None of our brown sahibs and learned secular scribes are interested in this discourse. They are bored by it, or embarrassed, and if they have bothered to read it they will have decided that we are a rabid communalist who hates Christians. They have been fed on the milksops of a sentimental christology in their convent schools and Jesuit colleges and it has made them impotent. They are not able to measure Christian cult theory and practice against the rigorous standards set by their own Dharma. They are also on the defensive, having been persuaded by their Jesuit masters that criticising Christianity and exposing its untruths is the same as attacking Christians.73 They have not converted to the One True Faith and never will without an inducement, but they are already convinced little popes who cannot help but admire the big pope. He has what they want or already share in just a little bit – absolute power.
Christianity, and especially Roman Catholic Christianity, has very little to do with religious faith. It is and has always been a system of imperialist politics and financial racketeering practiced under the guise of religion.74 Its first victims are poor Christians who lead lives of subsistence and misery under the grinding heel of an imperious and repressive Church.75 Its second victims are social reformers and scientists, independent scholars, philosophers and seekers of truth who dare to venture beyond the narrow confines of Christian doctrine. We are going to give the last word in this essay of quotations to one such philosopher, the Rev. Dr. Lourenco C. Torcato, a Catholic priest from Goa who founded the Research Institute of Education and Philosophy and Religion at Bombay. Dr. Torcato died in 1993 under official Church interdict and in extreme poverty because the Archbishop of Bombay had stopped his pension when he, for reasons of conscience, had refused to convert a Hindu to Christianity. As a serious thinker he was too much enamoured of Marxist theory, but he was nonetheless a sincere and outspoken proponent of India's Vedic heritage who never got tired of saying, "Unfortunately, some of our Indian leaders and people wrongly value the so-called high standard of schools and colleges run by sectarian organisations, not realizing the disastrous effects of replacing true Indian culture with western ways."
In 1970 Dr. Torcato published his book, Education: Its History and Philosophy, which caused an uproar in official Catholic circles and was immediately banned in Catholic colleges. In it he writes, "The religious organisations which control education in India openly discuss the motives and ideals of their religion-controlled educational institutions....76 The Catholic leaders do not hesitate to say publicly the reasons which motivated the opening of their educational establishments. The reasons are based on their dogmatic religious beliefs which they openly teach in all their educational establishments, howsoever crude their religious instruction may be. Besides, the religion-based educational organisations are meant also to be the chief means of most important contact with the finest elements of Hindu society and other societies as well. The Catholic leaders maintain that the main object of their schools, colleges and other educational institutions is the education of Catholic youth, and for this purpose they try to bestow greater care on the spiritual training based on dogmatic teaching of Roman Catholicism.
"By means of Solidalities, Newman Clubs, Catholic University Students' Federation and Training Camps and such other extracurricular activities, the heads of these institutions make every effort to strengthen their religious beliefs and to deepen their spiritual life. This means in other words, the salvation of their own souls and indirectly the conversion of non-Catholic souls, for they are excluded from Heaven. Every effort possible should be made not ex officio but when the opportunity arises to show to fellow students the great sacramental efficacy of the door to salvation which in the theological language is called the sacrament of Baptism....
"This what is said about the educational establishments administered by Roman Catholics holds good mutatis mutandis of all other Christian sects and also of Muslims and other proselytizing religious organisations. They believe that they are commanded by their prophets and by the voice from above to save the souls of others whom they call infidels. This being the case, our main concern is to find out whether the right to impart education to Indians should be vested in the National Ministry of Education or in the religious and communal organisations. We know that they are bold to spread the errors and superstitions taking full advantage of the articles of the Constitution which empowers them to establish educational institutions and thus go ahead with their religious fairy tales and communal viruses to the great detriment of the most vital interests of the Indian Nation as a whole."
Indeed, the bold spreading of errors and superstitions about St. Thomas and early Christianity in India is everywhere from tourist guide books and official gazettes to school text books and, of course, Christian publications and websites. The sad irony of this tsunami of historical falsehoods which was once limited to the popular pro-Christian secular The Myth of Saint Thomas and the Mylapore Shiva Temple media, is that this book has become the source book for the references Indian Christians and secular academics and journalists use to create their fictitious and communal St. Thomas stories. The result is that every Hindu boy and girl in Madras believes that a Mylapore king and his Brahmin priest murdered St. Thomas on Big Mount. They cannot help but believe it because that is what they are taught "on good authority" either by the teachers in their convent schools or by clever and deceitful articles in the morning's New Indian Express or Deccan Chronicle. That Mylapore did not have a known king in 68 or 72 CE except for Lord Shiva himself, and that no reputed Christian historian of the last two hundred years including Pope Benedict XVI would support this charge of "deicide" in Madras, has no meaning to school children brought up on Wikipedia's ever-changing fables and the Encyclopaedia Britannica's carefully crafted lies.
____________
73. H.G. Wells, in Crux Ansata: An Indictment of the Roman Catholic Church, writes, “[The Jesuits'] work had to be propaganda; teaching and the insinuation by every possible means of the authority and policy of the Church.... Unfortunately for the world the Jesuits have never been able to keep clear of politics. It was against their written professions, if these are to be taken seriously, but it was manifestly among their inevitable temptations. They had their share, direct and indirect, in embroiling states, concocting conspiracies and kindling wars.... We need not expand this indictment further. Almost every country in Europe except England had at one time or another been provoked to expel the Jesuits, and ... their obdurate persistence in evil-doing continues to this day.”
74. For example, when the Portuguese were attempting to evangelize India "to instruct the inhabitants in the Catholic Faith and good morals" as decreed by the Pope - the Pope himself was taxing lepers and prostitutes in Rome, ten percent of their incomes, and was doing this on the authority of Catholicism's greatest theologian, St. Thomas Aquinas. For references see David Yallop's In God's Name, Nino Lo Bello's The Vatican Empire, M. Murray O'Hair's Let's Prey and Avro Manhattan's The Vatican Billions, The Dollar and the Vatican, Vatican Imperialism in the Twentieth Century, The Vatican in World Politics, The Vatican in Asia, and Catholic Imperialism and World Freedom. Avro Manhattan is a former BBC political commentator.
75. Mother Teresa used to tell her international donor audiences, from whom she collected millions of tax-free dollars for her missionary enterprise, that what India really needed was Jesus. We observe that the former Yugoslavia, Northern Ireland, South Africa, Rwanda, Brazil, the Philippines – to name a few – all have Jesus, and have had him for some time, but that he does not seem to have done any of them any moral, spiritual, or material good.
76. Malachi Martin, in The Jesuits, writes, "The subcontinent of India, in the eyes of Vatican planners, has a primordial importance as the one country in Asia where the Church can make huge headway. The Roman Catholic Church has poured vast resources into India. Religious orders run 115 colleges with 135,000 students, 1,200 high schools with over 500,000 pupils, 242 technical schools with over 400,000 students. It is estimated that 60 percent of all students in India attend Roman Catholic schools and colleges. In those seats of learning, 50 percent of the teachers are non-Christian. Jesuits are involved on the local, state, and national level." Raymond James Paul, in A Catholic's Believe It or Not, writes, "More than 7,000 educational institutions have been established by the Catholic Church in India." The real figure is much higher as these books were published in 1987 and 1963 respectively. They do not include non-Catholic educational institutions which have proliferated in recent years with the rapid spread of evangelical Protestant churches in India. A truer picture of the Christian landscape in India can be got from the 1992 report of the World Council of Churches, which says, "Indian churches put together are the biggest single land owner in India."
எங்கள் பிரவுன் சாஹிப்கள் மற்றும் கற்றறிந்த மதச்சார்பற்ற எழுத்தாளர்கள் யாரும் இந்த சொற்பொழிவில் ஆர்வம் காட்டவில்லை. அவர்கள் அதைக் கண்டு சலித்துக்கொள்கிறார்கள், அல்லது வெட்கப்படுகிறார்கள், அதைப் படிக்க அவர்கள் கவலைப்பட்டிருந்தால், நாங்கள் கிறிஸ்தவர்களை வெறுக்கும் ஒரு வெறித்தனமான வகுப்புவாதவாதி என்று அவர்கள் முடிவு செய்திருப்பார்கள். அவர்கள் தங்கள் கான்வென்ட் பள்ளிகள் மற்றும் ஜேசுயிட் கல்லூரிகளில் ஒரு சென்டிமென்ட் கிறிஸ்டாலஜியின் மில்காப்ஸில் உணவளிக்கப்பட்டுள்ளனர், மேலும் அது அவர்களை பலவீனப்படுத்தியுள்ளது. அவர்களுடைய சொந்த தர்மத்தால் நிர்ணயிக்கப்பட்ட கடுமையான தரங்களுக்கு எதிராக கிறிஸ்தவ வழிபாட்டு கோட்பாட்டையும் நடைமுறையையும் அளவிட முடியாது. கிறிஸ்தவத்தை விமர்சிப்பதும் அதன் பொய்யை அம்பலப்படுத்துவதும் கிறிஸ்தவர்களைத் தாக்குவதற்கு சமம் என்று அவர்களின் ஜேசுட் எஜமானர்களால் வற்புறுத்தப்பட்டதால், அவர்கள் தற்காப்பு நடவடிக்கையிலும் உள்ளனர். 73 அவர்கள் ஒரு உண்மையான நம்பிக்கைக்கு மாறவில்லை, ஒருபோதும் தூண்டப்பட மாட்டார்கள், ஆனால் அவர்கள் ஏற்கனவே உறுதியாக உள்ளனர் பெரிய போப்பிற்கு உதவ முடியாத ஆனால் போற்ற முடியாத சிறிய போப்ஸ். அவர் விரும்புவதை அவர் வைத்திருக்கிறார் அல்லது ஏற்கனவே கொஞ்சம் கொஞ்சமாக பகிர்ந்து கொள்கிறார் - முழுமையான சக்தி.
கிறித்துவம், குறிப்பாக ரோமன் கத்தோலிக்க கிறித்துவம், மத நம்பிக்கையுடன் மிகவும் குறைவாகவே உள்ளது. இது எப்போதுமே ஏகாதிபத்திய அரசியல் மற்றும் நிதி மோசடி முறையின் ஒரு அமைப்பாக இருந்து வருகிறது. 74 அதன் முதல் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் ஏழை கிறிஸ்தவர்கள், அவர்கள் ஒரு ஏகாதிபத்திய மற்றும் அடக்குமுறை திருச்சபையின் அரைக்கும் குதிகால் கீழ் வாழ்வாதாரம் மற்றும் துயர வாழ்க்கையை நடத்துகிறார்கள். 75 அதன் இரண்டாவது பாதிக்கப்பட்டவர்கள் சமூக சீர்திருத்தவாதிகள் மற்றும் விஞ்ஞானிகள், சுயாதீன அறிஞர்கள், தத்துவவாதிகள் மற்றும் சத்தியத்தை நாடுபவர்கள் கிறிஸ்தவ கோட்பாட்டின் குறுகிய எல்லைகளுக்கு அப்பால் துணிந்து துணிந்தவர்கள். மேற்கோள்களின் இந்த கட்டுரையின் கடைசி வார்த்தையை பம்பாயில் கல்வி மற்றும் தத்துவம் மற்றும் மதம் ஆராய்ச்சி நிறுவனத்தை நிறுவிய கோவாவைச் சேர்ந்த கத்தோலிக்க பாதிரியார் ரெவ். டாக்டர் லூரென்கோ சி. டொர்காடோவிடம் கொடுக்க உள்ளோம். டாக்டர். ஒரு தீவிர சிந்தனையாளராக அவர் மார்க்சியக் கோட்பாட்டின் மீது அதிகம் ஈர்க்கப்பட்டார், ஆனால் அவர் இந்தியாவின் வேத பாரம்பரியத்தின் நேர்மையான மற்றும் வெளிப்படையான ஆதரவாளராக இருந்தார், அவர் ஒருபோதும் சோர்வடையவில்லை, "துரதிர்ஷ்டவசமாக, நமது இந்தியத் தலைவர்களும் மக்களும் சிலர் உயர்வாக அழைக்கப்படுவதை தவறாக மதிக்கிறார்கள் குறுங்குழுவாத அமைப்புகளால் நடத்தப்படும் பள்ளிகள் மற்றும் கல்லூரிகளின் தரம், உண்மையான இந்திய கலாச்சாரத்தை மேற்கத்திய வழிகளில் மாற்றுவதன் பேரழிவு விளைவுகளை உணரவில்லை. "
1970 ஆம் ஆண்டில் டாக்டர் டொர்காடோ தனது கல்வி: அதன் வரலாறு மற்றும் தத்துவம் என்ற புத்தகத்தை வெளியிட்டார், இது உத்தியோகபூர்வ கத்தோலிக்க வட்டாரங்களில் சலசலப்பை ஏற்படுத்தியது, உடனடியாக கத்தோலிக்க கல்லூரிகளில் தடை செய்யப்பட்டது. அதில் அவர் எழுதுகிறார், "இந்தியாவில் கல்வியைக் கட்டுப்படுத்தும் மத அமைப்புகள் தங்கள் மதக் கட்டுப்பாட்டு கல்வி நிறுவனங்களின் நோக்கங்களையும் இலட்சியங்களையும் வெளிப்படையாக விவாதிக்கின்றன .... 76 கத்தோலிக்க தலைவர்கள் தங்கள் கல்வியைத் திறக்கத் தூண்டிய காரணங்களை பகிரங்கமாகக் கூறத் தயங்குவதில்லை. ஸ்தாபனங்கள். காரணங்கள் அவர்களின் அனைத்து கல்வி நிறுவனங்களிலும் பகிரங்கமாக கற்பிக்கும் அவர்களின் மத நம்பிக்கைகளை அடிப்படையாகக் கொண்டவை, அவர்களின் மத அறிவுறுத்தல்கள் எவ்வளவு கசப்பானதாக இருந்தாலும். தவிர, மதத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட கல்வி அமைப்புகளும் மிக முக்கியமான தொடர்புக்கான முக்கிய வழிமுறையாக இருக்க வேண்டும் இந்து சமுதாயத்தின் மற்றும் பிற சமூகங்களின் மிகச்சிறந்த கூறுகள். கத்தோலிக்க தலைவர்கள் தங்கள் பள்ளிகள், கல்லூரிகள் மற்றும் பிற கல்வி நிறுவனங்களின் முக்கிய பொருள் கத்தோலிக்க இளைஞர்களின் கல்வி என்று கருதுகின்றனர், இந்த நோக்கத்திற்காக அவர்கள் ஆன்மீக பயிற்சியில் அதிக அக்கறை செலுத்த முயற்சிக்கின்றனர் ரோமன் கத்தோலிக்க மதத்தின் பிடிவாத போதனையின் அடிப்படையில்.
"ஒற்றுமைகள், நியூமன் கிளப்புகள், கத்தோலிக்க பல்கலைக்கழக மாணவர் கூட்டமைப்பு மற்றும் பயிற்சி முகாம்கள் மற்றும் பிற பாடநெறி நடவடிக்கைகள் மூலம், இந்த நிறுவனங்களின் தலைவர்கள் தங்கள் மத நம்பிக்கைகளை வலுப்படுத்தவும் அவர்களின் ஆன்மீக வாழ்க்கையை ஆழப்படுத்தவும் எல்லா முயற்சிகளையும் செய்கிறார்கள். இதன் பொருள் வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், தங்கள் சொந்த ஆத்மாக்களின் இரட்சிப்பு மற்றும் கத்தோலிக்கரல்லாத ஆத்மாக்களை மறைமுகமாக மாற்றுவது, ஏனெனில் அவை பரலோகத்திலிருந்து விலக்கப்பட்டுள்ளன. சாத்தியமான ஒவ்வொரு முயற்சியும் எக்ஸ் ஆஃபீசியோ அல்ல, ஆனால் சக மாணவர்களுக்கு இரட்சிப்பின் கதவின் சிறந்த புனிதமான செயல்திறனைக் காட்ட வாய்ப்பு கிடைக்கும்போது இது இறையியல் மொழியில் ஞானஸ்நானத்தின் சடங்கு என்று அழைக்கப்படுகிறது ....
"ரோமன் கத்தோலிக்கர்களால் நிர்வகிக்கப்படும் கல்வி நிறுவனங்களைப் பற்றி இது கூறப்படுவது, மற்ற எல்லா கிறிஸ்தவ பிரிவுகளிலும், முஸ்லிம்கள் மற்றும் மதமாற்றம் செய்யும் பிற மத அமைப்புகளிடமிருந்தும் நல்ல பிறழ்வைக் கொண்டுள்ளது. அவர்கள் தங்கள் தீர்க்கதரிசிகளால் கட்டளையிடப்பட்டதாகவும், மேலிருந்து வரும் குரலால் காப்பாற்றப்படுவதாகவும் அவர்கள் நம்புகிறார்கள். அவர்கள் காஃபிர்கள் என்று அழைக்கும் மற்றவர்களின் ஆன்மாக்கள்.இந்த நிலையில், இந்தியர்களுக்கு கல்வி வழங்குவதற்கான உரிமை தேசிய கல்வி அமைச்சகத்திலோ அல்லது மத மற்றும் வகுப்புவாத அமைப்புகளிடமோ வழங்கப்பட வேண்டுமா என்பதைக் கண்டுபிடிப்பதே எங்கள் முக்கிய அக்கறை. அவர்கள் என்பதை நாங்கள் அறிவோம் கல்வி நிறுவனங்களை நிறுவுவதற்கு அவர்களுக்கு அதிகாரம் அளிக்கும் அரசியலமைப்பின் கட்டுரைகளை முழுமையாகப் பயன்படுத்தி பிழைகள் மற்றும் மூடநம்பிக்கைகளை பரப்ப தைரியம், இதனால் அவர்களின் மத விசித்திரக் கதைகள் மற்றும் வகுப்புவாத வைரஸ்கள் ஆகியவற்றுடன் இந்திய தேசத்தின் மிக முக்கியமான நலன்களுக்கு பெரும் பாதிப்பை ஏற்படுத்தும். முழு. "
உண்மையில், செயின்ட் தாமஸ் மற்றும் இந்தியாவில் ஆரம்பகால கிறிஸ்தவம் பற்றிய பிழைகள் மற்றும் மூடநம்பிக்கைகளை தைரியமாக பரப்புவது சுற்றுலா வழிகாட்டி புத்தகங்கள் மற்றும் உத்தியோகபூர்வ வர்த்தமானிகள் முதல் பள்ளி உரை புத்தகங்கள் மற்றும் கிறிஸ்தவ வெளியீடுகள் மற்றும் வலைத்தளங்கள் வரை எல்லா இடங்களிலும் உள்ளது. ஒரு காலத்தில் பிரபலமான கிறிஸ்தவ சார்பு மதச்சார்பற்ற தி மித் ஆஃப் செயிண்ட் தாமஸ் மற்றும் மைலாப்பூர் சிவன் கோயில் ஊடகங்களுடன் மட்டுப்படுத்தப்பட்ட வரலாற்று பொய்களின் இந்த சுனாமியின் சோகமான முரண்பாடு என்னவென்றால், இந்த புத்தகம் இந்திய கிறிஸ்தவர்கள் மற்றும் மதச்சார்பற்ற கல்வியாளர்கள் மற்றும் குறிப்புகளுக்கான மூல புத்தகமாக மாறியுள்ளது. பத்திரிகையாளர்கள் தங்கள் கற்பனையான மற்றும் வகுப்புவாத செயின்ட் தாமஸ் கதைகளை உருவாக்க பயன்படுத்துகின்றனர். இதன் விளைவாக, மெட்ராஸில் உள்ள ஒவ்வொரு இந்து சிறுவனும் சிறுமியும் ஒரு மயிலாப்பூர் மன்னரும் அவரது பிராமண பாதிரியாரும் புனித தாமஸை பிக் மவுண்டில் கொலை செய்ததாக நம்புகிறார்கள். அவர்களால் உதவ முடியாது, ஆனால் நம்பமுடியாது, ஏனென்றால் அவர்கள் கான்வென்ட் பள்ளிகளில் உள்ள ஆசிரியர்களால் அல்லது காலையில் நியூ இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ் அல்லது டெக்கான் குரோனிக்கலில் உள்ள புத்திசாலித்தனமான மற்றும் வஞ்சகமான கட்டுரைகளால் "நல்ல அதிகாரத்தில்" கற்பிக்கப்படுகிறார்கள். 68 அல்லது 72 ஆம் ஆண்டுகளில் சிவபெருமானைத் தவிர மைலாப்பூருக்கு அறியப்பட்ட ஒரு மன்னர் இல்லை என்பதும், போப் பெனடிக்ட் பதினாறாம் உட்பட கடந்த இருநூறு ஆண்டுகளில் புகழ்பெற்ற கிறிஸ்தவ வரலாற்றாசிரியர் மெட்ராஸில் நடந்த "கொலை" குற்றச்சாட்டை ஆதரிக்கமாட்டார் என்பதற்கும் எந்த அர்த்தமும் இல்லை பள்ளி குழந்தைகள் விக்கிபீடியாவின் எப்போதும் மாறிவரும் கட்டுக்கதைகள் மற்றும் என்சைக்ளோபீடியா பிரிட்டானிக்காவின் கவனமாக வடிவமைக்கப்பட்ட பொய்களைக் கொண்டு வந்தனர்.
____________
73. க்ரக்ஸ் அன்சாட்டாவில் எச்.ஜி.வெல்ஸ்: ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையின் ஒரு குற்றச்சாட்டு எழுதுகிறது, “[ஜேசுயிட்டுகளின்] வேலை பிரச்சாரமாக இருக்க வேண்டும்; திருச்சபையின் அதிகாரம் மற்றும் கொள்கையின் சாத்தியமான எல்லா வழிகளிலும் கற்பித்தல் மற்றும் தூண்டுதல் .... துரதிர்ஷ்டவசமாக உலகிற்கு ஜேசுயிட்டுகள் ஒருபோதும் அரசியலைத் தெளிவாக வைத்திருக்க முடியவில்லை. இது அவர்களின் எழுதப்பட்ட தொழில்களுக்கு எதிரானது, இவை தீவிரமாக எடுத்துக் கொள்ளப்பட வேண்டும், ஆனால் அது அவர்களின் தவிர்க்க முடியாத சோதனைகளில் வெளிப்படையாக இருந்தது. அவர்கள் தங்கள் பங்கை, நேரடி மற்றும் மறைமுகமாக, சிக்கிக் கொள்ளும் மாநிலங்களில், சதித்திட்டங்களை உருவாக்குவதிலும், போர்களைத் தூண்டுவதிலும் இருந்தனர் .... இந்த குற்றச்சாட்டை நாங்கள் மேலும் விரிவுபடுத்த தேவையில்லை. இங்கிலாந்தைத் தவிர ஐரோப்பாவில் கிட்டத்தட்ட எல்லா நாடுகளும் ஒரு காலத்தில் அல்லது இன்னொரு காலத்தில் ஜேசுயிட்டுகளை வெளியேற்ற தூண்டப்பட்டன, மேலும் ... தீய செயல்களில் அவர்கள் தொடர்ந்து நிலைத்திருப்பது இன்றுவரை தொடர்கிறது. ”
74. எடுத்துக்காட்டாக, போப் ஆணையிட்டபடி "கத்தோலிக்க விசுவாசத்திலும் நல்ல ஒழுக்கத்திலும் வசிப்பவர்களுக்கு அறிவுறுத்துவதற்காக" போர்த்துகீசியர்கள் இந்தியாவை சுவிசேஷம் செய்ய முயற்சித்தபோது - போப்பாண்டவர் ரோமில் தொழுநோயாளிகளுக்கும் விபச்சாரிகளுக்கும் வரி விதித்து வந்தார், அவர்களின் வருமானத்தில் பத்து சதவீதம், மற்றும் கத்தோலிக்க மதத்தின் மிகப் பெரிய இறையியலாளர் செயின்ட் தாமஸ் அக்வினாஸின் அதிகாரத்தின் அடிப்படையில் இதைச் செய்து கொண்டிருந்தார். குறிப்புகளுக்கு டேவிட் யல்லோப்பின் கடவுளின் பெயர், நினோ லோ பெல்லோவின் தி வத்திக்கான் பேரரசு, எம். முர்ரே ஓ'ஹேரின் லெட்ஸ் இரை மற்றும் அவ்ரோ மன்ஹாட்டனின் தி வத்திக்கான் பில்லியன்கள், டாலர் மற்றும் வத்திக்கான், இருபதாம் நூற்றாண்டில் வத்திக்கான் ஏகாதிபத்தியம், உலக அரசியலில் வத்திக்கான், ஆசியாவில் வத்திக்கான், மற்றும் கத்தோலிக்க ஏகாதிபத்தியம் மற்றும் உலக சுதந்திரம். அவ்ரோ மன்ஹாட்டன் முன்னாள் பிபிசி அரசியல் வர்ணனையாளர்.
75. அன்னை தெரசா தனது சர்வதேச நன்கொடை பார்வையாளர்களிடம், தனது மிஷனரி நிறுவனத்திற்காக மில்லியன் கணக்கான வரி இல்லாத டாலர்களை வசூலித்தார், இந்தியாவுக்கு உண்மையில் தேவை இயேசு என்று கூறினார். முன்னாள் யூகோஸ்லாவியா, வடக்கு அயர்லாந்து, தென்னாப்பிரிக்கா, ருவாண்டா, பிரேசில், பிலிப்பைன்ஸ் - ஒரு சிலரின் பெயரைக் குறிப்பிடுவதற்கு - அனைவருக்கும் இயேசு இருக்கிறார், அவரை சிறிது காலம் வைத்திருக்கிறார், ஆனால் அவர் அவற்றில் எதையும் செய்ததாகத் தெரியவில்லை. தார்மீக, ஆன்மீகம் அல்லது பொருள் நல்லது.
76. மலாச்சி மார்ட்டின், தி ஜேசுயிட்ஸில் எழுதுகிறார், "வத்திக்கான் திட்டமிடுபவர்களின் பார்வையில், இந்தியாவின் துணைக் கண்டம், ஆசியாவில் சர்ச் மிகப்பெரிய முன்னேற்றத்தை ஏற்படுத்தக்கூடிய ஒரு நாடாக ஆதிகால முக்கியத்துவத்தைக் கொண்டுள்ளது. ரோமன் கத்தோலிக்க திருச்சபை பரந்த வளங்களை ஊற்றியுள்ளது மத கட்டளைகள் 135,000 மாணவர்களுடன் 115 கல்லூரிகளையும், 500,000 மாணவர்களைக் கொண்ட 1,200 உயர்நிலைப் பள்ளிகளையும், 400,000 மாணவர்களைக் கொண்ட 242 தொழில்நுட்பப் பள்ளிகளையும் நடத்துகின்றன. இந்தியாவில் உள்ள அனைத்து மாணவர்களில் 60 சதவீதம் பேர் ரோமன் கத்தோலிக்க பள்ளிகள் மற்றும் கல்லூரிகளில் படிக்கிறார்கள் என்று மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது. கற்றல், ஆசிரியர்களில் 50 சதவீதம் பேர் கிறிஸ்தவர்கள் அல்லாதவர்கள். உள்ளூர், மாநில மற்றும் தேசிய அளவில் ஜேசுயிட்டுகள் ஈடுபட்டுள்ளனர். " ரேமண்ட் ஜேம்ஸ் பால், ஒரு கத்தோலிக்கின் பிலைவ் இட் ஆர் நாட் இல், "7,000 க்கும் மேற்பட்ட கல்வி நிறுவனங்கள் இந்தியாவில் கத்தோலிக்க திருச்சபையால் நிறுவப்பட்டுள்ளன" என்று எழுதுகிறார். இந்த புத்தகங்கள் முறையே 1987 மற்றும் 1963 இல் வெளியிடப்பட்டதால் உண்மையான எண்ணிக்கை மிக அதிகம். இந்தியாவில் சுவிசேஷ புராட்டஸ்டன்ட் தேவாலயங்கள் விரைவாக பரவுவதால் சமீபத்திய ஆண்டுகளில் பெருகிய கத்தோலிக்கரல்லாத கல்வி நிறுவனங்கள் அவற்றில் இல்லை. இந்தியாவில் உள்ள கிறிஸ்தவ நிலப்பரப்பின் உண்மையான படம் 1992 ஆம் ஆண்டு உலக தேவாலயங்களின் கவுன்சிலின் அறிக்கையிலிருந்து பெறப்படலாம், இது "இந்திய தேவாலயங்கள் ஒன்றாக இணைந்தால் இந்தியாவின் மிகப்பெரிய ஒற்றை நில உரிமையாளர்" என்று கூறுகிறது.