5 செவ்வேள் - பாடியவர் : கடுவன் இளவெயினனார்
பண் அமைத்தவர் : கண்ணாகனார்	பண் : பண்ணுப்பாலையாழ்

பாய் இரும் பனி கடல் பார் துகள் பட புக்கு
சேய் உயர் பிணிமுகம் ஊர்ந்து அமர் உழக்கி
தீ அழல் துவைப்ப திரிய விட்டெறிந்து
நோய் உடை நுடங்கு சூர் மா முதல் தடிந்து
வென்றியின் மக்களுள் ஒருமையொடு பெயரிய			5
கொன்று உணல் அஞ்சா கொடு வினை கொல் தகை
மாய அவுணர் மருங்கு அற தபுத்த வேல்
நாவல் அம் தண் பொழில் வட பொழில் ஆயிடை
குருகொடு பெயர் பெற்ற மால் வரை உடைத்து
மலை ஆற்றுப்படுத்த மூ_இரு கயந்தலை				10
மூ_இரு கயந்தலை மு_நான்கு முழவு தோள்
ஞாயிற்று ஏர் நிற தகை நளினத்து பிறவியை
காஅய் கடவுள் சேஎய் செவ்வேள்
சால்வ தலைவ என பேஎ விழவினுள்
வேலன் ஏத்தும் வெறியும் உளவே					15
அவை வாயும் அல்ல பொய்யும் அல்ல
நீயே வரம்பிற்று இ உலகம் ஆதலின்
சிறப்போய் சிறப்பு இன்றி பெயர்குவை
சிறப்பினுள் உயர்பு ஆகலும்
பிறப்பினுள் இழிபு ஆகலும்					20
ஏனோர் நின் வலத்தினதே
ஆதி அந்தணன் அறிந்து பரி கொளுவ
வேத மா பூண் வைய தேர் ஊர்ந்து
நாகம் நாணா மலை வில் ஆக
மூ வகை ஆர் எயில் ஓர் அழல் அம்பின் முளிய			25
மாதிரம் அழல எய்து அமரர் வேள்வி
பாகம் உண்ட பைம் கண் பார்ப்பான்
உமையொடு புணர்ந்து காம வதுவையுள்
அமையா புணர்ச்சி அமைய நெற்றி
இமையா நாட்டத்து ஒரு வரம் கொண்டு				30
விலங்கு என விண்ணோர் வேள்வி முதல்வன்
விரி கதிர் மணி பூணவற்கு தான் ஈத்தது
அரிது என மாற்றான் வாய்மையன் ஆதலின்
எரி கனன்று ஆனா குடாரி கொண்டு அவன் உருவு
திரித்திட்டோன் இ உலகு ஏழும் மருள				35
கரு பெற்று கொண்டோர் கழிந்த சேய் யாக்கை
நொசிப்பின் ஏழ் உறு முனிவர் நனி உணர்ந்து
வசித்ததை கண்டம் ஆக மாதவர்
மனைவியர் நிறை_வயின் வசி தடி சமைப்பின்
சாலார் தானே தரிக்க என அவர் அவி				40
உடன் பெய்தோரே அழல் வேட்டு அ அவி
தடவு நிமிர் முத்தீ பேணிய மன் எச்சில்
வட_வயின் விளங்கு ஆல் உறை எழு_மகளிருள்
கடவுள் ஒரு மீன் சாலினி ஒழிய
அறுவர் மற்றையோரும் அ நிலை அயின்றனர்				45
மறு அறு கற்பின் மாதவர் மனைவியர்
நிறை_வயின் வழாஅது நின் சூலினரே
நிவந்து ஓங்கு இமயத்து நீல பைம் சுனை
பயந்தோர் என்ப பதுமத்து பாயல்
பெரும் பெயர் முருக நின் பயந்த ஞான்றே				50
அரிது அமர் சிறப்பின் அமரர்_செல்வன்
எரி உமிழ் வச்சிரம் கொண்டு இகந்து வந்து எறிந்து என
அறு வேறு துணியும் அறுவர் ஆகி
ஒருவனை வாழி ஓங்கு விறல் சேஎய்
ஆரா உடம்பின் நீ அமர்ந்து விளையாடிய				55
போரால் வறும் கைக்கு புரந்தரன் உடைய
அல்லல் இல் அனலன் தன் மெய்யின் பிரித்து
செல்வ வாரணம் கொடுத்தோன் வானத்து
வளம் கெழு செல்வன் தன் மெய்யின் பிரித்து
திகழ் பொறி பீலி அணி மயில் கொடுத்தோன்				60
திருந்து கோல் ஞமன் தன் மெய்யின் பிரிவித்து
இரும் கண் வெள் யாட்டு எழில் மறி கொடுத்தோன்
ஆஅங்கு அவரும் பிறரும் அமர்ந்து படை அளித்த
மறியும் மஞ்ஞையும் வாரண சேவலும்
பொறி வரி சாபமும் மரனும் வாளும்				65
செறி இலை ஈட்டியும் குடாரியும் கணிச்சியும்
தெறு கதிர் கனலியும் மாலையும் மணியும்
வேறு_வேறு உருவின் இ ஆறு இரு கை கொண்டு
மறு இல் துறக்கத்து அமரர்_செல்வன்-தன்
பொறி வரி கொட்டையொடு புகழ் வரம்பு இகந்தோய்			70
நின் குணம் எதிர்கொண்டோர் அறம் கொண்டோர் அல்லதை
மன் குணம் உடையோர் மாதவர் வணங்கியோர் அல்லதை
செறு தீ நெஞ்சத்து சினம் நீடினோரும்
சேரா அறத்து சீர் இலோரும்
அழி தவ படிவத்து அயரியோரும்					75
மறுபிறப்பு இல் எனும் மடவோரும் சேரார்
நின் நிழல் அன்னோர் அல்லது இன்னோர்
சேர்வார் ஆதலின் யாஅம் இரப்பவை
பொருளும் பொன்னும் போகமும் அல்ல நின் பால்
அருளும் அன்பும் அறனும் மூன்றும்				80
உருள் இணர் கடம்பின் ஒலி தாரோயே

5 செவ்வேள்


பரந்த பெரிய குளிர்ந்த கடலில் உள்ள பாறைகள் தூள்தூளாகும்படி புகுந்து,
மிகவும் உயர்ந்த பிணிமுகம் என்னும் யானையின் மீதேறிப் போர்செய்து,
நெருப்பின் கொழுந்து போல் ஆரவாரிக்குபடி உன் வேலைச் சுழற்றி விட்டெறிந்து,
பிறரைத் துன்புறுத்தும் இயல்பினையுடைய அசைந்தாடும் சூரபத்மனாகிய மா மரத்தைனை அடியோடு சாய்த்து
வெற்றியையுடைய புண்ணிய மக்கள், பாவ மக்கள் என்ற பெயர்களுள் புண்ணிய மக்கள் என்ற பெயரைப் பெற்ற
பிற உயிர்களைக் கொன்று உண்பதற்கு அஞ்சாத கொடிய செயல்களையுடைய கொல்லக்கூடிய தகுதிபடைத்த
மாயம் செய்வதில் வல்ல அவுணரின் குலம் அழியும்படியாகக் கெடுத்த வேலினால்,
இந்த நாவலந்தீவு எனப்பட்ட குளிர்ந்த சோலைகளைக் கொண்ட நிலப்பகுதியின் வடக்கிலிருக்கும் பொழிலில் உள்ள
கிரவுஞ்சம் என்கிற பறவையின் பெயர்கொண்ட பெரிய மலையை உடைத்து
அந்தமலையினில் வழிகளை அமைத்த ஆறு மெல்லிய தலைகளை உடையவனே!
ஆறு மென்மையான தலைகளையும், முழவினைப் போன்ற பன்னிரண்டு தோள்களையும்,
ஞாயிறு எழுகின்ற போதுள்ள நிறம் போன்ற அழகினையும் கொண்ட, தாமரையின் மேல் பிறப்பினை உடைய, பெருமானே!
உலகத்தை அழிக்கும் கடவுளான சிவனின் மகனே! செவ்வேளே!
சான்றாண்மையுடையவனே! தலைவனே! என்று அச்சந்தரும் வெறியாட்டு விழாவில்
வேலன் புகழ்ந்துபாடும் வெறியாட்டுப் பாடல்களும் உள்ளன;
அவை உண்மையானவையும் அல்ல; பொய்யானவையும் அல்ல;
உன்னையே வரம்பாகக் கொண்டது இந்த உலகம், எனவே
சிறந்து விளங்குபவனே! இப் பண்புகள் உன் உண்மைப் புகழுக்குக் குறைவுள்ளதாதலால் அந்தச் சிறப்பினின்றும் நீ நீங்கிவிடுவாய்!
சிறப்புகளில் உயர்ந்தவர் ஆகுவதும்,
பிறப்பினில் இழிந்த நிலை அடைதலும் உடைய
உன்னை அல்லாத பிற உயிர்கள் உன் ஆணைக்குட்பட்டவை;
பிரம்மதேவன் செலுத்தும் முறையை அறிந்தவனாக, குதிரையைச் செலுத்த,
வேதங்களாகிய குதிரைகள் பூட்டப்பட்ட வையகமாகிய தேரில் ஏறி,
வாசுகி என்ற பாம்பினை நாணாகக் கொண்டு, மேரு மலையே வில்லாக,
பொன், வெள்ளி, இரும்பு ஆகிய மூன்று வகையான கடத்தற்கரிய திரிபுரக் கோட்டைகளை ஒரு தீக்கணையால் வேகும்படியும்,
திக்கெல்லாம் பற்றியெரியும்படியும் எய்து, அமரர்கள் எழுப்பிய வேள்வியின்
அவியுணவை உண்ட பசிய கண்ணையுடைய சிவபெருமான்
உமாதேவியோடு புணர்ந்த காமநுகர்ச்சிக்கான திருமண நாளில்
கைவிட முடியாத புணர்ச்சியை அடைய, நெற்றியில்
இமைக்காத கண்ணையுடைய சிவபெருமானிடம், இந்திரன் ஒரு வரத்தைப் பெற்று
'உன் புணர்ச்சியால் உண்டான கருவை அழிப்பாயாக' என்று வேண்ட, அந்த விண்ணவரின் வேள்வியின் முதல்வனான
விரிந்த கதிர்களையுடைய மணிகளைப் பூண்டிருக்கும் இந்திரனுக்கு, தான் கொடுத்த வரம்
செய்வதற்கு அரியது என்று எண்ணி அதனை மாற்றாதவனாய், அவன் வாய்மையைப் போற்றுபவனாதலால்
நெருப்பு கனன்று தணியாமல் கொழுந்துவிட்டு எரியும் தன் மழுப்படையைக் கொண்டு அந்தக் கருவின் உருவத்தைப்
பல கண்டங்களாகச் சிதைத்துக் கொடுத்துவிட்டான், இந்த உலகம் ஏழும் மருண்டுபோக,
இந்திரனிடமிருந்து இந்தக் கருவினைப் பெற்றுக்கொண்டோர், சிதைக்கப்பட்ட கருவாகிய குழந்தை உடலை,
எதிர்காலத்தை உணரும் ஆற்றல் பெற்ற ஏழு என்ற எண்ணை அடையாகக் கொண்ட முனிவர்கள் நன்றாகத் தெளிந்து,
பிளவுபட்டதைத் துண்டங்களாக, அம் முனிவர்களின்
மனைவியர், தம் கற்புடைமையில், அந்தப் பிளக்கப்பட்ட துண்டுகளைத் தாங்கி வளர்த்தால்
அமைவுடையவராகமாட்டார் என்று எண்ணி, 'தீயே அவற்றைத் தாங்குவதாக' என்று அந்த முனிவர்கள் வேள்வியுணவாக,
ஒன்றாகச் சேர்த்துப் போட்டார் தீயினால் வேள்வி செய்து; அந்த வேள்வி அவியைக்
குண்டங்களில் எழுந்த முத்தீயும் உண்ணுவதால் சேர்ந்த பெருமைக்குரிய எச்சத்தை,
வானத்தில் வடக்குத்திசையில் ஒளிவிட்டுத் திகழும் கார்த்திகை மீனாய் இருக்கும் ஏழு மகளிருள்
கடவுள் கற்பினையுடைய ஒரு மீனாகிய அருந்ததி ஒழிய
அறுவராகிய ஏனையோரும் அப்பொழுதே உண்டனர்;
குற்றமற்ற கற்பினையுடைய அந்த முனிவர்களின் மனைவியர்
தம் கற்பில் குறைவுபடாது உன்னைக் கருக்கொண்டனர்;
உயர்ந்து ஓங்கிய இமயத்திலுள்ள நீலப்பூக்களைக் கொண்ட பசிய சரவணம் என்ற சுனையில்
உன்னைப் பெற்றெடுத்தனர் என்பர், தாமரைப்பூவாகிய படுக்கையில்,
பெரிய புகழினை உடைய முருகனே! உன்னை இவ்வாறு பெற்ற பொழுதே
கிட்டுவதற்கு அரிய, பிறரும் விரும்பும் சிறப்பினை உடைய தேவர் கோமான்
தீயை உமிழும் வச்சிரப்படையைக் கொண்டு, பகைமை கொண்டு வந்து வெட்டினானாக,
முன்னர் ஆறு வேறு துண்டுகளும் ஆறு வடிவம் ஆகி,
பின்னர் ஒரே உருவம் உடையவனானாய்! ஓங்குகின்ற வெற்றியை உடைய குமாரதெய்வமே!
வளராத உடம்பினையுடைய நீ விரும்பி விளையாட்டாகச் செய்த அந்தப்
போரில் உன்னுடைய வெறும் கைகளுக்கே அந்த இந்திரன் தோற்றோட,
துன்பமில்லாத தீக்கடவுள் தன் உடலிலிருந்து பிரித்து
வளப்பமான கோழிச் சேவலைக் கொடியாகக் கொடுத்தான், வானுலகத்தில்
வளம் பொருந்திய செல்வத்தையுடைய இந்திரன் தன் உடலிலிருந்து பிரித்து
ஒளிதிகழும் புள்ளிகளையுடைய தோகையால் அழகு பெற்ற மயிலாகக் கொடுத்தான்,
திருந்திய செங்கோலையுடைய இயமன் தன் உடம்பிலிருந்து பிரித்து
கரிய கண்ணையுடைய வெள்ளாட்டின் அழகிய குட்டியாகக் கொடுத்தான்;
அவ்வாறு, அவர்களும், பிறரும் மகிழ்ந்து உனக்குப் படைகளாக அளித்த,
வெள்ளாட்டுக் குட்டியும், மயிலும், கோழிச் சேவலும்,
இலச்சினையிடப்பட்ட வரிகளையுடைய வில்லும், தோமரமும், வாளும்,
செறிவான இலையைக் கொண்ட ஈட்டியும், கோடரியும், குந்தாலியும்
சுடுகின்ற கதிர்களையுடைய மழுப்படையும், மாலையும், மணிகளும்,
வேறுவேறு உருவினையுடைய இந்தப் பன்னிரண்டு கைகளிலும் ஏந்திக்கொண்டு
குற்றமற்ற வானுலகில் வாழும் தேவர் கோமானாகிய இந்திரனின் -
தாமரைப் பூவின் புள்ளிகளையுடைய பொகுட்டுடனான இளம்பருவத்திலேயே - புகழின் எல்லையைக் கடந்தவனே!
உன் குணமாகிய அருளைத் தம்மிடம் ஏற்றிருப்பாராய், உன் அறத்தைத் தாமும் மேற்கொண்டோராய் இல்லாதவரும்
நிலைபெற்ற நல்ல குணங்களையுடையோராய், பெரும் தவத்தினை மேற்கொண்டோராய், உன்னை வணங்குபவராய் இல்லாதவரும்
கொல்லுகின்ற தீய நெஞ்சத்தில் சினத்தை நீட்டித்திருப்போரும்,
அறநெறியில் சேராத சீர்மைகெட்டோரும்,
அழிந்துபோன தவ வடிவோடு உன்னை மறந்துபோனவர்களும்,
மறுபிறப்பு என்பது இல்லையென்று வாதிடும் அறிவற்றோரும் உன்னை ஒருபோதும் அடையமாடார்கள்;
உன் திருவடி நிழலை மேற்கூறியவரை அன்றி பிறர்
சேர்வாராதலால், நாம் வேண்டிக்கேட்டுக்கொள்பவை
பொருளும், பொன்னும், போகமும் அல்ல, உன்னிடம்
அருளும், அன்பும் அறனும் ஆகிய மூன்றனையுமே!
உருளாகப் பூக்கும் கொத்துக்களையுடைய கடம்பின் செழுமையான மாலையை அணிந்தவனே!
					மேல்

பெரும்பாணாற்றுப்படை

கடவுள் ஒண் பூ அடைதல் ஓம்பி			290
உறை கால் மாறிய ஓங்கு உயர் நனம் தலை
அகல் இரு வானத்து குறைவில் ஏய்ப்ப
அரக்கு இதழ் குவளையொடு நீலம் நீடி
முரண் பூ மலிந்த முது நீர் பொய்கை
குறுநர் இட்ட கூம்பு விடு பன் மலர்		295
பெருநாள் அமையத்து பிணையினிர் கழிமின்
செழும் கன்று யாத்த சிறு தாள் பந்தர்
பைஞ்சேறு மெழுகிய படிவ நல் நகர்
மனை உறை கோழியொடு ஞமலி துன்னாது
வளை வாய் கிள்ளை மறை விளி பயிற்றும்		300
மறை காப்பாளர் உறை பதி சேப்பின்
பெரு நல் வானத்து வட வயின் விளங்கும்
சிறுமீன் புரையும் கற்பின் நறு நுதல்
வளை கை மகடூஉ வயின் அறிந்து அட்ட
சுடர் கடை பறவை பெயர் படு வத்தம்		305
சேதா நறு மோர் வெண்ணெயின் மாதுளத்து
உருப்புறு பசும் காய் போழொடு கறி கலந்து
கஞ்சக நறு முறி அளைஇ பைம் துணர்
நெடு மர கொக்கின் நறு வடி விதிர்த்த
தகை மாண் காடியின் வகைபட பெறுகுவிர்		310

கடவுள் (விரும்புதற்குரிய)ஒளிரும் (தாமரைப்)பூவைப் பறித்துச் சூடுதலைச் செய்யாமல் தவிர்த்து,		290
துளி சொரிதலை ஒழிந்த, ஓங்கி உயர்ந்த பரந்த இடத்தையுடைத்தாகிய,
அகன்ற பெரிய வானத்திடத்தே தோன்றும் குறை வில்(லாகிய வானவில்)லை ஒப்ப
சாதிலிங்கம் (போன்ற)இதழையுடைய குவளைப் பூவோடே நீலப்பூவும் வளர்ந்து
(ஒன்றற்கொன்று நிறம்)மாறுபடும் (ஏனைப்)பூக்களும் மிக்க, நீண்டநாள் நீர்(இருக்கும்) பொய்கைகளில்,
பூப்பறிப்பார் உங்களுக்கிட்ட குவிதல் நெகிழ்ந்த பல பூக்களையும்,					295
விழாக்கோலம் (கொண்டாற் போல)சூடியவராய்ப் போவீராக -
கொழுத்த கன்றைக் கட்டின சிறிய கால்களையுடைய பந்தலினையும்,
பசிய சாணக் கரைசலால் மெழுகிய வழிபடும் தெய்வங்களையுடைய நன்றாகிய அகங்களையும்,
மனைகளில் தங்கும் கோழிகளுடன் நாயும் அருகே வராமல்(இருக்கும்),
வளைந்த வாயினையுடைய கிளிக்கு வேதத்தின் ஓசையைக் கற்பிக்கும்				300
வேதத்தைக் காக்கின்றோர் இருக்கின்ற ஊரிடத்தே தங்குவீராயின் -
பெரிய நல்ல விசும்பில் வடதிசைக்கண் நின்று விளங்கும்
சிறிய விண்மீனாகிய அருந்ததியை ஒக்கும் கற்பினையும், நறிய நுதலினையும்,
வளையலை அணிந்த கையினையும் உடைய பார்ப்பனி இடமறிந்து ஆக்கிய
ஞாயிறு பட்ட காலத்தே, பறவையினது பெயரைப் பெற்ற கருடன் சம்பா என்னும் நெல்லின் சோற்றையும்,	305
சிவலைப் பசுவின் நறிய மோரில், வெண்ணெயில் (வெந்த)மாதுளையின்
வெம்மையுற்ற பசிய காயின் வகிரோடு, மிளகுப்பொடி கலந்து,
கறிவேப்பிலை மரத்தின் நறிய இலை(யைக் கிள்ளிக்)கலக்கிவிட்டு, பசிய கொத்துக்களையுடைய
நெடிய மரமாகிய மாவின் நறிய வடுவினைத் துண்டாக்கிப்போட்ட,
ஊறவைத்தல் நன்கமைந்த ஊறுகாயோடும் வகை வகையாகப் பெறுவீர் -