறது.
இதற்கிடையே மாதவரம் போலீசாரால் தேடப்பட்டு வந்த ஜெயபிரசாத்தை கிருஷ்ணகிரி போலீசார் கைது செய்தனர். டாஸ்மாக் கடையில் சேல்ஸ் மேனாக பணி புரிந்து வந்த இவர் குழந்தை கடத்தலில் முக்கிய குற்றவாளி என்று போலீசார் தெரிவித்தனர்.
கிருஷ்ணகிரியை சேர்த்த ராமலிங்கம் என்பவரும் கைது செய்யப்பட்டார்.இவர்களுடன் சேர்ந்து இதுவரை குழந்தை கடத்தல் விவகாரத்தில் இது வரை 13 பேர் கைது செய்யப்பட்டுள்ளனர்.
சென்னையில் கைதான 4 பெண்களுக்கும், கிருஷ்ணகிரி குழந்தை கடத்தல் கும்பலுடன் தொடர்பு இருப்பது கண்டு பிடிக்கப்பட்டுள்ளது இது நாள் வரையில் குழந்தை கடத்தல்வழக்கில் கிருஷ்ணகிரி போலீசார் மட்டுமே குற்றவாளிகளை கைது செய்து வந்தனர்.
தற்போது சென்னை புறநகர் பகுதிக்குட்பட்ட மாதவரம் போலீசாரும் குழந்தை கடத்தல் விவகாரத்தில் தங்களது தீவிர நடவடிக்கையை தொடங்கியுள்ளனர். இதன் மூலம் குழந்தை கடத்தல் விவகாரம் மீண்டும் விசுவரூபம் எடுத்துள்ளது


__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

குழந்தை கடத்தலுக்கு போலி பிறப்பு சான்றிதழ்: புதுவை டாக்டர் நெல்லியான் கைதாகிறார்

குழந்தை கடத்தலுக்கு போலி பிறப்பு சான்றிதழ்:     புதுவை டாக்டர் நெல்லியான் கைதாகிறார்

புதுச்சேரி, ஜூன்.22-
குழந்தைகளை கடத்தி விற்பனை செய்த வழக்கில் புதுவை முத்தியால்பேட்டையை சேர்ந்த லலிதாவை போலீசார் கைது செய்தனர். இவரிடம் நடத்தப்பட்டு வரும் விசா ரணையில் பல்வேறு திடுக்கிடும் தகவல்கள் வெளியாகி வருகிறது.
லலிதா வீட்டில் சமூக நலத்துறை அதிகாரிகள் சோதனை நடத்தி வித்யபாரதி, தேவதர்சன் என்ற 2 குழந்தைகளை மீட்டனர். போலி பிறப்பு சான்றிதழ் தயாரித்து குழந்தைகளை லலிதா விற்பனை செய்து வந்தது கண்டுபிடிக்கப் பட்டது.

முத்தியால்பேட்டையில் உள்ள ஒரு தனியார் ஆஸ் பத்திரியில் போலி சான்றிதழ் வாங்கி இருப்பதும், இதற்கு ஆஸ்பத்திரி மானேஜர் மதியழகன் உடந்தையாக இருந்ததும் விசாரணையில் தெரிய வந்தது. இதையடுத்து போலீசார் மதியழகனை கைது செய்தனர். போலி பிறப்பு சான்றிதழ் வழங்கிய டாக்டர் நெல்லி னை போலீசார் தேடினர். ஆனால் அவர் தலைமறைவாகிவிட்டார். அவரது ஆஸ்பத்திரி மூடிகிடக்கிறது.

அவரை கைது செய்ய போலீசார் நடவடிக்கை எடுத்து வருகிறார்கள். டாக்டர் நெல்லியான் புதுவையில் பிரபலமான டாக்டர். கடந்த 10 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு 5 ரூபாய்க்கு மட்டுமே வாங்கிக் கொண்டு இவர் சிகிச்சை அளித்தார். இப்போதும் இவர் தனது சிகிச்சை கட்டணத்தை உயர்த்தவில்லை.

தற்போது 10 ரூபாய் வாங்கிக் கொண்டு ஊசி போட்டு மாத்திரைகள் வழங்கி வருகிறார். லலிதா போலீசில் அளித்த வாக்கு மூலத்தில் இதுவரை 8 குழந்தைகளுக்கு டாக்டர் நெல்லியான் போலி பிறப்பு சான்றிதழ் தயாரித்து கொடுத்ததாக கூறி உள்ளார்.இது தொடர்பாக அவரை பிடித்து விசாரணை நடத்த போலீசார் திட்ட மிட்டுள்ளனர். டாக்டர் நெல்லியான் கைது செய்யப்பட்டால் குழந்தைகள் கடத்தல் விவகாரத்தில் மேலும் பல திடுக்கிடும் தகவல் வெளியாகும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது.

கைது நடவடிக்கையில் இருந்து தப்புவதற்காக முன்ஜாமீன் பெறும் முயற்சி யில் டாக்டர் நெல்லியான் ஈடுபட்டுள்ளார்.
aPlus.gif


__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

கடத்தல் கும்பலிடம் இருந்து மீட்பு: தாய் பாசத்துக்காக ஏங்கும் குழந்தைகள்; கேள்விக்குறியாகும் எதிர்காலம்

கடத்தல் கும்பலிடம் இருந்து மீட்பு:     தாய் பாசத்துக்காக    ஏங்கும் குழந்தைகள்;     கேள்விக்குறியாகும் எதிர்காலம்
சென்னை, ஜூன். 22-
கிருஷ்ணகிரி மாவட்டத்தில் பூதாகரமாக வெடித்த குழந்தை கடத்தல் விவகாரம் தமிழகம் முழுவதும் பெரும் பரபரப்பை ஏற்படுத்தியுள்ளது. இது தொடர்பாக மாதவரம் போலீசார் கடந்த 2 நாட்களுக்கு முன்பு 4 பெண்களை கைது செய்தனர்.
கடத்தல் கும்பலை சேர்ந்த 13 பேர் இதுவரை கைது செய்யப்பட்டுள்ளனர். 11 குழந்தைகள் மீட்கப்பட்டுள்ளன. இதில் 5 குழந்தைகள் மட்டும் உரிய பெற்றோரிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டுள்ளன. மற்ற 6 குழந்தைகளும் காப்பகத்தில் வைத்து பாதுகாக்கப் பட்டு வருகின்றனர். இதுநாள் வரையில் வளர்ப்பு தாயின் அரவணைப்பில் இருந்து வந்த குழந்தைகள் அவர் களிடமிருந்து பிரிக்கப்பட்டுள்ளன.
சென்னையில் கைதான 4 பெண்களிடம் இருந்து ஒரு பெண் குழந்தையும், மணிவண்ணன் என்ற 1 வயது ஆண் குழந்தையும் மீட்கப்பட்டது. இந்த 2 குழந்தைகளும் சென்னை பூங்காநகரில் உள்ள ஒரு அரசு காப்பகத்தில் ஒப்படைக்கப்பட்டன. காஞ்சீபுரத்தைச் சேர்ந்த அருள்மொழி என்ற பெண் ரூ.1 லட்சம் கொடுத்து ஆண் குழந்தையை விலைக்கு வாங்கி வளர்த்து வந்தார்
இவரிடமிருந்து குழந்தையை மீட்டு போலீசார் அரசு காப்பகத்தில் ஒப்படைத்தனர். இக்குழந்தை தாய் பாசத்துக்காக ஏங்கி வருகிறது. சரியாக சாப்பிடாமல் அம்மா... அப்பா... என்று அழுது கொண்டே உள்ளது.இதேபோல கிருஷ்ணகிரியில் மீட்கப்பட்ட ஒரு குழந்தை, வளர்ப்பு பெற்றோரிடம் இருந்து செல்ல மறுத்து அழுது புரண்டது. தாயின் அரவணைப்பில் இருந்த குழந்தைகள் திடீரென காப் பகத்தில் கொண்டு விடப்பட்டுள்ளதால் அவர்களின் எதிர்காலம் கேள்விக்குறியாகும் அபாயமும் உள்ளது
குழந்தை கடத்தல் குற்ற வாளிகளை கைது செய்யும் போலீசார் குழந்தைகளின் எதிர்கால நலனையும் கருத் தில் கொண்டு மேல் நடவ டிக்கைகளை எடுக்க வேண் டும் என்ற கோரிக்கை எழுந் துள்ளது. குழந்தை இல்லாத தம்பதிகளால் முறையாக தத்தெடுத்து வளர்க்கப்பட்டு வந்த குழந்தைகளும், மீட்கப் பட்டு காப்பகத்தில் ஒப்படைக் கப்பட்டுள்ளன.
இக்குழந்தைகளின் நலன் கருதி, சட்டப்பூர்வமான நடவ டிக்கைகளை முறைப்படி செய்து சம்பந்தப்பட்ட பெற்றோரிடமோ, அல்லது வளர்ப்பு பெற்றோர்களி டமோ, குழந்தைகளை ஒப்படைக்க வேண்டும் என்ற கோரிக்கை எழுந்துள்ளது.
கடத்தல் கும்பலிடம் இருந்து கடந்த 2 நாட்களுக்கு முன்பு மேலும் 2 ஆண் குழந்தைகள் மீட்கப்பட்டது
பின்னர் அந்த குழந்தைகளை போலீசார் கோர்ட்டில் ஆஜர்படுத்தினர். மீண்டும் குழந்தைகளையும், அவர்களது பெற்றோர், மற்றும் வளர்ப்பு பெற்றோர் ஆகியோர் இன்று ஆஜர்ஆக வேண்டும் என்று கோர்ட்டு உத்தரவிட்டிருந்தது. அதன்படி இன்று அவர்கள் ஆஜராகின்றனர்.
வளர்ப்பு பெற்றோர்கள் தாங்களே குழந்தைகளை வளர்த்துக் கொள்கிறோம் என்று மனு தாக்கல் செய்ய உள்ளனர். குழந்தையை பறிகொடுத்த பெற்றோர் குழந்தைகளை தங்களிடமே ஒப்படைக்க வேண்டும் என்று மனு தாக்கல் செய்கிறார்கள்.
நீதிமன்ற உத்தரவுக்கு பின்னரே குழந்தைகள் யாரிடம் அனுப்பப்படும் என்று தெரியவரும்.
aPlus.gif


__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

குழந்தை கடத்தல் – சென்னை தொண்டு நிறுவனத்துக்கு தொடர்பு
சனிக்கிழமை, 05 ஜூன் 2010 13:06

babykidnap.jpgதமிழகம் முழுவதும் குழந்தைகள் கடத்தி விற்பனை செய்யப்பட்ட விவகாரம் பெரும் பரபரப்பை ஏற்படுத்தியுள்ளது.

கிருஷ்ணகிரியைச் சேர்ந்த தனலட்சுமி என்ற பெண் அரசு ஆஸ்பத்திரிகளில் நோட்டமிட்டு குழந்தைகளை கடத்திச் சென்று விற்பனை செய்தது தெரிய வந்தது. இவரிடம் இருந்து சென்னை பெரம்பூரைச் சேர்ந்த கிரிஜா, ராணி ஆகிய 2 பெண்கள் சில ஆயிரம் ரூபாய்க்கு குழந்தைகளை விலைக்கு வாங்கி விற்பனை செய்தது கண்டுபிடிக்கப்பட்டது.

இதை தொடர்ந்து தனலட்சுமி, கிரிஜா, ராணி ஆகிய 3 பேரும் முதலில் கைது செய்யப்பட்டனர். இவர்களிடம் நடத்திய விசாரணையில், கிரிஜாவின் கணவர் சிவா, பாதிரியார்கள் அல்போன்ஸ் சேவியர், செல்வம் ஆகியோருக்கும் குழந்தை கடத்தலில் தொடர்பு இருப்பது தெரிந்தது. இவர்களும் கைது செய்யப்பட்டனர். புதுவையைச் சேர்ந்த லலிதா என்ற பெண்ணும் சிக்கினார்.

இவர்கள் அனைவரும் தனி நெட்வொர்க் அமைத்து குழந்தை கடத்தலை தொழில்போல செய்து வந்துள்ளனர். இவர்களிடம் இருந்து இதுவரை 8 குழந்தைகள் மீட்கப்பட்டுள்ளனர்.

குழந்தை கடத்தல் கும்பலின் பின்னணி குறித்து விரிவாக விசாரணை நடத்த உத்தரவிடப்பட்டுள்ளது. கிருஷ்ணகிரி மாவட்ட போலீஸ் சூப்பிரண்டு ஏ.ஜி. பாபு உத்தரவின் பேரில் புதுவை மற்றும் சென்னையில் தனிப்படை போலீசார் தொடர்ந்து விசாரணை நடத்தி வருகின்றனர்.

குழந்தை கடத்தல் கும்பலின் தலைவியாக செயல்பட்ட கிரிஜா மற்றும் ராணி, தனலட்சுமி, பாதிரியார்கள் அல்போன்ஸ் சேவியர், செல்வம் ஆகிய 5 பேரும் குண்டர் சட்டத்தில் கைது செய்யப்பட்டு சிறையில் அடைக்கப்பட்டுள்ளனர்.

கடத்தல் கும்பலிடம் இருந்து இதுவரை 8 குழந்தைகள் மீட்கப்பட்டுள்ளனர். காவேரிப்பட்டணத்தைச் சேர்ந்த பெருமாள்- ஈஸ்வரி தம்பதிகளின் 3 மாத பெண் குழந்தையும் கடத்தப்பட்டிருந்தது. இக்குழந்தையை மீட்டு போலீசார் பெற்றோரிடம் ஒப்படைத்தனர்.

மீட்கப்பட்ட 8 குழந்தைகளில் 3 குழந்தைகள் மட்டுமே பெற்றோர்களிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டுள்ளது. மற்ற 5 குழந்தைகளின் பெற்றோர் யார் என்பது தெரியவில்லை. இவர்களை தேடி கண்டுபிடிக்கும் பணியில் போலீசார் தீவிரம் காட்டி வருகிறார்கள்.

அதுவரை 5 குழந்தைகளும், வளர்ப்பு பெற்றோரிடம் இருக்க வேண்டும் என்றும் கோர்ட்டு உத்தரவிட்டுள்ளது. நாளை மறுநாள் (7-ந்தேதி) இப்பெற்றோர்கள் வளர்ப்பு குழந்தைகளுடன் கோர்ட்டில் ஆஜராக வேண்டும் என்று நீதிபதி உத்தரவு பிறப்பித்துள்ளார்.

குழந்தை கடத்தல் தொடர்பாக தமிழகம் முழுவதும் விசாரணை முடுக்கிவிடப்பட்டுள்ளதால் இந்த வழக்கில் மேலும் பலர் சிக்குவார்கள் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 9863
Date:
Permalink  
 

குழந்தை கடத்தல் கும்பலுடன் ஆஸ்பத்திரி ஊழியர்களுக்கு தொடர்பு?
குழந்தை கடத்தல் கும்பல் தலைவி லலிதா. தமிழகம் முழுவதும் ஏஜெண்ட்டுகள் நியமித்து குழந்தைகளை கடத்தி அதிக விலைக்கு விற்றது தெரியவந்துள்ளது. சமூக சேவகி என்ற அந்தஸ்தில் இருந்ததால் இவருக்கு பல முக்கிய பிரமுகர்களுடன் தொடர்பு ஏற்பட்டு இருக்கிறது. இதன் மூலம் கடத்தப்பட்ட குழந்தைகள் வெளிநாடுகளிலும் விற்கப்பட்டு இருக்கலாம் என்று போலீசார் சந்தேகிக்கிறார்கள்.
kulanthai%20kadathal.gif
குழந்தை கடத்தலுக்கு ஆள் வைத்தது போல குழந்தையை விற்கவும் அவர் ஆட்கள் வைத்து இருக்கலாம் என்று போலீசார் கருதுகிறார்கள். எனவே அவர்களை கண்டு பிடிக்க போலீசார் தீவிர நடவடிக்கை எடுத்து வருகின்றனர்.
குழந்தைகள் பெரும்பாலும் அரசு ஆஸ்பத்திரி ஆரம்ப சுகாதார நிலையங்களில் தான் கடத்தப்பட்டு இருக்கிறது. எனவே குழந்தை கடத்தலில் ஆஸ்பத்திரி ஊழியர்களுக்கும் தொடர்பு இருக்குமோ? என்ற கோணத்தில் போலீசார் விசாரணை நடத்தி வருகிறார்கள்.


__________________
1 2 314  >  Last»  | Page of 14  sorted by
 
Quick Reply

Please log in to post quick replies.

Tweet this page Post to Digg Post to Del.icio.us


Create your own FREE Forum
Report Abuse
Powered by ActiveBoard