New Indian-Chennai News + more

அந்தணர் என்பவர் யார்?

மேற்காணும் பாடல் சங்க இலக்கியமான ஐங்குறுநூற்றில் இருந்து எடுக்கப்ப்ட்டது. இப்பாடலின் பொருள்:

“அந்தணர் அறம் செய்யச்சொல்லும் நான்மறை ஓதுவர். பிறருக்கு நன்மை செய்வர்.”

திருக்குறள் அந்தணர்களை பார்ப்பான், அறுதொழிலார் என்றெல்லாம் குறிப்பிடுகிறது. இருப்பினும் அந்தணர், பார்ப்பான், அறுதொழிலார் அனைவரும் சமம் இல்லை என்றும் கருத்துகள் உள்ளன. வள்ளுவரின் 972-ஆம் குறள் “பிறப்பினால் அனைவரும் சமம், செய்யும் தொழிலில் காட்டுகிற திறமையில் மட்டுமே வேறுபாடு காண முடியும்”


இதிலிருந்து நாம் என்ன தெரிந்து கொள்ளலாம் என்றால், 2000 ஆண்டுகளுக்கு முன்னரே தொழில் வாரியாக மக்கள் பிரிந்திருந்தனர். உயர்வு தாழ்வு இருந்ததாக தெரியவில்லை. பிரிவினை இருந்தாலும், அனைவரும் சமமாகவும் ஒற்றுமையாகவும் வாழ்ந்திருக்கின்றனர்.

மேலும், திருக்குறளில் அந்தணர் எனும் சொல் மூன்று குறள்களில் காணப்படுகிறது. 8-ஆம் குறளில், கடவுளை அறவாழி அந்தணன் என்று வள்ளுவர் குறிப்பிடுகிறார். அடுத்ததாக, 30-ஆவது குறளில்  “எல்லா உயிர்களிடமும் இரக்கமும் அன்பும் கொண்டு வாழ்பவரே அறவோர்; அவரே அந்தணர்.” என்கிறார் வள்ளுவர். மேலும், 543-ஆம் குறளில்  “அந்தணர் போற்றும் மறைநூலுக்கும் அறத்திற்கும் அடிப்படையாய் நின்று உலகத்தைக் காப்பது அரசனுடைய செங்கோலாகும்.” என்கிறார் வள்ளுவர்.


அடுத்தபடியாக, பார்ப்பான் எனும் சொல் 134-ஆம் குறளில் இருக்கிறது.  “பார்ப்பான் ஒருவன் கற்றதை மறந்துவிட்டால் மீண்டும் படித்துக் கொள்ள முடியும்; ஆனால், பிறப்புக்குச் சிறப்பு சேர்க்கும் ஒழுக்கத்திலிருந்து அவன் தவறினால் இழிமகனே ஆவான்” என்பதே அக்குறளின் பொருளாகும்.


அறுதொழிலோர் யார்? ஆறு தொழில்களை உடையவர்கள். அந்தணர்களுக்கு ஆறு தொழில்கள் உள்ளன. அதாவது மறைகளை ஓதுதல், மறைகளைக் கற்று தருதல், யாகங்களை நடத்துதல், யாகங்களைக் கற்று தருதல், அறவழியில் நடத்தல், அறவழியைக் கற்று தருதல்.

*இந்த ஆறு தொழில்களிலும் அவர்கள் அதிகமாகப் பயன்படுத்துவது வாயை தான்* (ஏன் இதை சொன்னேன் என்று பிறகு பாப்போம்)

பார்ப்பான், அந்தணர், அந்தணாளர் முதலான சொற்கள் நன்னடத்தை உள்ளவர்களாக வாழ்ந்து, நல்லறிவு புகட்டுபவர்களை உணர்த்தப் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளன. பிறப்பால் யாரும் அந்தணர் ஆக முடியாது, மாறாக நன்னடத்தை உள்ளவர்களாக வாழ்ந்து, நல்லறிவு புகட்டுபவர்கள் யாராக இருந்தாலும் அவர்கள் அந்தணர்கள். பிறப்பால் தன்னை அந்தணர் என்று பிதற்றிக் கொண்டு திரியும் அன்பர்கள் மாய உலகில் வாழ்கிறார்கள்.


பிராம்மணர் என்பது இப்பொழுது சாதியாகி விட்டது. ஆனால், முன்பு பிராம்மணர் என்பதும் அந்தணர் போலவே இருந்திருக்ககூடும். அதாவது நன்னடத்தையோடு வாழ்ந்து, நல்லறிவு புகட்டுபவர் பிராம்மணர் ஆவர். ஆனால், இப்பொழுது உள்ளத்தில் அன்பு இல்லாமல், சக மனிதர்களை தாழ்ந்தவர் என்று ஏளனம் செய்து வாழ்பவர்கள் வள்ளுவர் கூறிய அந்தணர்கள் இல்லை.


அவர்கள் கூறுவார்கள்,  “நாங்கள் இறைவனின் வாயில் இருந்து தோன்றினோம். தாழ்ந்தவன் இறைவனின் காலில் இருந்து தோன்றினான்”. யாரும் இறைவனுடைய வாயை தொட்டு வணங்குவது இல்லை, காலை தான் தொட்டு வணங்குகிறார்கள். காலில் இருந்து  ‘தோன்றியவரே’ உயர்ந்தவர் என்று கூறலாமா? வேண்டாம். பிறகு நாமும் மாய உலகில் வாழ்பவர்கள் ஆகி விடுவோம்.
 


உண்மையில் “வாயில் இருந்து வந்தவன் பிராம்மணன்” என்று எந்த சாத்திரமும் சொல்லவில்லை. மாறாக  "வாயானவன் பிராம்மணன்” என்கிறது மனுதரும சாத்திரம். வடமொழி அறிந்தவர்களுக்கு அது நன்கு தெரியும். எனினும், மௌனம் சாதிக்கிறார்கள். அந்தணர் என்பவர் அறுதொழிலோர், ஆறு தொழில்களை உடையவர். *அந்த ஆறுதொழில்களுமே வாயைப் பயன்படுத்தும் தொழில்*. எனவே “வாயனவன் அந்தணன்” என்றானார்கள். யாராகினும் ஒழுக்கத்தோடும், உள்ளத்தில் அன்போடும், நல்லறிவு புகட்டி வாழ்ந்தால் அந்தணர் ஆகலாம்.


களவு தொழில் செய்து வந்த வால்மீகி மனம் திருந்தி, ந்ல்லொழுக்கத்தைப் பேணி இராமயணம் இயற்றி நல்லறிவைப் புகட்டினார். எனவே, அவர் பிராம்மணர் ஆகினார். (பிறக்கும் போது வால்மீகி மனிதராகப் பிறந்தார், சூழ்நிலையால் கள்வர் ஆனார். எனினும், முறையான வழிகாட்டுதலுக்குப் பின்னர் மனம் திருந்து நல்லோர் ஆனார்)


மேலும், காலில் இருந்து தோன்றியவன் என்று எவனும் இல்லை.  “இறைவனின் காலானவன்” என்று தான் உள்ளது. நான் காலில் இருந்து தோன்றினேன் என்பதற்கும், நான் தான் கால் என்பதற்கும் வேறுபாடு உண்டு. ஏன் கால்? ஓடி ஓடி உழைக்க கால்கள் வேண்டும். எனவே ஓடி ஓடி உழைப்பவர்கள் இறைவனின் கால்கள். அவர்களே மதிப்பிற்குரியவர்கள். அவர்களைப் போற்றவேண்டும். எனவே தான் இறைவனின் தாளை (கால்களை) வணங்குவோம் என்றனர் பெரியவர்கள். ஆனால், நாம் கோவிலுக்கு சென்று இறைவனின் கால்களைத் தொட்டு வணங்கிவிட்டு, ஓடி ஓடி உழைக்கும் மக்களை ஏளனமாகப் பார்க்கிறோம். இப்படி இருந்தால் இறைவன் எப்படி அருள் தருவார்? திருந்துங்கள்.


இந்த  ‘கால் கை வாய் கதை’ எல்லாம் பெரியவர்கள் நல்ல நோக்கத்தோடு தான் சொல்லி வைத்து சென்றார்கள். ஆனால், நாமோ அதைப் புரிந்து கொள்ள முடியாமால் கேவலமான ஒன்றாக மாற்றிவிட்டோம். இந்த ‘கால் கை வாய்’ கதை புரியலனா அதை மறந்திருங்க. புரிந்தால் மற்றவர்களுக்கு சொல்லி புரிய வையுங்கள்.


சில பேருக்கு இதை அந்த இறைவனே வந்து சொன்னாலும் புரியாது. ஏற்றுக் கொள்ளவும் மாட்டார்கள். எனினும் சொல்ல வேண்டியது என் கடமை, நானும் சொல்லிவிட்டேன்.


இறுதியாக, நம் பொய்யாமொழி வள்ளுவர் கூறியது போல பிறக்கும் போதே யாவரும் சமமாகவே பிறக்கிறோம். செய்யும் தொழிலே நமக்குள் வேறுபாடுகள் காட்டுகின்றன. அதுபோல தான் அந்தணரும், எல்லாரையும் போல இரு கண்கள் இரு கைகள் இரு கால்கள் ஒரு வாய் என்று மனிதராய் பிறப்பவர்கள், நல்லொழுக்கத்தைப் போற்றியும் புகட்டியும் வாழ்ந்தால் அந்தணர் எனப்படுவர். நன்றி. யாரையும் நோகடிக்கும் எண்ணமில்லை, நம்ம உறவுகள் நாலு பேரு மனதில் இருக்கும் சாதி என்ற அழுக்கை துடைக்க ஒரு சிறிய ஆசையே.