தமிழ்நாட்டு மக்கள் நால்வகைப்பட்டனர் எனவும் , அவர் பார்ப்பனர் , அரசர் , வணிகர் , வேளாளர் எனவும் , அவருள் பார்ப்பனர்க்கு அறுதொழில்களும் , அரசர்க்கு ஐந்து தொழில் களும் , ஏனையோர்க்கு அறுதொழில்களும் உள்ளன எனவுந் தொல்காப்பியனார் பொருளதிகாரத்திற் கூறினர் .
நூலே அந்தணர்க் குரிய ( மர . 71 ) படையும் அரசர்க் குரிய ( மர . 72 ) வைசிகன் பெறுமே வாணிக வாழ்க்கை ( மர . 78 ) வேளாண் மாந்தர்க் குழுதூ ணல்லது இல்லென மொழிப் பிறவகை நிகழ்ச்சி ( மர . 81 ) அறுவகைப் பட்ட பார்ப்பனப் பக்கமும் ஐவகை மரபி னரசர் பக்கமும் இருமூன்று மரபி னேனோர் பக்கமும் ( புறத் . 16 )
ர்ப்பனர்க்குரிய அறுதொழில்கள் ஓதல் வேட்டல் அவற்றைப் பிறர்க்குச் செய்தல் ஈதல் ஏற்றல் என்பன எனப் பாலைக் கௌதமனார் பதிற்றுப்பத்து 24- ஆவது செய்யுள் 6-8 அடிகளில் உணர்த்தினர் . இவ்வர்ணப்பிரிவுகளையும் அவரவர்க்குரிய தொழில்களையும் கௌதமதர்மஸுத்திரம் முதலான தர்ம சாஸ்திர நூல்கள் கூறுகின்றன . ஆங்குப் பிராம்பணர்க்கு அறுதொழில்கள் கூறப்பட்டிருப்பினும், ஏற்றலைத் தவிர்த்து ஏனையவற்றை எல்லை கடந்து அவர் செய்யலாம் எனவும் , ஏற்றலை எவ்வளவு குறுக்கலாமோ அவ்வளவு குறுக்கவேண்டும் எனவும்
வால்மீகிராமாயணமும் வ்யாஸமஹாபாரதமுங் கூறும் : ஸ்வகர்மநிரதா : ஸம்யதா : ச ப்ரதி ரஹே ( பா . 6,13 ) பர்திரஹே ஸங்குசிதா ஆரஹஸ்யா: ( அச்வ . 102 , 81 ) ஓதல் ஓதுவித்தல் இவற்றின் சிறப்பு நோக்கிப் பிராம்மணரைக் கவிஞர் தத்தம் நூல்களிற் பல்வகைச் சொற்களாற் குறித்தனர் : - நான்மறைமுனிவர் (புறநா . 6 ) , நான்மறை முதல்வர் ( புறநா . 26 ; 93 ) , நான்மறையாளர் ( ஆசரரக் . 53 ) , கேள்வியுயர்ந்தோர் ( புறநா . 221 ) அருமறையந்தணர் ( சிறுபாண் . 204 ) , நான்மறையோர் ( பட்டினப் . 202) . அவற்றுடன் வேட்டல் வேட்டுவித்தல் இவற்றின் சிறப்பு நோக்கி கேள்வி முற்றிய வேள்வியந்தணர் ( புறநா . 361 ) , வேள்வி முடித்த கேள்வியந்தணர் ( பதிற் 64 ) என்ற சொற்களாற் குறித்தனர் . உண்மையைக் கூறுக ( ஸத்யம் வடி ) என்ற மறைவிதி பிராம்மணர்க்கு நியமவிதியாதல்பற்றி மாங்குடி மருதனார் மதுரைக்காஞ்சியில் அவரைப் பொய்யறியா நன்மாந்தர் என்கின்றனர் . அவர் தர்மச்செயலிலே ஈடுபடுதல்பற்றி , பதிற்றுப்பத்தில் அறம்புரியந்தணர் ( 24 ) எனக் கூறப்படுகின்றார் . அவர்க்குள்ள அறுதொழில்களை நோக்கி அவரை அறுதொழிலோர் என்கின்றனர் திருவள்ளுவனார் . ஆசறுகாட்சியவர் எனக் குறிஞ்சிப்பாட்டில் 17 - ஆம் அடியில் அவர் கூறப்படுகின்றனர் . அந்தணராய்ப் பிறத்தலே சிறந்தது என நான்மணிக்கடிகை 33 - ஆம் செய்யுளில் விளம்பி நாகனார் கூறினர் .
தோல்வேலை செய்பவன் இழிபிறப்பாளன் இழிசினன் எனப் புறநானூற்றில் 170 , 82 , 287 செய்யுட்களிற் கூறப்பட்டான் . துடியன் பாணன் பறையன் கடம்பன் இந்தால் வரும் அந்நூலில் 335 - ஆம் செய்யுளிற் குறிக்கப்பட்டனர் .
ஒவ்வொரு வர்ணத்தாரும் தத்தமக்குரிய நிலையிலிருந்து தவறின் அவர் இழிந்தாராகக் கருதப்பட்டு அவரவர்க்குள்ள உரிமையைப் பெறவில்லை என்பதை அன்னா ராயினு மிழிந்தோர்க் கில்லை ( மரபு . 85 )
என்ற சூத்திரத்தில் தொல்காப்பியனார் உணர்த்துகின்றார் .
ச்ரமங்கள் அல்லது நிலைகள் நான்கு வகைப்படும் ; அவை பிரும்மசாரிநிலை , ரூஹஸ்தநிலை , வானப்பிரஸ்தநிலை , ஸந்தியாஸிநிலை ஆகும் .
பிராம்பணப்பிரும்மசாரி குடுமி வைத்திருந்தான் எனக் கபிலர் ஐங்குறுநூற்றில்
பாலினது இயற்கைக் குணமாகிய இனிப்பு எவ்வாறு மாறாதோ அவ்வாறே வேதநெறி மாறாது என்பதை முரஞ்சியூர் முடிநாகராயர் ,
பா அல் புளிப்பினும் பகலிருளினும் நாஅல் வேத நெறி திரியினும் திரியாச் சுற்றமொடு முழுதுசேண் விளங்கி நடுக்கின்றி நிலியரோ ( புறநா . 2 , 18-21 ) என்ற அடிகளிற் குறிப்பாய் உணர்த்துகின்றனர் .
பசுவின்கண் பால் குறைந்தால் உலகிற்கு எவ்வளவு கேடு உண்டாகுமோ, அவ்வளவு கேடு பிராம்மணன் வேதத்தை மறந்தால் உண்டாகும் எனக் குறிப்பாற் கூறி , அதற்குக் காரணம் அரசன் முறைப்படிப் பாதுகாவாமையே எனத் திருவள்ளுவனார் ஆபயன் குன்று மறுதொழிலோர் நூன்மறப்பர் காவலன் காவா னெனின் ( 560 ) என்ற குறளிற் கூறினர் .
வேதத்தின் கரைகண்ட பார்ப்பனரைச் செல்வர் எனக் திரிகடுகம் 70 - ஆவது செய்யுளில் நல்லாதனாரும் , வேதங்களை அந்தணர் ஆராய்வார் என நான்மணிக்கடிகை 89 - ஆஞ் செய்யுளில் விளம்பிநாகனாரும் , அந்தணர் வேதத்தை அத்தியயனஞ்
செய்தல் இன்பத்தைத் தரும் என இனியவை நாற்பது 8 - ஆஞ் செய்யுளில் பூதன் சேந்தனாரும் உரைத்தனர் .
( 2 ) வர்ணங்களும் ஆச்ரமங்களும் தமிழ்நாட்டு மக்கள் நால்வகைப்பட்டனர் எனவும் , அவர் பார்ப்பனர் , அரசர் , வணிகர் , வேளாளர் எனவும் , அவருள் பார்ப்பனர்க்கு அறுதொழில்களும் , அரசர்க்கு ஐந்து தொழில்களும் , ஏனையோர்க்கு அறுதொழில்களும் உள்ளன எனவுந் தொல்காப்பியனார் பொருளதிகாரத்திற் கூறினர் . ... நூலே அந்தணர்க் குரிய ( மர . 71 ) படையும் அரசர்க் குரிய ( மர . 72 ) வைசிகன் பெறுமே வாணிக வாழ்க்கை ( மர . 78 ) வேளாண் மாந்தர்க் குழுதூ ணல்லது இல்லென மொழிப் பிறவகை நிகழ்ச்சி ( மர . 81 ) அறுவகைப் பட்ட பார்ப்பனப் பக்கமும் ஐவகை மரபி னரசர் பக்கமும் இருமூன்று மரபி னேனோர் பக்கமும் ( புறத் . 16 )
பார்ப்பனர்க்குரிய அறுதொழில்கள் ஓதல் வேட்டல் அவற்றைப் பிறர்க்குச் செய்தல் ஈதல் ஏற்றல் என்பன எனப் பாலைக் கௌதமனார் பதிற்றுப்பத்து 24- ஆவது செய்யுள் 6-8 அடிகளில் உணர்த்தினர் . இவ்வர்ணப்பிரிவுகளையும் அவரவர்க்குரிய தொழில்களையும் கௌதமதர்மஸுத்திரம் முதலான தர்ம சாஸ்திர நூல்கள் கூறுகின்றன . ஆங்குப் பிராம்பணர்க்கு அறுதொழில்கள் கூறப்பட்டிருப்பினும் , எற்றலைத் தவிர்த்து ஏனைய வற்றை எல்லை கடந்து அவர் செய்யலாம் எனவும் , ஏற்றலை எவ்வளவு குறுக்கலாமோ அவ்வளவு குறுக்கவேண்டும் எனவும் வால்மீகிராமாயணமும் வ்யாஸமஹாபாரதமுங் கூறும் :
ஓதல் ஓதுவித்தல் இவற்றின் சிறப்பு நோக்கிப் பிராம்மணரைக் கவிஞர் தத்தம் நூல்களிற் பல்வகைச் சொற்களாற் குறித்தனர் : - நான்மறைமுனிவர் (புறநா . 6 ) , நான்மறை முதல்வர் ( புறநா . 26 ; 93 ) , நான்மறையாளர் ( ஆசரரக் . 53 ) , கேள்வி யுயர்ந்தோர் ( புறநா . 221 ) அருமறையந்தணர் ( சிறுபாண் . 204 ) , நான்மறையோர் ( பட்டினப் . 202) . அவற்றுடன் வேட்டல் வேட்டுவித்தல் இவற்றின் சிறப்பு நோக்கி கேள்வி முற்றிய வேள்வியந்தணர் ( புறநா . 361 ) , வேள்வி முடித்த கேள்வி யந்தணர் ( பதிற் 64 ) என்ற சொற்களாற் குறித்தனர் . உண்மை யைக் கூறுக ( ஸத்யம் வடி ) என்ற மறைவிதி பிராம்மணர்க்கு நியமவிதியாதல்பற்றி மாங்குடி மருதனார் மதுரைக்காஞ்சியில் அவரைப் பொய்யறியா நன்மாந்தர் என்கின்றனர் . அவர் தர்மச்செயலிலே ஈடுபடுதல்பற்றி , பதிற்றுப்பத்தில்
அறம்புரி யந்தணர் ( 24 ) எனக் கூறப்படுகின்றார் . அவர்க்குள்ள அறுதொழில்களை நோக்கி அவரை அறுதொழிலோர் என்கின்றனர்
திருவள்ளுவனார் . ஆசறுகாட்சியவர் எனக் குறிஞ்சிப்பாட்டில் 17 - ஆம் அடியில் அவர் கூறப்படுகின்றனர் . அந்தணராய்ப் பிறத்தலே சிறந்தது என நான்மணிக்கடிகை 33 - ஆம் செய்யுளில் விளம்பி நாகனார் கூறினர் .
பிராம்பணப்பிரும்மசாரி குடுமி வைத்திருந்தான் எனக் கபிலர் ஐங்குறுநூற்றில் நம்மூர்ப் பார்ப்பனக் குறுமகப் போலத் தாமும் குடுமித் தலைய ( 202 ) என்றவிடத்துக் கூறியுள்ளார் . அவன் ஒன்பது நூலால் ஆக்கிய மூன்று வடங்கொண் - பூணூலை அணிந்து நாற்பத்தெட்டு ஆண்டு
வேதாத்தியயநஞ் செய்தான் என நக்கீரனார் திருமுருகாற்றுப்படையில்
அறுநான் கிரட்டி யிளமை நல்லியாண்டு ஆறினிற் கழிப்பிய வறனவில் கொள்கை மூன்றுவகைக் குறித்த முத்தீச் செல்வத்து இருபிறப் பாளர் பொழுதறிந்து நுவல ஒன்பது கொண்ட மூன்றுபுரி நுண்ஞாண் புலராக் காழகம் புலர வுடீஇ ( 179 & 184 ) என்றவிடத்து உணர்த்தினர் . அவன் புரசதண்டத்தையும் தாழ்ந்த கமண்டலத்தையும் , விரதவுணவையுங் கொண்டனன்எனக் குறுந்தொகையுள் ஏனாதி நெடுங்கண்ணனார்
கல்வியைக் குறித்து கணவன் மனைவியை விட்டுப் பிரிய நேரிடின் , அப்பிரிவு மூன்று ஆண்டுகட்கு மேற்படக்கூடாது எனத் தொல்காப்பியனார் கற்பியல் 47 - ஆம் சூத்திரத்தில் உணர்த்தியுள்ளார் . தேவதைகள் குறித்தும் , போர் குறித்தும், கணவன் பிரிதலும் உண்டு என்பதை அகத்திணையியலிற் கூறினர் .
கிருஹஸ்தர்க்கு மூன்று கடன்கள் உள என்பதை நல்லாத னார் திரிகடுகம் 34 - ஆஞ் செய்யுளிற் குறித்தனர் . அவை ருஷி கடனும் , தேவகடனும் , பிதிர் கடனும் ஆகும். ருஷிகடன் வேதாத்தியயநத்தாலும் , தேவகடன் தேவர்களைக் குறித்து
ஹோமஞ்செய்தலாலும் , பிதிர்கடன் ஆண்மகவைப் பெறுதலாலும் நீங்கும் என யஜுர்வேதத்துள்ள தைத்திரீயஸம்ஹிதை
தென்புல வாழ்நர்க் கருங்கட னிறுக்கும் பொன்போற் புதல்வர்ப் பெறாஅ தீரும் என்றவிடத்துக் குறிக்கப்பட்டது . பிதிரர் தென்புறத்தில் வாழ் கின்றனர் என்பதைத் தைத்திரீயஸம்ஹிதை
உ V ணா பிதர : ( 4 , 1 , 1 ) என்றவிடத்துக் கூறுகின்றது . உ V ணஸ்யாம் சி சுவே ஸர்வே பித்ருமணா: ஸ்யிதா : ( அது. 238 , 44 ) என மஹாபாரதமுங் கூறும் .
வானப்பிரஸ்தர் நீண்ட சடையோடு உடலசையாது குன்றுகளில் தவஞ் செய்தனர் என நற்றிணையிற் சல்லியங்குமரனார்
நீடிய சடையோ டாடா மேனிக் குன்றுறை தவசியர் ( 141 ) என்ற அடிகளிற் கூறினர் .
அவர் சடைவளர்த்தனர் என்பதை 280 - ஆம் குறளில் நீட்டலும் என்ற சொல்லாற் குறித்து , அருளுடைமை புலான் மறுத்தல் முதலிய குணங்களோடு வாய்ந்திருந்தனர் என்பதைக் கூறினர் திருவள்ளுவனார் .
