மனிதன், தனக்கு விளங்காத இயற்கை நிகழ்வுகள் (மழை, இடி, வெள்ளம், நோய், மரணம் போன்றவை) மீது அச்சத்தையும், வியப்பையும் கொண்டான். இந்த நிகழ்வுகளுக்கு ஒரு "காரணம்" இருக்க வேண்டும் என்று உணர்ந்தான். இதிலிருந்துதான் "மீயியற்கை" (Supernatural) சக்திகளின் யோசனை தோன்றியது.
அச்சமும் விளக்கமும்: கடவுள்/கடவுளர்களின் நம்பிக்கை, இந்த அச்சத்தைக் கட்டுப்படுத்தவும், விளக்கமளிக்கவும் உதவியது. "நாம் நல்லவர்களாக இருந்தால் கடவுள் மகிழ்ந்து மழை பெய்விக்கிறார்" போன்ற எளிய தர்க்கங்கள், சிக்கலான உலகைப் புரிந்துகொள்ள ஒரு கட்டமைப்பை அளித்தன.
சமூகப் பிணைப்பு: ஒரே கடவுளை நம்பும் குழுவினர் ஒருவருக்கொருவர் நம்பிக்கை மற்றும் ஒற்றுமை உணர்வை வளர்த்துக் கொண்டனர். இது சமூக ஒற்றுமை மற்றும் ஒத்துழைப்புக்கு அடிப்படையாக அமைந்தது.
2. கோவில் கட்டுமானம்: நாகரிகத்தின் நடைமைப்படுத்தல்
கோவில் என்பது கடவுள் நம்பிக்கையின் உடல் வடிவம் (Physical Manifestation) மட்டுமல்ல; இது மனிதனின் தொழில்நுட்ப, பொருளாதார மற்றும் நிர்வாகத் திறன்களின் மாபெரும் களமாகவும் இருந்தது.
· தொழில்நுட்ப மற்றும் கட்டிடக்கலை முன்னேற்றம்: பாரிய கற்களைக் கொண்டு வருதல், சிக்கலான வடிவமைப்புகள், கணிதம் மற்றும் வடிவியல் அறிவு – இவை அனைத்தும் கோவில்களைக் கட்டுவதற்கு மேம்பட்டன. எகிப்திய பிரமிடுகள், சுமேரிய ஜிகுராட்கள், இந்திய கோவில்கள் அனைத்தும் அக்காலத்தின் தொழில்நுட்ப அதிசயங்களாகும்.
· பொருளாதார மையம்: கோவில்கள் பண்டைய பொருளாதாரத்தின் இதயமாக இருந்தன. மக்கள் நிவேதனமாக வழங்கிய நெல், நகை, பணம் போன்றவை சேகரிக்கப்பட்டு, பின்னர் சமூக நலன், விவசாயம் மற்றும் கைவினைஞர்களை ஆதரிக்கப் பயன்படுத்தப்பட்டன. கோவில்கள் சில சமயங்களில் முதல் வங்கிகள் போலவும் செயல்பட்டன.
· கலாச்சார மற்றும் கல்வி மையம்: கோவில்கள் சிற்பம், ஓவியம், இசை, நடனம் மற்றும் இலக்கியம் ஆகியவற்றின் மையங்களாக விளங்கின. பல இடங்களில், கோவில் சார்ந்த பள்ளிகள் தான் கல்வி கற்பித்தன.
3. மெய்யியல்: நாகரிகத்தின் அறிவுசார் மேன்மை
காலப்போக்கில், "கடவுள் ஏன்?" "வாழ்க்கை என்றால் என்ன?" "நன்மை தீமை என்றால் என்ன?" போன்ற ஆழமான கேள்விகள் எழுந்தன. இதிலிருந்துதான் மெய்யியல் (Philosophy) உருவானது. நம்பிக்கையிலிருந்து யூகம் வரை: மெய்யியல், கண்மூடித்தனமான நம்பிக்கையை விட காரணம், தர்க்கம் மற்றும் விவாதம் மூலம் உண்மையை அறிய முயற்சித்தது.
· அனைத்திற்கும் அடிப்படை: பண்டைய கிரீசில் சாக்ரடீஸ், பிளேட்டோ, அரிஸ்டாட்டல் போன்றவர்கள், அரசியல், நீதி, நெறிமுறை, அறம் ஆகியவை பற்றி விவாதித்தனர். இந்தியாவில், புத்தர், மகாவீரர், ஆதி சங்கரர் போன்றோர் வாழ்க்கை மற்றும் விடுதலை பற்றிய மெய்யியலை வளர்த்தனர்.
· அறிவியலின் அடித்தளம்: ஆரம்ப கால மெய்யியலாளர்களின் "இயற்கையின் அடிப்படைத் தன்மை என்ன?" (எ.கா., நீர், தீ, காற்று) என்ற கேள்விகளே பின்னர் விஞ்ஞான ஆராய்ச்சிக்கு வழிவகுத்தன. மூன்றின் இணைந்த விளைவு: ஒரு உதாரணம் பண்டைய இந்தியாவை எடுத்துக்கொள்வோம்.
கடவுள் நம்பிக்கை: வேதங்களில் இயற்கை தேவதைகளின் (இந்திரன், அக்னி, வருணன்) மீது நம்பிக்கை.· கோவில் கட்டுமானம்: இது வளர்ச்சியடைந்து, பாரிய கற்கோவில்கள் (எ.கா., தஞ்சைப் பெரிய கோவில்) கட்டப்பட்டன. இதன் மூலம் கட்டிடக்கலை, சிற்பம், வடிவியல், அறிவியல் (கட்டமைப்பு இயற்பியல்) முன்னேற்றம் ஏற்பட்டது.
· மெய்யியல்: உபநிஷதங்கள், சாங்கியம், யோகா, பௌத்தம் போன்ற மெய்யியல் முறைகள் "ஆத்மா", "பிரம்மம்", "கருமவிதம்", "விடுதலை" போன்ற கருத்துகளை ஆராய்ந்தன. இவை இந்திய சமூகம், அரசியல் மற்றும் தனிமனிதனின் வாழ்க்கை முறையை ஆழமாகப் பாதித்தன.
முடிவுரை: ஒரு சிக்கலான உறவு
கடவுள் நம்பிக்கை, கோவில் மற்றும் மெய்யியல் ஆகிய மூன்றும் ஒன்றையொன்று சார்ந்தே வளர்ந்தன. சில நேரங்களில் அவை ஒன்றுக்கொன்று முரண்பட்டும் இருந்தன (எ.கா., மெய்யியலாளர்கள் கடவுள் நம்பிக்கையைக் கேள்விக்குள்ளாக்கியது). ஆனால் பெரும்பாலும், அவை இணைந்தே மனிதனைப் புதிரான இந்த உலகில், தன்னைப் புரிந்துகொள்ளவும், ஒரு கட்டமைப்பை உருவாக்கவும் உதவின.
எனவே, மனித நாகரிக வளர்ச்சியில் இம்மூன்றும் வெறும் "அம்சங்கள்" அல்ல; அவை அடித்தளக் கற்கள் ஆகும். இன்று நாம் வாழும் சமூகம், அறிவியல், கலை மற்றும் நெறிமுறை அமைப்புகள் ஆகிய அனைத்தின் பின்னணியிலும் இந்த மூன்றின் விளைவுகளைக் காணலாம்.
சிவ வழிபாடு வரலாற்று காலம் தொடக்கத்தில் இருந்தவற்றை நாம் தொல்லியல் ஆதாரங்கள் அடிப்படையில் சிவ வழிபாடு - கோவில்கள் பற்றிய வரலாறு காண்போம். ஆயினும் இதற்கும் முன்பான பண்டைக்காலத்தில் சிவ வழிபாடு இருந்தது எனும் கருத்துக்களை நாம் முதல் அதிகாரத்தில் காணபோம்
20ம் நூற்றாண்டில் பெரும்பாலான ஆய்வு நூல்கள் முழுதும் பொய் என அறிவியல் நிரூபித்த- பாரத துணைக் கண்டத்திற்கு வெளியில் இருந்து வந்தவர்களே ஆரியர் &திராவிடர் எனும் நச்சு அடிப்படையில் எழுந்தவை- பன்னாட்டு பல்கலைக் கழக அறிஞர்கள் முழுமையாக நிராகரித்தனர்.
கடவுள் நம்பிக்கை, கோவில் கட்டுமானம் மற்றும் மெய்யியல் ஆகியவை மனித நாகரிக வளர்ச்சியின் மைய அச்சுகளாக இருந்துள்ளன. அவை ஒன்றோடொன்று நெருக்கமாக இணைந்து, மனிதனின் அறிவு, சமூகம் மற்றும் பண்பாட்டு வளர்ச்சிக்கு அடித்தளமாக அமைந்தன.
"ஆலயம் தொழுவது சாலவும் நன்று" என்பது தமிழர் மரபின் பழமொழி. இறைவனை நோக்கி மனதை ஒருநிலை செய்ய இறைவன் உருவ வணக்கம் என்பதே தமிழர் மெய்யியல். கோவிலுக்குச் சென்று இறைவனை வழிபடுவதால் கிடைக்கும் நன்மைகளை குறிக்கிறது. திருவள்ளுவர் கல்வி கற்பதன் இறுதிப் பயன் என்பது இறைவன் திருவடியைத் தொழுவதற்கே என்கிறார்.
இந்தியா முழுவதும் எல்லா சிறிய/பெரிய ஊர்களிலும் இறைவன் திருக்கோவில்கள் அமைந்து உள்ளது. இவற்றில் பெரும்பாலான கோவில்கள் சிவன் கோவில்களாக அமைந்தும் உள்ளது.
சிவ வழிபாட்டின் தொன்மை வரலாற்றின் தொடக்க காலம் முதலாக உள்ளதை பண்டைய காசுகள், தொல்லியல் அகாழாய்வின் தொல்-பொருட்கள் உறுதி செய்கின்றன. கோவில் அமைப்பு என கற்றளிகள் கொண்டு பரவலானது குப்தர் காலம் தொட்டு எனினும், அதன் முன்பு இருந்ததை தொல்லியல் காட்டுகின்றன.
சிவ வழிபாட்டின் தொன்மை வரலாற்றின் தொடக்க காலம் தொடங்கி உள்ளதும், அதற்கு முந்தைய ஆதாரங்களை தொல்லியல் நோக்கில் முதல் அதிகாரத்திலும், சங்க இலக்கியமும் வடமொழி வேதங்களும் உள்ளவை பற்றி 2ம் அதிகாரத்திலும் காண்போம். சிவபெருமானை லிங்கமாக வழிபடுவதோடு, நடராஜர் என ஆடல் வல்லானாக வழிபடுவது தனிச் சிறப்பானது. நடராஜ வழிபாட்டின் வரலாற்றினையும் தொல்லியல் அடிப்படையில் நாம் காண்போம். சிவநடராஜரின்வரலாற்று, கலாச்சார, மற்றும்ஆன்மீகஅம்சங்களைவிரிவாகஆராயும்வகையில்அமைக்கப்பட்டுள்ளது.
சங்க காலத்திற்கு முன்பும் சிவ பெருமான் வழிபாடு இருந்தது என்பதை வடமொழி நூல்கள். வேதஙகள் உறுதி செய்கின்றன. இத்தோடு அகழ்வாராய்ச்சியில் கிடைத்த ஆதாரங்கள் - அதை அறிஞர்கள் ஆய்வுக் கருத்துகள் அடிப்படையில் எனப் பார்க்கும் போது, மத்தியப் பிரதேசத்தில் உள்ள பீம்பேடுகா குகையில் உள்ள பாறை ஓவியங்களில் நடராஜர் வழிபாடு உள்ளது, மேலும் சிந்து வெளி ஹரப்பாவில் கிடைத்த லிங்கங்கள், பசுபதி முத்திரை போன்றவை, ஆடும் வாலிபர் சிலையை நடராஜர் வழிபாட்டின் ஆரம்பகாலம் என திரு.ஜான் மார்ஷல் பார்வைகள்.
