New Indian-Chennai News + more

உங்கள் வினாவை உற்று நோக்குங்கள். விடை வினாவினுள் ஒளிந்திருக்கிறது. விடை உங்கள் கைகளில் ஒளிந்திருக்கின்றது.

தமிழ்க் கடவுள் முருகப் பெருமானுக்கு ஆறுமுகங்கள்; பன்னிரு கரங்கள்; பன்னிரு விழிகள்; (பன்னிரு விழிகளிலே பரிவுடன் ஒரு விழியால் என்னை நீ பார்த்தாலும் போதும்! வாழ்வில் இடறேதும் வாராது எப்போதும்! சண்முகா! - பன்னிரு . . .)

விநாயகப் பெருமானுக்கோ ஐந்து கரங்கள்; ஆனை முகம்.

(ஐந்து கரத்தனை, ஆனை முகத்தனை,

இந்தின் இளம்பிறை போலும் எயிற்றனை,

நந்தி மகன்தனை, ஞானக் கொழுந்தினை,

புந்தியில் வைத்து அடி போற்றுகின்றேனே!

இப்பாடலும், 'அடி போற்றுகின்றேனே' என்று விநாயகப் பெருமானின் திருவடிகளையே போற்றி வணங்கும் தனிப்பாடல். திருமந்திர நூலில், பிற்காலத்தில் இணைக்கப்பட்ட தனிப்பாடல்.)

ஆற்றலில் விநாயகப் பெருமானுக்கு ஈடு இல்லை என்பார்கள். கீழே கொடுக்கப்பட்டுள்ள படத்தில் ஐந்து முகங்களும், பத்து கைகளும் உள்ளன.

துர்க்கை போன்ற தாய்த் தெய்வங்கள் பல கைகளுடன், ஒவ்வொரு கையிலும், பலவகை ஆயதங்களுடன் அருட்காட்சி தருகின்றார்கள்.

இத்தனை தெய்வ வடிவங்களுக்கும் உள்ள ஒரே ஒற்றுமையைக் கவனியுங்கள்!

• உற்று நோக்குங்கள்!
• பல கைகளையும், பல தலைகளையும் கொண்டு, அவர்தம் பேராற்றலை விளங்கும் அத்தெய்வங்கள் அனைத்தும்,
• திருவடிகள் மட்டும் இரண்டே இரண்டு கொண்டவர்கள்! ஏன்?

ஏனென்றால், அவர்களைச் சரணடையும் மனிதர்களுக்குப் பற்றிக்கொள்ள இரண்டு கைகள் மட்டுமே உண்டு!

கடவுளர்கள் பல திருவடிகள் கொண்டு விளங்கினால், இரண்டு கைகளே கொண்ட மனிதர்கள், அத்துணை திருவடிகளையும் பற்றிக்கொள்ள கைகள் போதாமையால், முழுமையான சரணாகதி அடைய சாத்தியமில்லாமல் போகும் அல்லவா?

இக்கடவுளர் அனைவரும், மனிதர்களிடம் கொண்ட எல்லையற்ற கருணையால், மனிதர்கள் முழுமையான அருள் பெறும் வகையில், மனிதர்களின் இரு கைகளினாலும் பற்றிக்கொள்ள ஏதுவாக, இரண்டே திருவடிகளைக் கொண்டு அருள் செய்கிறார்கள்!

எனவே, திருவள்ளுவரும், இப்பொதுமைத் தத்துவத்தை உள்வாங்கி, 'அடி' என்ற சொற்களால் குறிப்பிடுவது, "ஓர் நாமம், ஓருருவம் ஒன்றுமிலா ஈசனுக்கு ஆயிரம் திருநாமம் பாடித் தெள்ளேணம் கொட்டாமோ!" என்று மாணிக்கவாசகர் சொன்னதைப்போல, உருவமில்லா இறைவனுக்கு, உருவத்தை உருவகம் செய்து, அவ்வுருவ உடலின் திருவடிகளையே குறிப்பிடுகின்றார் என்றே துணிந்து கூறலாம்.

இது நேர்மறையான பொது விடை!

திருவள்ளுவர் இத்துணை அளவு திருவடிகளைப் பாட, வேறு ஒரு முக்கியமான சமூக உளவியல் காரணமாக இருக்க வேண்டும் என்பது எனது கருத்து! அதை உங்களுடன் பகிர்கின்றேன்.

திருவடிகளை உயர்த்தும் திருக்குறளின் உயர்வான நேரடியான நோக்கம்:

• கால்களில்(திருவடிகளில்) பிறந்ததால், கீழ்ச்சாதி சூத்திரர்கள் என்று உழைக்கும் மக்களை இழிவு செய்யும் மடமையைச் செய்து,
• மனிதர்களுக்குள் உயிர்வு-தாழ்வு கற்பிக்கும் மனுதர்ம, சாதிப் படிநிலைக்கு மரண அடி கொடுக்கும் வகையில்,
• இறைவனின் திருவடிகளை அடைவதே வீடுபேறு என்று முன்நிறுத்துவதே
• கடவுள் வாழ்த்தில் ஏழு குறட்பாக்களில் ”நற்றாள்”, ”மாணடி”, ”தாள்”, “அடி”, என்று இறைவனின் ஏனைய அவயவங்களைப் பற்றிக் குறிப்பிடாது, திருவடி சேர்தலை மட்டும் வலியுறுத்தும் திருக்குறள் - கடவுள் வாழ்த்தில் உள்ள ஏழு குறட்பாக்களின் தத்துவ நோக்கம்.

எப்படி என்பதைப் பார்ப்போம்!

ஆரியர்களின் மநுதர்மம் சொல்லும் நான்கு வர்ணக் கொள்கை என்ன?

மனிதர்களின் கர்ம பலன்களுக்கு ஏற்ப வரும் புண்ணிய-பாவங்களைப் பொறுத்து,

1. விராட் புருஷனின் (/ பிரமனின் / விஷ்ணுவின் )தலையில் பிறந்தவர்கள் பிராமணர்கள்;
2. தோள்களில் பிறந்தவர்கள் சத்திரியர்கள்;
3. இடுப்பில் பிறந்தவர்கள் வைசியர்கள்;
4. காலில் பிறந்தவர்கள் சூத்திரர்கள்; கீழான பிறவிகள்!
5. மிகவும் தாழ்ந்த, நான்காம் வருண சூத்திரர்கள், மிகவும் உயர்ந்த பிராமணர்களுக்கு அடிமை சேவகம் செய்ய படைக்கப்பட்டவர்கள்; செய்தால், புண்ணியம்.
6. அடுத்தபடியாக, தாழ்ந்தவன், வைசியன்,
7. பிறகு, சத்திரியன்.

இதன்படி, விராட் புருஷன் / பிரமன் / விஷ்ணு என்று படைத்தவனின் திருவடி என்னும் 'கால்களில் பிறப்பது' என்பதே மிகவும் கீழ்த்தரமானது (படைத்தவனின் திருவடிகள் தீண்டத்தகாத கீழானவை என்ற பொருளில்தானே, திருவடிகளான கால்களில் பிறந்தவர்கள் தீண்டத்தகாத சூத்திரர்கள் என்கிறார்கள்?) என்று சொல்வதிலிருந்து, ஆரியர்களின் சநாதன நான்கு வர்ணக்கொள்கை தொடங்குகிறது!

ஆரியர்களின் இந்தத் தொடக்கத்துக்கே ஓங்கி நெத்தியடியாக, கடவுள் வாழ்த்திலேயே ஆப்பு அடித்துவிட்டார் திருவள்ளுவர்!

கடவுள் வாழ்த்துப் பத்துப் பாடல்களில், ஏழு பாடல்களில் இறைவனின் திருவடிகளே (கால்கள்) மிகவும் சிறப்பித்துப் பாடப்பட்டன!

திருவடிகளான கால்களைச் சென்று அடைவதே பிறவிப்பயன், வீடுபேறு, மோட்சம் எல்லாம் என்று உரக்கச் சொல்கிறது திருக்குறள்.

வள்ளுவன் செய் திருக்குறளை மருவற நன்கு உணர்ந்தோர்கள்

உள்ளுவரோ மநுவாதி ஒரு சாதிக் கொரு நீதி!

- என்ற மனோன்மணியம் சுந்தரனாரின் பாடல் இங்கு நினைவு கொள்ளத் தக்கது!

வள்ளுவர் அருளிய திருக்குறளை சரியாகப் பொருள் உணர்ந்து அறிந்தவர்கள், மனிதர்களைச் உயர்வு-தாழ்வு படிமுறையில் சாதிகளாக பிரித்து வைத்து, சாதிக்கு ஏற்ப நீதியை மாற்றும் மனுதர்ம மனுநீதியைத் தூக்கிப் பிடிக்கும் ஆரிய பிராமணீய மநுவாதிகளை மனதால்கூட நினைத்துப் பார்க்க மாட்டார்கள் என்கிறார் மனோன்மணியம் சுந்தரனார்.

'பிறப்பொக்கும் எல்லா உயிர்க்கும்' என்ற வள்ளுவரின் அறத்தினை ஆரிய பிராமணீயம் ஒருபோதும் ஏற்காது. பிறப்பினால் ஆரியப் பிராமணர்கள் தங்களை ஆகமேல்சாதி என்றும், மற்றவர்கள் இழிந்தவர்கள் என்ற கருத்தியல் வன்முறையை, ஆரியரல்லாத மற்றவர்களின் மூளையில் 'பகவத்கீதை' போன்ற சமய நூற்களில் இடைச்செருகல் செய்து, திணித்து, மதஅடிப்படையில், தாமாகவே முன்வது அடிமையாகும் கூட்டத்தை உருவாக்கப் பாடுபடுகிறார்கள்.

சமஸ்கிருதம், வேதம் ஆகிய அறிவார்ந்த விவாதங்களுக்கு அப்பாற்பட்டவை என்ற கருத்தியல் வன்முறையில்தான் ஆரியர்களின் கவனம் எப்போதும் இருக்கும்.

அவற்றிக்கு முற்றிலும் எதிரான சமநீதிக் கருத்தியல்களை வலியுறுத்தும் திருக்குறள், மக்களின் மனங்களில் ஆழமாக ஊடுருவி விட்டதால், திருக்குறளை ஆரிய தரும சாத்திரங்களின் வடிவம் என்றும், திருவள்ளுவருக்குப் பூணூல் அணிவித்து ஆரியப் பிராமணராக்குவதும் செய்யும் முயற்சிகளை பரிமேலழகர் காலம் தொட்டு முயற்சி செய்துவருகிறார்கள்!

இவர்கள் லொள்ளு பத்தாது என்று மேல்நாட்டு ஆரிய மதமான கிறித்துவமத ஆரியர்கள் வேறு இப்போது புதிதாகக் கிளம்பியிருக்கிறார்கள்! வள்ளுவருக்கு கிறித்துவ மேலை ஆரியச்சடங்குகள் செய்து இவர்கள் செய்யும் லொள்ளு புதிய ஆரிய நச்சுக் கிருமியாகும்.

மேலை ஆரியக் கிறித்துவன் செய்யும் லொள்ளைக் காட்டி, நாங்கள் இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளாக லொள்ளு செய்து வருகிறோம்! எங்களைக் குற்றம் சொல்பவர்கள், நேற்று வந்த கிறித்துவ ஆரியர்களுக்குச் சிவப்புக் கம்பளம் விரிக்கிறார்கள் என்று சொல்லி, தமிழர்களைத் திசைதிருப்பி, திருக்குறளை ஆரியமயமாக்கும் முயற்சிக்கு ஆதரவு பெற முயற்சிப்பார்கள்!

வள்ளுவத்தை விழுங்கி அழிக்கத் தோன்றியிருக்கும் புதிய ஆரிய நச்சுக் கிருமிகள் குறித்தும் எச்சரிக்கையாக இருங்கள்! இதுவும் கடந்து போகும்!

வள்ளுவம் என்றும்போல், காலத்தை வென்று வாழும்