Prominent artists seek vigilance probe

THIRUVANANTHAPURAM: A group of leading artists in the state who gathered here to protest against the suspicious way in the conduct of Kochi- Muziris- Biennale, have called for a Vigilance probe into the granting of crores of rupees to a Trust in the name of promotion of art.

 The group comprising nationally-acclaimed artists including C L Porinjukutty, Kanayi Kunhiraman, K K Rajappan, K C Chithrabhanu, N N Rimson, Tensing Joseph, Shibu Lopez, Nemom Pushparaj, T V Chandran, Gopikrishnan and Ajith Kumar G told a news conference the other day that the international art festival, which is the first of its kind being hosted in Kochi, has already come under scathing attack from the art fraternity for various reasons like not including the local artists and portraying the traditional art form of Kathakali in a vulgar manner in its brochure.

 The artists demanded that the State Government revoke the previous LDF Government’s  decision to grant an exorbitant sum of over Rs 70 crore without following any norms to the  Biennale organisers, Kochi Biennale Foundation, a public  charitable  Trust governed by the  provisions of Indian Trust Act(Act II of 1882) led by its president Bose Krishnamaachary and secretary Riyas Komu.

 The previous LDF government had sanctioned a sum of `73.2 crore for the conduct of Biennale from the Kochi Muziris project fund. The Department of Tourism had sanctioned the release of `5 crore to the Kochi Biennale Foundation to meet the initial cost.

They said this sum was unacceptably high as similar events like the Triennale of Central Lalitha Kala Akademi and International Film Festival of Kerala of State Chalachitra Academy were conducted with a budget of around Rs 3 crore.

 Moreover, the organising of the event had been undertaken by a Mumbai-based private agency, which was not accountable to the State Government in any way.

The State Lalitha Kala Akademy had been kept at a distance from the conduct of the international event. Hence, there was a possibility of the grant being misused. Since the government had granted the sum as a monetary aid, the organisers did not have to submit the accounts of the transactions before the government, they alleged.

 In addition, the previous government had granted several crores of rupees to the Kochi Muziris Foundation Trust for various proposals like installation of statues on roadsides from Nedumbassery airport to Ernakulam and establishment of Kochi Biennale schools without consulting the experts, the artists alleged.

 It has been pointed out that while Rs 5 crore was allotted as initial cost of the activities including that of the renovation of the Kochi Durbar Hall gallery, the Trust had claimed that they had spent Rs 3.5 crore for renovation itself. The artists claimed that the expense must have been cost only Rs 1.5 crore.

The artists wanted the State Government to conduct a Vigilance probe against all concerned including former Cultural Affairs Minister M A Baby as he had visited Venice Binennale along with Trust office-bearers, while he kept the Kochi-Biennale venture as a secret from the artists and art historians of the state.

historicus has left a new comment on your post "Syrian Malabar Christian and Pattanam -From Wiki...": 

The attempts of Prof. George Menachery to interest agencies and Govts to undertake a Muziris - Red Sea or Red Sea - Muziris sail ship voyage did not fructify. The Many articles, papers, books which he had published along with Maggy G. Menachery failed to receive the kind of attention that was needed to fulfil his dreams of a Aden/Socotra/Gulf - Muziris voyage in a sail ship manufactured in Kerala say at Beypore or one made abroad using the Teak wood and Coir of Kerala and employing artisans from Kerala. He was constantly prowling the Gulf countries and studying about Aden and Socotra and trying to get various Govt. agencies.

கபாலீசுவரரைப் பற்றிய தினமலரின் திடீர் சரித்திர ஆராய்ச்சி: உண்மையான கோவில் கடற்கரையில் இருந்ததாம்!

April 6, 2012

மேலேயுள்ளது, 12ம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த விக்கிரமசோழனின் கல்வெட்டாகும். இரவில் நடராஜருக்கு விளக்கெரிக்க வரியிலா நில்;அமான்னியம் கொடுக்கப்பட்டதை இக்கல்வெட்டு கூறுகிறது.  இது சர்ச்சின் வராண்டாவில் கிடந்தது. பிறகு தொல்துறைத்துறையினர் கண்டுபிடிதார்களாம்..

சர்ச்சில் கிடைத்த இன்னொரு தமிழ் கல்வெட்டு. இதுவும் இறையிலியைக் குறிக்கிறது. ஆனால், சிதைந்த நிலையில் காணப்பட்டது.

12ம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த சமஸ்கிருத மொழி கல்வெட்டு, சர்ச்சின் மேற்குப் பகுதியில் கிடந்தது / கிடைததது.

12ம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த இக்கல்வெட்டு, சாந்தோம் செமினரியின் பிரதானக் கதவிற்கு செல்லும் கடைசி படிகட்டின் வலதுபுறத்தில் காணப்பட்ட கல்வெட்டு. இப்பொழுது சாந்தோம் உயர்நிலைப் பள்ளி வளாகத்தில் இருப்பதாகக் கூறுகிறார்கள் ()அதாவது இருந்தது, பிறகு காணவில்லை. இதிலிருந்து, பழைய கபாலீசுவரக் கோவில் ஒரு பெரிய வளகத்தில் இருந்திருக்கிறது என்று தெரிகிறது. மிலேச்சர்கள் / போர்ச்சுகீசியர் அதனை ஆக்கிரமித்துக் கொண்டு இடித்து, உடைக்க ஆரம்பித்த போது, கிடைத்தப் பகுதிகளை, குறிப்பாக விக்கிரங்களை எடுத்து வந்து கோவிலைக் கட்டிக் கொண்டனர்.

இப்படி பற்பல அத்தாட்டிகள், ஆதாரங்கள் கொண்ட “தாமஸ் கட்டுக்கதை தொடர்கிறது: இந்துமதத்திற்கு எதிரான கிருத்துவர்களின் சதிகள்” ஒரு 120 பக்கங்கள் கொண்ட கட்டுரையைக் கொடுத்தேன். அதனை “இந்துக்கள் / இந்து அபிமானிகள்” என்று சொல்லிக் கொண்டவர்கள் தாம் புத்தகமாக வெளியிடுகிறோம் என்று 2008ல் சிடியில் எடுத்துக் கொண்டு சென்றார்கள் ஆனால், செய்யவில்லை. ஆனால், அதிலுள்ள விஷயங்களை “Breaking of India” என்ற புத்தகத்தில் தாராளமாக உபயோகப்படுத்தப் பட்டுள்ளது. ஆனால், ஒரு இடத்தில் கூட, இன்னாரிடத்திலிருந்து எடுத்தாளப்பட்டது / பெறப்பட்டது என்று குறிப்பிடவில்லை. ஏதோ, இவர்களே அந்தந்த இடங்களுக்குச் சென்று, குறிப்பிட்ட நபர்களுடன் பேசி, விஷயங்களைத் தெரிந்து கொண்டது போல எழுதியுள்ளார்கள். ஆனால், உன்மையில் அவர்கள் அங்குச் செல்லவும் இல்லை, அந்த நபர்களுடன் பேசியுதும் இல்லை, என்னுடைய சிடியிலிருந்து எடுத்த விஷயங்களை (தாமஸ் கட்டுக்கதை சம்பந்தமானவை – தெய்வநாயகம், ஒலாஸ்கி முதலியன) அப்படியே போட்டுள்ளர்கள்.

வேதபிரகாஷ்

06-04-2012

அரசதுரோகி தாமஸ் உயிர்த்தியாகி தாமஸ் ஆனது: நான்கு தனக்கு வரவேண்டிய கணக்கைத் தீர்த்து வாருங்கள் என்று நால்வரை அனுப்பினாராம். அவர்களும் தாமஸின் கதையை முடித்துவிட்டு வந்தார்களாம். அதாவது ராஜாவின் கையாட்களால் டிசம்பர் 29 1170 அன்று கொலையுண்டு உயிர்த்தியாகியானார்[2]. செத்தப்பிறகும், அந்த தாமஸின் புகழ் அதிகமாகவே இருந்ததினால், சரித்திரத்திலிருந்தே அப்பெயரை நீக்க என்ற மன்னன் முயன்றான். 1538ல் ஹென்றியின் கட்டளைப்படி[3], அந்த சர்ச் இடிக்கப்பட்டு, தாமஸின் “ரெலிக்ஸ்” அதாவது எலும்புகள் கூட விட்டு வைக்காமல் எரிக்கப்பட்டன[4]. இதெல்லாமே, “அபோகிரபல் பைபிள்” அல்லது மறைத்துவைக்கப் பட்டுள்ள பைபிள்களில் தாமஸின் கதைகளைப் போன்றே இருப்பதைக் காணலாம்.

தாமஸ் கொல்லப்பட்ட ரணகளறி குரூரக்கட்டுக்கதை: கிருத்துவம் ரத்தத்தில், கொலையில், கொடுமையில், குரூரத்தில் தோய்ந்து வளர்ந்தது. இதனால், அவர்கள் மனதில் வன்முறை, பயங்கரவாதம், தீவிரவாதம் என்பன மறைதேயிருந்து, வேலைசெய்து வந்துள்ளது. “தியாகவியல்” என்று வைத்துக் கொண்டு, கொலைகாரர்கள், கொள்ளைக்காரர்கள் முதலியோரை உத்தமர்கள், உயிர்த்தியாகம் செய்தவர்கள் என்று கதைப் புனைவது அவர்கள் வழக்கம். ஏசு மக்களுக்காக உயிர்துறந்தார், தினமும் அவர் ரத்தம்-சதை குடித்துத்தின்று தான் நம்பிக்கையுடன் கிருத்துவர்கள் வாழ்கின்றனர்[5]என்பதனை மறக்காமல் இருக்கவேண்டும் என்றால் இத்தகைய ரணகளறி குரூரக் கட்டுக்கதைகள் அவர்களுக்குத் தேவைப் படுகிறது. ஆகவே, தாமஸ் பக்கெட் கொலையுண்டதை குரூரமாகச் சித்தரித்துள்ளனர். தாமஸ் முழங்கால் போட்டு தியானம் செய்ய்ம் வேளையில், அந்த நான்கு கொலையாளிகள் கத்திகளுடன் வருகின்றனர். முதலில் ஒருவன் பின்பக்கமாக தலையை வெட்டுகிறான். ரத்தம் பீரிட்டெழுகிறது; அடுத்தவன் வெட்டுகிறான் – தலை கீழே விழுகிறது, இன்னொருவன் வெட்டுகிறான், தலைசிதறி மூளை வெளியேறுகிறது; பிறகு மற்றவனும் வெட்ட உடல் துண்டு-துண்டாகிறது. கிடைத்த அந்த சிதைந்த உடலை சீடர்கள் மறைத்து வைக்கின்றனர். ஏனெனில், அரசன் அதனையும் விடமாட்டான் என்ற அச்சம், இல்லை யாராவது திருடிச் சென்று விடுவார்கள் என்ற பயம், ஏனெனில், கிருத்துவர்களுக்கு பிணம் அதுவும் கிருத்துவ சந்நியாசி போன்றவர்களின் பிணம் என்றால் கூறுபோட்டு சாப்பிடுவார்கள்[6]. அதனால் தீராத வியாதிகள் தீரும் என்ற நம்பிக்கை (இதனால் தான், கபாலி கதை கேட்டதும், கிருத்துவர்கள் அத்தகைய கதையை தாமஸுக்குக் கட்டிவிட்டனர்)

தாமஸ் பக்கெட்டைப் பற்றி வளர்ந்த கட்டுக்கதைகள்: உள்ளூர் கதைகளின்படி, அவர் போப்பினால் மரியாதை செய்யப்பட்டவுடன் உயிர்த்தெழுந்ததாக நம்பப்படுகிறது. அதாவது தாமஸைப் போல, இந்த தாமஸும் ஏசுநாதருக்கு இணையாக வைக்கப் படுகிறார். உள்ளூர் தண்ணீர் பிடிக்கவில்லை என்று ஆயர்க்கொம்பினால் பூமியைக் குத்தினாராம். உடனே நீர் குபீரென்று கொப்பளித்தெழுந்து ஊற்றுபோல சொரிந்ததாம். இன்னொருமுறை இரவில் குயில் இனிமையாகப் பாடிக்க்கொண்டிருந்ததாம். அதைப் பிடிக்காமல், இனிமேல் தனதருகில் யாரும் பாடக்கூடாது என்று ஆணையிட்டுவிட்டாராம். கென்ட் என்ற இடத்தில் ஸ்டுரூட் என்ற கிராமத்தில் இருந்த மக்கள் அரசனுக்கு தமது  ஆதரவைத் தெரியப்படுத்த, தாமஸ் குதிரையின் மீது சென்றபோது, குதிரையின் வாலை வெட்டிவிட்டார்களாம். இதனால் கோபம் அடைந்த தாமஸ், இனிமேல் அந்த கிராமர்த்தவர் வாலோடுப் பிறக்கக்கடவர் என்று சாபம் கொடுத்துவிட்டாராம்.

மறக்காத மக்களும், கட்டுக்கதையாளர்களும்: இங்கிலாந்தில் கந்தர்புரிக் கதைகள் என்று இப்படி கட்டுக்கடைகள் அதிகமாகவே வளர்ந்தன. ஆனால், மக்கள் தாமஸை மறக்கவில்லை. பிறகு உடல் டிரினிடி சர்ச்சில் அடக்கம் செய்யப்பட்டது. சமாதியில் இரண்டு ஓட்டைகள் வைத்து அதன் மூலமாக பார்க்க வழிசெய்யப்பட்டது[7]. பிறகு தாமஸின் புகழ் பரவ ஆரம்பித்தது. சமாதிக்கு வந்து வேண்டிக் கொண்டால் நோய்-நொடி தீர்க்கும் என்ற நம்பிக்கைகள் வளர்ந்தன. பிரெஞ்சு நாட்டு மன்னன் லூயிஸ் VII (Louis VII) அங்கு வந்து தனது மகன் நோய் நீங்க வேண்டி வந்தானாம். 1172ல் தாமஸ் ரத்தம் தோய்ந்த ஒரு கல் போப்பிடம் அனுப்பிவைக்கப்பட்டதாம். அது இப்பொழுது மாரியா மகோரி (the church of Sta. Maria Maggiore) என்ற சர்ச்சில் உள்ளது. அந்த ரத்தம், எலும்புகள், மண்டையோடுகள் பற்றியும் அதிகமாகவே கதைகள் வளர்ந்தன[8]. எனவேத்தான், இப்பொழுதும் ஹாரிபாட்டர் போன்ற கட்டுக்கதைகள் மேனாடுகளில் பிரபலமாக இருப்பதில் ஒன்றும் ஆச்சரியமில்லை.

வின்சென்ட் ஸ்மித் மற்றவர்கள் தாமஸ் கட்டுக்கதைக்கு சண்டையிட்ட ரகசியம்: வின்சென்ட் ஸ்மித் என்பவன் தான், இப்பொழுதுள்ள இந்திய சரித்திரத்தை எழுதி, இப்படித்தான் இருக்கவேண்டும் என்று தீர்மானித்தவன். இது இன்றளவும் இந்தியர்கள் கண்மூடித்தனமாக படித்து வருகிறார்கள். ஆனால், அந்த  வின்சென்ட் ஸ்மித், இந்த தாமஸ் கட்டுக்கதையை ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை. அதாவது “இந்தியாவில் செயின்ட் தாமஸ் கட்டுக்கதை” வளர்வதை ஒப்புக்கொள்ளவில்லை. “அப்போஸ்தலரேயாகிலும் ஒருதடவை மேலாக இறக்கவும் முடியாது” என்று தீர்மானமாகச் சொல்லிவிட்டானான்[9].

அதாவது, இறந்த ஒரு மனிதனுக்கு ஒன்றிற்கு மேலான எலும்புக்கூடு, சமாதி முதலியன இருக்கமுடியாது. அதுமட்டுமில்லாது, உள்ளே புகுந்து ஆராய்ச்சி செய்து பார்த்தால் எல்லா விஷயங்களும் தெரிந்துவிடும் என்பது அவனுக்குத் தெரியும். மற்ற ஆங்கில அதிகாரிகள், கிருத்துவ பாதிரிகள் சொன்னதை அவன் எற்க்கவில்லை. இருப்பினும், சில கிருத்துவர்கள் சொத்து, பணம் முதலியவற்றிற்காக, இக்கட்டுக்கதையை விடாப்பிடியாக வளர்த்து சரித்திரம் ஆக்க வேண்டும் என்று கோடிகளையும் கொட்டத் தயாராகி விட்டார்கள்.

வேதபிரகாஷ்

08-04-2012

விளைவு, போலிகளை உருவாக்க வேண்டியது தான். இதோ, இந்த சிற்பத்தை, தாமஸின் சிலை என்கிறார்கள். ஆனால், உண்மையில் தாமஸ் எப்படி இருப்பான் என்று யாருக்கும் தெரியாது. ஆக, கோவிலில் கிடைத்த ஒரு சிற்பத்தை வைத்துக் கொண்டு, அதனை “தாமஸ்” என்பது வேடிக்கைத்தான். ஓர்டோனாவில் இருக்கும் தாமஸ் சிலை வேறு மாதிரி உள்ளது. வெள்ளியால் செய்யப்பட்டு, ஓர்டோனா (இத்தாலி)வில் உள்ள சிலை.

இது சைதாப்பேட்டையில், சின்னமலையில் இருந்த ஒரு இந்து கோவில். இதனையும் இடித்து மாற்றியுள்ளார்கள். அதிசயமான ஊற்று வரும் இடம் என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ள இது கோவிலின் பகுதியாக இருந்தது.

ஓர்டோனாவில் செயின்ட் தாமஸ் கல்லறை, எலும்புக்கூடு, ஊர்வலம், வழிபாடு இத்யாதி!

April 13, 2012

Indians captured from the sertão . Lithograph by Jean Baptiste Debret, early nineteenth century. From  Voyage pittoresque et historique au Brésil:  Ou séjour d’un artiste franais au Brésil, depuis 1816 jusqu’en 1831
inclusivement . Facsimile ed. of original by Firmin Didot frères, Paris, 1934
(Rio de Janeiro: Distribuidora Record, 1965), pt. 1, pl. 20.

இப்படங்கள் அனைத்தும், இந்த இணைத்தளத்தில் உள்ளன[6].

படம்.2 குழந்தைகள், பெண்கள், ஆண்கள் வித்தியாசம் பார்க்காமல் கொன்று எரித்தது. “Aztec and Indian natives were burnt alive in groups of 13 to honor Jesus Christ and his 12 disciples” என்று இதற்கு விளக்கம் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது[7].

படம்.4 தங்கத்தின்மீதான மோகத்தினால், கிருத்துவர்கள் தங்கள் வாயில் கொதிக்கும் தங்கத்தை ஊற்றினார்கள் என்று, இவ்வாறு படத்தை வரந்துக் காட்டியுள்ளனர். ஆனால், அவர்களுடைய தங்கம் முழுவதையும் கொள்ளையெடித்து சென்றனர் என்பதுதான் சரித்திர உண்மை.

அமெரிக்காவில் கட்டுக்கதை உருவான விதம்: பே ஜூமே கதையில், இன்னொன்றும் உள்ளது. அம்மக்கள் சோளம் மற்றும் “மேட்” எனப்படுகின்ற ஒருவகை இலைகள் கொண்ட செடிகளை வளர்த்து வந்தனர். அவ்விலைகளிலினின்று டீ போன்ற திரவத்தைத் தயாரித்துக் குடித்து வந்தனர். பிறகு கிருத்துவர்கள் அதன் சடங்கு மற்றும் மருத்துவ உபயோகங்களை அறிந்து கொண்டனர். அக்கதையின்படி, இவ்விலை / மூலிகை நல்லது-கெட்டது, நன்மை-தீமை என்பதனை பிரித்துக் காட்டிவிடும் என்கிறது. ஒருமுறை அத்தகைய சோதனைகளில், சூரியனை ஒரு பெரிய சிலந்தியாக மாற்றியது. மாறாக, பே ஜூமே என்ற அவர்களது கடவுள், தானே, அவர்களது தலைவனாக உருமாறி, அந்த பச்சிலையை / மூலிகையை எப்படி உபயோகிப்பது என்று சொல்லிக் கொடுத்தார் என்றுள்ளது. உடனே, ஜெசுவைட் பாதிரி, இந்த கதையை மாற்றி, அந்த தலைவன் / அறிவாளி / ஞானி, தாமஸ்தான் என்று, புதிய கட்டுக்கதையை உருவாக்கினர். பே தூமே, பேய் தூமே, பை தூமே, பை சூமே, கரை சூமே, ஜுமே, தூமே அரண்டு, சந்தோ தோமாஸ், சாந்தோ பார்தலோமியா …..என்றிருக்கும் பல சொற்றொடர்களில் உள்ள உச்சரிப்பு அல்லது வார்த்தை ஒப்புமைகளை வைத்துக் கொண்டு, ஜெசுவைட் பாதிரிகள் தங்களுக்கு சாதகமாக கதைகளைக் கட்டிவிட்டனர்[9].

படம்.6. மேலேயுள்ளது மாயா / மயன் என்ற நாகரிகத்தினருடைய சின்னம். அது துளசிமாடத்தைப் போன்றுள்ளது, பக்கவாட்டில் சி;லுவைப் போல் காணப்படுகிறது

 இக்கால ஜெசுவைட் பாதிரி பிரான்சிஸ் சேவியர் குளூனியின் ஆதரவில் மிதக்கும் கதை: இக்கால ஜெசுவைட் பாதிரி பிரான்சிஸ் சேவியர் குளூனியும், தாமஸை விடுவதாக இல்லை[11]. என்னத்தான் பேராசிரியர், சரித்திரச் சான்றுகள் படித்தான் ஆராய்ச்சி செய்வோம், ஹார்வார்ட் பல்கலைகழகத்தில் இருக்கிறோம், என்றெல்லாம் சொல்லிக் கொண்டாலும், தாமஸ் என்று வரும்போது, எல்லாவற்றையும் மறந்து, தெய்வநாயகம் பாணியில் இறங்கிவிடுகிறார்கள். கேட்டால் அவருக்கும் தான் பி.எச்டி கொடுக்கப்படுள்ளதே என்பார்கள்.

அப்பப்பா, இப்பொழுதுதான், இந்த குளூனியின் சுயரூபம் தெரிகிறது. முன்பு, நண்பர்கள், இந்த ஆள் தமிழகத்தில் ஐந்து இடங்களில் தாமஸ் சர்ச்சுகள் கட்டியுள்ளதாகவும், அவற்றையெல்லாம் மீட்க திட்டம் போட்டு வந்துள்ளதாகவும் குறிப்பிட்டார்கள். ஆஹா, இத்தனை பெரிய ஹார்வார்ட் பொருபசர் இவ்வாறெல்லாம் செய்வாரா என்று சந்தேகப் பட்டேன், ஆனால், அவருடைய பேச்சு, எழுத்து இடத்திற்கு இடம், ஆளுக்கு ஆள் மாறுபடுவதை உணர்ந்து கொண்டேன்.

படம்.7

இப்படத்தை வைத்துக் கொண்டுதான், அமெரிக்காவில் ஏற்கெனெவே கிருத்துவம் இருந்தது. இதுதான் சிலுவையில் அறையப் பட்ட ஏசுவின் உருவம் என்று கதை கட்டினர். நம்பிக்கையாளர்கள் எதிர்க்கவே, இல்லை இது தாமஸாக இருக்கலாம், என்று கதையை மாற்றினர். அதையும் சிலர் எதிர்க்கவே, தாமஸ் அவ்வாறு வரையச் சொல்லிக் கொடுத்து, அவர்கள் வரைந்தார்கள், அவ்வளவு தான் என்றார்கள்!

இந்தியாவில் உள்ளக் கட்டுக்கதையை அறிந்தே, பிரேசில்-மெக்ஸிகோவில் புதியக் கட்டுக்கதைய கிருத்துவர்கள் பரப்பினர்: ஜேக்கஸ் லேஃபே (Jacques Layfae) என்ற பேராசிரியர், “கேட்ஸகோல் என்ட் கௌதலுப்” என்ற தென்னமெரிக்க / மீசோ-அமெரிக்கக் கடவுளையும், தாமஸையும் ஒப்பிட்டு ஒரு புத்தகத்தை எழுதினார்[13]. ஆரம்பத்தில், எப்படி இந்தியாவில், குறிப்பாக தென்னிந்தியாவில், கிருத்துவர்கள், இதே மாதிரியான கதைகளை உருவாக்கி வைத்துள்ளார்கள், என்று சுருக்கமாகக் கொடுத்தப் பிறகு, தனது ஆராய்ச்சிற்கு வருகிறார். அய்மாரா, தூபி, கௌரானி, என்ற பலபெயர்களில் தாமஸ் அறியப்படுகிறார். பாம்பு, பறவை என்று பல உருவங்களில் மக்களுக்கு காட்சி கொடுத்துள்ளதாக அறிவிக்கப்பட்டுள்ளது. ஒருமுறை தாமஸ் 400 முயல்களாக மாறி கட்சி கொடுத்தாராம்[14]. தாமஸுடன், மேரியையும் இங்கு சேர்த்துக் கொண்டுள்ளர்கள்[15]. பொதுவாக உள்ளூர் கதைகளை தமக்கு சாதகமாக உள்ளவற்றை எடுத்துக் கொண்டு, அவற்றை தாமசுடன் இணைத்து, தாமஸ் தான், அவ்வாறு வந்து அவர்களை மதம் மாற்றினார் என்று கதைகளை உருவாக்கியுள்ளனர். ஏற்கெனெவே, போலி அத்தாட்சிகளை வைத்துக் கொண்டு, ஏசுவை அந்த கடவுளோடு ஒப்பிட்டதோடல்லாமல், சில சிற்பங்களையும் உருவாக்கியுள்ளார்கள்[16].

செயின்ட் தாமஸ் பெயரால் கொலைகள், கற்பழிப்புகள் முதலியன: மேலேயுள்ளவை அனைத்தும், தாமஸ் பெயரால் நடத்தப் பட்டது என்பதை அறியும்போது தான், இந்த கிருத்துவத்தின் உச்சக்கட்டத்தின் உண்மை வெளிப்படுகிறது. 1511லேயே, அரசாங்கம் இந்தியர்களை தங்களது “பாதுகாப்பு” வளையத்தில் கொண்டு வந்தது. இந்தியர்கள் அமைதியாக இருக்கும் போது அவர்கள் மதம் மாற்றப்படலாம் என்று சௌஸா என்பவருக்குக் கொடுக்கப் பட்ட    ஆணை தெளிவுப்படுத்துகிறது. போர்ச்சுகீசிய சட்டத்தின்படி, போப்பின் மத-உத்தரவுகளின்படி, பிரேசில் முழுவதும் கிருத்துவ மயமாக்கப் பட்டால் தான், தனது ஆளுகையின் கீழ் கொண்டுவரமுடியும். இருப்பினும் மதம் மாற மறுப்பவர்கள் முஸ்லீம்களைப் போல அடிமைகளாக்கப் படலாம். இங்குதான், செர்கியோ புவார்கா டி ஹொடெண்டா என்ற, சரித்திராசிரியர் எடுத்துக் காட்டுகிறார், அலைந்தி திரியும் அப்போஸ்தலர் செயின்ட் தாமஸின் இறுதிக்கட்ட பயணத்தில் அல்லது பயணத்தின் முடிவில் பிரேசில் இருப்பதினால், போர்ச்சுகீசிய ஆக்கிரமிப்பாளர்கள், ஒன்று எல்லோரும் மதம் மாறவேண்டும் இல்லை சட்டப்படி அவர்கள் அடிமைகள் ஆகவேண்டும் என்று வாதிக்க ஏதுவாயிற்று. அதாவது அரசின் பாதுகாப்பு வேண்டுமா அல்லது தண்டனை வேந்துமா என்பதனை அவர்களே திர்ர்மானிப்பதற்கு பதிலாக, இத்தகைய வேறுபாடு சுட்டிக்கட்டப்பட்டது[20].

© வேதபிரகாஷ்

15-04-2012

16ம் நூற்றாண்டு சிரிய பிரதியில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள இடங்கள் / நாடுகள்: உள்ள குறிப்பிட்ட இரண்டு பிரதிகளில், 1662ம் ஆண்டு பிரதி, பட்டியல் இவ்வாறுள்ளது:

1. Judea
2. Armenia
3. Brazil (1552ற்குப் பிறகு சேர்க்கப்பட்டது)
4. Mesopotamia
5. Sultania
6. Kandahar
7. Calabor
8. Kafiristan
9. Lesser Guzarat
10. Tibet
11. Bengal
12. South India (1288ற்கு முன்பாக சேர்க்கப்பட்டிருக்க வேண்டும். அதாவது மார்கோ போலோவிற்கு முன்பாக)

18 நூற்றாண்டு சிரிய பிரதியில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள இடங்கள் / நாடுகள்: மற்றொரு பிரதியில் உள்ளவை, இவ்வாறுள்ளன:

1. Meliyapur
2. Socotra
3. Melinde
4. Cafaria
5. Paces
6. Zarique

அதுமட்டுமல்லாது, இப்பெயர்களையே மாற்றி-மாற்றி எழுதி, ஒரு புதிய இடத்தின், நாட்டின் பெயராக திரித்தெழுதியும் உள்ளனர். Paces – Pares = Fars? என்றும் (இங்கு பாரிஸை ஏன் சேர்க்கவில்லை என்று தெரியவில்லை); Zarique = Serica = China என்றும் இழுத்துள்ளனர் (இங்கு ஜூரிக்கை சேர்க்கலாம்). இனி எடிஸ்ஸாவில் தாமஸ் கட்டுக்கதை வளர்ந்த விவரங்களை இங்கு பார்ப்போம்.

கிருத்துவத்துடன் ஒத்துப் போவாத துருக்கி / மெசபடோமியா: துருக்கியில் / மெசமடோமியாவில் கிருத்துவமதத்திற்கு எந்த ஆதாரமும் இல்லை. முன்பு பாரசீகப் பேரரசின் கீழிருந்து, அந்த கலாச்சாரம், பாரம்பரியம் கொண்டதாகத்தான் அப்பகுதி உள்ளது. நெஸ்டோரிய மதம் என்று சொந்தம் கொண்டாடுவது, ஜெகோபைட் என்றால் அழிப்பது போன்ற முரண்பாடுகளும், தாமஸ் கதையை வெளிக்காட்டுகிறது. நெஸ்டோரியர்கள், கிருத்துவர்கள் இல்லை – அதாவது heretics, unblieievers, pagans எனும்போது, அவர்களை மற்ற இடங்களில், கிருத்துவர்கள் என்பது வேடிக்கையே. முன்பு எடிஸ்ஸாவை எதிர்த்து வந்த வாடிகன், அதன் தொன்மை தெரியவரும் போது[5], பச்சோந்தி போல மாறி ஆதரிப்பதும், இறையியல் முரண்பாட்டைக் காட்டுகிறது. 3000 வருட எடிஸ்ஸா சரித்திரம்-காலநிலை என்பதில் தாமஸ் பற்றி மூச்சுக்கூட விடவில்லை என்பதும் வியப்பே[6]. ஆகவே, சிரிய மொழியிலுள்ள கதைகளை மாற்றியமைத்து, தாமஸின் நடபடிகளை எழுதியுள்ளார்கள் என்று தெரிகிறது. அதை பலமுறைத் திரித்து, இந்தியாவை இணைத்து 13-14ம் நூற்றாண்டுகளுக்குப் பிறகு மாற்றியமைத்திருக்கிறார்கள்.

ஆர்மீனிய இணைப்புகள், மற்றும் முரண்பாடுகள்: இதனால் தான், ஆர்மீனியர்களையும் இந்தியக் கட்டுக்கதையாக துணையாக சேர்ந்துக் கொள்கிறார்கள்[7]. ஆர்மீனியா துருக்கிற்குக் கிழக்குப் பக்கத்தில், மெசபடோமியாவிற்கு வடக்கில், இப்பொழுதுள்ள அசர்பெய்ஜானின் மேற்கில் உள்ளது. இடைக்காலம் வரையிலும் கிருத்துவத்தின் தாக்கம் இல்லை. இருப்பினும், “ஆர்மீனிய சிலுவை” என்றதை வைத்துக் கொண்டு, அத்தகைய சிலுவைகள் எங்கெல்லாம் உள்ளனவையோ, அவற்றையெல்லாம் கிருத்துவத்துடன் முடிச்சுப் போட ஆரம்பித்துள்ளனர்[8]. உண்மையில், ஆர்மீனிய சிலுவை, சிலுவையேயில்லை, ஏனெனில், நான்கு பக்கங்களிலும் ஒரே மாதிரி இருக்கும். பூக்கள், விலங்குகள் என அலங்காரத்துடன் இருக்கும் இந்த அமைப்பு, ஜியோமிதியின் படி உள்ளது. மேலும், கிருத்துவத்தில் சிலுவை தண்டனை, கொலை, சாவு போன்றவையுடன் இணைக்கப்பட்டிருக்கும், ஆனால், இவையோ அப்படியில்லாமல், கலாச்சாரம், நாகரிகம், பண்பாட்டுடன் இணைந்து, பலவழிகளில் உபயோகப்படுத்தப் பட்டு வருகிறது. மேலும் கிருத்துவத்திலேயே, ஆரம்ப காலங்களில் சிலுவை உபயோகப் படுத்தப் படவில்லை[9]. ஏனெனில், அது துக்கக்கரமான சின்னமாகக் கருதப் பட்டது[10]. அதேப்போல, கிருத்துவர்கள் நெஸ்டோரிய சிலுவைகள் என்று, அவற்றையும், கிருத்துவத்துடன் இணைத்துக் குழப்புகிறார்கள். இவையும் ஸ்வதிகக் குறியுடன் சம்பந்தப் பட்டது. முதலில் இந்துமதத்துடன் சம்பந்தப்பட்டு, பிறகு ஜைனர்கள்-பௌத்தர்கள்[11]அதிகம் உபயோகப்படுத்த ஆரம்பித்தார்கள்

மைலாப்பூருக்குக் கொடுக்க மறுத்த ஓர்டோனா: முன்பு, 1958ல் எலும்புத்துண்டம் கேட்டபோது, இவ்வூர் மக்கள் கொடுக்க மறுத்தனர். ஏனெனில், அவர்களுக்கு மைலாப்பூர் கட்டுக்கதையில் துளிக்கூட நம்பிக்கையில்லை. பிற்காலத்தில் 16-17வது நூற்றாண்டுகளில் போர்ச்சுகீசியப் பாதிரிகள் புனைந்த கதை என்று நன்றாகவே தெரியும். பிறகு, வாடிகன் வரை பிரச்சினைச் சென்று, திருப்பிக் கொடுத்து விடுகிறோம் என்ற வாக்குறுதியோடு கொண்டு வரப்பட்டாதாம். ஆனால், திருப்பிக் கொடுத்தார்களா இல்லையா என்ற ரகசியத்தை இதுவரைச் சொல்லாமல் இருக்கிறார்கள்.

ஓர்டோனாவிற்கு தாமஸ் எலும்புக:ள் வந்ததில் குழப்பங்கள்: ஓர்டோனாவிற்கு அவ்வெச்சங்கள் எப்படி வந்தன என்பதற்கே பற்பல விதமான கதைகள் சொல்லப்படுகின்றன. 1258ம் ஆண்டு கிரேக்கத் தீவான கியாஸிலிருந்து (Chios) அவ்வெச்சங்கள் கொண்டுவரப்பட்டதாக சில பிற்காலக் குறிப்புகள் கூறுகின்றன. ஒன்றிற்கும் மேலான கல்லறைகள், எலும்புக்கூடுகள், மண்டையோடுகள் இருப்பதையறிந்த, விக்கிப்பீடியாவே குழம்பிப் போயிற்று என்று நன்றாகவேத் தெரிகிறது. ஏனெனில், சிறிதும் கூசாமல், ஒரே நேரத்தில் இரண்டு உடல்கள் இருந்ததினால், தாமஸ் ஒரு தெய்விக்கப் பிறவி என்று கருதப்படவேண்டும் என்று வக்காலத்து வாங்கி எழுதியுள்ளது[1] (St. Thomas has to be considered as divine person and has two bodies at same time[2]). இங்கு சரித்திர ரீதியில் சர்ச் இருந்ததா இல்லையா என்று தெரியவில்லை. 1427ல் நடந்த போரில் ஓர்டோனா தாக்கப்பட்டு, பெரும்பகுதிகள் சேதமடைந்தன. இருப்பினும் 15ம் நூற்றாண்டில் கட்டப்பட்டுள்ளதாக ஒரு குறிப்புக் காணப்படுகிறது. 16ம் நுற்றாண்டில் சார்லஸின் மகள் பெற்று மாளிகைக் கட்டியதாக உள்ளது[3].

மேலேயுள்ளதுதான், அந்த ஓர்டோனா சர்ச்சின் இருப்பிடம், படம். கடற்கரைக்கு அருகில் இருப்பதைத் தெளிவாகப்பார்க்கலாம். இப்படி அவர்கள் தேர்ந்தெடுக்கும் ஊர் / நகரம் கடற்கரைக்கு அருகில் இருக்க வேண்டும். அங்கு ஒரு “கிருத்துவர்கள் அல்லாத” கிருத்துவர்கள் இருக்க வேண்டும், அவர்கள் விக்கிரங்களை வழிபட்டுக் கொண்டிருக்க வேண்டும், அவர்களை மாற்ற ஒரு தாமஸ் வரவேண்டும், ஒரு அரசன் கொல்ல வேண்டும், அவரின் உடல் எடுத்துச் செல்லப்படவேண்டும். இப்படியான கதைகள் அதனால் தான் எல்லா ஊர்களிலும் உள்ளன.

எலும்புக்கூடு வைக்கப்பட்டுள்ள சவப்பெட்டியின் மீதுள்ள படம், விவரங்கள் மேலே கொடுக்கப்பட்டன.

ஓர்டோனாவில் உள்ளவை உண்மையா பொய்யானவையா?ஓர்டோனாவில் இருந்ததாகச் சொல்லப்படும் எலும்புத்துண்டங்கள் பலதடவை களவாடப்பட்டதாக கிருத்துவர்களே எழுதியுள்ள விவரங்களினின்று தெரிகிறது. உதாரணத்திற்கு இந்த விவரத்தைப் படிக்கவும்[13]. அதேபோல, அங்குள்ள சர்ச்சும் இடைக்காலத்தில், பலதடவை இடிக்கப் பட்டுள்ளது, பிறகு மாற்றி-மாற்றிக் கட்டப்பட்டுள்ளது. எலும்புகளும் இடம் பெயர்ந்துள்ளன. அந்நிலையில், அதே எலும்புகள் தாம் திரும்ப வந்துள்ளன என்ற ஆதாரம் எதுவும் இல்லை. மேலும், அவ்வாறு மாற்றி-மாற்றிக் கட்டப்பட்டும் போது, முந்தைய அத்தாட்சிகளை அழிக்கும் விதத்தில் தான் அவர்கள் செயல்பட்டு வருகின்றனர். அதாவது, இதைக்காலத்திற்குப் பிறகு, கத்தோலிக்கம் முழு அளவில், ஒரு மதமாக உருவெடுத்து வந்த நிலையில்தான், மார்ட்டீன் லூதர் (1483-1546) என்பவரால் புரொடெஸ்டென்ட் / எதிர்மறை கத்தோலிக்கம் / கத்தோலிக்க விரோத மதத்தை உருவாக்கினார். இதனால், இருபிரிவினருக்கும் மிகக்கொடிய அளவில் போர்கள் ஏற்ப்பட்டன. அப்போர்களில் அப்பாவிகள் பலர் கொல்லப்பட்டனர். இறையியல் முரண்பாடுகள் வளர்ந்து, இஸ்லாம் தோன்றிய காலகட்டத்தில் சமயப்பூசல்கள் அதிகமாயின. அக்காலத்தில் இருந்த பாகன்-கோவில்கள் (கிருத்துவரல்லாதவர்களின்) பல இடிக்கப்பட்டனல; விக்கிரங்கள் அடித்து நொறுக்கப்பட்டன; அங்கிருந்த செல்வம் கொள்ளையடிக்கப் பட்டது. “சிலுவைப் போர்கள்” (1095 – 1291) மற்றும் (1100 – 1600) என்று சொல்லப்படும் அவற்றின் மூலம் பற்பல குரூரங்களை படித்தறிந்து கொள்ளலாம். இக்காலக்கட்டத்திலும் “ரெலிக்ஸ் ஹண்டர்ஸ்” (Relic hunters) இறந்தவர்களின் உடற்பகுதிகளைத் தேடுபவர்கள் பல கல்லறைகளை உடைத்து, தோண்டி எலும்புக்கூடுகளை எடுத்துச் சென்றனர். இதனால், எந்த கல்லறையிலிருந்து எந்த எலும்புக்கூடு இருந்தது / எடுத்தது என்ற விவரம் தெரியாமல் போய்விட்டது. ஆகவே, அந்நிலையில், இடைக்கால ஆதாரங்களை மறைக்கக் கத்தோலிக்கக் கிருத்துவர்கள் பெருமளவில் அக்கிரமம் செய்துள்ளார்கள்.

© வேதபிரகாஷ்

13-04-2012

எல்லோருடைய மண்டையோடுகள், எலும்புக்கூடுகள் உள்ளப் புனிதஸ்தலம் பாட்மோஸ்: பாட்மோஸ் (Patmos) என்ற தீவு கிரீஸில் உள்ளது. “வெளிப்பாடுகள்” பற்றிய இடங்களும் இங்குள்ளன. இங்கு ஜானுடைய மோனாஸ்டரி (கிருத்துவ மடாலயம்) உள்ளது. அங்குள்ள ஒரு அறையில் கதோலிகோன் (Kathakolikon) என்ற இடத்திற்கருகில் ஒரு இடத்தில் மறைத்து வைக்கப்பட்டுள்ள மண்டையோடுகள், எலும்புக்கூடுகள் முதலியன ஏராளம். அதில் தான் நம்முடைய செயின்ட் தாமஸின் மண்டையோடு உள்ளது. இது ஒரு பெரிய வெள்ளிக்கிண்ணத்தில் வைக்கப்பட்டுள்ளது. அலெக்ஸியோஸ் கோம்னெனோஸ் (Emperor Alexios Komnenos) என்ற பேரரசர் அழகுடன் கூடிய அந்த வெள்ளிப்பேழையில் வைத்தார். வட்டவடிவமான பக்கவாட்டில் 12 அப்போஸ்தலர்களின் உருவங்கள் காணப்படுகின்றன. அது அந்த மடாலயத்தை நிறுவிய கிருஸ்தோடௌலஸ் ( St. Christodoulos, the founder) என்ற சாமியாருக்குக் கொடுக்கப்பட்டது.

The skull of St. Thomas was shown to me in the monastery. It is kept in a large embossed silver gobletwith a lid of silver ; all is covered with a very rich Venetian table rug. Alexis Comnenus, who had it bound with silver strips both lengthwise and over the top and, where the silver ribbons cross, fastened together with precious stones, and the ends held in like manner, soon after the completion of the monastery presented it to St. Christodoulos. The kindly priest, who first remarked to me concerning the relic of the doubting disciple, said, ’*The emperor gave it to the monaster); but with a look of meaning, continued : ‘ I do not know ………..அதாவது, அவர்களுக்கேத் தெரியும், அது போலி என்று. இருப்பினும், நம்பிக்கையை ஆதாரமக வைத்துக் கொண்டு, இத்தகைய போலித்தனமான வியாபாரத்தைச் செய்து வருவதால், கிருத்துவத்தில் வரவேற்பு உள்ளது.

Photo Courtesy: http://www.johnsanidopoulos.com/2010/10/skull-of-holy-apostle-thomas-in-patmos.html

Photo Courtesy: http://www.johnsanidopoulos.com/2010/10/skull-of-holy-apostle-thomas-in-patmos.html

கிருத்துவ சாமியார், ஒரு குறிப்பிட்ட தூரத்தில் நின்று கொண்டு காண்பிப்பார். மற்றவர்களுக்கு, பெரிய மனிதர்களுக்கு காசு கொடுத்தால், மடாலயத்தில் சென்று பார்க்க அனுமதி கொடுப்பார்கள். அப்பொழுது தொட்டுப் பார்க்கலாம். பரவசத்தில் ஈடுபடலாம்.

கத்தோலிக்கக் கிருத்துவத்தில் உள்ள எல்லாமே முன்பு மற்ற பழமையான நாகரிகங்களினின்றுப் பெறப்பட்டவை தான். இறந்தவர்களை வழிபடுவது, சமாதிகள், மண்டையோடுகள், எலும்புக்கூடுகள், எலும்புகள், எலும்புத்துண்டங்கள், தோல், ரத்தம் போன்றவற்றை வைத்துக் கொள்வது முதலியவை, விபூதி, தீர்த்தம் கொடுப்பது, புகை போடுவது….கோவில்களும் அப்படியே.

பழங்கால வீடுகள், இருப்பிடங்கள்