New Indian-Chennai News + more

Members Login
Username 
 
Password 
    Remember Me  
Post Info TOPIC: பெண்ணடிமையை மனுநீதி வலியுறுத்துகிறதா?


Guru

Status: Offline
Posts: 24601
Date:
பெண்ணடிமையை மனுநீதி வலியுறுத்துகிறதா?
Permalink  
 


பெண்ணடிமையை மனுநீதி வலியுறுத்துகிறதா?

 

சரியான பார்வையில் மனு ஸ்மிருதி : மலர் மன்னன்

ஓரு குலத்துக்கொரு நீதி என்பதுவே மனுநீதி என்று ஓசை நயத்திற்காகப் பேசிப் பேசி, சமுதாயத்தைப் பிளவு படுத்தி, மக்களிடையே ஏற்றத் தாழ்வு கற்பிக்கும் பழங்காலத்துப் பிற்போக்கான சட்ட நூல்தான் மனு நீதி என்கிற எண்ணம் நம்மில் பலரிடையே நிச்சயமாகிவிட்டிருக்கிறது. விருப்பு வெறுப்பின்றி, முன்கூட்டியே ஓர் அபிப்பிராயத்துடன் அணுகாமல் ஆராய்ந்து பார்த்தால்தான் மனு நீதி என்கிற மனு ஸ்மிருதி வகுத்திருக்கும் விதிமுறைகள் எத்தகையன என்னும் முடிவுக்கு வரமுடியும்.

முதலில் ஸ்மிருதி என்றால் என்ன என்பதைப் புரிந்துகொள்ள வேண்டும். ஆதியிலிருந்து தொடர்ந்து வருபவை ஸ்ருதி என்கிற செவி வழியாகத் தலைமுறை தலைமுறையாய் மிகுந்த மரியாதையுடன் ஏற்கப்பட்டு வரும் கோட்பாடுகள். நான்மறைகளும் அவற்றின் அடியற்றி வரும் உபநிடதங்களும் இவ்வகையைச் சேர்ந்தவை. கண்ணபிரான் அருளியதாக அறியப்படும் பகவத் கீதையையுங்கூட ஸ்ருதி என்று கூற வியலாதுதான். ஆனால் போர்க்களத்தில் அர்ஜுனனுக்கு வாய்மொழியாக அது உபதேசிக்கப்பட்டமையால் அதையும் ஸ்ருதியெனக் கொள்வதில் தவறில்லை எனக் கருதுவோர் உண்டு. ஸ்மிருதி எனப்படுபவை ஏட்டில் பதிவு செய்யப்பட்ட விதிமுறைகள். வேத காலத்திற்குப் பின் வெகு காலங் கழிந்த பிறகுதான் இவை உருவாயின. பொதுவாக தர்ம சாஸ்திரங்கள் எனக் கருதப்படுபவைதாம் ஸ்மிருதி என்று அழைக்கப்படுகின்றன. மாறும் காலத்திற்கேற்ப மாற்றங்கொள்பவைதாம் தர்ம சாஸ்திரங்கள். அவ்வாறு மாற்றங்கொள்ளாமல் சில விதிமுறைகள் முரண்டுபிடித்தால் மூலாதாரமான ஸ்ருதிகளுடன் ஒப்பிட்டுப் பார்த்து, ஸ்ருதிகள் என்ன சொல்கின்றனவோ அவற்றை ஏற்றுக்கொண்டு, சம்பந்தப்பட்ட ஸ்மிருதியின் கூற்றைத் தள்ளிவிட வேண்டும் என்று தர்ம சாஸ்தரங்களான ஸ்மிருதிகளே அறிவுறுத்தியிருக்கின்றன. ஸ்மிருதிக்கும் ஸ்ருதிக்கும் ஒரு விஷயத்தில் கருத்து வேறுபாடு காணப்படுமானால் ஸ்ருதியில் சொல்லப்பட்டிருப்பதைத்தான் சரியென்று கொள்ளவேண்டும் என மனு ஸ்மிருதியும் தனது இரண்டாவது சருக்கத்தின் பனிரெண்டாவது, பதிமூன்றாவது செய்யுள்களில் தெளிவாகக் குறிப்பிடுகிறது. ஆக, ஹிந்து சமுதாயத்திற்கு ஸ்ருதிகளான வேதங்கள்தாம் வழிகாட்டும் அறநெறிகள். மனு ஸ்மிருதியே ஒப்புக்கொண்டுள்ளவாறு, ஸ்மிருதிகள் இரண்டாம் பட்சந்தான். மனு நீதி எனப்படும் மனு ஸ்மிருதியானது ஹிந்து சமுதாயத்தின் ஒரேயரு ஸ்மிருதியல்ல. மொத்தம் உள்ள பதினெட்டு ஸ்மிருதிகளுள் ஒன்றுதான் அது. ஒரு தனி நபர், ஒரு குடும்பம், ஒரு சமுதயம், ஒரு தேசம் ஆகியவை கடைப்பிடிக்க வேண்டிய ஒழுக்க விதிகளை, தான் எழுதப்பட்ட காலத்திற்கேற்ப வகுத்துள்ளது, மனு ஸ்மிருதி. விண்ணியல், மருத்துவம் முதலான விஷயங்கள் குறித்தும் அது பேசுகிறது. 



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24601
Date:
Permalink  
 

மனு ஸ்மிருதி எப்பொழுது எழுதப்பட்டது என்பதற்கு வரலாற்றுப் பூர்வமான ஆதாரம் ஏதும் இல்லை. எந்தக் கால கட்டத்தில் அது ஹிந்து சமூகத்தால் வார்த்தை பிசகாமல் அனுசரிக்கப்பட்டது என்பதற்கும் ஆதாரம் இல்லை. ஸ்ருதிகளான வேதங்கள் தோன்றி நீண்ட நெடுங்காலம் கழிந்த பிறகுதான் ஸ்மிருதிகளுள் ஒன்றான மனு ஸ்மிருதி தோன்றியது. மனு ஸ்மிருதிக்குப் புராண அந்தஸ்தை அளிப்பதற்காக அதனை இயற்றியவர் மனு என்கிற ஆதி புருஷன் என்று கற்பிக்கப்பட்டுள்ளது. மொத்தம் பதினான்கு மன்வந்தரங்கள் கொண்டது ஒரு கல்ப காலம் என்றும், ஒவ்வொரு மன்வந்தரத்திற்கும் ஒரு மனு ஆதியானவர் என்றும் புராணங்கள் குறிப்பிடுகின்றன. தற்சமயம் நடப்பது ஏழாவது மன்வந்தரம். இதன் ஆதிபுருஷர் வைவஸ்த மனு என்கிறது, புராணம். இந்த மனு எழுதி வைத்ததுதான் மனு ஸ்மிருதி என்று எவரும் கூறினால் அதை ஏற்பது எளிதல்ல. 

வரலாற்றுக் கண்ணோட்டப்படிப் பார்த்தால் சுங்க வம்சத்துப் பேரரசர் புஷ்யமித்திரர் காலத்தில்தான் மனு ஸ்மிருதி என்கிற பெயரில் ஒரு சாஸ்திரம் எழுதப்பட்டது என்று ஒரு தரப்பினரால் கருதப்படுகிறது. ஆனால் இதற்கும் உறுதியான ஆதாரம் எதுவும் இல்லை. ஆக, புராதன வேத காலத்து ஹிந்து சமுதாயம் இந்த மனு ஸ்மிருதியை அனுசரித்திருக்க வாய்ப்பில்லை. மனு ஸ்மிருதி எழுதப்பட்ட காலம் கி. மு. முதல் நூற்றாண்டு என ஒரு கருத்து நிலவுகிறது. 

மனு ஸ்மிருதியைப் பற்றிய பிரதான கருத்துகள் ஆங்கிலேயர் வருகைக்குப் பின்னர்தான் வெளிப்படலாயின. இவை பெரும்பாலும் ஹிந்து சமய நம்பிக்கைகளையும் ஹிந்து சமூக நடைமுறைகளையும் இழிவானவை என நிறுவவேண்டும் என்கிற நோக்கத்துடன்தான் தெரிவிக்கப்பட்டன. மேலும் மனு ஸ்மிருதியின் மீதான கடுமையான விமர்சனங்கள் பெரும்பாலும் அதன் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பைப் படித்துவிட்டுத்தான் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளன. இந்த மொழிபெயர்ப்புகள் ஐரோப்பியர்களால், அவர்களின் கண்ணோட்டத்திற்கும் புரிந்துகொள்ளும் ஆற்றலுக்கும் பயிற்சிக்கும் ஏற்பவே இருக்கும் என யூகிப்பதில் தவறிருக்காது. 

மனு ஸ்மிருதியில் மொத்தம் 2031 செய்யுள்கள் உள்ளன. ஒவ்வொன்றும் ஒரு ஒழுக்க விதியை வலியுறுத்துகிறது. ஆனால் இந்த 2031 விதிமுறைகளும் எந்தக் கால கட்டத்திலேனும் ஹிந்து சமூகத்தால் பாரத தேசம் முழுவதும் ஒட்டுமொத்தமாகக் கடைப்பிடிக்கப்பட்டதாகக் கூறுவதற்கில்லை.
மனு ஸ்மிருதியை ஆதாரம் காட்டிப் பேசப்படுகின்ற விதிமுறைகள் பலவும் அவரவர் கன்ணோட்டப்படியான விளக்கவுரைகளேயன்றி நேரடியான மொழிபெயர்ப்புகள் அல்ல என்பதையும் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் வாழ்ந்த தலை சிறந்த சமூக சீர்திருத்தத் துறவியும், ஆரிய சமாஜம் என்னும் அமைப்பை உருவாக்கியவருமான சுவாமி தயானந்த சரஸ்வதி மனு ஸ்மிருதிக்கு ஒரு விளக்கம் தந்துள்ளார். மனு ஸ்மிருதியின் செய்யுள்களிலேயே பல ஒன்றுக்கொன்று முரண்படுவதை அவர் சுட்டிக் காட்டியிருக்கிறார். இதிலிருந்து நாம் தெரிந்துகொள்வது, ஒவ்வொரு கால கட்டத்திலும் அவ்வப்போதைய வாய்ப்புகளுக்கு இணங்க மனு ஸ்மிருதியில் இடைச் செருகல்கள் நுழைந்து விட்டிருக்கின்றன என்பதுதான். ஒன்றோடொன்று முரண்படும் விதிமுறைகளைக் கண்டறிந்து இன்றைய காலகட்டத்திற்கு எந்த விதிமுறைகள் பொருந்துகின்றனவோ அவற்றை ஏற்றுக்கொண்டு பொருந்தாதவற்றைப் புறக்கணிப்பதுதான் புத்திசாலித்தனமாக இருக்கும்.
எடுத்துக்காட்டாக, மனு ஸ்மிருதியின் இரண்டாம் சருக்கத்தின் தொண்ணூற்றேழாவது செய்யுள் கீழான குணவியல்புகள் உள்ள வர்கள் வேதமெய்ப்பொருளை அறியவியலாது என்று கூறுகிறது. பிறவியின் அடிப்படையில் பேசப்படாமல் குண நலன்களையே வலியுறுத்துவதாக இது இருப்பதால் இதனை ஏற்பதுதான் முறையாக இருக்கும்.
ஆண், பெண் என்கிற பேதமின்றி எல்லாக் குழந்தைகளையும் ஐந்து அல்லது எட்டாவது வயதிலாவது கட்டாயக் கல்வி பெறச் செய்வது பெற்றொருக்கு மட்டுமின்றி அரசுக்கும் நிர்வாக சபைகளுக்கும் கடமை யென்று ஏழாவது சருக்கத்தின் 152 வது செய்யுள் விதிக்கிறது. குழந்தைகளுக்குக் கல்வி கற்பிக்க ஏற்பாடு செய்யத் தவறுவது தண்டனைக்குரிய குற்றம் என்றே இச்செய்யுள் எச்சரிக்கிறது. எனவே பெண்களுக்குக் கல்வி அவசியமில்லை என விதிமுறை ஏதும் இருக்குமானால் முரண்பாடான அந்த விதியைத் தூக்கி யெறிந்துவிடலாம். 



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24601
Date:
Permalink  
 

திருமணத்தைப் பற்றிப் பேசும்போது, தனது ஒன்பதாவது சருக்கத்தின் தொண்ணூறாவது செய்யுளில் ஒரு பெண்ணுக்கு உரிய பருவத்தில் தன் தகுதிக்கு ஏற்ற கணவனைத் தேர்வு செய்துகொள்ளும் உரிமையை மனு ஸ்மிருதி உறுதிசெய்கிறது. எனவே பாலிய விவாகத்தை அது வலியுறுத்துவதாகக் கருதத் தேவையில்லை. 

திருமணப் பொருத்தம் என்பது மனப் பொருத்தம், குண வியல்புகளுக்கியைந்த கருத்தொற்றுமை, உடல் ஆரோக்கியம் ஆகியவைதான் என்று மனு ஸ்மிருதி கூறுகிறது. அவரவர் வகுப்பில் மணம் செய்துகொள்வது அவசியம் என்று கூறுகையில் இவற்றைத்தான் மனு ஸ்மிருதி வலியுறுத்துகின்றதேயல்லாமல் பிறவியின் மூலம் வருகின்ற வகுப்பைக் குறிப்பிடவில்லை. 

பெண்களை மிக உயர்வாகப் போற்றும் பல செய்யுள்களை மனுஸ்மிருதியில் காணலாம். மூன்றாவது சருக்கத்தின் அறுபத்திரண்டாவது செய்யுள் மனைவியைக் கணவன் எப்போதும் மகிழ்ச்சியாக வைத்திருக்க வேண்டும் என விதிக்கிறது. மகிழ்ச்சியில்லாத மனைவி இருக்கிற குடும்பமும் மகிழ்ச்சியாக இருக்காது என்று மனு ஸ்மிருதி எச்சரிக்கிறது. பெண்களை தந்தைமாரும் சகோதர்களும், ஏன் கணவனுங்கூட வணங்கக் கடமைப் பட்டிருப்பதாக அது கூறுகிறது. பெண்களுக்குக் குடும்பங்களில் நல்ல உணவு, சிறந்த ஆடையாபரணங்கள் ஆகியவற்றை அளித்து மகிழ்விக்க வேண்டும் என்று மனு ஸ்மிருதி விதிக்கிறது. பெண்கள் மதிக்கப் படுகின்ற குடும்பங்களிலும் சமுதாயத்திலும்தான் சிறந்த மனிதர்கள் தோன்றுவார்கள் என்று மனு ஸ்மிருதி அறிவுறுத்துகிறது. பெண்கள் துன்புறும் நிலை இருக்கின்ற குடும்பத்தில் மகிழ்ச்சி இருக்காது என்று அது சொல்கிறது. பெண்களை மதிக்காத சமுதாயத்தில் எத்தனை நல்ல நடவடிக்கைகள் மேற்கொள்ளப்பட்டாலும் அவற்றால் பயன் விளையாது என்கிறது, மனு ஸ்மிருதி. அதன் மூன்றாவது சருக்கத்தில் ஐம்பத்தைந்திலிருந்து, ஐம்பத்தொன்பது வரையிலான செய்யுள்கள் பெண்கள் நல னையே பிரதானமாக வலியுறுத்துகின்றன. 

தகப்பன் பெயர் இல்லையேல் தாயின் பெயரால் பிள்ளைகள் அறியப்படட்டும் என்று சொல்கிற நடைமுறை வேத கால சமுதயத்தில் இருந்திருக்கிறது. பெண்கள் ஆண்களோடு சரி சமானமாக அமர்ந்து தத்துவ விசாரங்களிலும் தர்க்கங்களிலும் ஈடுபட்டு வந்திருக்கிறார்கள் என்பதற்கும் சான்றுகள் உண்டு. எனவே பெண்ணடிமை முறையும், பெண்களை அறிவார்ந் த சபைகளிலிருந்து விலக்கி வைக்கும் போக்கும் இடையில்தான் நுழைந்திருக்கக்கூடும் எனப் புரிந்துகொள்ள வேண்டும். இதற்குச் சமூக அங்கீகாரம் கிடைக்க வேண்டும் என்பதற்காக மனு ஸ்மிருதியில் அதற்கு ஏற்ற இடைச் செருகல்கள் உள்நோக்கத்துடன் நுழைக்கப்பட்டிருக்கலாம் என யூகிக்க முடியும்.
மனு ஸ்மிருதியின் பத்தாவது சருக்கத்தில் உள்ள அறுபத்தைந்தாவது செய்யுள் ஒரு சூத்திரன் பிராமணனின் நிலைக்கு உயர்வதும் அதேபோல் ஒரு பிராமணன் சூத்திரனின் நிலைக்குத் தாழ்வதும் சாத்தியம் என்று சொல்கிறது. சத்திரியர், வைசியர் விஷயத்திலும் இது பொருந் தும் என்று அது மேலும் விளக்குகிறது. இதிலிரு ந்து பிறவியின் பயனாக வர்ணங்கள் அமைவதில்லை, குணநலன்களின் அடிப்படையில்தான் அவை நிர்ணயிக்கப்படுகின்றன என்று மனு ஸ்மிருதி வலியுறுத்துவதாகக் கொள்ளமுடியும். 



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24601
Date:
Permalink  
 

மேலும், பிராமணன் ஒரு குற்றம் இழைத்தால் அதற்கு மிக அதிக பட்ச மாகவும், அதே குற்ற்றத்தை இழைத்த சத்திரியனுக்கு அதைவிடச் சிறிது குறைவாகவும் வைசியனுக்கு அந்தக் குற்றத்திற்கு மேலும் குறைவாகவும் சூத்திரனுக்கு மிக மிகக் குறைவாகவும் தண்டனை விதிக்க வேண்டும் என்று மனு ஸ்மிருதி நிர்ணயிக்கிறது. காரணம், பிராமணனாக அறிவு நிலையில் உயர்ந்திருப்பவன் தெரிந்தே குற்றம் இழைத்திருப்பான் என்று கொள்ளவேண்டும் என அது விளக்குகிறது. பிற பிரிவினரை ஓரளவுக்கே விவரம் தெரிந்தவர்களாகக் கருத வேண்டுமாதலால் அதற்கேற்பக் குறைவாகவும், சூத்திரன் தனது அறியாமையால் குற்றம் இழைத்திருப்பான் ஆதலால் மிக மிகக் குறைவாகவும் அதே குற்றத்திற்குத் தண்டணை விதிப்பதே பொருத்தம் என்கிறது, மனு ஸ்மிருதி. 

மனு ஸ்மிருதியைப் பற்றிய விரிவான பிரஸ்தாபம் காலனி யாதிக்க காலத்தில்தான் தலையெடுத்தது. குறிப்பாக ஹிந்து சமூகத்தைக் குறை கூறி, மேற்கத்திய நாகரிகமும் சம்பிரதாயங்களும்தாம் மேன்மையானவை என்று மனதில் பதிய வைப்பதற்குத்தான் அத்தகைய பிரஸ்தாபம் பயன்படுத்தப் பட்டது. ஆங்கிலக் கல்வியின் வழியாகத் தம் தாயகத்தின் கலாசாரத்தையும் நம்பிக்கைகளையும் நடைமுறைகளையும் காணப் பழகியவர்களுக்கு காலனியாதிக்கக் கல்வியாளர்கள் மனு ஸ்மிருதி பற்றி வெளியிட்ட கருத்துகள்தாம் வேத வாக்காகவும் அமைந்துவிட்டன. அந்த அடிச்சுவட்டில் தொடர்ந்து நடப்பவர்களிடையே மனு ஸ்மிருதியைப் பற்றி ஒருதலைப்பட்சமான கருத்து நிலவுவது இயற்கைதான்.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24601
Date:
Permalink  
 

பெண்கள் பற்றி பொதுவாக மனு மிக உயர்வாகவே கூறிச் செல்கிறார், அவர் பெண்ணடிமைத் தனத்தை வலியுறுத்தவில்லை என்று சுதந்திரமான வாசிப்பில் நானும் புரிந்து கொண்டிருக்கிறேன். அதனால், இது பற்றிய திரு. மலர்மன்னன் கருத்துடன் உடன் படுகிறேன்.

पुराणमित्यॆव न साधु सर्वं, सन्त: परीक्ष्यान्यतरात् भजन्ते ।
तातस्य कूपोयमिति ब्रुवाण:, क्षारम् जलं कापुरुषा: पिबन्ति ॥

இந்த சம்ஸ்கிருத சுலோகம் கூறுகிறது -

தொன்மையானது என்பதாலேயே எல்லா விஷயமும் நல்லது ஆகி விடாது
சான்றோர்கள் நன்கு சோதித்துப் பார்த்தபின்பே ஒரு விஷயத்தைப் போற்றுவார்கள்
முட்டாள்கள் தான் தன் தாத்தா வெட்டிய கிணறு என்பதற்காக
அதில் வரும் உப்புத்தண்ணீரையும் குடித்துக் கொண்டிருப்பார்கள்!

அதனால், வர்ணாசிரமம் பற்றிய மனுஸ்மிருதியின் கருத்துக்கள் பலவும் எனக்கு ஏற்புடையவை அல்ல. சுவாமி விவேகானந்தரையும், டாக்டர் அம்பேத்கரையும், ஸ்ரீநாராயண குருவையும் முன்னோடிகளாகக் கொண்டு, சாதிப் பாகுபாடுகளையும், சாதீயத்தையும் வேரோடு ஒழிக்கப் பாடுபடும் இந்துத்துவ நிலைப்பாடே என்னுடையது.

ஆனால் மனுஸ்மிருதி என்பது முழுக்க ஒரு தீய நூல் போன்றும் மனு ஒரு அரக்கன் போன்றும் கூறும் சித்தரிப்புக்களே தொடர்கின்றன. இதுவும் தவறு என்று நான் கருதுகிறேன். திருக்குறளில் கூடக் காலத்துக்கு ஒவ்வாத கருத்துக்கள் உள்ளன. அதற்காக அந்த நூலையே தூக்கிப் போட்டு விடுவதில்லை நாம், அதில் வரும் நல்லவற்றை எடுத்துக் கொள்கிறோம் அல்லவா? அது போன்று தான் மனுஸ்மிருதியும் மதிப்பிடப் படவேண்டும்.

எப்பொருள் யார்யார் வாய்க் கேட்பினும் அப்பொருள்
மெய்ப்பொருள் காண்பது அறிவு.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24601
Date:
Permalink  
 


திரு, 

மனுஸ்மிருதியின் மொழிபெயர்ப்புகள் பலரும் அறிந்தவை தான். ஆனால் கடைசி பத்தியில் இந்துத்துவ நிலைப்பாடு பற்றிக் கூறுவது தவறு. 

இது பற்றி ஆர்.எஸ்.எஸ்-இன் மூத்த தலைவர்களில் ஒருவரான திரு. ரமேஷ் பதங்கே அவர்கள் (தலித் உரிமைகளுக்காக மிகப் பெரிய அளவில் போராடியவர் இவர்) ஒரு நூலை எழுதியிருக்கிறார் - "சங்கமும், மனுவும், நானும்" (மராத்தியில் "சங், மனு ஆணி மீ"). இதன் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பு இணையத்திலேயே உள்ளது - 
http://hvk.org/specialrepo/mms/index.html

புராண கால மனுவை ஆதிபுருஷர் என்பதாக எல்லா இந்துக்களும் போற்றுகின்றனர். விஷ்ணுவின் மச்சாவதாரத்தில் பிரளயத்தில் இருந்து தப்பிய உலகம் மறுபடியும் உயிர்க்கும் தொன்மத்துடன் தொடர்புடையவர் இவர். மனிதன், மானிடன், மனுஷ்யன் என்ற பெயர்கள் எல்லாமே மனு என்பதில் இருந்து வருகின்றன. ('ஆத்மி' என்ற மனிதனைக் குறிக்கும் அரபிச் சொல் ஆதாமில் இருந்து வருவது போல) இமாசலப் பிரதேசத்தில் கோயில் கட்டப் பட்டது இந்த மனுவிற்குத் தான்.

இந்தக் கட்டுரையே குறிப்பிடுவது போல ஸ்மிருதியைச் செய்தவர் பெயரும், இந்தப் புராண புருஷரின் பெயரும் கலந்தது ஒருவிதான குழப்படி தான். மோசடி என்று சொல்லலாமா? அதை வரலாற்று ஆய்வாளர்கள் தான் சொல்ல வேண்டும். 

மற்றபடி, தமிழ் இலக்கியங்கள் பலவற்றிலும் கூட மனு பற்றிய குறிப்பு உள்ளது (திருவள்ளுவ மாலை, சிலப்பதிகாரம், கம்பராமாயணம், பெரியபுராணம்...). வள்ளலார் "மனுமுறை கண்ட வாசகம்" என்ற பெயரில் தர்மசிந்தனைகளை விளக்கும் ஒரு நூலையே எழுதியிருக்கிறார். இங்கும் இரு மனுக்களும் ஒன்று என்பது போன்ற புரிதலே கிடைக்கிறது. 

இந்த குழப்படியை எல்லாம் விட்டு மனுஸ்மிருதியை ஒரு நூல் என்று மட்டும் எடுத்துக் கொண்டால் அதில் காலத்துக்கு ஒவ்வாத இத்தகைய கருத்துக்களோடு பல நல்ல அறக் கருத்துக்களை விளக்கும் சுலோகங்களும் உள்ளன என்பதை மறுப்பதற்கில்லை. இந்த நோக்கில் தான் நான் மனுஸ்மிருதியைப் பார்க்கிறேனே அன்றி புனித நூல் என்பதாக அல்ல.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24601
Date:
Permalink  
 

 

ஜடாயு said...

திரு பதிவில் போட்ட இன்னொரு பின்னூட்டம்:
----

மனுஸ்மிருதி பற்றிய இந்துத்துவ நிலைப்பாடு பற்றி இன்னும் - 

சங்கத்தின் மூன்றாவது தலைவர் பாலாசாகேப் தேவரஸ் கருத்து - 
http://www.hvk.org/specialarts/sehc/sehc.html

தாத்தாவின் கிணற்றில் வரும் உப்புத்தண்ணீர் பற்றி நான் குறிப்பிட்ட சுலோகம் இங்கே படித்தது தான் :))

 

பச்சைத் தமிழன் said...

சிவசுப்ரமணியன் தந்திரமாக ஒரு குறிப்பிட்ட விஷயத்தைப்பற்றிய முழுத்தகவலும் தராமல் ஆங்காங்கே இருந்து எதிர்மறையான கருத்துக்களை மட்டும் தந்து மொத்த நூலுக்கும் ஒரு கீழ்த்தர ப்ராண்ட் கொடுத்துள்ளார். இவர் சார்ந்துள்ள குழுக்களின் தொழிலே வெறும் முத்திரை குத்துவதுதான். இந்தத் தொழிலும் பயமுறுத்தலாலும் அடாவடியாலும் பெற்றது. 

ஒரு சட்டப் புத்தகத்தின் மதிப்புத்தான், மனு ஸ்ம்ருதிக்கு. மதிப்பிற்குரிய மலர்மன்னன் அவர்கள் தெளிவாகக் கூறியிருப்பதுபோல அந்தந்த காலத்திற்கு ஏற்ப இது பலரால் பல சமயங்களில் மாற்றப்பட்டுவந்து இருக்கின்றது. இருந்தபோதிலும், மனு ஸ்ம்ருதி என்றும் முற்றிலுமாக பின்பற்றப்பட்ட ஒரு நீதி நூல் இல்லை. காரணம் இது நீதி நூல்களில் பின்பற்றமுடியாத உயர்நிலையுடையது என்கின்ற தோற்றத்தைக் கொண்டிருப்பதுதான்.

அதுவுமன்றி, ஒவ்வொரு யுகத்திற்கும் பின்பற்றத்தகுந்ததாக ஒரு குறிப்பிட்ட ஸ்ம்ருதி அறியப்படுகின்றது. இப்போது நடப்பது கலி யுகம் - இந்த யுகத்தில் பின்பற்றப்படவேண்டிய ஸ்ம்ருதியாக அறியப்பெற்றிருப்பது பராசர ஸ்ம்ருதி. ஹிந்து சட்டமாக இந்திய அரசியல் சட்டம் பின்பற்றுவதும், பின்பற்ற பண்டிதர்களால் பரிந்துரைக்கப்பெற்றதுமாய் இருப்பது இதுதான். கலிகால ஆரம்பத்திலிருந்து பின்பற்றப்படுவது இந்த ஸ்ம்ருதியே. (கலி யுகம் எப்போது ஆரம்பித்தது என்பதற்கான கணக்கை கூகிளில் தட்டிப் பெற்றுக்கொள்ளலாம்.) ஏறத்தாழ பலகோடி ஆண்டுகள் கணக்கில் வரும். (இல்லை, பல லட்சம் என்று நீங்கள் புத்திசாலித்தனமாய் தவறு கண்டுபிடித்தாலும் வியப்பதற்கில்லை.) ஆக மொத்தம் மனு ஸ்ம்ருதி பின்பற்றப்பட்ட ஒரு நூல் இல்லை. ஆனால், அவ்வபோது கன்ஸல்ட் செய்யப்பட்ட ஒரு நூல்.

அப்படியானல், அது எப்போது பின்பற்றப்பட்டதாக அறியப்படுகின்றது? ஸத்ய யுகத்திற்கானதாகவே அது அறியப்பெறுகின்றது. 

த்ரேதா யுகத்திற்கு யாக்ஞ்யவல்கிய ஸ்ம்ருதி; த்வாபர யுகத்திற்கு ஸங்க மற்றும் லிகித ஸ்ம்ருதி.

தற்போது நடக்கும் கலிகாலத்திற்கு ஏற்றதான ஸ்ம்ருதியாக அறியப்படும் பராசர ஸ்ம்ருதியும்கூட தேவைப்பட்டால் புறக்கணிக்கத்தகுந்ததே. முக்கியமாக ஜாதி அடிப்படையில் மக்களை அடிமைப்படுத்தி கொடுமைப்படுத்த பிறப்பினடிப்படியில் உயர்வர்ணத்தாராகத் தம்மை கருதிக்கொள்ளும் ஓஸி, ஓபிஸி, பிஸிக்களின் அராஜகத்திற்கு இதுவழிகோலுமாயின் இந்த பராசர ஸ்ம்ருதி மட்டுமல்ல எந்த ஸ்ம்ருதியையுமே மாற்றிக்கொண்டுவிடலாம். 

மாற்றப்படவே கூடாது என்று கூறுவதற்கு இது என்ன குரானா, ஹதீஸா, பைபிளா, மாவோவின் சிவப்புப்புத்தகமா, இல்லை ஈவேரா திகவிற்கு செய்துவிட்டுப்போயிருக்கிற விதிமுறைகளா?

அந்தவகையில் போதிசத்வர் அம்பேத்கார் இதை எரிக்கவேண்டும் என்று கூறியிருந்தாலும் அதை ஹிந்துத்துவம் உளமாற வரவேற்கிறது. தேவைப்பட்டால் நடைமுறைப்படுத்தவும் தயங்காது.

மாற்றப்படவேண்டும் என்பதில் ஹிந்துத்துவாவிற்கு எந்த சந்தேகமும் இல்லை. ஸ்ருதிக்கு எதிரானவை அழியவேண்டும் என்பதில் ஹிந்துத்துவாவிற்கு வேறு கருத்தில்லை. ஸ்ருதி என்பதற்கு மற்றொருபெயர் மனித வளம்.

பேய்கள் அரசாண்டபோது பிணம்தின்ற சாத்திரங்கள் ஹிந்துத்துவத்தின் கைகளில் குளிர்காயும் நெருப்பிற்கு விறகாகிக்கொண்டுதான் இருக்கிறது. பேய்களுக்குத்தான் இதைவிட்டுவிட மனமில்லை. பாவத்தைத் தொடர்ந்து செய்ய பழியை பேய்களும் பிசாசுகளும் அவற்றின் எதிரிகளின்மேல் போட்டுவருகின்றன.

இந்த இரண்டு சக்திகளையும் ஹிந்துத்துவம் அழித்துக்கொண்டேதானிருக்கிறது. அது மனு ஸ்ம்ருதி என்கின்ற பார்ப்பன ராவணனாக இருந்தாலும் ராமனாய் வதம் செய்யும்.

செத்த பாம்பை பொய்மை நூல்களாலும், கட்டுரைகளாலும் கட்டி பொம்மலாட்டம் நடத்துவதும் வேடிக்கை என்கின்ற அளவில் ரசிக்கும்படியாகவே இருக்கிறது.

பின்பற்றப்படத்தகுதியில்லாத விஷயங்களை விலக்கிவைத்தபின்னும் பிற்போக்கு இடதுசாரிகளின் பொம்மலாட்டப் பிழைப்பும் நடந்துகொண்டுதானிருக்கிறது. பிழைத்துப்போங்கள் !


 

 



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24601
Date:
Permalink  
 

Ramaswamy said...

This is what the great nietzsche said about Manudharma.He calls it a far superior book compared to bible and says that it is an insult to compare such a greatbook with bible.

http://www.geocities.com/thenietzschechannel/anti.htm

Ultimately, it is a matter of the end to which one lies. That "holy" ends are lacking in Christianity is my objection to its means. Only bad ends: poisoning, slander, negation of life, contempt for the body, the degradation and self-violation of man through the concept of sin—consequently its means too are bad.— It is with an opposite feeling that I read the law of Manu, an incomparably spiritual and superior work: even to mention it in the same breath with the Bible would be a sin against the spirit. One guesses immediately: there is a real philosophy behind it, in it, not merely an ill-smelling Judaine of rabbinism and superstition—it offers even the most spoiled psychologist something to chew on. 

Not to forget the main point, the basic difference from every kind of Bible: here the noble classes, the philosophers and the warriors, stand above the mass; noble values everywhere, a feeling of perfection, an affirmation of life, a triumphant delight in oneself and in life—the sun shines on the whole book.— All the things on which Christianity vents its unfathomable meanness—procreation, for example, woman, marriage—are here treated seriously, with respect, with love and trust. 

Really, how can one put a book in the hands of children and women which contains that vile dictum: "to avoid fornication, let every man have his own wife, and let every woman have her own husband: it is better to marry than to burn"? [I Corinthians vii, 2, 9.] And how can one be a Christian as long as the notion of the immaculata conceptio christianizes, that is, dirties, the origin of man? ... I know no other book in which so many tender and gracious things are said to woman as in the law of Manu; those old graybeards and saints have a way of being courteous to women which has perhaps never been surpassed. "The mouth of a woman"—it is written in one place—"the bosom of a girl, the prayer of a child, the smoke of the sacrifice, are always pure." 

Another passage: "There is nothing purer than the light of the sun, the shadow of a cow, the air, water, fire, and the breath of a girl." A final passage—perhaps also a holy lie—: "All apertures of the body above the navel are pure, all below are impure. Only in the girl is the whole body pure."

[For these three quotes from the "Laws of Manu," Nietzsche used the "translation" by Louis Jacolliot in Les Législateurs Religieux, p. 225ff. Jacolliot's work has been discredited. The text from the "Laws of Manu" reads:


The mouth of a woman is always pure, likewise a bird when he causes a fruit to fall; a calf is pure on the flowing of the milk, and a dog when he catches a deer.


Flies, drops of water, a shadow, a cow, a horse, the rays of the sun, dust, earth, the wind, and fire one must know to be pure to the touch.


All those cavities (of the body) which lie above the navel are pure, (but) those which are below the navel are impure, as well as excretions that fall from the body.

See: Annemarie Etter, "Nietzsche und das Gesetzbuch des Manu," Nietzsche-Studien 16 (1987): 340-52 (PDF in German).]



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24601
Date:
Permalink  
 

மனிதன் said...

திரு ஜடாயு,
சிந்தனையை தூண்டிய கட்டுரை.மலர்மன்னனின் கட்டுரையை பதிந்ததிற்கும் நன்றி.

சிவசு-வின்( திரு ) கட்டுரையையும் படித்தேன்.
பச்சை தமிழனின் பராசர ஸ்மிருதி
தகவலையும் படித்தேன்.

இன்றைய காலகட்டத்தில் மனு ஸ்மிருதியை பற்றிய அறிதல் பெரும்பான்மையான மக்களிடம் இல்லை என்பதுதான்
உண்மை.

நான் மனு ஸ்மிருதி பற்றி அறிந்தவையெல்லாம், மனுதான் ஜாதிக்கொரு நீதியை கற்பித்தார்
என்பதுதான்.இது கூட திக வினரின்
மேடைப்பேச்சு மூலமாகவும், அவர்களின் உண்மை ஏட்டின் மூலமாகவும் அறிந்ததுதான். அதற்கு முன் மனு என்ற பெயரை நான் மருந்துக்கு கூட அறிந்திலேன். 

மற்றபடி மனு ஸ்மிருதியில் அரசியல்நீதி
மற்றும் வேறு பல நீதிகளும் சொல்லப்பட்டுள்ளது என்பது எனக்கு புதுமையான தகவல்.

மனு ஸ்ம்ருதியை மிக உயர்வானது என்று யாரும் தூக்கி பிடிப்பதாக தெரியவில்லை.சூழ்நிலை இப்படியாக இருக்கும்பொழுது அதைப்பற்றி தாழ்த்தி வசைபாடவும் ஏதும் அவசியம் வந்துவிட்டதாகவும் நான் கருதவில்லை.
திரு-வின் பதிவு வெறுப்புணர்சியைத் தூண்ட இடப்பட்ட பதிவாகவே கருதுகிறேன்.

மனுநீதியின் திரிக்கப்படாத மொழிபெயர்ப்பு ஏதும் உண்டா?.யாராவது இதை நேரடியாக சஸ்கிருதத்திலிருந்து தமிழில் மொழி பெயர்த்துள்ளார்களா?. இது புத்தக வடிவில் தமிழில் கிடைக்கிறதா போன்ற விவரங்களை நேரம் கிடைத்தால் வெளியிடுங்கள்.

அப்படி அதில் என்னதான் இருக்கிறது என்று படித்து தெரிந்துகொள்கிறேன்.
அதில் கொண்டாட ஒன்றும் இல்லை என்றால் பாக்கேட் நாவல்களை படித்துவிட்டு ஒரு மூலையில் வீசிவிட்டு மற்ந்துவிடுவது போல மறக்கவேண்டியதுதான் மாறாக உபயோகமாக எதுவும் தேறினால் 
( தாத்தா வெட்டிய உப்புநீர் கிணறு பாடல் போல உருப்படியானது)
அன்னப்பட்ஷியாக இருந்து, பிரித்து எடுத்துக் கொள்ளவேண்டியதுதான்.
அன்புடன்,
ராமச்சந்திரன்.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24601
Date:
Permalink  
 

ஜடாயு said...

Thamizhan அவர்களே, முதலில் இந்தப் பதிவை நீங்கள் படித்தீர்களா என்றே எனக்கு சந்தேகம் வருகிறது! மனுஸ்மிருதியில் உள்ளதெல்லாம் சரி என்று இங்கு யாரும் வாதம் செய்யவே இல்லை. நீரே கற்பனை செய்து கொண்டு ஏதேதோ சொல்ல ஆரம்பித்து விட்டீர்.

இந்தப் புத்தகத்தின் பல பிரதிகளில் காணப்படும் இவ்விதமான தண்டனைகளையும், சட்டங்களையும் இந்தியாவில் எந்த மன்னனும், மக்கள் குழுவும் முழுமையாக நடைமுறைப் படுத்தியதற்கான சான்றுகள் இல்லை என்று டாக்டர் அம்பேத்கர் அவர்களே தன் நூலில் கூறியிருக்கிறார். சோழ மன்னர்கள் வேதியருக்கு மட்டும் அல்ல, படைவீரர், கலைஞர்கள், மருத்துவர் உள்ளிட்ட எல்லா சாதியாருக்கும் நிலங்கள், கிராமங்கள் வழங்கியதற்கும் சான்றுகள் உள்ளன.

இருப்பினும், சாதீய வெறிக்கான ஒரு குறியீடாக இந்நூலைப் பார்ப்பதாகக் கூறித் தான் அம்பேத்கர் இந்த நூலை எரித்தார். ஏனென்றால் இத்தகைய ஸ்மிருதிகள் மிக மரியாதையுடன் யாராலும் பார்க்கப் படவில்லை என்பது அவருக்குத் தெரியும். வேடரான முனிவர் வால்மீகியின் ராமாயணத்திற்கும், மீனவரான முனிவர் வியாசரின் மகாபாரதத்திற்கும் இருக்கும் உயரிய இடத்தில் நூறில் ஒரு பங்கு கூட மனுஸ்மிருதிக்கு இல்லை என்பது அவர் அறிந்தது. இந்து மரபில் வந்திருக்கும் ஆயிரக் கணக்கான புத்தகங்களில் சாதி வெறியைப் பற்றி ஓவராகப் பேசிய புத்தகம் என்று இதைக் கண்டு அவர் எரித்தார். அவரது செயல் ஒரு போர்முறை என்ற அளவில் சரியானது என்றே நான் கருதுகிறேன். 

இருப்பினும் ஒரு பழைய நூல் (புனித நூல் அல்ல) என்ற அளவில் மனுஸ்மிருதியை மதிப்பிட்டு அதிலும் சில நல்ல அறக் கருத்துக்களை விளக்கும் பாடல்கள் உள்ளன என்பதே நான் கூறவந்தது. 

இந்து சாத்திரங்கள் எல்லாமே இப்படித் தான் கூறுகின்றன என்று நீங்கள் வாதிட்டால் அது உங்கள் அறியாமையையே காட்டுவதாக இருக்கும்.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24601
Date:
Permalink  
 

ஹிந்து குடிமைச் சட்டத்திற்கு அடிப்படை மனு ஸ்மிருதியா?

 

 

மலர் மன்னன்

மனு ஸ்மிருதி குறித்து எழுதிய கட்டுரையைப் படித்துவிட்டு நூற்றுக்கும் அதிகமான திண்ணை வாசகர்கள் மின்னஞ்சல் மூலமாக என்னுடன் கருத்துப் பரிமாற்றம் செய்யத் தொடங்கியிருப்பது மிகுந்த வியப்பையும் மகிழ்ச்சியையும் தருகிறது. பலர் மேலும் பலவாறான விளக்கங்கள் கேட்டு முந்தைய கட்டுரைக்குத் தொடர்ச்சியாக இன்னொரு கட்டுரை எழுதுமாறும் முடிந்தால் இது பற்றி ஒரு கட்டுரைத் தொடரையே தொடங்குமாறும் எழுதியிருக்கிறார்கள்.

 

மனு ஸ்மிருதி பற்றித் தொடர் எல்லாம் எழுதுவதற்கு எனக்குப் பொறுமை இருக்குமா என்று தெரியாது. இப்போதைக்குச் சில அடிப்படையான சந்தேகங்களைத் தெளிவுபடுத்தக் கூடிய விவரங்களைத் தர முயற்சி செய்கிறேன்.

 

முதலில் மனு ஸ்மிருதி பற்றிக் கட்டுரை எழுத வேண்டும் என்கிற தூண்டுதலை எனக்குத் தந்த கனடா வாழ் அறிவியல் எழுத்தாளரும் கவிஞருமான சி. ஜயபாரதன் அவர்களுக்கு நன்றி சொல்லியாக வேண்டும். ஏனெனில் சமீபத்தில் அவர் திண்னையில் எழுதிய ஒரு கவிதையைத் தற்செயலாகப் படிக்க நேர்ந்திராவிடில் மனு ஸ்மிருதி பற்றி எழுத வேண்டும் என்கிற எண்ணமே எனக்குத் தோன்றியிருக்காது!

 

அறிவியல் சார்ந்த நுட்பமான விஷயங்களை மிகச் சிறப்பாக எழுதிவரும் சி. ஜயபாரதன், நிச்சயமாக விவரம் தெரிந்தவராகத்தான் இருக்க முடியும். அவரது கட்டுரைகளை சிரத்தையுடன் படிப்பதுண்டு என்றாலும் அவர் எழுதும் கவிதைகளையெல்லாம் படிக்கிற வழக்கம் இல்லை. ஆனால் நான் மனு ஸ்மிருதி பற்றி எழுத வேண்டும் என்று விதிக்கப்பட்டுள்ளது போலும், வழக்கத்திற்கு மாறாக அவரது கவிதையைப் படித்தேன்.

ஒரு குலத்துக்கு ஒரு நீதி என்று தொடங்கிய முதல் வரியைப் படித்ததுமே அறிவாளிகள் மத்தியிலுங்கூட மனு ஸ்மிருதி பற்றி நேரடியான புரிதல் இல்லாமலேயே, வழிவழியாகப் பிறர் சொல்லக் கேட்டு அதன் அடிப்படையில் மிகவும் உறுதியான கருத்து உருவாகி யிருப்பது கண்டு வருத்தம் ஏற்பட்டது. சரி, நமக்குத் தெரிந்ததைச் சொல்வோம் என்று மனு ஸ்மிருதி பற்றி எழுதலானேன். நானே எதிர்பாராத விதமாக ஏராளமான வாசகர்களிடமிருந்து நன்றி தெரிவித்தும் மேற்கொண்டு விவரங்கள் கேட்டும் அஞ்சல்கள் வரத் தொடங்கி

யிருக்கின்றன.

 

நாம் விரும்பினாலும் விரும்பாவிடினும் நமது தேசத்தின் தத்துவம், அறிவியல், கணிதம், கலைகள் முதலான பாடங்கள் சமஸ்கிருதத்தில்தான் இருக்கின்றன. தமிழ் மிகவும் இனிமையான, சமஸ்கிருதத்திற்கு இணையான தொன்மை மிக்க மொழியெனினும், அதன் சுயமான வளம் இலக்கண இலக்கியங்களில் மட்டுமே உள்ளது. அது பெற்றுள்ள மானிட வியலின் பிற அம்சங்கள் யாவும் சமஸ்கிருதத்திலிருந்தே பெறப்பட்டிருக்கின்றன. தமிழில் முன் குறிப்பிட்ட பாடங்கள் தொடர்பான விவரங்களுக்கெல்லாம் சமஸ்கிருதம்தான் மூலம்.

 

திருத்தமான மொழி எனப் பொருள்படும் சமஸ்கிருதத்தை பாரத தேசம் முழுவதும் உள்ள படிப்பாளிகள் தமக்கிடையே கருத்துப் பரிமாற்றம் செய்து கொள்ளும் பொருட்டு ஒரு பொது மொழியாகத் தமிழனேதான் உருவாக்கினான் என்று நா. மகாலிங்கம் அவர்கள் கூறுவதுண்டு. இதனை ஒப்புக்கொள்வதன் மூலமாகவேனும் சமஸ்கிருதத்தின் மீது தோற்றுவிக்கப்பட்டுள்ள துவேஷம் மறைந்து, அதனைக் கற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என்கிற ஆர்வம் தோன்றுமானால் அது சமஸ்கிருதத்திற்கு அல்ல, அப்படி ஆர்வங்கொள்பவர்களுக்குத்தான் லாபம்.

 

வெளிநாடுகளிலிரு ந்து வரும் இந்தியவியல் பேராசிரியர்களும் மாணவர்களும் இங்குள்ள சிறந்த கல்வியாளர்களுக்குக் கூட சமஸ்கிருதம் தெரியாது என்பதை அறியும்போது வியப்பும் வருத்தமும் தெரிவிப்பதுண்டு. இந்தியவியலில் தமிழ் மற்றும் தென்மொழிகளைக் கற்றவர்கள்கூட சமஸ்கிருதமும் கற்றால்தான் தமது இந்தியவியல் சார்ந்த அறிவு முழுமைபெறும் என்று கூறுவார்கள்.

 

கடந்த நூற்றாண்டுகளில் தமிழ்ப் புலவர்களும் தமிழகத்து சமஸ்கிருத பண்டிதர்களும் பெரும்பாலும் இருமொழிப் புலமையுள்ளவர்களாகவே இருந்து வந்துள்ளனர். சமஸ்கிருத மொழி மீதான வெறுப்பும் துவேஷமும் கடந்த நூறாண்டுகளில்தான் சிறுகச் சிறுக ஊட்டப்பட்டு வந்துள்ளன.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24601
Date:
Permalink  
 

இவ்வளவும் நான் சொல்லக் காரணம், மனு ஸ்மிருதியை அதன் மூல மொழியான சமஸ்கிருத்தத்தில் படித்துப் பொருள் புரிந்துகொள்ளாமலேயே, எவரோ செய்த அதன் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பைப் படித்துவிட்டு, அதன் அடிப்படையில் மனு ஸ்மிருதி பற்றிக் கூசாமல் பழித்துப் பேசுவது அரசியல்வாதிகளுக்கு வேண்டுமானால் பொருத்தமாக இருக்குமேயன்றி, அறிவாளிகளும் அதேபோல் நட ந்துகொள்ளலாமா என யோசிக்க வேண்டும்.

 

ஹிந்துஸ்தானத்தில் குற்றவியல், குடிமையியல் என்கிற பாகுபாடுகளுடன் நீதி பரிபாலனம் நடைபெற்ற விதம் பற்றிய தெளிவான பதிவுகள் இல்லை. 1700க்குப் பிறகு வியாபாரிகளாக வந்த ஆங்கிலேயர்களான கிழக்கிந்திய கம்பெனியார் நமது ஒற்றுமையின்மையாலும் முன்னெச்சரிக்கையின்மையாலும் நம்மை ஆளுகின்ற பொறுப்பையும் ஏற்றுக் கொண்டபோது, குற்றவியல் குடிமையியல் ஆகியவற்றின் பிரகாரம் நீதி பரிபாலனம் செய்யும் கடமையினையும் ஏற்க வேண்டியவர்களானார்கள். குற்றவியலைப் பொருத்தவரை அவர்களுக்குப் பிரச்சினை இருக்கவில்லை. தங்கள் தேசத்துக் குற்றவியலை எளிதாக வரித்துக் கொண்டுவிட்டனர். அடிமை மக்களுக்கான குற்றவியல் என்பதால் விசாரணை, தண்டனை விதிகளை மட்டும் சிறிது கடுமையாக்கிக்கொண்டனர். சிவில் எனப்படுகிற குடிமையியலின்படி நீதி வழங்க நேர்ந்தபோதுதான் அவர்களுக்குச் சிக்கல் வந்தது.

 

ஹிந்துஸ்தானத்தில் ஹிந்துக்கள், முகமதியர், ஒரளவு கிறிஸ்தவர், பவுத்தர், சமணர், வனவாசிகள் எனப் பல பிரிவினர் இருப்பதோடு, ஹிந்துக்களிலேயே ஒவ்வொரு வட்டாரத்திலும் ஒவ்வொருவிதமான பழக்க வழக்கங்களும், பிரிவுகளும், அவற்றுக்கு ஏற்ப நடைமுறைகளும் இருக்கக் கண்டு ஆங்கிலேயர் திகைத்தனர். முகமதியம், கிறிஸ்தவம் போல ஒரு மதத் தலைமை, ஒரு புத்தகம் என்கிற கட்டுப்பாடு ஹிந்துக்களிடையே இல்லாததும், மதத்தின் முத்திரையோடு ஒழுக்க விதிகள் நிர்ணயிக்கப் படாததாலும் எத்தகைய விதிகளின் பேரில் எவருடைய அங்கீகாரத்துடன் ஹிந்துக்களுக்கிடையிலான குடிமை வழக்குகளை விசாரித்துத் தீர்ப்பளிப்பது என்றும் எந்த அதிகாரத்தின்கீழ் தமது தீர்ப்பிற்கு வாதிகளை ஒப்புக்கொள்ளச் செய்வது என்றும் அவர்களுக்குப் புரியவில்லை.

 

அப்போதைய கவர்னர் ஜெனரல் வாரன் ஹேஸ்டிங்ஸ் இதற்கு விடை காணப் பலரிடமும் ஆலோசனை செய்தபோது, ஹிந்து தர்ம சாஸ்திரங்களில் மனு ஸ்மிருதி என ஒரு நீதி நூல் இருப்பதாகக் கேள்வியுற்றார். சமஸ்கிருத மொழிப்புலமையோடு, சாஸ்திர சம்பிரதாயங்களில் தேர்ச்சியும் உள்ளவர்கள் என அறியப்பட்ட சிலரைத் தேர்வு செய்து ஒரு குழு அமைத்து,

ஹிந்துக்களுக்கான குடிமைச் சட்ட விதிகளை ஒழுங்கு படுத்துமாறு அவர் கூறினார். பண்டிதர்கள் ஒன்று கூடி த் தமக்குள் விவாதித்து, மனு ஸ்மிருதியைப் புரட்டிப் புரட்டி, முக்கியமான குடிமை விவகாரங்களில் எவ்வாறு தீர்ப்பளிப்பது என முடிவு செய்வதற்கான விதிகளைத் தொகுத்து அளித்தனர். இதுதான் பின்னர் ஹிந்து குடிமைச் சட்டமாகப் பரிணாமமடைந்தது.

 

பொதுவாக மக்களிடையே அதிருப்தி வளர இடமளிக்கலாகாது என்பதால் கம்பெனி ஆட்சி மத சம்பந்தமான விவகாரங்களில் தலையிடாமல் ஒதுங்கியே இருந்து வந்தது. பாலிய விவாகம், உடன்கட்டை ஏறுதல், பலதார மணம், முதலிய நடைமுறைகள் சமூக வழக்கங்களாக இருந்த போதிலும் பண்டிதர் குழு சாமர்த்தியமாக அதற்கு சமயத்தின் முத்திரையைப் பதித்துவிட்டதால் கம்பெனி தர்பார் அவற்றில் தலையிடவில்லை.

சதி என்கிற உடன்கட்டை ஏறும் வழக்கம் பல சந்தர்ப்பங்களில் உடன் கட்டை ஏற்றும் சதிச் செயலாக இருந்தும் அதனைத் தடுக்க கம்பெனி ஆட்சி விரும்பவில்லை. ராஜா

ராம்மோஹன் ராய் இடைவி டாது முயற்சி செய்ததன் பயனாகவே இறுதியில் அந்தக் கொடிய வழக்கத்தைத் தடை செய்ய கம்பெனி ஆட்சி முன் வந்தது. உடன்கட்டை ஏறுதல் ஒரு சமூகப் பழக்கம், சமய நம்பிக்கைக்கும் அதற்கும் சம்பந்தமில்லை என்று ராம்மோஹன் ராய் வாதாடித் தமது கோரிக்கையை அத ஏற்கச் செய்தார்.

 

பண்டிதர்கள் மனு ஸ்மிருதியை அடிப்படையாகக் கொண்டு ஹிந்து குடிமைச் சட்ட விதிகளை ஒழுங்கு செய்ததாகக் கூறியபோதிலும் அதற்கு ஆதாரம் ஏதும் இல்லை.

பொதுவாகக் கிழக்கிந்திய கம்பனி ஆட்சியைக் கைப்பற்றிக் கொள்ள முற்படும்வதற்கு முன் கிராம அளவிலான பஞ்சாயத்துகள் மூலமாகவே குடிமையியலிலும், குற்றவியலில் சிறு குற்றங்களுக்கும் தீர்ப்ப்புகள் வழங்கப் பட்டு வந்தன. இவற்றை முன்மாதிரியாகக் கொண்டுதான் பண்டிதர்கள் ஹிந்துக்களுக்கான குடிமையியல் விதிகளை ஒழுங்கு படுத்தினார்கள்.

 

புதிதாக நிறுவப்பட்ட குடிமையியல் நீதி மன்றங்களில் ஹிந்துக்களிடையிலான வழக்குகள் விசாரணைக்கு வந்தபோது ஆங்கிலேய நீதிபதிகளுக்குத் தீர்ப்பு வழங்குவதற்கான ஆலோசனை வழங்கப் பண்டிதர் குழு நியமிக்கப்பட்டது. ஒரே மாதிரியான வழக்குகளில் கூட, பண்டிதர்கள் தம் மனம் போன போக்கில் விளக்கம் சொல்லி ஆலோசனை அளிக்கத் தொடங்கிவிட்டதால் கம்பெனி ஆட்சியாளர்களுக்குப் பண்டிதர்கள் அளிக்கும் ஆலோசனையில் சந்தேகம் வரலாயிற்று.



__________________


Guru

Status: Offline
Posts: 24601
Date:
Permalink  
 

வில்லியச்ம் ஜோன்ஸ் என்பவர் ஹிந்துக்களுக்கு அவர்களின் தர்ம சாஸ்திரப்படித் தீர்ப்பு வழங்குவதுதான் முறை என்று கருதி, மனு ஸ்மிருதியைப் பற்றி அறிந்திருந்தமையால் அதனைப் படித்து மொழிபெயர்க்கலானார்.

 

பல்வேறு காலகட்டங்களில் பலவிதமான இடைச் செருகல்களுடன், முன்னுக்குப்பின் முரணான விதிகளுடன் ஏராளமான பாட பேதங்களோடு பல்வேறு வேறு பிரதிகளாகக் கிடைத்த மனு ஸ்மிருதியை வைத்துக் கொண்டு ஒட்டு வேகைல செய்யத் தொடங்கிய ஜோன்ஸ், இயற்கை நீதிக்கு முரணான பல விதிகளும் அதில் காணப்பட்டதும் ஹிந்து சமயத்தை இழிவு செய்து, கிறிஸ்தவம்தான் சமூக நீதியைப் போற்றும் சமயம் என்று பிரசாரம் செய்ய மனு ஸ்மிருதி சரியான ஆயுதம் எனக் கண்டுகொண்டார். அவரைத் தொடர்ந்து பிற ஆங்கிலேயக் கல்வியாளரும் , இறையியலாளரும் ஹிந்து சமயத்தைத் தாக்குவதற்கு மனு ஸ்மிருதியை வலுவாக பற்றிக் கொண்டார்கள். ஆங்கிலேயக் கல்வித் திட்டப்படிக் கற்றுத் தேர்ந்த நம்மவர்களும், சமஸ்கிருதம் தெரியாமல், மூல நூல் என்ன சொல்கிறது எனத் தெரிந்துகொள்ளவும் அக்கரை கொள்ளாமல், ஆங்கிலேயரின் மொழி பெயர்ப்பு என்ன சொல்கிறதோ அதையே திருப்பிச் சொல்லும் வெறும் கற்றுச் சொல்லிகளாக வலம் வரத் தொடங்கிவிட்டார்கள்.

 

வால்மீகி ராமாயணம், வியாச பாரதம் முதலான இதிகாசங்களில் கூட பாட பேதங்களுடன் வெவ்வேறு வட்டாரங்களில் வித்தியாசப்படுகின்ற பிரதிகள் படிக்கபட்டு வந்துள்ளன. இதுதான் முழுக்க முழுக்கச் சரியான மூல நூல் என்று சாதிக்க முடிவதில்லை. நிலைமை இவ்வாறிருக்க, ஒழுக்க விதிகளை விவரிக்கும் சாஸ்திரமான மனு ஸ்மிருதி அவற்றைக் காட்டிலும் கூடுதலான பாட பேதங்களைப் பெறுவது சாத்தியம்தான். இது ஹிந்து மத துவேஷிகளுக்குக் கொண்டாட்டமாகிவிட்டது! மத மாற்ற முயற்சிகளுக்கும் இது வசதியயாகப் போயிற்று!

 

மனு ஸ்மிருதியை மெல்லிய இழையாகக் கொண்டுதான் ஹிந்துக்களுக்கான முதல் குடிமைச் சட்டம் பின்னப்பட்டது. அந்த இழையின் பலத்தினால்தான் காலத்திற்கேற்ப ஹிந்து குடிமையியலில் சமூக சீர்திருத்தச் சட்டங்களையும் சேர்த்துக்கொள்வது சாத்தியமாயிற்று. உடன் கட்டை ஏறுதல், பல தார மணம், தீண்டாமை போன்ற சுய நலம் சார்ந்த சமூக அடிப்படையிலான பொருந்தா வழக்கங்களைக் குற்றவியலுக்குரிய முறை கேடுகள் எனத் தடை செய்வதும், பெண்களுக்குச் சொத்தில் பங்கு, எனப் பல விதிகளைத் தங்கு தடையின்றி அதில் இணைத்துக்கொண்டே வரவும் முடிகிறது என்றால் இதற்கான பெருமை மனு ஸ்மிருதியைத்தான் சாரும்.



__________________


Veteran Member

Status: Offline
Posts: 52
Date:
Permalink  
 

Every leading Religion have/had a restrictions on the weaker section, it is getting changed over a period of time but changes are happening at a slower phase in a few Religions

__________________
Page 1 of 1  sorted by
 
Quick Reply

Please log in to post quick replies.

Tweet this page Post to Digg Post to Del.icio.us


Create your own FREE Forum
Report Abuse
Powered by ActiveBoard