எல்லாவித மக்களுக்கும் வெவ்வேறு வகையான விழாக்கள் சிறப்புடையதாகப் பார்க்கப்படுகின்றன. அவற்றிற்கு முக்கியக் காரணம் அவ்விழாக்களில் சில அவர்களது சமயம் சார்ந்தும் காணப்படுவதுமாகும். அவைகள் கொண்டாடப்பட்ட காலங்கள், அதன் தன்மைகள் பற்றிய குறிப்புகள் அவர்களது இலக்கியங்கள் மூலமாகவோ அல்லது அவர்களது காலத்திய தொல்லியல் ஆய்வுகள் மூலமாகவோ மற்றும் பயணக் குறிப்புகள் மூலமாகவோ கிடைக்கின்றன. பெரும்பாலும் ஒரு ஆய்விற்கு முக்கிய ஆதாரமாக அம்மக்களின் இலக்கியங்களை ஆராய்ந்து பார்க்கின்ற பொழுது, கிடைக்கின்ற சான்றுகளே முதன்மையானதாகும்.

அதனடிப்படையில் தமிழகத்தில் சங்ககால மக்கள் கொண்டாடிய விழாக்கள் பற்றிய பல குறிப்புகள் காணக்கிடைக்கின்றன. சங்ககால நூல்களான எட்டுத்தொகை மற்றும் பத்துப்பாட்டு நூல்களிலிருந்து ஆய்வு செய்தல் தக்கது என்ற முறையில் அவற்றினுள்ளே புதையுண்டு கிடக்கின்ற, இன்று நமது வாழ்விலிருந்து மறைந்து போயிருக்கின்ற சில விழாக்களின் தன்மைகள் பற்றியும் இங்கே காணலாம்.

கார்த்திகை திருவிழா:

தமிழர்கள் கொண்டாடிய விழாக்களில் முக்கிய இடத்தைப் பெறுகின்ற இவ்விழாவானது அடிப்படையில் சமய விழாவாகப் பார்க்கப்படுகிறது. இவ்விழாவினை இன்றும் நாம் கடைபிடித்தும் வருகிறோம். இவ்விழா பற்றிய குறிப்பை சங்ககால நூலான நற்றிணையில் கூறப்பட்டுள்ளது இங்கு கவனிக்கத் தக்கதாகும். ஏனெனில் சங்ககால நூல்களில் முன்னதாக வைத்துப் போற்றக்கூடிய நூல் என்பதாலேயே இத்தகைய முக்கியத்துவம் பெறுகிறது. இவ்விழாவானது கார்த்திகை மாதத்தில் நடைபெற்ற விழாவாகும். கார்த்திகை விண்மீனை “அறுமீன்” என்றும் அழைத்துள்ளனர். கார்த்திகைத் திங்களை “அறஞ்செய்; திங்கள்” (நற்றி-202). என்றும் அழைக்கப்பட்டுள்ளது. வீடுகளும், தெருக்களும் ஒளிவிளக்குகளால் அழகுறுத்தப்பட்டிருத்தல் வேண்டும். அதற்கு ஆதாரமாக அகநானூற்றுப் பாடல் ஒன்றும் நமக்கு சான்று பகர்கிறது.

”மழையால் நீங்கிய மாசு விசும்பின்

குறுமுயல் மறுநிறம் கிளர மதிநிறைந்து

அறுமீன் சேரும் அகலிருள் நடுநாள்

மறுகு விளக்குறுத்து மாலை தூக்கிப்

பழவிறல் மூதூர்ப் பலருடன் துவன்றிய

விழவுடன் அயர” (அகம்-141)

என்பதன் மூலம் அக்கால மக்கள் இவ்விழாவின்பொழுது தங்களது வீடுகளில் அகல் விளக்குகள் ஏற்றினர் என்பதையும், மேலும் இவ்விழாவானது மதுரையில் பரவலாகக் கொண்டாடப்பட்டுள்ளமைக்கு சான்றாக, “பழவிறல் மூதூர்ப் பலருடன் துவன்றிய” என்ற வரிகள் நமக்கு சாட்சியாக விளங்குவதைக் காணலாம். மூதூர் என்பது மதுரையைக் குறிக்கும் சொல் ஆகும்.

தை நீராட்டு விழா:

இத்தை நீராட்டு விழாவானது இளம்பெண்கள் தங்களுக்கு கணவனாக வரவேண்டிய ஆண் மகன் நற்பண்புடையவராக இருக்க வேண்டும் என நோன்பிருப்பதாகும். இளம்பெண்கள் தங்களது தோழியர்களுடன் ஊரிலுள்ள குளத்தில் தைத் திங்களில் நீராடி இவ்விழாவினைக் கொண்டாடினர் என்பதை சங்ககால நூலான ஐங்குறுநூறு எடுத்துக்காட்டுகிறது.

“நறுவீ யைம்பான் மகளி ராடும்

தைஇத் தண்கயம் போலப்

பலர்படிந் துண்ணுநின் பரத்தை மார்பே”(ஐங்குறு-84)

மற்றும் புறநானூற்றுப் பாடலிலும் மேற்கண்ட பாடலின் வரியானது இடம் பெற்றுள்ளதைக் காணலாம்.

“தைஇத் திங்கள் தண்கயம் போலக்”(புறம்-70)

எட்டுத்தொகை நூல்களில் முதலாவதாக வைத்துப் போற்றப்படுகின்ற நற்றிணை நூலிலும் இதற்கான சான்றுகள் கிடைப்பதன் மூலமும், மற்றும் கலித்தொகை நூலிலும் காணப்படுவதன் மூலமும் அக்காலத்தில் இவ்விழாவானது சிறப்பாகக் கொண்டாடப்பட்டுள்ளது என்பது இவற்றின்கண் அறியமுடிகிறது. அவை

“தைத் திங்கள் தண்கயம் படியும்

பெருந்தோட் குறுமகள்”(நற்றி-80) மற்றும்

“தையில் நீராடிய தவந்தலைப் படுவாளோ”(கலி-13) ஆகிய வரிகள் பெண்களை பெருமைப்படுத்தும் விதத்தில் அமைந்திருப்பதன் மூலம் நாம் நன்கறியலாம்.

திருவோணம் விழா:

திருவோணம் விழா சங்ககாலத்தில் கொண்டாடப்பட்டுள்ளதாக பத்துப்பாட்டு நூலான மதுரைக்காஞ்சியில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இவ்விழாவானது தற்போது கேரளத்திலும், தமிழகத்திலும், மற்ற பிற தென் மாநிலங்களிலும் ஆங்காங்கே கொண்டாடப்பட்டுவருவது நாம் அறிந்ததே. இவ்விழாவானது திருமாலுக்கு உரியதாகக் கருதப்படுகிறது.

“கணங்கொள் அவுணர்க் கடந்த பொலந்தார்

மாயோன் மேய ஓண நண்ணாட்” (மதுரைகாஞ்சி-591)

என்ற வரிகளானது கருமை நிறமுடைய திருமாலை குறிப்பிடுவதிலிருந்து ஓணம் விழா திருமாலுக்கென எடுக்கப்பட்டது தெளிவு.

இளவேனில் விழா:

இளவேனிற் காலமானது காமவேளுக்குரியதாகக் கருதப்படுகிறது. இக்காலத்தில் ஊரில் உள்ளவர்கள் கொண்டாடும் விழாவாகும். இவ்விழா பற்றி பரிபாடலில் காமன் கடவுளாகப் போற்றப்பட்டுள்ளது. மேலும் இவ்விழாவானது தொடர்ந்து நடைபெற்றும் வந்ததெனவும் தெரிகிறது. ஆவற்றிற்கு சான்றாக “காமவேள் அம்பின் தொழில் வீற்றிருந்த நகர்” (பரிபாடல்-18:26இ27) என்பதன் மூலம் பெரும் சிறப்போடு கொண்டாடப்பட்டிருத்தல் வேண்டும் என்பதில் ஐயமேதுமிருக்காது.

இவ்விழா நடைபெறுகிறது என்பதனை அறிந்தால் பெண்கள் மிகுந்த வருத்தம் கொள்வர் என

“உறலியா மொளிவாட வுயர்ந்தவன் விழவினுள்

விறலிழை யவரோடு விளையாடு வான்மன்னோ” (கலித்-30)

இவ்வரிகள் காட்டுகின்றன. பரத்தையருடன் இவ்விழாவில் ஆடவர் கூடிடுவர் என்பதனால் பெண் மிகுந்த வருத்தத்திற்குள்ளாவாள் என தோழியானவள் தலைவிக்கு ஆறுதல் கூறும் விதத்தில் கலித்தொகையில் வேறொரு பாடலில் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது. அவை

“காமவேள் விழாவாயிற் கலங்குவள் பெரிதென

வேமுறு கடுந்திண்டேர் கடவி

நாம்அமர் காதலர் துணைதந்தார் விரைந்தே” (கலி-27)

இவ்வரிகள் தோழியானவள் தன் தலைவிக்கு கூறுகிறாள் “தாங்கள் இவ்விழா நடைபெறுவதைக் கண்டு மிகுந்த துன்பம் கொள்வீர்கள் என அறிந்தே தலைவர் தேரினை விரைவாக செலுத்தி வந்ததாக” கூறும்படியாக அமைந்துள்ளதைக் காண்க.

காமவேள் விழாவில் காதலர்கள் களித்து விளையாடியதும் தெரிகிறது. அவை

“ மல்கிய துருத்தியுள் மகிழ்துணைப் புணர்ந்தவர்

வில்லவன் விழவினுள் விளையாடும் பொழுதன்றோ” (கலி-35)

என இவ்வரிகள் எடுத்துக் கூறுவதன் மூலம் நாம் அறியலாம்.

இந்திர விழா:

இந்திரனைப் பற்றிய குறிப்புகளானது சங்க நூல்களில் சொற்ப அளவிலேயே நமக்குக் கிடைக்கின்றன. அவற்றில் இந்திர விழா கொண்டாடப்பட்டதற்குச் சான்று தரும் விதமாக ஐங்குறு நூலில் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளது. அவ்வரியானது

“இந்திர விழாவிற் பூவின் அன்ன” (ஐங்குறு-62) ஆகும். இவ்வரியின் மூலம் மிகச் சிறப்பாகக் கொண்டாடப்பட்டுள்ளதற்கு தகுந்த சான்றாகும். மேலும் இவ்விழா பற்றிய செய்திகளை சங்ககாலத்திற்குப் பின் எழுந்த நூலான சிலப்பதிகாரம் மற்றும் மணிமேகலை ஆகியவற்றில் அரசு விழாவாக கொண்டாடப்பட்டிருப்பதால் இவ்விழா தொடர்ந்து நடைபெற்றிருத்தல் வேண்டும்.

நீர் விழா:

நீர் விழா சோழவள நாட்டில் சிறப்பாக நடைபெற்றதென அகநானூற்றுப் பாடலின் வாயிலாக அறியமுடிகிறது.

“கல்லா யானை கடிபுனல் கற்றென

மலிபுனல் பொருத மருதோங்கு படப்பை” (அகம்-376)

இவ்வரிகளானது, இந்நீர் விழா எத்தகைய அழகோடும் சிறப்போடும் நடைபெற்றது என அறியலாம். மேலும் இவ்விழாவின் பொழுது பல்வேறு இசையொலிகளை எழுப்பும் கருவிகளைக் கொண்டு இசைக்கப்பட்டன என பின் வரும் வரியானது காட்டுகிறது. அவை

“தண்பதங் கொண்டு தவிர்ந்த இன்னிசை

ஓண்பொறிப் புனைகழல் சேவடிப் புரள” (அகம்-376)

மேலும் இவ்விழா “கலிகொள் சுற்றமொடு கரிகாலன்” என இதே பாடலின் மற்றொரு வரியில் வந்துள்ளமையால் கரிகாலனது காலத்தில் நடைபெற்றது என இயம்ப இடம் உண்டு. (எனினும் இம்மன்னனின் காலம் கி.மு 120-கி.மு.90 வரை வாழ்ந்தவரென்றும் தொல்லியல் ஆய்வுகள் மூலம் சுட்டிக் காட்டப்பட்டுள்ளதைக் காண்க. மேலும் திருமாவளவன் எனப் பெயர்கொண்ட கரிகாற்பெருவளத்தான் காலம் கி.மு. முதல் நூற்றாண்டு என்பதையும் கருத்திற் கொள்ளுதல் வேண்டும். இம்மன்னனைப் பற்றி பொருநர் ஆற்றுப்படையில் முடத்தாமக் கன்னியார் பாடியுள்ளதையும் காண்க.)

பரிபாடலிலும் நீர் விழா பற்றிய குறிப்பு காணப்படுகிறது.

“ ———- பூநீர் நிறைதலின்

படுகண் இமிழ் கொளை பயின்றனர் ஆடும்

களிநாள் அரங்கின் அணிநலம் புரையும்” (பரிபாடல்-16)

இதன் மூலம் வைகை ஆற்றங்கரையிலும் சிறப்பாகக் கொண்டாடப்பட்டமை தெளிவு.