காரைக்கால் அம்மையார் எனும் சைவக் குரவரால் பெயர் பெற்ற பதி.  ராஜராஜ சோழனின் லெய்டன் செப்பேடுகளில் ‘காரைக்கால் ராஜபாட்டை’ என்ற தொடர் இடம் பெற்றிருப்பதைக் கொண்டு காரைக்கால் பெற்றிருந்த சிறப்பு அறியப்படுகிறது. பல்லவர் காலத்தைச் சேர்ந்த காசாகுடி செப்பேடுகள், இவ்வூரை அடுத்த காசாகுடியில் கண்டெடுக்கப்பட்டவை. இதனால் இப்பகுதி பல்லவர் ஆளுகைக்கு உட்பட்டிருந்ததை அறிகிறோம்.  காரைக்கால் அம்மையாரின் கணவர் ஒரு வணிகர் ஆவார். மரக்கலங்களில் பிற நாடுகளோடு வணிகம் செய்தவர்கள் எனக்கருதப்படும் மரக்காயர்கள் என்னும் பிரிவினர் அதிகமாக இவ்வூரில் வசிக்கின்றனர். காலங்காலமாக வணிகத்தோடு தொடர்புடைய நகரமாகக் காரைக்கால் விளங்கி வந்துள்ளது.

இவ்வூருக்குத் தெற்கே உற்ற கடற்கரை ஊரான திருமலைராயன் பட்டினத்தில் கி.பி 1666 இல் டச்சுக்காரர்கள் வணிக நிறுவனம் அமைத்தனர். அப்போதைய ஆட்சியாளர்களாகிய நாயக்கர்களிடமிருந்து 2800 பகோடாக்கள் பணத்தைக் கொடுத்து இதற்கென 3 ஆண்டுகளுக்கு இவர்கள் அனுமதி பெற்றனர். இதனை அறிந்த பிரெஞ்சியரும்1688  இல் தமது பிரதிநிதியை அனுப்பி தமக்கென இடம்பெற முயற்சி செய்தனர். என்றாலும் பின்னர் 1738க்கு பிறகே காரைக்கால் பகுதி படிப்படியாக குத்தகையாகவும் பின்னர் விலைக்கும் பிரெஞ்சியர்களால்  பெறப்பட்டன. இடையில் இரண்டு முறை 1783, 1797 ஆகிய ஆண்டுகளில் ஆங்கிலேயர் வசப்பட்டது. 1954 வரை பிரெஞ்சியர்கள் இப்பகுதியை ஆட்சி செய்தனர்.

காரை என்று அழைக்கப்படும் காட்டுச்செடியின் பெயரால் இவ்வூர்ப்பெயர் தோன்றியது என்பர். canthium parviflorum எனும் தாவரவியல் பெயர் கொண்ட தாவரத்தின் மிகுதி காரணமாக ஏற்பட்ட பெயர் இது எனக் கொள்ளலாம். 

வேதாரண்யம்

திருமறைக்காடு என்று இவ்வூர் தேவாரப்பதிகங்களிலும் கல்வெட்டுகளிலும் குறிக்கப் படுகின்றது. இடப்பெயர்கள் வடமொழிப் படுத்தப்பட்ட பிற்கால (13 ஆம் நூற்றாண்டு) வழக்கின்படி இவ்வூர் வேதாரண்யம் என மாற்றம் பெற்றது. மரைக்காடு என்பதே மறைக்காடு ஆனது என்பது மற்றொரு கருத்து. இன்றும் இவ்வூரை ஒட்டிய வனத்தில் மானினங்கள் அதிகமாக இருப்பதைக் கொண்டு திருமரைக்காடு என்பதே இவ்வூரின் சரியான வடிவம் என்ற கருத்து பரவலாக வழங்குகிறது.

கோடிக்கரை

கோடிக்கரை பழமையான ஊராகும். கோடி என தேவாரப்பதிகங்கள் இவ்வூரைக் குறிப்பிடுகின்றன. இவ்வூரின் பழமையான கலங்கரை விளக்கு அன்மையில் ஆழிப்பேரலையின் போது அழிந்தது. ராமர் பாதம் என்ற ஒரு கட்டிட அமைப்பால் புராணத்தோடு தொடர்பு படுத்தி இவ்வூர் கூறப்படுகிறது.இலங்கை இங்கிருந்து மிகச்சமீபத்தில் அமைந்துள்ளதால் ராமன் இங்கிருந்து இலங்கைக்குச் சென்றார் என்ற நம்பிக்கையின் அடிப்படையில் இவ்வாறு வழங்கப்படுகிறது. இது பாதுகாக்கப்பட்ட வனப்பகுதியாகும். இங்கிருந்து மேற்கே வனப்பகுதியும் அலையாத்திக் காடுகளும் அமைந்துள்ளன.

அலையாத்திக்காடுகள்:

17 சதுர கிலோ மீட்டர் பரப்பு  வன விலங்குகள் சரணாலயப் பகுதியாக அமைந்துள்ளது. இதற்கு மேற்கே 80 கிலோ மீட்டர் தூரத்தில் உள்ள ராஜாமடம் வரை சதுப்பு நிலக் காடுகள் உள்ளன. இந்தக் காடுகள் இரண்டு இடங்களில் உப்பங்கழிகளாக கடல் நீர் புகுந்து உப்பு ஏரியாக 30 கிலோ மீட்டர் நீளம் 5 கிலோ மீட்டர் அகலத்துக்கு நிற்கின்றது. இது லகூன் என்றழைக்கப்படுகிறது. மாங்குரோவ் காடுகள் என்னும் அலையாத்தி காடுகள் இப்பகுதியில் இயற்கையாக அமைந்துள்ளன. ஆழிப்பேரலை தாங்குதலின் போது இப்பகுதியைப் பாதுகாத்தவை இந்த அலையாத்திக் காடுகளே ஆகும்.
இந்த உப்பு ஏரிகளில் முத்துப்பேட்டை, திருத்துறை பூண்டி மற்றும் மேல்மருதூர் பகுதியிலிருந்து மூன்று நதிகள் சங்கமம் ஆகின்றன. ஆகவே இந்த உப்பேரியில் நிற்கும் தண்ணீர் கடல் நீர் அளவு உப்பாக இல்லை. இந்த ஏரி அதிக ஆழம் இல்லை. இந்த ஏரி நீரில் உள்ள மீன்கள் ஏராளம். இதோடு கடல் நீர் உயர் அலையின் போது நிலப்பகுதியில் ஏறி வரும். பிறகு வடியும். இப்படி வடியும் போது பள்ளப் பகுதியில் ஏறி வந்த நீர் கடலுக்குத் திரும்பிப் போகாது. பள்ளங்களில் அப்படியே தேங்கிவிடும். இப்படித் தேங்கும் நீரில் சிக்கிக் கொண்ட மீன்கள் கடலுக்குத் திரும்பிப் போக இயலாது தவித்து நிற்கும். இப்படித் தவித்து நிற்கும் மீன்கள் பறவைகளுக்கு நல்ல விருந்தாகும். ஆகவே தங்களுக்கு எளிதாக உணவு கிடைக்கும் இந்த இடத்தை நீர்ப்பறவைகள் மிகுதியாக விரும்பி இங்கே வந்து குவிகின்றன. மரங்களில் கூடுகள் அமைத்துக் கொண்டு வாழுகின்றன.

நீர் வாத்துக்களும் இந்த இடத்தை விரும்பி வருகின்றன. வருடம் சுமார் இரண்டாயிரம் நீர் வாத்துக்கள் பருவ காலத்தில் இங்கு வந்து போகின்றன. இங்கே உள்ள வன விலங்குச் சரணாலயத்தில் பலவித மான்கள் முக்கியமாக கருமான்கள் மற்றும் காட்டுப் பன்றிகள் அதிகமாக உள்ளன.

வேளாங்கண்ணி

கீழைநாட்டின் லூர்து என்றழைக்கபடும் கிறித்தவத் தலம். 16 ஆம் நூற்றாண்டின் மையப்பகுதியில் நடந்த மூன்று அற்புத நிகழ்வுகளால் அன்னை மேரி காட்சியளித்த இடமாகக் கிறித்தவர்களால் நம்பப்படுகிறது. பால்காரச் சிறுவன், மோர் விற்கும் முடவன் ஆகியோருக்கு காட்சியளித்ததும் போர்த்துகீசியருக்குப் புயலின் போது அருளியமையும்  அந்த மூன்று அற்புதங்களாகும். போர்த்துகீசிய மாலுமிகளால் இங்கு நிரந்தரமான சிற்றலாலயம் எழுப்பப்பட்டது. கோதிக் என்னும் கட்டிடக்கலை அமைப்பில் இக்கோயில் பின்னர் கட்டப்பட்டு இன்று எழிலுடன் காணப்படுகிறது.1962 முதல் பேராலயம் என்ற சிறப்பு தகுதி போப்பாண்டவரால் இக்கோயிலுக்கு வழங்கப்பட்டது.

இவ்வூருக்கு வடபுறத்தில் அமைந்த வடக்கு மற்றும் தெற்கு பொய்கை நல்லூர் என்ற சிற்றூர்ப் பகுதிகள் வளமிக்க பகுதிகளாக விளங்குகின்றன. இவ்வூர்களின் கடற்கரைப் பகுதியில் ஏறத்தாழ நான்கு கி.மீ அளவிற்கு பரந்து காணப்படும் மணல் மேடுகளால் கடல் நீர் ஊருக்குள் நுழையாமல் மண்வளம் பாதுகாக்கப்பட்டு வணிகப் பயிர்களின் விளைவிடமாக அமைந்துள்ளது. அன்மையில் ஏற்பட்ட ஆழிப்பேரலையால் பாதிக்கப்படாமல் இம்மணல்மேடுகள் இவ்வூரைக் காத்தன.

மனோரா

சென்னை